By Νίκος Μουρατίδης
Κατάφεραν με 3 άλμπουμ και 10-12 singles να αναστατώσουν όλη την Ευρώπη. Ήταν το συγκρότημα που άλλαξε τα πάντα στην pop μουσική της Ευρώπης στα τέλη της δεκαετίας του ΄60. Κι΄ όμως οι Aphrodite’s Child δεν ήταν καθόλου pop.
Κατάφεραν με 3 άλμπουμ και 10-12 singles να αναστατώσουν όλη την Ευρώπη. Ήταν το συγκρότημα που άλλαξε τα πάντα στην pop μουσική της Ευρώπης στα τέλη της δεκαετίας του ΄60. Κι΄ όμως οι Aphrodite’s Child δεν ήταν καθόλου pop.
Μάλιστα κυρίες και κύριοι, σήμερα θα σας μιλήσω για Τα παιδιά της Αφροδίτης, τους πασίγνωστους Aphrodite’s Child, τους Έλληνες χίπηδες, τους ταλαντούχους μουσικούς, τα παράξενα και ιδιαίτερα παιδιά που ανακάτεψαν την pop μουσική με την rock, την κλασσική, την ethnic, την Jazz και την soul.
Οι Aphrodite’s Child (συντομογραφία AC) ήταν το ελληνικό συγκρότημα της προοδευτικής pop–rock μουσικής που ιδρύθηκε το 1967 από τους Βαγγέλη Παπαθανασίου (πλήκτρα), Ντέμη Ρούσσο (μπάσο κιθάρα και φωνητικά), Λουκά Σιδερά (ντράμς και φωνητικά), και Αργύρη “Silver” Κουλούρη (κιθάρα). Ο Βαγγέλης και ο Ντέμης είχαν ήδη επιτυχία στην Ελλάδα παίζοντας στους Forminx και στους Idols αντίστοιχα. Και επειδή φτιάχτηκαν στην χούντα και το κλίμα δεν τους σήκωνε, τα μάζεψαν και έφυγαν με προορισμό το Λονδίνο.
Ο Βαγγέλης συνέλαβε την ιδέα να πάνε μόνιμα στο Λονδίνο, γιατί θεώρησε πως το περιβάλλον εκεί θα ήταν πιο κατάλληλο γι’ αυτό που ήθελαν να κάνουν. Ο Αργύρης Κουλούρης έμεινε στην Ελλάδα για να εκπληρώσει τη στρατιωτική του θητεία, οι υπόλοιποι ξεκίνησαν και, καθ’ οδόν για το Λονδίνο έκαναν στάση στο Παρίσι. Κόλλησαν στο Παρίσι γιατί ανακάλυψαν από την μια ότι δεν είχαν τις κατάλληλες άδειες εργασίας και απ’ την άλλη λόγω των τις εκδηλώσεων του Μάη του 1968, γίνονταν απανωτές απεργίες.
Δεν απογοητεύτηκαν και άρχισαν το τρέξιμο στις εταιρίες. Στο Παρίσι υπέγραψαν συμβόλαιο στην Mercury Records ως Aphrodite’s Child και κυκλοφόρησαν το πρώτο τραγούδι τους με τίτλο Rain and Tears, βασισμένο στο κλασικό έργο του Πάχελμπελ Canon in D. Με αυτό το τραγούδι έγιναν πασίγνωστοι σε μια μέρα στη Γαλλία, παρ’ ότι το τραγούδι ήταν στα αγγλικά και όχι στα γαλλικά. Τεράστια επιτυχία, που ακολούθησε και σε πολλές άλλες χώρες της Ευρώπης ανεβαίνοντας αστραπιαία στους καταλόγους των επιτυχιών. Τον Οκτώβριο του ίδιου έτους, κυκλοφόρησαν το πρώτο τους άλμπουμ, End of the World. Ένα ταξίδι στην ψυχεδελική μουσική επηρεασμένοι σαφώς από τους Procol Harum και τους The Moody Blues.
Από την μια χίπις με αναφορά στην αρχαία Ελλάδα και από την άλλη κουστουμάτοι.
