Επιστολή προς το Υπουργείο Παιδείας απέστειλε ο γνωστός για τη θρησκευτική του ευσέβεια βουλευτής της Χρυσής Αυγής Ηλίας Παναγιώταρος, με την οποία ζητάει την ακύρωση της διεξαγωγής του 1ου Πανελλαδικού Συνεδρίου για τον Μυθικισμό στο Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Αθηναίων, το οποίο σκοπό έχει, κατά τα λεγόμενά του, “την καταστροφή της πίστης των Ελλήνων” (sic).

Παραθέτουμε τα κύρια σημεία της επιστολής του, το έγγραφο της οποίας μπορείτε να το δείτε εδώ, όπως κατατέθηκε στη Διεύθυνση Κοινοβουλευτικού Ελέγχου. 

Στο εν λόγω συνέδριο θα υποστηριχθεί η άποψη των μυθικιστών ότι ο Χριστός είναι πρόσωπο της μυθολογίας και δεν υπήρξε ποτέ ιστορικά. (…)
1) Είναι ενήμερο το υπουργείο για το πανελλήνιο συνέδριο των μυθικιστών Ελλάδος, σε συνεργασία με το αντίστοιχο τμήμα των μυθικιστών της Οκλαχόμα ΗΠΑ, με θέμα ότι ο Χριστός δεν υπήρχε ποτέ ιστορικά και αποτελεί μυθολογικό πρόσωπο μόνο;
2) Το Σύνταγμα της Ελλάδος καθορίζει την Ορθόδοξη Χριστιανική Πίστη ως την επικρατούσα θρησκεία της Πατρίδος μας. Πώς θα προστατεύσει το υπουργείο τα ιερά και όσια της Πατρίδος μας δύο χιλιετιών, εάν δεν παρέμβει και επιτρέψει την τέλεση του συνεδρίου που εν δυνάμει αποτελεί αίρεση με σκοπό την καταστροφή της πίστης των Ελλήνων;

(Την απάντηση των Ελλήνων Μυθικιστών μπορείτε να την διαβάσετε εδώ.)

Τι είναι, όμως, ο Μυθικισμός; Έχει βαλθεί, αλήθεια, να καταστρέψει την “πίστη των Ελλήνων” ή αποτελεί κάτι ευρύτερο που μάλλον δεν δίνει δεκάρα τσακιστή για τις πεποιθήσεις των κατοίκων της νότιας Βαλκανικής;

Σύμφωνα με άρθρο του Χρήστου Δεμέτη στον ιστότοπο News247:

Kαμία σχέση λοιπόν το ρεύμα των Μυθικιστών με τους Έλληνες και οτιδήποτε ελληνικό, πόσο μάλλον όταν μεταξύ των αντικειμένων μελέτης του βρίσκεται μια θρησκεία που κυοφορήθηκε στον κόλπο της ιουδαϊκής παράδοσης. Φυσικά δεν περιμέναμε από έναν ναζιστή να είναι σε θέση να κατανοήσει οποιοδήποτε ερευνητικό πεδίο, πόσο μάλλον ένα συνέδριο με αυστηρά επιστημονικές ανακοινώσεις. Άλλωστε η σχέση του ναζισμού με την επιστήμη είναι αντίστοιχη με αυτή που είχε ο δόκτωρ Μένγκελε με τα ανθρώπινα πειραματόζωά του.

Αυτό στο οποίο θα σταθούμε είναι η εμμονή της μέχρι πρότινος παγανιστικής (και λανθανόντως σατανολατρικής) Χρυσής Αυγής να πρωτοστατεί, από όταν μπήκε στη Βουλή, σε προσπάθειες λογοκρισίας μορφών έκφρασης που δεν συμβαδίζουν με τα επίσημα παραδεδομένα της ορθόδοξης χριστιανικής πίστης. Από την επερώτηση του Χρήστου Παππά για τον “βλάσφημο” Παστίτσιο, η οποία το φθινόπωρο του 2012 κινητοποίησε τον κρατικό κατασταλτικό μηχανισμό, μέχρι τη συμμετοχή βουλευτών της οργάνωσης στη μεσαιωνική μάζωξη σκοταδιστών έξω από το θέατρο Χυτήριο, αλλά και σε άλλες παρόμοιες συνάξεις, η Χρυσή Αυγή δείχνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον να παρεισφρύσει στις τάξεις περιθωριακών τμημάτων της Εκκλησίας, κυρίως ανάμεσα στους οπαδούς των Παλαιοημερολογιτών ή αυτοαποκαλούμενων Γ.Ο.Χ. Η τακτική της αυτή εντάσσεται στην ευρύτερη προσπάθειά της να αποκτήσει οπαδούς σε ένα κοινό που είναι ευεπίφορο στον ανορθολογισμό, τη συνωμοσιολογία και τον αντισημιτισμό.

