Στην πολιτική είσαι μόνος. Και υπό αυτήν την έννοια η ευθύνη για τη χθεσινοβραδινή ήττα στις αυτοδιοικητικές εκλογές βαρύνει πρώτα απ’ όλα τον δήμαρχο Θεσσαλονίκης Κωνσταντίνο Ζέρβα. Η θητεία του ήταν μέτρια. Η Θεσσαλονίκη επί των ημερών του δεν πήγε ούτε μπροστά ούτε πίσω. Εμεινε στάσιμη. Η πόλη δεν τον ένιωσε. Ενώ ίδιος σε κρίσιμες στιγμές, όταν πρέσβεις ξένων χωρών και μάνατζερ πολυεθνικών εταιριών με καταγωγή από τη Θεσσαλονίκη επιχείρησαν να επιβάλουν το δικό τους αναμειγνυόμενοι ωμά στα εσωτερικά της πόλεως, δεν τους κατήγγειλε. Θα είχε γίνει ήρωας. Δεν το τόλμησε. Θα έρθει κάποτε η ώρα να μιλήσουμε και γι’ αυτά.
Ωστόσο, για να φτάσουμε στο χθεσινό αποτέλεσμα συνέβησαν κι άλλα πολλά. Δεν το διαμόρφωσε μόνος του ο κύριος Ζέρβας. Από την αρχή της θητείας του ένα μπλοκ ετερόκλητων δυνάμεων, το οποίο είναι η αιτία της καθήλωσης της πόλης εδώ και δεκαετίες, συνασπίστηκε εναντίον του με στόχο να εμποδίσει πάση θυσία καθετί. Το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας δεν έκανε τίποτα για να τον προστατέψει από τους μεταρρυθμιστές της κακιάς ώρας. Τίποτα, επίσης, για να κλείσει τις πληγές που άνοιξαν στο δημοτικό συμβούλιο οι αυτοδιοικητικές εκλογές του 2019. Οταν τρεις παρατάξεις από τον ίδιο χώρο, του κυρίου Ζέρβα, του κυρίου Ταχιάου και του κυρίου Ορφανού, διεκδίκησαν τον δημαρχιακό θώκο. Η διακυβέρνηση του δήμου με τον εκλογικό νόμο του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος έδινε ελάχιστες έδρες στον πρώτο λόγω απλής αναλογικής, δυσκόλεψε ακόμα περισσότερο την κατάσταση. Η οποία παροξύνθηκε μετά και τη διαγραφή του προέδρου του δημοτικού συμβουλίου από την παράταξη Ζέρβα λόγω εμβολίων.
Ωστόσο, το εκλογικό αποτέλεσμα διαμορφώθηκε στην έκταση που είδαμε χθες το βράδυ από έναν και μόνο λόγο: Ουδέποτε η Νέα Δημοκρατία του κυρίου Μητσοτάκη στήριξε το δήμαρχο στον οποίο έδωσε το χρίσμα σε αυτές τις εκλογές. Ουδέποτε. Πρώτος πρώτος ο κύριος Μητσοτάκης, ο οποίος, αν και βουλευτής Θεσσαλονίκης, δεν επισκέφτηκε την πόλη στον δεύτερο γύρο για να βοηθήσει τον δήμαρχο στον οποίο έδωσε ο ίδιος το χρίσμα για να διεκδικήσει με αξιώσεις και ποσοστά την επανεκλογή του.
Λευκή απεργία
Αν και στη δική μας αντίληψη η Αυτοδιοίκηση έπρεπε να μείνει μακριά από τα κόμματα, σ’ αυτές τις εκλογές ο πρωθυπουργός δεν άφησε περιφέρεια για περιφέρεια την οποία να μην επισκεφθεί προκειμένου να διασφαλίσει ότι το αποτέλεσμα θα είναι θετικό. Στη Θεσσαλία ίδρωσε τη φανέλα, πήγε τρεις φορές. Στη Θεσσαλονίκη, για την οποία έχει κάποιο κόμπλεξ, καθώς στις εθνικές εκλογές το ποσοστό της Νέας Δημοκρατίας ήταν το χειρότερο στην επικράτεια και άγγιξε μόλις το 32%, πήγε μόνο μία φορά κι αυτή πολύ μακριά από τις εκλογές. Προφανής η πονηρία: να μη χρεωθεί την ήττα. Το κόμμα επίσης ολόκληρο στράφηκε εναντίον του δημάρχου. Και το μητσοτακικό στρατόπεδο της πόλεως, που έκανε λευκή απεργία, και το ντορικό που προσεχώρησε στον αντίπαλο.
