Πλημμυρισμένος από την αγάπη του κόμματός του, ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν έγινε τελικά αυτή η γέφυρα για να φτάσει στην ηγεσία, μια νέα γενιά ηγετών.
Ο πρόεδρος των ΗΠΑ, σχολιάζει το CNN, πραγματοποίησε με συγκινητικό τρόπο την πιο βαθιά πράξη που μπορεί να κάνει ένας πολιτικός σε μια δημοκρατία – να παραδώσει οικειοθελώς την εξουσία.
Και το έκανε παραχωρώντας ουσιαστικά την ηγεσία του κόμματος στην Καμάλα Χάρις, κατά την διάρκεια του Εθνικού Συνεδρίου των Δημοκρατικών. Ο Μπάιντεν ολοκλήρωσε μια καριέρα μισού αιώνα, ως γερουσιαστής, αντιπρόεδρος και τελικά πρόεδρος, αναφέροντας έναν στίχο από ένα τραγούδι με τίτλο “American Anthem” που είπε ότι ήταν σημαντικό για την οικογένειά του. “Ποια θα είναι η κληρονομιά μας, τι θα λένε τα παιδιά μας, αφήστε με να ξέρω στην καρδιά μου όταν τελειώσουν οι μέρες μου, Αμερική, Αμερική, σου έδωσα τον καλύτερό μου εαυτό”, είπε.
Στην αποχαιρετιστήρια ομιλία του στο Σικάγο που διήρκεσε ως και μετά τα μεσάνυχτα, ο Μπάιντεν, 81 ετών, έθεσε επίσης αυτή την κληρονομιά – και αυτό που θεωρεί ως την τύχη της αμερικανικής δημοκρατίας – στα χέρια της Κάμαλα Χάρι την οποία αποκάλεσε «αντιπρόεδρο, σύντομα πρόεδρο».
“Είναι σκληρή, έμπειρη και έχει τεράστια ακεραιότητα”, είπε. “Η ιστορία της αντιπροσωπεύει την καλύτερη αμερικανική ιστορία”, είπε ο Μπάιντεν. “Θα είναι μια πρόεδρος που τα παιδιά μας μπορούν να θαυμάσουν. Θα είναι μια πρόεδρος που θα τη σέβονται οι παγκόσμιοι ηγέτες. … Θα είναι μια πρόεδρος για την οποία μπορούμε όλοι να είμαστε υπερήφανοι. Θα είναι μια ιστορική πρόεδρος που θα βάλει τη σφραγίδα της στο μέλλον της Αμερικής“.
Η χειρονομία του Μπάιντεν ήταν ιδιαίτερα σημαντική, καθώς έγινε ο πρώτος εν ενεργεία πρόεδρος που διακόπτει τον αγώνα επανεκλογής του, τις τελευταίες 5,5 και πλέον δεκαετίες. Ήθελε διακαώς να κερδίσει τη δεύτερη θητεία που όλοι οι πρόεδροι επιθυμούν, αλλά τελικά, υπό την έντονη πίεση συναδέλφων του που κάποτε θεωρούσε πιστούς, αποφάσισε ότι το κόμμα του και η χώρα θα ήταν καλύτερα με κάποιον νεότερο.
Η αυτοθυσία του ανέδειξε την ακριβώς αντίθετη επιλογή που έκανε ο προκάτοχός του, ο Ντόναλντ Τραμπ, ο οποίος έκανε ό,τι μπορούσε για να κρατηθεί στην εξουσία σε πείσμα της βούλησης των ψηφοφόρων το 2020 και τώρα κατεβαίνει ξανά για μια νέα θητεία που υποσχέθηκε να αφιερώσει στην “τιμωρία”. Λίγες ώρες νωρίτερα, ο Τραμπ άφησε να εννοηθεί ότι θα αποδεχθεί το φετινό αποτέλεσμα μόνο αν πιστεύει ότι είναι ελεύθερο και δίκαιο. Δεν υπήρξε καμία απόδειξη ότι αυτό δεν συνέβη την προηγούμενη φορά, και δεν υπάρχει καμία ένδειξη ότι θα είναι διαφορετικά φέτος, σχολιάζει το CNN.
Ο Μπάιντεν, φανερά συγκινημένος, ανέβηκε αργά στη σκηνή μετά την παρουσίαση της κόρης του Άσλεϊ και στη συνέχεια έβγαλε ένα μαντήλι για να σκουπίσει τα μάτια του. Το βροντερό χειροκρότημα έδωσε τη θέση του σε συνθήματα “Αγαπάμε τον Τζο!” και “Ευχαριστούμε Τζο” από το πλήθος. Το πλήθος τον χειροκροτούσε επί τέσσερα λεπτά.