Το πόσο εξόφθαλμα υποκριτική είναι η δήθεν ευαισθησία του ναζιστικού γκρουπούσκουλου για την “πίστη των Ελλήνων” έχει πολλάκις αποδειχθεί μέσα από εμπεριστατωμένες μελέτες. Αρκούμαστε εδώ να αναφέρουμε το εξαιρετικό βιβλίο του Σταύρου Ζουμπουλάκη Χρυσή Αυγή και Εκκλησία (εκδ. Πόλις, Αθήνα 2013), τον συλλογικό τόμο Νεοναζιστικός παγανισμός και Ορθόδοξη Εκκλησία (εκδ. Άρτος Ζωής, Αθήνα 2013), καθώς και μια παλιότερη έρευνα του Jungle Report για τις “Ιουδαιοχριστιανικές κωλοτούμπες της Χρυσής Αυγής”.

Επειδή όμως ο Ηλίας Παναγιώταρος τόσο κόπτεται με εκείνους που θίγουν το ζήτημα της ιστορικής ύπαρξης του Ιησού, καλό θα ήταν να ζητήσει πρώτα απ’ όλα την απαγόρευση της ίδιας του της οργάνωσης, η οποία, από τα έντυπά της γαλουχούσε επί δεκαετίες τους οπαδούς της στην ιδέα της μυθικής προέλευσης του ιδρυτή του Χριστιανισμού.

Όπως το “μακρινό” 1992, τότε που ο Μιχαλολιάκος δημοσίευε εκτενές απόσπασμα κειμένου “της γνωστής εθνικοσοσιαλίστριας Savitri Devi”, με το οποίο διαφώτιζε το αναγνωστικό του κοινό για την αμφιλεγόμενη ύπαρξη του Ιησού και τις πραγματικές “παυλιανικές” ρίζες της χριστιανικής θρησκείας. Ένα από τα δεκάδες, βεβαίως, κείμενα, που έχουν δημοσιευτεί κατά καιρούς στα έντυπα της οργάνωσης, και τα οποία διακρίνονται για την εθνικοσοσιαλιστική, παγανιστική και αταλάντευτα αιρετική αντιμετώπιση της Χρυσής Αυγής απέναντι στην “πίστη των Ελλήνων”.

Το “τμήμα πραγματείας” της Savitri Devi δημοσιεύτηκε στις 5 Ιουλίου 1992 στο τεύχος #72 του περιοδικού Χρυσή Αυγή και έχει ως τίτλο “Χριστιανισμός και Ιουδαϊσμός” (οι τονισμοί δικοί μας):

Από τα περιεχόμενα του τεύχους. Κάντε κλικ για μεγέθυνση.

Αν υπάρχει κάτι που δεν μπορεί να μην προβληματίσει κάθε πρόσωπο που μελετά σοβαρά την ιστορία του χριστιανισμού είναι η σχεδόν πλήρης έλλειψις ντοκουμέντων σχετιζομένων με τον άνθρωπο του οποίου η μεγάλη παγκόσμια θρησκεία φέρει τ’ όνομά του: τον Ιησού Χριστό.  

Δεν γνωρίζουμε άλλο από ό,τι μας λέει το Ευαγγέλιο, δηλαδή σχεδόν τίποτα, εφ’ όσον αυτή η “συλλογή” θαυμαστών γεγονότων που αφορούν τον Ιησού δεν μας λέει τίποτε το σχετικό με τις καταβολές του Ιησού Χριστού. 

Ίσως, γνωρίζουμε ότι σ’ ένα από τα τέσσερα Ευαγγέλια, μία μεγάλη γενεαλογία ανερχόμενη στον Ιωσήφ, σύζυγο της Μητέρας του Ιησού, ξεκινώντας από τον Αδάμ! Αλλά πάντοτε αναρωτήθηκα τι σημασία θα μπορούσε να έχει για μας; εφ’όσον ο Ιωσήφ δεν έχει τίποτα να κάνει με την γέννηση του Χριστού. Ένα από τα πολυάριθμα “Ευαγγέλια”, τα απόκρυφα., (ψεύτικα) κατασκευασμένα από την Εκκλησία, αποδίδει την πατρότητα του Ιησού σ’έναν ρωμαίο στρατιώτη, διακεκριμένο για την γενναιότητά του και επονομαζόμενο γι’ αυτό, ο “Πάνθηρας”. Αυτό το ψεύτικο ευαγγέλιο αναφέρεται από τον Heckel σε μία από τις μελέτες του σχετικά με τον χριστιανισμό των πρώτων χρόνων. Το να δεχθούμε αυτή την άποψη, όμως, δεν θα απαντούσε πλήρως στο ερώτημα, πολύ σημαντικό, των καταβολών του Ιησού Χριστού, εφ’όσον κανείς δεν αναφέρει ποια ήταν η μητέρα του η Μαρία. 