Επίλεκτα μέλη του συνδυασμού του προέδρου του μετρό Νίκου Ταχιάου στελέχωσαν το ψηφοδέλτιο του δεξιού χεριού του Ευάγγελου Βενιζέλου, Στέλιου Αγγελούδη. Η εφημερίδα «Μακεδονία», στην οποία μετέχει κορυφαίο στέλεχος της Τοπικής της Νέας Δημοκρατίας συνδεόμενο για χρόνια με την Ντόρα Μπακογιάννη, σταθερά επίσης επιτίθετο στον δήμαρχο Θεσσαλονίκης στην προεκλογική εκστρατεία. Ο Ισίδωρος Κούβελας, ο οποίος συνδέεται με φιλία με τον κύριο Αγγελούδη από τον καιρό που αυτός ήταν γενικός γραμματέας Αθλητισμού, ήπιε καφέ δημόσια μαζί του για να σηματοδοτήσει τη στήριξή του. Υπουργός εν ενεργεία για να στηρίξει τον κύριο Ζέρβα επίσης δεν υπήρχε. Από τα Τρίκαλα και πάνω μέχρι τον Εβρο η Νέα Δημοκρατία έχει μόνο υφυπουργούς, όχι υπουργό.
Με κατεβασμένα χέρια
Δεν χρειάζεται να επεκταθούμε σε λεπτομέρειες. Ενώ η Νέα Δημοκρατία κέρδισε σχεδόν όλους τους όμορους δήμους στον νομό Θεσσαλονίκης, έχασε τον δεύτερο δήμο της χώρας. Ακόμα κι αν θεωρήσουμε ότι θα τον έχανε λόγω της μέτριας παρουσίας του κυρίου Ζέρβα, το ζήτημα είναι πάλι πώς τον έχασε. Αν έδωσε μάχη μέχρις εσχάτων ή αν τον έχασε με κατεβασμένα τα χέρια. Η απάντηση είναι σαφής και συγκεκριμένη και δεν χωρεί καμία αμφισβήτηση περί αυτής: τον έχασε με κατεβασμένα τα χέρια.
Για να μην πούμε ότι κορυφαία στελέχη της υπονόμευσαν ευθέως την υποψηφιότητα του δημάρχου Θεσσαλονίκης. Επειδή με τον Στέλιο Αγγελούδη μιλάνε την ίδια γλώσσα, αν με εννοείτε για το τι κρύβεται πίσω από τη φράση «ίδια γλώσσα», πολλοί δεν στενοχωριούνται για την εξέλιξη αυτή. Ειδικώς όσοι βλέπουν τους δήμους σαν δημοτικές επιχειρήσεις και όχι ως οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Ωστόσο, το αποτέλεσμα αυτό δε θα μείνει χωρίς συνέπειες. Οι πληγές ανοίγουν πληγές. Η κατάληψη της Θεσσαλονίκης από την πασοκαρία θα απαντηθεί στις ευρωεκλογές.
Τότε το κόμμα θα ζητά από τα στελέχη του και από τον κόσμο του να δώσουν τη μάχη της συσπείρωσης. Τι νομίζετε ότι θα κάνει αυτός ο κόσμος; Οτι θα πάει όλος στις κάλπες; Θα απαντήσουν ότι κάνουμε ό,τι έκαναν σ’ αυτή την αναμέτρηση ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο κύκλος της κυρίας Μπακογιάννη, η ομάδα Ταχιάου και λοιπές δημοκρατικές δυνάμεις. Απεργία. Ποιος θα τους κατηγορήσει;