”… Με αίσθημα εθνικής ευθύνης η ΝΔ θα αγνοήσει κάθε κραυγή πατριδοκαπηλίας και εθνολαϊκιστικής έξαρσης…” είχε πει λίγες μέρες μετά την νίκη του κόμματός του στις εκλογές της 7ης Ιουλίου 2019 ο υπουργός των Εξωτερικών Νίκος Δένδιας.
Μόνο που δεν είχε συνειδητοποιήσει ο ίδιος, όπως δεν είχε συνειδητοποιήσει και το μεγαλύτερο μέρος των ψηφοφόρων του κόμματός του (που πανηγύριζε τότε την άνοδό του στην εξουσία), πως η κραυγή πατριδοκαπηλίας προεκλογικά ήταν και νεοδημοκρατική…
– Μα δεν έφταιγε η ΝΔ, θα μου πείτε. Έφταιγαν τα ”πατριωτικά” ψηφαλάκια της, που έσπρωχναν τα κομματικά της στελέχη να βγαίνουν στα μπαλκόνια και να διαλαλούν τον πατριωτισμό τους ρίχνοντας στον πυρ το εξώτερον αυτούς που υπέγραψαν την ”προδοτική συμφωνία”.
Έφταιγαν, δεν έφταιγαν – θα σας έλεγα – το κόμμα τους τότε πούλησε φύκια για μεταξωτές κορδέλες στον λαό, για να τον πείσει πως έχει το μονοπώλιο στον πατριωτισμό και να μη ρίξει αλλού την ψήφο του, ενώ το ίδιο πολιτεύτηκε συμφεροντολογικά, με κίνητρο την ψηφοθηρική ιδιοτέλεια.
Αυτό επιβεβαιώθηκε άλλωστε περίτρανα δια στόματος Ζάεφ, που έσταζε μέλι πρότινος για τον Κυριάκο Μητσοτάκη, γιατί ”έδωσε” – λέει – ”μάχες για την Βόρεια Μακεδονία και το ευρωπαϊκό μέλλον της!..”
”Έδωσε μάχες για ξένα συμφέροντα καταναλώνοντας όλη του την ενέργεια στη δικαίωση των ψευτομακεδόνων κι όχι των συμπατριωτών του που είναι απόγονοι των αληθινών…” σκέφτομαι πικρά και με δυσκολία συγκρατώ τον θυμό μου.
Θυμό δικαιολογημένο, διανθισμένο με εικόνες απ’ το επιχειρηματικό φόρουμ της Θεσσαλονίκης, όπου συνευρέθηκαν όλως τυχαίως οι Δένδιας-Πομπέο με βουλευτές της ”Βόρειας Μακεδονίας”.
Με αφορμή την ελληνοαμερικανική συνάντηση, άλλωστε, είχε αναρτηθεί προ ημερών κείμενο στο οποίο χαρακτηριζόταν (για λόγους αβλεψίας, κατά τον κυβερνητικό εκπρόσωπο κ. Πέτσα) ”ιστορική” η Συμφωνία των Πρεσπών. Κι ας την είχε κατακρίνει δριμύτατα η ΝΔ ως αντιπολίτευση, γιατί – πέρα απ’ το όνομα – δώσαμε στους Σκοπιανούς την ”μακεδονική” εθνότητα και το δικαίωμα να ονομάζουν τη γλώσσα τους ”μακεδονική”;
Έτσι δίνεται μια και καλή απάντηση στο γιατί πήγαν άκλαυτες όλες οι προεκλογικές διαβεβαιώσεις που μας έδινε ως Αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης ο νυν πρωθυπουργός, για να μειωθούν οι αρνητικές συνέπειες της κακής ”Συμφωνίας”, την οποία ο ίδιος δεν θα έφερνε ποτέ στη Βουλή γιατί ήταν ”εθνικά ασύμφορη”…
”Εθνικά ασύμφορη τότε”, αλλά ”ιστορική” σήμερα, γιατί ” σε επίπεδο ασφάλειας προσφέρει σταθερότητα”, αφού λύνει μια πολύχρονη διαφορά, έστω κι αν είναι σε βάρος μας… Έτσι αποφάσισαν, εκ των υστέρων, οι συγκυβερνώντες Ντόρα-Κυριάκος κι έτσι θα είναι. Για να το λένε αυτοί κάτι θα ξέρουν περισσότερο από μας.
Κι αυτό που ξέρουν αμφότεροι είναι ότι οποιαδήποτε αποστασιοποίηση απ’ τη ”Συμφωνία Πρεσπών” θα έβλαπτε την εικόνα της κυβέρνησης στο Εξωτερικό και θα άφηνε εκτεθειμένη τη χώρα απέναντι στην Αμερική και τη Γερμανία, οι οποίες είχαν… επενδύσει στην λιμνιαία ”Συμφωνία” για δικά τους συμφέροντα που βρίσκονται στον αντίποδα των δικών μας.
Η έξωθεν καλή μαρτυρία μέτρησε σίγουρα για τους κυβερνώντες περισσότερο απ’ τις εθνικές ευαισθησίες των Ελλήνων. Συν τοις άλλοις, έχοντας και τα δυο πόδια στην εξουσία και κυρίαρχοι δημοσκοπικά, αντιμετωπίζουν από θέση ισχύος τον ημιθανή πολιτικό τους αντίπαλο που δεν έχει συνέλθει ακόμα από την δίνη της εσωστρέφειας μετά την εκλογική του ήττα.