Ένα από τα κανονικά Ευαγγέλια αναφέρει ότι ήταν κόρη του Ιωακείμ και της Άννας, όταν η Άννα είχε περάσει την ηλικία της μητρότητος, με άλλα λόγια και αυτή επίσης, γεννήθηκε με θαύμα, ή ήταν υιοθετημένη από τον Ιωακείμ και την Άννα στα γεράματά της και ακόμη κι αυτό δεν συμβάλλει, στο να ξεκαθαρίσουν τα πράγματα. Αλλά υπάρχει κάτι πιο ανησυχητικό. Πρόσφατα ανακαλύφθηκαν τα “χρονικά” ενός σημαντικού μοναστηριού της αιρέσεως των “Εσσαίων” βρισκόμενο τριάντα περίπου χιλιόμετρα από την Ιερουσαλήμ. Αυτά τα χρονικά αναφέρονται βασικά στον πρώτο αιώνα προ Χριστού, μέχρις το δεύτερο ήμισυ του πρώτου αιώνα μετά Χριστόν. Σ’αυτά τα χρονικά, 70 χρόνια πριν από αυτόν, αναφέρονται σ’έναν “μεγάλο μυημένο” ή “πνευματικό Δάσκαλο” – Κύριο της δικαιοσύνης του οποίου όλοι περίμεναν την επιστροφή. Όσον αφορά την φανταστική σταδιοδρομία του Ιησού, των θαυμαστών θεραπειών, των διδασκαλιών του κατά την διάρκεια τριών χρόνων, μεταξύ του λαού της Παλαιστίνης, της ένδοξης εισόδου στην Ιερουσαλήμ, τόσο λαμπρά περιγραφόμενη από τα κανονικά Ευαγγέλια, της δίκης του και της εσταυρώσεώς του (συνοδευόμενη, σύμφωνα με τα Ευαγγέλια, από σεισμό, συσκότιση του ηλίου στις 3 το απόγευμα, και το ιερό του ναού κόπηκε στα δυό από μόνο του) δεν βρίσκεται ούτε μια λέξη σ’ αυτά τα γραπτά ανθρώπων θρησκευόμενων, τους οποίους, θά’πρεπε να ενδιαφέρουν τέτοια γεγονότα! 

Σύμφωνα μ’αυτά τα κείμενα φαίνεται ότι ο Ιησούς δεν έκανε καμία εντύπωση στους ανθρώπους του καιρού του, τόσο διαχεόμενους από θρησκευτικό πνεύμα και τόσο καλά πληροφορημένοι όπως φαίνονταν να είναι οι ασκητές του Μοναστηριού, ή… ο Ιησούς Χριστός δεν υπήρξε ποτέ! 

Όσο ανησυχητικό και αν φαίνεται να είναι αυτό το συμπέρασμα, πρέπει να τεθεί ενώπιον του Χριστιανικού κοινού, μετά από τις πρόσφατες ιστορικές ανακαλύψεις. Όσον αφορά την χριστιανική Εκκλησία, παρ’όλα αυτά, και τον Χριστιανισμό σαν ιστορικό φαινόμενο, και τον ρόλο που έπαιξε στη Δύση και σ’ολόκληρο τον κόσμο, το θέμα είναι πολύ λιγότερο σημαντικό απ’όσο φαίνεται εκ πρώτης όψεως. Ακόμη κι αν ο Χριστός έζησε πραγματικά και εδίδαξε στον κόσμο της Παλαιστίνης, δεν ήταν ο “αληθινός” ιδρυτής του Χριστιανισμού τέτοιου που παρουσιάζεται στον κόσμο. 

