Αμερικανοί και Βρετανοί πραγματοποίησαν εκτεταμένες αεροπορικές και πυραυλικές επιθέσεις κατά των Χούθι, αλλά το βλέμμα όλων είναι στραμμένο στο Ιράν και στη στάση που θα ακολουθήσει τις επόμενες ημέρες.
Το Ιράν πάντοτε έχει τη δυνατότητα να κλείσει τα Στενά του Ορμούζ και να προκαλέσει μία απότομη αύξηση της τιμής του πετρελαίου ακόμα και στα… 200 δολάρια το βαρέλι κάτι που θα προκαλούσε οικονομική κατάρρευση στο σύνολο των δυτικών χωρών.
Ειδικά η ΕΕ θα στερούνταν το καταριανό LNG το οποίο της είναι απαραίτητο για να μην αντιμετωπίσει κοινωνική καταστροφή.
Τα Στενά του Ορμούζ θεωρούνται η πιο σημαντική πετρελαϊκή «αρτηρία» στον πλανήτη και οριοθετούνται ανάμεσα στο Ομάν και το Ιράν, ενώ ενώνουν τον Περσικό Κόλπο με τον Κόλπο του Ομάν προς τα νότια και την Αραβική Θάλασσα!
Το πλάτος τους είναι 33 χιλιομέτρων στο στενότερο σημείο του.
Η λωρίδα πλεύσης είναι 3 χλμ προς κάθε κατεύθυνση.
Περίπου το ένα πέμπτο του όγκου της παγκόσμιας συνολικής κατανάλωσης πετρελαίου διέρχεται από τα Στενά κάθε μέρα
Τα μέλη του ΟΠΕΚ εξάγουν το μεγαλύτερο μέρος του αργού πετρελαίου τους μέσω των Στενών του Ορμούζ!
Το Κατάρ, το οποίο συνιστά τον μεγαλύτερο εξαγωγέα υγροποιημένου φυσικού αερίου (LNG) στον κόσμο, στέλνει σχεδόν όλο το LNG μέσω των εν λόγω Στενών.
Το 20% των παγκόσμιων ροών LNG περνούν από τα Στενά!
Αν κλείσουν τα Στενά από το Ιράν εκτός από του πετρελαίου και οι τιμές του φυσικού αερίου θα πάνε κι αυτές στα ύψη, ειδικά σε μία εποχή κατά την οποία απουσιάζει το ρωσικό φθηνό αέριο από τις ευρωπαϊκές αγορές.
Παράλληλα υπάρχει το στενό Μπαμπ ελ-Μαντέμπ, που βρίσκεται μεταξύ Τζιμπουτί και Υεμένης, επίκεντρο των επιθέσεων των Χούτι σε πλοία.
Εκεί είναι η νότια είσοδος της Ερυθράς Θάλασσας, μια κρίσιμη πλωτή οδός μεταξύ Ευρώπης και Ασίας που συνδέεται με τη Διώρυγα του Σουέζ.
Από εκεί περνά το 12% – 15% του παγκόσμιου εμπορίου, άρα ένα σημαντικό ποσοστό των εμπορευματοκιβωτίων.
Ήδη οι περισσότερες εταιρείες επιλέγουν πλέον να κάνουν τον περίπλου της Αφρικής αυξάνοντας έτσι το μεταφορικό κόστος κατά τουλάχιστον 40%.
Αν λοιπόν κλείσουν, η καταστροφή για την Δύση θα είναι κολοσσιαίων διαστάσεων και δεν θα έχει άλλη επιλογή από το α επέμβει στρατιωτικά με οποιοδήποτε διαθέσιμο μέσο, ενάντια στο Ιράν, το οποίο με την σειρά του είναι μια πολύ ισχυρή χώρα για να καμφθεί εύκολα (κι αν καμφθεί), ενώ θεωρείται βέβαιο πως θα λάβει υποστήριξη από Ρωσία και Κίνα.
Άλλωστε είναι σύμμαχοι και συμμετέχοντες στο ίδιο «μπλοκ», των BRICS.
Το «καλό σενάριο» για να υπάρξει εκτόνωση θεωρείται ότι είναι να είναι αποτελεσματικά τα πλήγματα και να αποκατασταθεί η ναυσιπλοΐα στην Ερυθρά Θάλασσα, καθώς θα έχει εξουδετερωθεί η δυνατότητα των Χούθι να εξαπολύουν επιθέσεις, πριν να επέμβει το Ιράν.
Είναι όμως πολύ δύσκολο να γίνει αυτό. Βλέπουμε στην Ουκρανία χιλιάδες πυραυλικές επιθέσεις εδώ και δύο χρόνια αλλά αποτέλεσμα -ακόμα- σχεδόν πολύ σχετικό, σε ότι αφορά την δυνατότητα της Ουκρανίας να διεξάγει πόλεμο.
Η απορροφητικότητα των πληγμάτων είναι το κρίσιμο σε μία τέτοια περίπτωση. Και οι Χούθι έχουν αποδείξει ότι έχουν τεράστια απορροφητικότητα αν σκεφθεί κανείς ότι αντιμετώπισαν χωρίς ιδιαίτερο πρόβλημα από τρία χρόνια τις Αεροπορίες της Σαουδικής Αραβίας και των ΗΑΕ.