Του Μπάμπη Παπασπύρου
Υπάρχει τελικά σχέση-διασύνδεση πολιτικής & ηθικής…;
Απλή και προφανής είναι η απάντηση…
Τόσο για τους αρχαίους Έλληνες φιλόσοφους αλλά και για τους σημερινούς επιστήμονες της πολιτικής, οι δυο έννοιες πολιτικής και ηθικής είναι άρρηκτα συνδεδεμένες…
Η πράξη όμως και η εμπειρία δείχνει το εντελώς αντίθετο για τους υποστηρικτές και θιασώτες του νεοφιλελευθερισμού, οι οποίοι θεωρούν πως η ηθική στην εφαρμογή της πολιτικής είναι οπισθοδρομικός παράγοντας.
Έχουμε φτάσει στο σημείο αρετές και χαρίσματα, όπως η διαλλακτικότητα, η συναίνεση, η εντιμότητα , η καθαρότητα, το ενδιαφέρον για τον συνάνθρωπο, η πραότητα, η διαλλακτικότητα, η εντιμότητα, η μετριοπάθεια και μετριοφροσύνη να θεωρούνται ως αδυναμίες…
Ορισμένοι στο χώρο των νεοφιλελεύθερων υποστηρίζουν, πως η ρήξη με την ηθική είναι μια πράξη γενναιότητας…
Αλλεργία προκαλεί στους ακραιφνείς νεοφιλελεύθερους και τεχνοκράτες του χώρου αυτού, η διαφάνεια και ο κάθε είδους έλεγχος στην ενάσκηση και εφαρμογή των πολιτικών τους…
Στην ουσία όλα αυτά μας δείχνουν ότι στόχος και επιδίωξη του νεοφιλελευθερισμού είναι η ηθική απαξίωση της πολιτικής στα μάτια του κόσμου…
Για να επέλθει όμως αυτή η απαξίωση σε αρχές και αξίες της πολιτικής, προηγούνται προπαρασκευαστικές ενέργειες και μεθοδεύσεις…
Ενδεικτικά αναφέρουμε τις συντονισμένες προσπάθειες επηρεασμού και αποσυντονισμού των μέσων μαζικής ενημέρωσης, με διάφορα τεχνάσματα όπως το “τάϊσμα”, η έμμεση χρηματοδότηση, σε συνδυασμό με την εσκεμμένη πολιτισμική υποβάθμιση και την προσπάθεια απομάκρυνσης της νεολαίας και όχι μόνο από την πολιτική ….
Σας θυμίζουμε εδώ τις πρόσφατες παραινέσεις του πρωθυπουργού στην νεολαία, από βήματος της βουλής…
«Είναι σημαντικό να εξηγήσουμε στους νέους ότι μία ανάρτηση στο διαδίκτυο δεν συνιστά πάντα την απόλυτη αλήθεια. Είναι σημαντικό να εξηγήσουμε στους νέους μας ότι έτσι όπως λειτουργούν σήμερα τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και οι αλγόριθμοι των μεγάλων πλατφορμών που χρησιμοποιούν, στην ουσία αναπαράγουν και επιβραβεύουν τις όποιες απόψεις μπορεί να ήδη έχουν. Δημιουργούν στεγανά. Στεγανά έντασης, όχι στεγανά διαλόγου. Στεγανά όπου ανατροφοδοτούνται τα στερεότυπα τα οποία έχουν από τη μία και από την άλλη πλευρά και αυτό είναι κακό για τη δημοκρατία μας, είναι κακό για το επίπεδο του διαλόγου μας….»
Καταλήγοντας θα ήθελα να τονίσω ότι, στο επίκεντρο της φιλοσοφίας του νεοφιλελευθερισμού είναι ότι ο λαός είναι “χαζός” και θα πρέπει να δέχεται άκριτα και ασχολίαστα τις αποφάσεις τους, ειδικά αυτές που θίγουν τα συμφέροντά του λαού αλλά και τα δικαιώματα τα κυριαρχικά της πατρίδας.-