Όχι ότι υπήρχε αμφιβολία περί της υλοποίησης των Πρεσπών του Αιγαίου.
Άλλωστε, μας έχει ενημερώσει εδώ και καιρό η πρωθυπουργική αδελφή για το περιεχόμενό τους.
Την απώλεια κομματιού της κυριαρχίας μας δηλαδή προς κατοχύρωση της υπόλοιπης.
Με τις τελευταίες εξελίξεις να φανερώνουν και στον πιο αδαή, ότι επιταχύνονται οι διαδικασίες για μια ακόμη εθνική ταπείνωση.
Εκτός αν θεωρείτε ότι όλο αυτό το διπλωματικό γαϊτανάκι που εκτυλίσσεται μπροστά στα μάτια μας, γίνεται για την υπεράσπιση των εθνικών μας συμφερόντων.
Άραγε πώς;
Με το να υιοθετούμε αδιαμαρτύρητα όλη την επεκτατική τουρκική ατζέντα στον πρώτο γύρο των διερευνητικών;
Με το να προαναγγέλλουμε επί της ουσίας ότι ο δεύτερος γύρος που θα γίνει στην Αθήνα, θα περιλαμβάνει κανονικότατα τις «γαλάζιες ονειρώξεις» του σουλτάνου;
Με το να συναινούμε να μπει σφήνα με το ξεπούλημα του Αιγαίου και αυτό της Κύπρου;
Ή με το να αποδεχόμαστε ότι στη Σύνοδο Κορυφής της 25ης Μαρτίου -που τυχαίνει να είναι και η επέτειος για τα 200 χρόνια από την επανάσταση- θα στηθούμε στα… τέσσερα απέναντι στην «τουρκολάγνα» Μέρκελ, αντί να απαιτήσουμε να επιβληθούν κυρώσεις στον τραμπούκο επεκτατικό γείτονα;
Δυστυχώς, αποδεικνύεται περίτρανα ότι η αποστολή του Μητσοτάκη είναι το ξεπούλημα του Αιγαίου.
Και κάνει τα πάντα για να το επισπεύσει.
Με «εταίρους» και «συμμάχους» να μην δύνανται να πιστέψουν ότι πάνε για δύο στα δύο.
Τους τα είχε χαλάσει λιγάκι ο Σαμαράς, αλλά έσπευσε ο Τσίπρας να παλινορθώσει τον εθνομηδενισμό, προσφέροντάς τους στο πιάτο αυτό που δεν μπόρεσε να τους προσφέρει η αγία οικογένεια πριν τριάντα χρόνια.
Ωστόσο, ως ανίδεος περί της σημαντικότητας των εθνικών θεμάτων στην ελληνική πολιτική σκηνή, νόμιζε ότι με τα οικονομικά ανταλλάγματα της φράου θα κέρδιζε τις εκλογές.
Τα αποτελέσματα γνωστά.
Κι ας λένε οι διάφοροι άσχετοι που παριστάνουν τους δημοσιογράφους και τους αναλυτές, πως ο Αλέξης πλήρωσε το Μάτι.
Το ξεπούλημα της Μακεδονίας σε συνδυασμό εννοείται με τις μνημονιακές κωλοτούμπες, ήταν αυτά που τον συνέτριψαν.
Και να είστε σίγουροι ότι αν απουσίαζε η εθνική μειοδοσία και καλούνταν οι πολίτες να ψηφίσουν μόνο με οικονομικά κριτήρια, ο Κυριάκος θα κέρδιζε οριακά για ευνόητους λόγους.
Όμως, αντί να σεβαστεί την πατριωτική ψήφο, έπεσε κι αυτός στη λούμπα του εθνομηδενισμού.
Όχι άθελά του φυσικά, αλλά γιατί έλαβε ανάλογες εντολές με του Τσίπρα.
Εντούτοις, και Τσίπρας να μην υπήρχε, δεν θα μπορούσε να αποποιηθεί την κληρονομία της αγίας οικογένειας.
