Στην Ουκρανία δεν υπάρχουν ολιγάρχες. Υπάρχει… Ο ολιχάρχης και οι άλλοι! Ο Ρινάτ Αχμέτοφ, στα 55 του χρόνια βρίσκεται στους καταλόγους με τους πλουσιότερους ανθρώπους στον κόσμο. Μόνο στη Μαριούπολη, στα δύο εργοστάσια χάλυβα που διαθέτει απασχολεί 40.000 εργάτες! Ο πόλεμος του έχει στερήσει μεγάλο μέρος της περιουσίας του, αλλά παραμένει μεγιστάνας. Η καθαρή του περιουσία υπολογίζεται στα 6 δις δολάρια!
Ο σημερινός (Σάββατο) αγώνας του Ολυμπιακού με τη Σαχτάρ στο Φάληρο (ώρα 20.00) μας δίνει την ευκαιρία να μάθουμε περισσότερα για τον ιδιοκτήτη της ομάδας.
Μην περιμένετε απάντηση στο ερώτημα πως ο γιος ενός εργάτη χάλυβα έφθασε να ελέγχει την οικονομική ζωή της Ουκρανίας, αλλά και την ποδοσφαιρική με την Σαχτάρ Ντόνετσκ.
Η… εκτόξευσή του έχει ενδιαφέρον, αν και πολλά σημεία της παραμένουν σκοτεινά κι αποτέλεσαν αιτία δικαστικής διαμάχης με πολλά ΜΜΕ στη Δύση. Μια ομάδα δικηγόρων ασχολείται με το τι γράφουν οι μεγάλες εφημερίδες και τι μεταδίδουν τα μεγάλα ειδησεογραφικά δίκτυα.
Πρόσφατα, όταν ο πρόεδρος της Ουκρανίας δήλωσε τον αποτροπιασμό του για την απόφαση των συμπατριωτών του ολιγαρχών να φύγουν στο εξωτερικό εμφανίστηκε. Σε βιντεοσκοπημένο μήνυμά του δήλωσε ότι βρίσκεται μέσα στη χώρα, αλλά για λόγους ασφαλείας δεν αποκάλυψε την περιοχή. Ήθελε να δηλώσει την συμπαράστασή του στον πρόεδρο της χώρας δίνοντας τέλος σε μια διαμάχη που κρατούσε χρόνια.
Γεννήθηκε στο Ντόνετσκ το 1966 κι έχασε μικρός τον πατέρα του που εργαζόταν στα ανθρακορυχεία της περιοχής από προβλήματα στο αναπνευστικό.
Καθοριστική ημερομηνία στη ζωή του υπήρξε η 10η Οκτωβρίου 1995, όταν ο αμφιλεγόμενος πρόεδρος της Σαχτάρ Ντόνετσκ, Ακχάτ Μπραγκίν, μαζί με έξι σωματοφύλακες του έπεφταν νεκροί από έκρηξη βόμβας πηγαίνοντας στο γήπεδο της ομάδας. Σε άλλο αυτοκίνητο ακολουθούσε ο στενός του συνεργάτης, ο Αχμέτωφ, που πήρε τα ηνία της ομάδας, αλλά και της περιουσίας.
Πολλά γράφτηκαν κατά καιρούς για τους δολοφόνους που φυσικά δεν βρέθηκαν. Απλά αυτή η δολοφονία του άνοιξε το δρόμο για τη δόξα και τον πλούτο.
Οι επιχειρήσεις τζόγου και τα κρεοπωλεία στο Ντόνετσκ γρήγορα επεκτάθηκαν. Έγιναν τράπεζες, ασφαλιστικές εταιρείες, τα ξενοδχοεία, τα ΜΜΕ. Ήταν ο αναμφισβήτητος ηγέτης δύο περιοχών, του Ντόνετσκ και του Λουχάνσκ.
Κατά σύμπτωση είναι οι δύο αυτόνομες περιοχές με το έντονο ρωσόφωνο στοιχείο που οδήγησαν τον Πούτιν στη ρωσική επέμβαση.
Θάνατοι τοπικών επιχειρηματιών τον βοήθησαν να επεκτείνει τις επιχειρήσεις του, να τις κάνει σχεδόν μονοπωλιακές και να ελέγχει τις τιμές των αγαθών.
