Σταματούν τα έργα κι ύστερα αναρωτιούνται για την ύφεση

Είχα την ευκαιρία να διαπιστώσω για άλλη μια φορά γιατί η αποτελεσματικότητα της κυβέρνησης Μητσοτάκη, σε όλα τα επίπεδα, από την οικονομία και τα εθνικά ζητήματα, μέχρι την πανδημία, την Παιδεία και τα ζητήματα της ανάπτυξης, είναι τόσο χαμηλή.

Παρακολουθώντας στη Θεσσαλονίκη το Forum της HELEXPO για τις Μεταφορές και τις Υποδομές, είχα τη δυνατότητα να αντιληφθώ τι κρύβεται πίσω από τις λάθος επιλογές, τις παλινωδίες, τη στασιμότητα και την αναποτελεσματικότητα της κυβερνητικής πολιτικής.

Η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν είναι απλώς μια δεξιά και νεοφιλελεύθερη κυβέρνηση που ακολουθεί ξεπερασμένες, ακραία συντηρητικές, πελατειακές, ευνοιοκρατικές, κομματικές, ιδιοτελείς, επικοινωνιακές, εντυπωσιοθηρικές και υποστηρικτικές μιας μικρής ολιγαρχίας του πλούτου πολιτικές.

Αυτό βέβαια είναι το μείζον, δεν δίνει όμως από μόνο του απάντηση στην κακή πορεία καθαρά διαχειριστικών ζητημάτων, όπως αυτά του ανοίγματος του τουρισμού και της αντιμετώπισης της πανδημίας, της λειτουργίας των σχολείων, των αναπτυξιακών πρωτοβουλιών και επενδύσεων, της πορείας των έργων υποδομής και των υπηρεσιών στις μεταφορές, που βρίθουν λαθών, αναποτελεσματικών επιλογών και παλινωδιών, βυθίζοντας τη χώρα στην αναξιοπιστία και την ύφεση.

Όπως βέβαια η κατεύθυνση της κυβερνητικής πολιτικής δεν δίνει απάντηση ούτε στο ερώτημα, γιατί ακόμη και στις νεοφιλελεύθερες πολιτικές τους επιδιώξεις, όπως η πολυδιαφημισμένη επένδυση του Ελληνικού, αλλά και άλλες επενδύσεις που υπόσχονταν, χαρακτηρίζονται από στασιμότητα και μηδενικά αποτελέσματα.

Η αλήθεια λοιπόν είναι ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει, εκτός της δεξιάς και νεοφιλελεύθερης πολιτικής της κατεύθυνσης και ένα ιδιαίτερα χαμηλού επιπέδου, ανεπαρκές και αναποτελεσματικό πολιτικό προσωπικό.

Αποφεύγοντας να προσωποποιήσω μια συζήτηση για ένα ζήτημα που έτσι κι αλλιώς εμφανίζει κοινά χαρακτηριστικά σε όλους τους τομείς της πολιτικής, καθώς με όλους τους κυβερνητικούς αξιωματούχους πάνω κάτω συμβαίνουν τα ίδια, παντού δηλαδή οι «άριστοι» αποδείχθηκαν… άχρηστοι, θα αποφύγω να αναφερθώ σε ονόματα.

Θα σκιαγραφήσω όμως τη συζήτηση που διημείφθη και τα επιχειρήματα που ακούστηκαν στην εκδήλωση με θέμα τις Μεταφορές και τις Υποδομές στη Θεσσαλονίκη παρουσία υπουργού και επικεφαλής οργανισμών.
Εξ όνυχος τον λέοντα.

Ο ισχυρισμός των κυβερνητικών αξιωματούχων στο συγκεκριμένο φόρουμ για την πορεία των έργων του Μετρό της Θεσσαλονίκης, τα οποία ως γνωστό βρίσκονται στον αέρα χωρίς μελέτες και χρονοδιάγραμμα και τα οποία παραμένουν τελματωμένα και σταματημένα μετά την αλλαγή σχεδιασμού του έργου πέρσι, ένα μόλις χρόνο πριν την ολοκλήρωση και λειτουργία των 12 από τους 13 σταθμούς, ήταν το παιδαριώδες, όσον αφορά στη σύλληψη και το ανακριβές, όσον αφορά στην ουσία επιχείρημα, ότι δήθεν δεν βρήκαν τίποτε έτοιμο από την προηγούμενη διοίκηση.