Ο απολογισμός
Ο πρόεδρος θύμισε ότι αποφάσισε να είναι υποψήφιος απέναντι στον Τραμπ, το 2020, για να διασφαλίσει, όπως είπε, ότι “το μίσος δεν έχει ασφαλές λιμάνι”. Αναφέρθηκε στην φρίκη της πανδημίας του covid-19 ως μια συγκλονιστική επιτυχία που έσωσε τη δημοκρατία και ανοικοδόμησε “τη ραχοκοκαλιά της Αμερικής”, τη μεσαία τάξη. Yπενθύμισε την κυριολεκτική και μεταφορική ψυχρολουσία της ορκωμοσίας του και τη βαθιά εθνική κρίση που επικρατούσε τότε. “Τώρα είναι καλοκαίρι, ο χειμώνας έχει περάσει και με ευγνώμονα καρδιά, στέκομαι μπροστά σας τώρα, αυτή τη νύχτα του Αυγούστου, για να σας αναφέρω ότι η δημοκρατία επικράτησε, η δημοκρατία παρέδωσε και τώρα η δημοκρατία πρέπει να διατηρηθεί”.
Ο Μπάιντεν έβγαλε πάθος και πεποίθηση. Η φωνή του ήταν δυνατή – στην πραγματικότητα, πέρασε μεγάλο μέρος της ομιλίας φωνάζοντας. Ήταν μια βροντερή αντίθεση με τον τόνο του στην καταστροφική του εμφάνιση στο ντιμπέιτ του CNN με τον Τραμπ στην Ατλάντα πριν από δύο μήνες.
Συγκλονίστηκε ολόκληρος από θυμό όταν μίλησε για τα ψέματα του Ρεπουμπλικάνου υποψηφίου. Είπε ότι ο πρώην πρόεδρος σπιλώνει την εικόνα της Αμερικής στο εξωτερικό.
Υπήρξαν όμως και στιγμές που η ηλικία του Μπάιντεν ήταν εμφανής. Μερικές φορές είχε το απλανές βλέμμα ενός ηλικιωμένου. Τα λόγια του συχνά γινόταν ακατάληπτα ή σκόνταφτε σε μια φράση. Ήταν η μοίρα του Μπάιντεν να γερνάει μπροστά στα μάτια του κόσμου. Δεν είναι πια ο “Τζόι”, ο λαμπερός, ανερχόμενος με το “εκθαμβωτικό χαμόγελο Μπάιντεν”, όπως περιγράφεται στο κλασικό βιβλίο του Ρίτσαρντ Μπεν Κράμερ “What it Takes”. Ούτε ο δυναμικός κι έξυπνος γερουσιαστής των προκριματικών εκλογών του 2008.
Ο πρόεδρος είναι πιθανό να εκφωνήσει αποχαιρετιστήριο διάγγελμα πριν από την αποχώρησή του από το αξίωμα τον Ιανουάριο. Αλλά το βράδυ της Δευτέρας ήταν πιθανότατα η τελευταία του εμφάνιση μπροστά σε ένα τόσο ζωντανό ακροατήριο. Αυτό δεν ήταν ένα τελευταίο αντίο, αλλά ένας πρόεδρος στο λυκόφως των ημερών του που έγραφε την πρώτη ιστορία της δικής του διακυβέρνησης, σχολιάζει το CNN.
Τα εύσημα στην Χάρις
Ο Μπάιντεν ήταν επίσης γενναιόδωρος προς την υποψήφια διάδοχό του. Όλοι οι θρίαμβοι του ήταν και δικοί της, υποστήριξε, συμπεριλαμβανομένων των ενεργειών για την προστασία “της ελευθερίας της ψήφου, της ελευθερίας σας να αγαπάτε αυτόν που αγαπάτε και της ελευθερίας σας να επιλέγετε”.
Όταν το πλήθος φώναξε “Ευχαριστώ, Τζο”, ο Μπάιντεν διέκοψε: “Ευχαριστώ την Κάμαλα”. Αυτό μάλλον ικανοποίησε τον Τραμπ, ο οποίος προσπαθεί να παρουσιάσει την προεδρία του Μπάιντεν ως μια παγκόσμια καταστροφή που μαστίζεται από τον πληθωρισμό – στην οποία η Χάρις είναι πλήρως συνυπεύθυνη.
Αλλά αποχωρώντας τώρα ο Μπάιντεν τερμάτισε την αναμέτρηση μεταξύ ενός 81χρονου και ενός 78χρονου και επέτρεψε στην αντιπρόεδρό του και νέα υποψήφια των Δημοκρατικών να τρέξει με την αύρα του υποψηφίου της αλλαγής. Ο Τραμπ πασχίζει να το αντιμετωπίσει. Στην πραγματικότητα, δεν θα ήθελε ο Μπάιντεν να φύγει.