Άρχισαν περιοδείες στην Ευρώπη, και η επόμενη επιτυχία τους ήταν το I want to live, μια διασκευή του τραγουδιού Plaisir d’amour. Το δεύτερο άλμπουμ τους, πήγαν και το ηχογράφησαν στα διάσημα στούντιο Trident Studios στο Λονδίνο. Το πρώτο κομμάτι του νέου δίσκου, Let me love, let me live βγήκε τον Οκτώβριο, και το άλμπουμ It’s five o’clock ακολούθησε τον Δεκέμβριο του 1969.
Δηλαδή μέσα σε ενάμισι χρόνο περίπου έγιναν Νο 1 συγκρότημα, έκαναν περιοδεία και έβγαλαν 2 άλμπουμ.
Στην καινούργια περιοδεία τους ο Βαγγέλης δεν συμμετείχε, γιατί έμεινε στο Παρίσι να ηχογραφήσει τη μουσική για την ταινία Sex Power του Henry Chapier. Τη θέση του Βαγγέλη στη σκηνή πήρε ο Χάρις Χαλκίτης. Εκείνη την εποχή όλη η Ευρώπη τραγουδούσε Spring, Summer, Winter and Fall. Όταν επέστρεψαν, ο Βαγγέλης τους είχε μια έκπληξη. Τους παρουσίασε την ιδέα ου άλμπουμ 666. Ένα άλμπουμ προοδευτικής μουσικής που ακόμα και σήμερα φιγουράρει στους πιο αξιόπιστους καταλόγους – των αυστηρότερων κριτικών- μέσα στους 10 καλύτερους progressive δίσκους όλων των εποχών.
It’s five o’ clock αριστούργημα
Θα σταθώ λίγο παρά πάνω σ’ αυτό το άλμπουμ γιατί το θεωρώ αριστούργημα. Αν υποθέσουμε πως το πρώτο τους, End of the world, είναι η εφηβεία του συγκροτήματος και το τρίτο, το 666, η ενηλικίωση τους τότε το It’s five o’clock είναι η μετάβαση από την αθωότητα στην ωρίμανση. Δεν είναι μόνο ένας progressive rock δίσκος με απίστευτες ιδέες στην σύνθεση και στην παραγωγή, αλλά περιλαμβάνει πολλά μουσικά στοιχεία- ακόμα και jazz και soul. Είναι κάτι αντίστοιχο του λευκού άλμπουμ των Beatles. Από το «Funky Mary» μέχρι το «Marie Jolie» και από το «Let me love, Let me live» ως το ομότιτλο «It’s five o’clock» απολαμβάνεις μια απίστευτη ατμόσφαιρα και ίσως για πρώτη φορά να ακούς μια υποψία space στα πλήκτρα του Βαγγέλη.
Ο Βαγγέλης με τον Salvatore Dali
Δισκογραφία
Albums (33 στροφών)
End of the World (1968)
It’s Five O’ Clock (1969)
666 (1972)
Singles (45 στροφών)
“Plastics nevermore” / “The other people” (1968)
“Rain and tears” / “Don’t try to catch a river” (1968)
“End of the world” / “You always stand in my way” (1969)
“Valley of sadness” / “Mister Thomas” (1969)
“Lontano dagli occhi” / “Quando l’amore diventa poesia” (1969)
“I want to live” / “Magic Mirror” (1969)
“Let me love, let me live” / “Marie Jolie” (1969)
“It’s five o’clock” / “Wake up” (1970)
“Spring, summer, winter and fall” / “Air” (1970)
“Such a funny night” / “Annabella” (1970)
“Break” / “Babylon” (1972)
“It’s five o’clock” / “Funky Mary” (1970)
Όταν το συγκρότημα διέλυσε οι δίσκοι – και αργότερα τα cd– με συγκεντρωμένες τις επιτυχίες τους κυκλοφορούσαν κάθε χρόνο και με άλλο εξώφυλλο….
It’s five O’ Clock (1969) – APHRODITE’S CHILD
https://www.youtube.com/watch?v=VP_gLuXb7oIrn