[…] Ο αληθινός ιδρυτής του ιστορικού Χριστιανισμού, τέτοιο που τον ξέρουμε πρακτικά, τέτοιος που εμφανίζεται στη Δύση και σ’ ολόκληρο τον κόσμο, δεν είναι ουτε ο Ιησούς, για τον οποίο δεν γνωρίζουμε τίποτα, ούτε ο μαθητής του Πέτρος για τον οποίο γνωρίζουμε ότι ήταν Γαλιλαίος και επαγγελματίας ψαράς, αλλά βεβαίως ο Παύλος από την Ταρσό, για τον οποίο ξέρουμε ότι ήταν εκατό τοις εκατό Εβραίος εξ αίματος και “Ρωμαίος πολίτης”, όπως και τόσοι διανοούμενοι Εβραίοι είναι σήμερα πολίτες Γάλλοι, Γερμανοί, Ρώσσοι, Αμερικάνοι, Εγγλέζοι, κ.λπ. 

Ο ιστορικός Χριστιανισμός, που δεν είναι με τίποτα, ένα έργο “υπεράνω από τον χρόνο” αλλά ένα έργο “μέσα στον χρόνο” είναι το αποτέλεσμα της εργασίας πνευματικής διεισδύσεως, αργής και μαζικής προπαγάνδας, πραγματοποιηθήσης [sic] από τον “Σαούλ”, δηλαδή τον Παύλο, φαίνεται να είναι το έργο ενός Εβραίου, όπως θα είναι ο Μαρξισμός δύο χιλιάδες χρόνια μετά. […]

Τελικά, όταν η Χρυσή Αυγή δημοσίευε άρθρα που αμφισβητούσαν την ιστορική ύπαρξη του ιδρυτή του Χριστιανισμού, οι Έλληνες Μυθικιστές έτρωγαν ακόμη βελανίδια. 

Η σχέση της Χρυσής Αυγής με τον παγανισμό, φαίνεται και από το όνομα του ακροδεξιού κόμματος, το οποίο σύμφωνα με το δημοσίευμα υποδηλώνει λατρεία προς τον Εωσφόρο: «Ακόμα και το όνομα της οργάνωσης ”Χρυσή Αυγή” αναφέρεται στην ”Αυγή” που θα έρθει ο Εωσφόρος και θα φέρει το ”Αστραφτερό Σκοτάδι”, όπως αναφέρει στο βιβλίο ”Το αστραφτερό σκοτάδι του Εωσφόρου-Εθνική των Ελλήνων Θρησκεία” των εκδόσεων ”Ελεύθερη Σκέψις”, ο φιλοναζιστής ποιητής Οδυσσέας Πατεράκης. Αλλωστε, το 1982, ο Νίκος Μιχαλολιάκος είχε προλογίσει το βιβλίο του Οδυσσέα Πατεράκη, τον οποίο εκθίαζε για τον αντιχριστιανισμό του», υπογραμμίζει το Εθνος.

Εκτός ωστόσο από το όνομα της Χρυσής Αυγής, υπάρχουν και αρκετά δημοσιεύματα στα οποία υποδηλώνεται η λατρεία προς τον Εωσφόρο, ο παγανισμός, η αρχαιολατρία και οι παραπομπές στους «μάγους» του Μεσαίωνα, υποστηρίζει το δημοσίευμα: «Αρκεί να ανατρέξει κανείς στα ιδεολογικά πονήματα της Χ.Α. όπου, πέρα από τον φασισμό και τον ρατσισμό σε βάρος κάθε διαφορετικού, αναλύεται και η πίστη του ”σωστού” χρυσαυγίτη. ”Σκοταδισμός 20 αιώνων”, ”ιουδαιοχριστιανισμός” και ”χριστιανική παρακμή” είναι μερικοί μόνο από τους προσδιορισμούς που αναφέρονται στον χριστιανισμό στα κείμενα των περιοδικών ”Χρυσή Αυγή” και ”Αντεπίθεση” τη δεκαετία του ’80. Σήμερα, αυτά αποκρύπτονται συνειδητά για να μην τσαλακώσουν την εικόνα της ”ελληνορθόδοξης” οργάνωσης».

Παράλληλα, η εφημερίδα επιτίθεται και στον γενικό γραμματέα της Χρυσής Αυγής Νίκο Μιχαλολιάκο αλλά και τον βουλευτή του κόμματος Γιώργο Γερμενή -γνωστό και ως Καιάδα- για διάφορες αντιχριστιανικές και παγανιστικές θέσεις που έχουν εκφράσει στο παρελθόν:

Νίκος Μιχαλολιάκος: Ωδή στον Εωσφόρο

«Βιβλία στα οποία περιέγραφε την πολιτικοφιλοσοφική του στάση με ωδές στον ”σατανικά υπέροχο θεό Πάνα” και ποιήματα για ανθρωποθυσίες στον Εωσφόρο. Πολύ πριν… συμπεριλάβει ”στις τάξεις του κόμματός του ανθρώπους με διαφορετικές θρησκείες”, ο Νίκος Μιχαλολιάκος δεν έκρυβε τις θρησκευτικές του πεποιθήσεις».