Παρόλα αυτά, η Χάρις αντιμετωπίζει ένα τρομακτικό έργο. Αν και έχει ξεκινήσει δυναμικά και έχει αντιστρέψει τα δημοσκοπικά ελλείμματα του Μπάιντεν, βρίσκεται σε έναν αγώνα στήθος με στήθος με τον Τραμπ στις πολιτείες που βρίσκονται σε εξέλιξη.
Η απογοήτευση του Μπάιντεν
Ίσως το καλωσόρισμα που έτυχε ο Μπάιντεν τη Δευτέρα να μετριάσει την απογοήτευση που νιώθει για το πώς θα τελειώσει η ιστορική του καριέρα. Είναι απίθανο, ωστόσο, να απαλύνει την αίσθηση προδοσίας του στενού του κύκλου για τους εκλεγμένους αξιωματούχους του κόμματος που ενήργησαν για να τον παραμερίσουν αφού η επίδοσή του στο ντιμπέιτ επικύρωσε την ανησυχία των ψηφοφόρων για την ηλικία του. (Το βασικό πρόσωπο στην προσπάθεια να τον μετακινήσει, η Νάνσι Πελόζι, δήλωσε στο CNN τη Δευτέρα ότι ήλπιζε ο Μπάιντεν να “νιώσει ότι η αγάπη σε αυτό το δωμάτιο, είναι συγκλονιστική”.
Ο Μπάιντεν δήλωσε αργότερα στους δημοσιογράφους ότι δεν έχει μιλήσει με την πρώην πρόεδρο της Βουλής των Αντιπροσώπων μετά την απόφασή του να αποσυρθεί από την κούρσα. Παρά την λατρεία που έπεφτε βροχή από τα δοκάρια του United Center, ουσιαστικά ο τερματισμός της εκστρατείας επανεκλογής του Μπ[άιντεν λόγω των πιέσεων από το κόμμα αποτελεί μια αναμφισβήτητη πράξη αδίστακτης συμπεριφοράς, γράφει το CNN.
Ωστόσο ο πρόεδρος επέμεινε ότι δεν ήταν θυμωμένος με εκείνους που τον έσπρωξαν στην άκρη. Στο πλησιέστερο που έφτασε να εξηγήσει την απόφασή του, είπε: “Ήταν η τιμή της ζωής μου να υπηρετήσω ως πρόεδρός σας. Αγαπώ τη δουλειά, αλλά αγαπώ περισσότερο τη χώρα μου”.
Οι τελευταίοι μήνες ήταν σκληροί για τον Μπάιντεν. Ωστόσο, έχει τόσο βαθιά κατανόηση της προδοσίας της μοίρας όσο κανένας άλλος εν ζωή πολιτικός ηγέτης. Ολόκληρη η ζωή του έχει κυμανθεί ανάμεσα σε τραγωδίες, με επιτομή τον θάνατο της συζύγου του και της μικρής του κόρης αμέσως μετά την εκλογή του στη Γερουσία και στη συνέχεια τον θάνατο του αγαπημένου του γιου Beau από καρκίνο του εγκεφάλου, ενώ ήταν αντιπρόεδρος.
Εδώ και καιρό υπάρχει η αίσθηση στο εξαιρετικά πιστό σώμα φίλων και συγγενών του Μπάιντεν ότι δεν έχει λάβει την αναγνώριση που του αξίζει σε μια καριέρα στην Ουάσινγκτον που ξεκίνησε όταν ο Ρίτσαρντ Νίξον ήταν πρόεδρος. Ακόμα και όταν διεκδίκησε το χρίσμα των Δημοκρατικών το 2020, σε ένα συνέδριο χωρίς την παραδοσιακή ρίψη μπαλονιών, και στη συνέχεια κέρδισε την προεδρία μετά από μια ολόκληρη ζωή που την επεδίωκε, δεν απόλαυσε όλες τις εορταστικές εκδηλώσεις λόγω της Covid-19.
Αλλά η αγάπη που έλαβε ο Μπάιντεν τη Δευτέρα θα αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο η ιστορία θα θυμάται την καριέρα του. Και όταν τα επιτεύγματά του θα έχουν ξεθωριάσει, ο Μπάιντεν θα μνημονεύεται για γενιές – όπως ακριβώς και ο πρώτος πρόεδρος, ο Τζορτζ Ουάσινγκτον – τόσο για τον τρόπο με τον οποίο έφυγε από το αξίωμα όσο και για όσα έκανε όταν το κατείχε.