Ξεπερνώντας τον απαράδεκτα… εμφυλιοπολεμικό χαρακτήρα του ισχυρισμού, παραθέτω κάποιους κραυγαλέους λόγους για τους οποίους το φτηνά προσχηματικό επιχείρημα είναι πολύ χαμηλής αξιοπιστίας και προδίδει ιδιαίτερα χαμηλό επίπεδο πολιτικής σκέψης και επιχειρησιακής ικανότητας.

1.  Είναι απόλυτα ψευδές και αυτό αποδεικνύεται εύκολα. Όταν αναφέρονται σε μια κυβέρνηση που αποδεδειγμένα «έτρεξε» το έργο, αφού το βρήκε, μετά από 10 χρόνια κατασκευής, στο 30% και το παρέδωσε μέσα σε 3,5 χρόνια στο 75% της ολοκλήρωσής του, είναι τουλάχιστον ανόητο να υποστηρίζουν το απολύτως ανακριβές επιχείρημα της καμένης γης. Αφού ο κόσμος βλέπει και αξιολογεί ποιος προχώρησε τα έργα και ποιοι τα βούλιαξαν κανονικά. Αλλά και η απορρόφηση των ευρωπαϊκών επενδύσεων είναι αδιάψευστος μάρτυρας της μεγάλης προόδου που έγινε το διάστημα 2016 – 2019.

2. Επιμένουν να χρησιμοποιούν το ίδιο ανακριβές επιχείρημα, παρά το γεγονός ότι έχει αποδομηθεί και καταρριφθεί κατ’ επανάληψη. Πρώτα από την Εφημερίδα των Συντακτών, η οποία την επομένη που ο πρωθυπουργός ισχυρίστηκε από τη ΔΕΘ ότι αλλάζει η τεχνική λύση, επειδή δεν υπήρχαν μελέτες για το σταθμό Βενιζέλου, δημοσίευσε ολόκληρη τη μελέτη, η οποία όχι μόνο υπήρχε και είχε κανονικά υποβληθεί, αλλά βρίσκονταν ήδη και στο τελικό στάδιο των παρατηρήσεων και διορθώσεων. Απλώς η διοίκηση που διόρισε η ΝΔ, με πολιτική της απόφαση, παρά το γεγονός ότι είχαν απαντηθεί όλες οι παρατηρήσεις, την σταμάτησε. Και δεύτερον, ο ισχυρισμός αυτός καταρρίφθηκε από τον πλέον αρμόδιο για τη μελέτη, τον ίδιο τον μελετητή της κατασκευής του σταθμού Βενιζέλου με τα αρχαία αμετακίνητα, ο οποίος σε δημόσια εκδήλωση στην Πολυτεχνική Σχολή του ΑΠΘ τον χειμώνα, αποδόμησε πλήρως τόσο το επιχείρημα ότι δήθεν δεν υπάρχει τεχνική λύση, όσο και τον ισχυρισμό ότι δεν υπήρξε μελέτη ή ότι η μελέτη αυτή δεν ήταν σωστή. Περιγράφοντας με λεπτομέρειες πως οι απαντήσεις που έστειλε στις παρατηρήσεις δεν ελήφθησαν υπόψη, αλλά κυριάρχησε η πολιτική επιλογή να σταματήσει η εκπόνηση της μελέτης.

4. Κι ύστερα, ας κάνουμε την υπέρβαση να δεχθούμε προς στιγμή, για τη διευκόλυνση της συζήτησης, ότι λένε αλήθεια (που δεν λένε) κι ότι πράγματι όταν ανέλαβαν, δεν βρήκαν καμία μελέτη. Γιατί αυτό δικαιολογεί την στρατηγική επιλογή τους να εγκαταλείψουν την τεχνική λύση που η πολιτεία είχε αποφασίσει να ακολουθηθεί, με υπουργική απόφαση της υπ. Πολιτισμού το 2017, μετά από θετική γνωμοδότηση του ΚΑΣ και η οποία προέβλεπε την κατασκευή του σταθμού με κατά χώρα ανάδειξη των αρχαιοτήτων; Γιατί δηλαδή έκοψαν το κεφάλι που πονούσε, (αν υποτεθεί ότι πονούσε), αντί να βρουν θεραπεία; Ο ισχυρισμός δηλαδή ότι δεν βρήκαν μελέτες έτοιμες, πως δικαιολογεί την κατ’ ευθείαν επιλογή μιας άλλης λύσης, αυτής της απόσπασης των αρχαιοτήτων, που ούτε γι’ αυτήν υπήρχαν έτοιμες μελέτες; Η οποία και πιο χρονοβόρα είναι, αφού καθυστερεί τη λειτουργία του έργου για αρκετά χρόνια, αλλά και αποδεικνύεται πιο ακριβή, λόγω των αποζημιώσεων που επισύρει η καθυστέρηση του έργου. Και τέλος, προσβάλλει τη νομιμότητα, όπως αυτή περιγράφεται στον αρχαιολογικό νόμο και όπως σύντομα θα αποδειχθεί στα δικαστήρια, όπως και οι ίδιοι ομολόγησαν ότι φοβούνται.