«”Στο κέντρο της τεράστιας αιμάτινης κηλίδας Τραγόμορφος, Σατανικά υπέροχος Την ώρα δοξάζει της θυσίας Των ευγενών ενστίκτων και της βίας Αυτός ο αιώνιος κυβερνήτης ο Μέγας Παν”, είναι κάποιοι από τους στίχους που είχε συντάξει ο ίδιος περίπου 30 χρόνια πριν».

«Στο βιβλίο ”Το αστραφτερό σκοτάδι του Εωσφόρου” του Ο. Πατεράκη που προλόγισε το 1982 ο επικεφαλής της Χρυσής Αυγής, διαβάζει κανείς αναφορές για τον Αντίχριστο ότι ”Ο ερχομός σου θα σημάνει την αρχή ενός καινούριου κόσμου, βγαλμένο απ’ την παλιά σου διδαχή, το μήλο πάλι δώσμου”, ενώ στην αμέσως επόμενη σελίδα ο σημερινός αρχηγός της ΧΑ αποθεώνει τον συγγραφέα για τις αντιχριστιανικές του απόψεις».

«Ο ίδιος, πάντως, έχει δηλώσει περήφανος για τα ποιήματα της νιότης του και απαντώντας σε όσους θέλησαν να τον ”συκοφαντήσουν” δηλώνει: ”Η προσπάθειά τους είναι τουλάχιστον κωμική για όσους γνωρίζουν από ποίηση, ποιήματα και στίχους. Κατ’ αυτήν την έννοια όλοι οι μεγάλοι ποιητές της νεωτέρας Ελλάδος, οι οποίοι έγραψαν γεμάτους πάθος στίχους για τους Αρχαίους καιρούς, είναι… ανθέλληνες και γιατί όχι… σατανιστές”».

Γιώργος Γερμενής: Οταν ο Καιάδας έπαιζε «μαύρο» μπάσο

«Στο ευρύ κοινό έγινε γνωστός από το παράφωνο παράγγελμα ”Εγέρθητω”, όμως ο Καιάδας, κατά κόσμον Γιώργος Γερμενής, ήταν μπασίστας! Μάλιστα, ο εν λόγω ήταν γνωστός σε όσους αγαπούν το black metal, ένα είδος μουσικής που έχει συνδεθεί με τον σατανισμό».

«Ως μέλος του ελληνονορβηγικού συγκροτήματος Naer Mataron, ο εκλεγμένος βουλευτής της Χρυσής Αυγής στη Β’ Αθηνών και γνωστός πια για τους «τσαμπουκάδες» του -όπως σε βάρος του δημάρχου Αθηναίων Γιώργου Καμίνη- δήλωνε σε συνέντευξή του το 2009: ”Το black metal είναι αντιχριστιανικό και παγανιστικό όσον αναφορά στη μουσική, και αναζητά την κατάργηση του χριστιανικού συστήματος και τη δημιουργία ενός καινούργιου”».

Υμνος
«Μπαίνοντας πιο… βαθιά στη φιλοσοφία της μουσικής του, που συχνά υμνεί την άρια φυλή, συμπλήρωνε: ”Ο Euronymous (Mayhem) έκανε πολιτική προπαγάνδα όπως και ο Varg. Η μουσική είναι η έκφραση κάθε άρρωστου ανθρώπινου μυαλού που θέλει να εκφράσει ό,τι μήνυμα θέλει. Αν κάποιος το σταματήσει αυτό, οδηγούμαστε σε μια κατάσταση μη ομαλή, διότι σταματά το ανθρώπινο μυαλό και το σκλαβώνει. Μπορεί να μας λοβοτομήσουν κιόλας”».

«Σε άλλο σημείο δε της συνέντευξης είχε παραδεχθεί ότι ”η μουσική που ακούμε έχει κουσούρια, έχει εμπρησμούς εκκλησιών, έχει δολοφονίες”, ενώ αναφερόμενος στο συγκρότημά τους εξηγούσε ότι ”πάντα μας γοήτευαν το αντιχριστιανικό πνεύμα και η αρχαιότητα, όπως το καταλαβαίνεις και από το όνομά μας”. Οταν διαλύθηκε το συγκρότημα, εκείνος βρισκόταν μακριά για επαγγελματικούς λόγους. Μετά την εκ νέου είσοδο στο προσκήνιο ετοιμάζει έναν νέο δίσκο με τίτλο ”Ζήτω ο θάνατος”».