Όχι μόνο επειδή πιστεύει κι ο ίδιος στην ορθότητα της συνθηκολόγησης στα εθνικά, αλλά και για το γεγονός ότι φροντίζουν να του την υπενθυμίζουν και οι σκελετοί του «μαύρου» παρελθόντος του Μητσοτακισμού που φυλάσσονται επτασφράγιστα στη ντουλάπα της καγκελαρίας.
Μένει να φανεί ποια θα είναι ακριβώς τα νέα οικονομικά αντάλλαγμα που θα λάβει από τις Βρυξέλλες κατόπιν διαταγής της φράου, για να σερβίρει στον λαό τόσο τις Πρέσπες του Αιγαίου όσο και τη μόνιμη διχοτόμηση της Κύπρου.
Με τους «εταίρους» και τους «συμμάχους» να ανοίγουν σαμπάνιες που επιτέλους έπειτα από «αγώνες» δεκαετιών κατάφεραν να μετατρέψουν την Ελλάδα σε πλήρως ελεγχόμενη αποικία.
Για να στεφθεί παρ’ όλ’ αυτά με επιτυχία το όλο εγχείρημα, θα πρέπει να βρεθεί ένας τρόπος να απαλλαγεί ο Κυριάκος από τις ενοχλητικές πατριωτικές δυνάμεις της ΝΔ, που απειλούν τις μειοδοτικές μεθοδεύσεις του.
Δύσκολη εξίσωση.
Διότι αν κρίνουμε από την αδιάλλακτη στάση που κρατούν Σαμαρικοί και Καραμανλικοί, θα ζοριστεί ιδιαίτερα.
Κάτι που φαίνεται από την ατολμία του να φέρει προς ψήφιση τα σκοπιανά μνημόνια, φοβούμενος μην απολέσει τη δεδηλωμένη.
Φανταστείτε τι έχει να συμβεί όταν θα πρέπει να ψηφιστούν αφενός τα μέτρα που θα συνοδεύουν την οικονομική βοήθεια (ως γνωστόν τα κοράκια των Βρυξελλών δεν δίνουν τίποτα τζάμπα) προς διευκόλυνση της νέας προδοσίας, κι αφετέρου η συνθηκολόγηση με τα μεμέτια.
Aσφαλώς, όλα αυτά θα πάρουν χρόνο.
Ίσως όχι και τόσο.
Διότι η επίσπευση των διαδικασιών ξεπουλήματος, δείχνει ότι οι εμπλεκόμενες πλευρές εκμεταλλεύονται την ευκαιρία που τους δίνει απλόχερα το κορονο-χάος για να κλείσουν τις «εκκρεμότητες».
Ποιος ξέρει… Ο χρόνος θα δείξει, όπως είπαμε.
Σε κάθε περίπτωση, αυτό που διακρίνεται δια γυμνού οφθαλμού, είναι η αποφασιστικότητα του Μητσοτάκη να εκτελέσει τις εντολές «εταίρων» και «συμμάχων».
Που σημαίνει, ότι ακόμα κι αν απειληθεί η ΝΔ με διάσπαση (βλέπε: Προς διάσπαση η Νέα Δημοκρατία;), δεν πρόκειται να σταματήσει την εθνομηδενιστική πορεία.
Εξάλλου, το πρόσφατο παρελθόν έδειξε ότι πάντα υπάρχουν πρόθυμοι για να πληγώσουν την πατρίδα.
Αυτή τη φορά με μεγαλύτερη ζέση.
Ενδεχομένως να αποτελέσει και το πρόκριμα για να καθαρίσει η ήρα από το σιτάρι.
Ώστε να δημιουργηθούν κόμματα με καθαρή ιδεολογική υπόσταση, για να πάψει η εξαπάτηση των ψηφοφόρων από τους εκάστοτε «σωτήρες».
Πάντως, ένα είναι βέβαιο. Οδηγούμαστε σε μια νέα πραγματικότητα, που φέρνει το τέλος της Ελλάδας όπως την ξέραμε.