5. Κι ύστερα, ακόμη κι αν δεχτούμε για μια στιγμή το φτηνό, όσο και ανακριβές επιχείρημα ότι δήθεν δεν βρήκαν τίποτε έτοιμο για την κατασκευή του σταθμού Βενιζέλου κι αφού δεν υπήρχε εκεί τίποτε κατασκευασμένο, τότε τι στο καλό γκρεμίζουν επί ένα χρόνο σε αυτόν τον σταθμό; Κι ακόμη, πως δικαιολογείται ότι 15 μήνες μετά τις εκλογές, το έργο με το νέο σχεδιασμό που επέβαλαν, αυτόν της απόσπασης των αρχαιολογικών ευρημάτων, εξακολουθεί να είναι στον αέρα χωρίς μελέτη και χωρίς χρονοδιάγραμμα συμφωνημένο με τον ανάδοχο; Τι έκαναν επί έναν ολόκληρο χρόνο με τα έργα σταματημένα και ποια η ευθύνη τους που καθυστέρησαν ένα έργο και παγίδευσαν μια πόλη χωρίς Μέσο Μαζικής Μεταφοράς;

6. Κι επιπλέον, πως ξέρουν ότι το έργο θα τελειώσει τον Απρίλιο του 2023, όταν δεν έχουν ούτε μελέτες, από όπου να προκύπτουν οι χρόνοι και η αλληλουχία των εργασιών, ούτε χρονοδιάγραμμα συμφωνημένο με τον εργολάβο; Μήπως αυτά που λένε δεν είναι παρά προφητείς και ευσεβείς πόθοι;

7. Και τέλος, πόσο έξυπνο είναι, στην εποχή του διαδικτύου, των ηλεκτρονικών μηνυμάτων και των κοινωνικών δικτύων, να προσπαθήσεις να εμποδίσεις με αυταρχισμό τον προηγούμενο πρόεδρο του οργανισμού, να υποβάλει ερωτήσεις; Αφού αυτός έχει πάντοτε τη δυνατότητα να στείλει Εμαίηλ, να αναρτήσει τις ερωτήσεις του στο διαδίκτυο και στα κοινωνικά δίκτυα και να εκθέσει τους κυβερνητικούς αξιωματούχους, οι οποίοι δεν θα είναι σε θέση και πάλι να απαντήσουν. Όπως πράγματι συνέβη στο συγκεκριμένο Φόρουμ…

Εντωμεταξύ η πραγματικότητα της ζωής και η βούληση της κοινωνίας τους έχουν ξεπεράσει και αυτοί ακόμη ψεύδονται για να απολογηθούν για μια αποδεδειγμένα λάθος επιλογή. Αφού δημοσκόπηση στο κανάλι OPEN αποκάλυψε ότι το 56% των Θεσσαλονικέων υποστηρίζουν την επιλογή της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ για την κατά χώρα παραμονή των αρχαιοτήτων, με μόλις το 29% του πληθυσμού να υποστηρίζει την ολέθρια για το έργο και τα αρχαία επιλογή της απόσπασης και μεταφοράς τους αλλού.

Με δυο λόγια δεν αρκεί να ελέγχεις το κράτος και τα Μέσα Μαζικής Επικοινωνίας για να επιβιώνεις πολιτικά.

Πρέπει να διαθέτεις και το επίπεδο της γνώσης, της πολιτικής αντίληψης, της ικανότητας και της διαχειριστικής επάρκειας που χρειάζονται για να ασκήσεις παραγωγική πολιτική και να φέρεις αποτελέσματα.

Με φτηνά προσχήματα, με ανακρίβειες και με ανόητη επιμονή στα ίδια ψέματα που έχουν κατ’ επανάληψη καταρριφθεί, μόνο γέλιο προκαλείς.

Αφού είναι γνωστό ότι στην πολιτική όλοι κρίνονται εκ του αποτελέσματος. Και η κυβέρνηση, 14 μήνες μετά τις εκλογές, ήδη πλέον έπρεπε να είχε αποτελέσματα να δείξει…

Παρήλθε πλέον η περίοδος χάριτος  κατά την οποία η κυβέρνηση επιβίωνε ρίχνοντας όλες τις ευθύνες στον ΣΥΡΙΖΑ.