Μεταδίδεται επαναλαμβανόμενο το «φαινόμενο» της επίσκεψης, της επίσημης επίσκεψης, της ηγεσίας της Χαμάς, υπό τον αρχηγό αυτής, στον Ερντογάν. Όχι, το «προεδρικό» ιππικό, πράγμα περίεργο, παρέμεινε στους σταύλους, διότι η «επίσημη» υποδοχή/παραμονή έλαβε χώρα μόνον ένδον του «Ανακτόρου» Ερντογάν. Τηρήθηκε το «πρωτόκολλο».
Το Τούρκικο.
Επίσης μεταδίδεται «μυστήριο» με το ταξίδι Ερντογάν στις ΗΠΑ. Φήμες δε το παρουσιάζουν, ως με πρωτοβουλία του Τούρκου Προέδρου, αυτό να ακυρώνεται.
Δεν είναι και τόσο πολύ περίεργοι οι ελιγμοί Ερντογάν αφού πλέον είναι γνωστό το παιχνίδι του Μουσουλμανισμού που, χρόνια τώρα ο ίδιος παίζει, με στόχο τις τσέπες των …του Κόλπου, και όχι μόνον αφ’ ενός, και αφ´ ετέρου δε, και πάντα με στόχο την επανεκλογή Τραμπ, αφού ο Μπάιντεν δεν του πολυβγαίνει (όπως τον είχαν συνηθίσει οι Αμερικανοί) και εφ’ όσον επανέλθει και που είχε καταφέρει να φέρει στα νερά του, Ντόναλντ εκλεγμένος πια, να του κλαφτεί, μη γονυπετής, για επαναφορά των περασμένων μεγαλείων που αφειδώς στο παρελθόν, η Τουρκία, απολάμβανε.
Και με δεδομένο έτσι το ότι ο ΝεοΥορκέζος, πρόεδρος πλέον, έχει δείξει να μην ξεχωρίζει το Ισραήλ από άλλες χώρες, να ανταπεξέλθει το «χάντικαπ» αποκαταστημένος, πλέον, όσον το δυνατόν, στο «παλμαρέ» του, που βασιζόταν στο «τους δούλεψα» πάλι όλους, τρίβοντας από χαρά πάλι τα χέρια του με τον όχλο κάτωθεν να τον αποθεώνει στα παλαμάκια.
Και με τον Μητσοτάκη στο τσεπάκι δοξασμένος να αποχωρεί, εν ενεργεία, όπως ονειρευόταν και όχι κατόπιν της καθολικής απόρριψης που διαγράφεται μπροστά του. Κι’αν το πετύχει..ΕΥΓΕ του.