Η ουκρανική κυβέρνηση από το 1999 άρχισε να ερευνά υποθέσεις για ξέπλυμα χρήματος και απάτες. Παρά την έκρυθμη κατάσταση που δημιουργήθηκε το 2014 ο Αχμέτοφ συνέχισε τις δραστηριότητές του. Τα προβλήματα άρχισαν ότι οι αυτονομιστές του ζήτησαν να πληρώνουν σε αυτούς τους φόρους από τις επιχειρήσεις του κι όχι στην κεντρική κυβέρνηση του Κιέβου.
Ο Αχμέτοφ συνέχισε να ισορροπεί σε τεντωμένο σχοινί. Τόσο που τον Νοέμβριο του 2021 ο σημερινός πρόεδρος της Ουκρανίας, ο Βολοντίμιρ Ζελένσκι, ισχυρίστηκε ότι ομάδα Ουκρανών και Ρώσων σχεδίαζε πραξικόπημα εναντίον του στις αρχές Δεκεμβρίου!
Σήμερα κι ενώ κινδυνεύει να χάσει μεγάλο μέρος της περιουσίας του στηρίζει τον άλλοτε αντίπαλό του. Άλλωστε ο Ζελένσκι ήταν ο μόνος πρόεδρος της χώρας με τον οποίο δεν είχε καλές σχέσεις. Με όλους τους προκατόχους του οι σχέσεις ήταν κάτι παραπάνω από άριστες. Μέχρι… παρεξηγήσεως.
Κι η Σαχτάρ πως μπαίνει στο παιχνίδι; Το 2002 η μάλλον άσημη ομάδα έγινε πρωταθλήτρια της χώρας με τα λεφτά του Αχμέτοφ. Τα επόμενα χρόνια άφησε πίσω το καμάρι της χώρας την Ντιναμό Κιέβου κερδίζοντας 12 πρωταθλήματα και 13 Κύπελλα. Όμως αυτά δεν είναι τίποτα μπροστά στο Κύπελλο ΟΥΕΦΑ του 2009 και τις πετυχημένες πορείες στο Τσάμπιονς Λιγκ.
Στην Ελλάδα τον ακούσαμε για πρώτη φορά το 2007 πλήρωσε 20 εκ. δρχ για να αποκτήσει από τον Ολυμπιακό τον Νέρι Καστίγιο που αποτελεί ακόμα και σήμερα την ακριβότερη μεταγραφή ποδοσφαιριστή από ελληνικό σύλλογο. Ο Ουρουγουανός δεν δικαίωσε τα χρήματα που ξοδεύτηκαν. Η πολιτική του Αχμέτοφ όμως δικαιώθηκε σε άλλες περιπτώσεις.
Το 2009 έχτισε ένα εμβληματικό γήπεδο, την «Ντονμπάς Αρένα» (κόστος 400 εκ. ευρώ) που σήμερα όχι μόνο δεn λειτουργεί, αλλά έχει βομβαρδιστεί από το 2014!
Η έκρυθμη κατάσταση στο Ντονέτσκ ανάγκασε την ομάδα να αναζητήσει άλλη έδρα. Πήγε στο Λιβ, στα σύνορα με την Πολωνία, στο Χάρκοβο και κατέληξε στο Κίεβο.
Ο πόλεμος υποχρέωσε τον Αχμέτοφ να διαλέξει στρατόπεδο. Μπορεί η ομάδα του να μην έχει προπονητή καθώς ο Μιρτσέα Λουτσέσκου, ο πατέρας του προπονητή του ΠΑΟΚ, επέστρεψε στη Ρουμανία, μπορεί μέλη της ομάδας να σκοτώθηκαν στον πόλεμο, οι ξένοι παίκτες να επέστρεψαν στις πατρίδες τους, αλλά γνωρίζει ότι το ποδόσφαιρο μπορεί να διαφημίσει την πλευρά που έχει επιλέξει. Το ματς με τον Ολυμπιακό είναι το πρώτο μιας σειράς αγώνων που προγραμματίζει σε όλο τον κόσμο/ Κι ας δυσανασχετούν οι οργανωμένοι οπαδοί των «ερυθρόλευκων» που δηλώνουν απολιτίκ, αλλά δεν θέλουν να στεναχωρήσουν και τους οπαδούς της ΤΣΣΚΑ Μόσχας, της ομάδας του «κόκκινου στρατού» με τους οποίους έχουν αδελφοποιηθεί και ανταλλάσσουν επισκέψεις σε Πειραιά και Μόσχα.