Αυτές τις μέρες του 2019 ψηφιζόταν στη Βουλή η κύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών.
Μερικές ώρες μετά, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης τότε, Κυριάκος Μητσοτάκης παρουσίαζε, μέσα από τα social media, ένα απόσπασμα από την ομιλία του ρίχνοντας ακόμη περισσότερο δηλητήριο στην κοινωνία. Εν ολόιγοις κατηγοορύσε την τότε κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ότι δεν υπήρξε στη Συμφωνία των Πρεσπών η αναφορά στη λέξη «Μακεδονία», πράγμα που ο ίδιος και το κόμμα του θεωρούσαν προφανώς «ύποπτο».
Την επόμενη μέρα, ο σημερινός Υπουργός Ανάπτυξης αλλά εδώ και χρόνια αντιπρόεδρος της ΝΔ, Άδωνις Γεωργιάδης, μιλώντας στην αγαπημένη του εκπομπή, αυτή του Γιώργου Αυτιά, φανερά καταβεβλημένος, δήλωνε ότι μετά την κύρωση της Συμφωνία ένιωθε «άρρωστος».
Όλα τα παραπάνω χωρίς καρέκλα.
Διότι με καρέκλα, ο Μητσοτάκης άφησε πίσω του το χάιδεμα ακροδεξιών και κάθε λογής ψεκασμένων (όχι βέβαια τον Σαμαρά, τον οποίο πρέπει να υποστεί και να χτυπάει προσοχή σε όσα λέει, αν θέλει να έχει ισχυρή κοινοβουλευτική πλειοψηφία), τίμησε από την πρώτη στιγμή την «ιστορική Συμφωνία των Πρεσπών», αλλά, κυρίως πίεσε την ΕΕ έτσι ώστε η Βόρεια Μακεδονία να γίνει και μέλος του ΝΑΤΟ και της ΕΕ.
Πατριδοκάπηλοι για την εξουσία.