H κατάσταση στην ελληνική αμυντική βιομηχανία, κρατική και ιδιωτική έχει φτάσει πραγματικά στο «μη περαιτέρω» με τις «δωρεάν» -από άποψη επιστροφής βιομηχανικού έργου στην Ελλάδα- συμβάσεις που δίνει η κυβέρνηση στους εισαγωγείς.
Οι αντιπρόσωποι και οι άνθρωποί τους στα Επιτελεία, φυσικά «θησαυρίζουν»
Μέχρι του σημείου που ανώτατοι αξιωματικοί, να αποκλείουν… ονομαστικά (!) τις ελληνικές βιομηχανίες σε υπηρεσιακές συζητήσεις, μάλιστα!
Τυχαίο που αγοράζουν μαχητικά χωρίς να υπογράφουν καν σύμβαση υποστήριξης (SSI) με την κατασκευάστρια εταιρεία; Ή ότι δεν παίρνουν ούτε ένα ευρώ βιομηχανικής συμμετοχής όπως οι υπόλοιπες αμυντικές βιομηχανίες στις 14 χώρες που συμμετέχουν στο πρόγραμμα των F-35;
Και βάζουν τα «παπαγαλάκια» να μιλάνε για 800 εκατ. ευρώ κόστος όταν η σύμβαση υποστήριξης και δημιουργίας των απαραίτητων υποδομών δεν θα ξεπεράσει τα 500 εκατ. δολ.;
Αλήθεια, από τα Rafale F.3R πόσα πετάνε σήμερα; Έτσι για να έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης του τι θα συμβεί με τα F-35 όταν θα έρθουν…