Έτσι η ΝΔ σήμερα, τουλάχιστον κυβερνητικά, δεν έχει ανάγκη πλέον να παριστάνει τον ”μακεδονομάχο”, για να αλώσει το μικρό πατριωτικό κομμάτι του ΣΥΡΙΖΑ που κουβαλάει ακόμα μια σταγόνα Ανδρεοπαπανδρεϊκής ιστορίας και ευαισθησίας για την Μακεδονία.
Πολύ περισσότερο δεν έχει ανάγκη τις χλαμύδες των ψηφοφόρων του ”ακραίου” εκλογικού τμήματος εκ δεξιών της, γιατί αυτούς – σε μεγάλο βαθμό – τους έχει ήδη απορροφήσει και περιμένει να κάνει το ίδιο με τους εναπομείναντες ”σκληροπυρηνικούς” μετά το πέρας της κατα- δίκης της Χρυσής Αυγής.
Της Χρυσής Αυγής που θα σβηστεί απ’ τον πολιτικό χάρτη της χώρας δυσφημισμένη ως ”εγκληματική οργάνωση”, απαξιωμένη και κυνηγημένη απ’ τις Ερινύες εκδίκησης οι οποίες ζητάνε δικαίωση επτά χρόνια τώρα για το αδικοχαμένο αίμα του Παύλου Φύσσα.
Ωστόσο, για να είμαστε ειλικρινείς, δεν είναι όλα ωραία, απλά και εύκολα για την ΝΔ μετά το ”game over” της πατριδοκαπηλικής στάσης της ηγεσίας της στο ”Μακεδονικό”. Γιατί ένα μεγάλο κομμάτι της βάσης της (το λεγόμενο ”Σαμαρικό”) πνέει μένεα εναντίον της και αρνείται να της συγχωρήσει την κυβίστηση διαρκείας και την εξαπάτηση.
Μια εξαπάτηση που συνεχίζεται, δυστυχώς, καθώς η ΝΔ εξακολουθεί να πατάει σε δυο βάρκες θέλοντας να ικανοποιήσει – απ’ την μια – τις επιθυμίες των ξένων (Αμερική-Γερμανία) και των προστατευομένων τους ”Βορειομακεδόνων” και – από την άλλη – να μη χάσει την ”πατριωτική” πελατεία της η οποία την έφερε στην εξουσία.
Έτσι η Εξωτερική της πολιτική στο θέμα αυτό την υποχρεώνει να κάνει τα ξινά γλυκά ”αγκαλιάζοντας” σαν δικό της ”παιδί” την άλλοτε ”συμφωνία ντροπής” με τα Σκόπια. Κάτι εντελώς υποκριτικό και απαράδεκτο, που παραπέμπει σε λαϊκισμό, μικροπολιτική σκοπιμότητα και κοροϊδία.
Με δεδομένο αυτό και το γεγονός ότι η μεγάλη πλειοψηφία των ψηφοφόρων της ΝΔ αντιδρά έντονα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μη μπορώντας να κρύψει τη δυσαρέσκειά της βλέποντας τον πρωθυπουργό να χαριεντίζεται με τον Ζάεφ αποδεχόμενος με ευχαρίστηση τις φιλοφρονήσεις του και να βαφτίζει την χθεσινή ”προδοσία” σε ”μακεδονική πανδαισία”, η κυβέρνηση προ ημερών υποχρεώθηκε να βάλει στον πάγο στις συμφωνίες με την ”Βόρεια Μακεδονία” υπό τον φόβο των ”μακεδονομάχων” βουλευτών της, οι οποίοι αρνούνται να τις ψηφίσουν.
Ωστόσο αυτή η ερμαφρόδιτη κατάσταση αρχίζει να γίνεται επικίνδυνη, καθώς η κυβέρνηση – μετά το πάγωμα, που αποφάσισε – άφησε εκτεθειμένες να χάσκουν οι ”μαύρες τρύπες” της ”Συμφωνίας”, με κίνδυνο να ελαχιστοποιηθούν και τα ελάχιστα θετικά που μας προσφέρει αυτή, μέσα στα οποία περιλαμβάνονται η αφαίρεση απ’ τα σκοπιανά βιβλία της Ιστορίας των σελίδων του ”μακεδονικού αλυτρωτισμού” και η λύση-δικαίωση για μας στο θέμα της εμπορικής χρήσης του όρου ”Μακεδονία” και των παραγώγων του.
Με δεδομένο αυτό, η προσφιλής για την Εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη επιλογή της αδράνειας τείνει να μολύνει όχι μόνο την ίδια, αλλά και όλη τη χώρα, που δείχνει να έχει χωριστεί στα δύο για το θέμα αυτό, το οποίο – με αφορμή τη ”Συμφωνία Πρεσπών” – επωάζει δυσάρεστα επακόλουθα για το μέλλον.
Επακόλουθα που δεν αποκλείεται να εκδηλωθούν από κοινού με το ”θρακικό – μειονοτικό” (το οποίο θα προκύψει ως παράπλευρη απώλεια για μας στις επερχόμενες διερευνητικές επαφές με τους Τούρκους), για να αποκαλυφθούν πλήρως στη Χάγη, όταν θα ανοίξει η βεντάλια διεκδικήσεων της Τουρκίας δια χειρός Ταγίπ Ερντογάν…
Κρινιώ Καλογερίδου (Βούλα Ηλιάδου, συγγραφέας)