Μόνη της η κυβέρνηση άνοιξε το θέμα μετεκλογικής συνεργασίας της Ν.Δ. με το κόμμα Βελόπουλου, εκδηλώνοντας ανοιχτά το «φλερτ» της, και μόνη της αποφάσισε να το κλείσει έπειτα από δηλώσεις «ήξεις αφήξεις» και ζυγίσματα. Τουλάχιστον μέχρι να το ξανανοίξει εφόσον δει ότι δεν της βγαίνουν τα κουκιά. Και επέλεξε να το κλείσει, γιατί αφενός είδε ότι εκθέτει στον μεσαίο χώρο την ακροδεξιά στροφή του κόμματος επί ηγεσίας Μητσοτάκη, που σηματοδοτήθηκε με την τοποθέτηση σε θέσεις-κλειδιά όλων των άλλοτε πρωτοκλασάτων στελεχών του ΛΑΟΣ, και αφετέρου γιατί ζύγισε ότι όσο κρατάει ανοιχτό το «φλερτ» με τον Βελόπουλο, εμφανίζοντάς τον ως δυνητικό κυβερνητικό εταίρο, ευνοεί τη χαλαρή ψήφο προς την Ελληνική Λύση.
Βέβαια, αν η κυβέρνηση ήθελε να ξεκόψει διά παντός κάθε σενάριο συνεργασίας με τον Βελόπουλο, θα τον είχε καταγγείλει ως ακροδεξιό. Δεν το έκανε. Οχι μόνο γιατί όλοι οι υπόλοιποι ακροδεξιοί πρώην συνοδοιπόροι του κ. Βελόπουλου στον ΛΑΟΣ κατέχουν σήμερα κρίσιμες υπουργικές θέσεις και αντιπροεδρία στο κόμμα. Οχι μόνο γιατί και ο ίδιος ο Βελόπουλος πέρασε ένα σαμαρικό φεγγάρι από τη Ν.Δ. Οχι μόνο γιατί το «φλερτ» με τον τελευταίο ανέλαβε να το εκδηλώσει πρώτος ανοιχτά ο ομοϊδεάτης του υπουργός Εσωτερικών Μάκης Βορίδης για να το συνεχίσει μετά ο κυβερνητικός εκπρόσωπος. Αλλά ασφαλώς και για να μπορεί το μέγαρο Μαξίμου να επανέλθει στο σενάριο αυτό.
Και πού επέλεξε λοιπόν η κυβέρνηση να εστιάσει προκειμένου να αιτιολογήσει το κλείσιμο του σεναρίου; «Για να συνεργαστείς και να συγκυβερνήσεις με κάποιον, πρέπει να έχεις έναν ελάχιστο κοινό παρονομαστή σε θέματα αρχών, αξιών και προγραμματικά. Τέτοιος κοινός παρονομαστής με τον κ. Βελόπουλο δεν υπάρχει. Οπως χαρακτηριστικά έχω ξαναπεί, δεν μπορεί, δεν θα μπορούσε άλλωστε να υπάρξει, όταν εμείς κοιτάμε προς τη Δύση και αυτός κοιτάει προς την Ανατολή», δήλωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Γιάννης Οικονόμου. Με άλλα λόγια, το μέγαρο Μαξίμου επέλεξε να αναδείξει ως βασική του διαφορά με τον Βελόπουλο τα φιλορωσικά και φιλοπουτινικά του αισθήματα. Μόνο που, όπως αποδεικνύουμε σήμερα, η αιτιολόγηση αυτή είναι απολύτως προσχηματική. Και αυτό γιατί βέβαια οι φιλοπουτινιστές βρίσκονται ήδη μέσα στη Ν.Δ. και μάλιστα σε καίρια πόστα.
Ενδεικτικά παραθέτουμε ένα πολύ χαρακτηριστικό απόσπασμα από την εκπομπή «Ελλήνων έγερσις» του σημερινού αντιπροέδρου της Ν.Δ. και υπουργού Ανάπτυξης Αδωνη Γεωργιάδη. Ο κ. Γεωργιάδης έχει φέρει στην εκπομπή του (Τηλεάστυ, 16.3.2007) έναν ομοϊδεάτη του απόστρατο, τον Γεώργιο Αϋφαντή, τον οποίο επιχειρεί να παρουσιάσει ως συγγραφική αυθεντία στα γεωπολιτικά και γεωστρατηγικά θέματα. «Τον στρατηγό τον φέραμε από τη Θεσσαλονίκη εκτάκτως σήμερα για να μας σχολιάσει» αναφωνεί ο Αδωνις Γεωργιάδης και στρέφεται στον συνομιλητή του: «Στρατηγέ μου, επειδή τα βιβλία σου είναι γεμάτα με γεωπολιτική και γεωστρατηγική, συχνά σε καλούμε και μας μιλάς για το Αιγαίο, για τα πετρέλαια, για τα Ιμια και όλα αυτά, θέλω να μας σχολιάσεις τη χθεσινή ιστορική υπογραφή συμφωνίας για την κατασκευή του αγωγού Μπουργκάς – Αλεξανδρούπολη». Βέβαια πριν ο «στρατηγός» προλάβει να ξεδιπλώσει το ταλέντο του στη γεωπολιτική, ο ίδιος ο σημερινός αντιπρόεδρος της Ν.Δ. φροντίζει να κάνει σαφή τον προσωπικό του φιλο-πουτινισμό και μάλιστα με ένα «καρφί» κατά της αδελφής του σημερινού πρωθυπουργού, Ντόρας Μπακογιάννη, και ευθέως υπέρ του Ρώσου Προέδρου: «Να πω εδώ ότι δίνω συγχαρητήρια στην κυβέρνηση – για να δείτε ότι εμείς δεν κάνουμε αντιπολίτευση για την αντιπολίτευση. Μπράβο στην κυβέρνηση που το υπέγραψε, ή μάλλον μπράβο στον Καραμανλή που το υπέγραψε, διότι η κυρία Ντόρα Μπακογιάννη έκανε ό,τι μπορούσε για να το τινάξει στον αέρα με τις δηλώσεις της κατά της Ρωσίας, αλλά ευτυχώς ο πρόεδρος Πούτιν δεν τσίμπησε».
Επειτα από αυτό, ο «στρατηγός» ξεκινάει: «Ο αγωγός αυτός έχει κυρίως πολιτικά οφέλη. Στο βιβλίο μου, πριν από πολλά χρόνια, έχω δημοσιεύσει ξεκάθαρα ότι η Μεγάλη Αικατερίνη είχε ακολουθήσει μία πολιτική, η οποία θα ανέσταινε ξανά τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία, και είχε βαφτίσει τον εγγονό της Κωνσταντίνο για να τον κάνει αυτοκράτορα του Βυζαντίου». Κάπου εκεί πετάγεται ο Αδ. Γεωργιάδης για να διαλύσει και την τελευταία αμφιβολία όποιου μπορεί για λίγο να νόμισε ότι δεν είναι πλήρης η ταύτιση του ίδιου με τις απόψεις του «στρατηγού»: «Να πω εδώ για τα βιβλία του στρατηγού ότι είναι προφητικά, ότι είναι πάντοτε πολύ καλά ενημερωμένος και ότι μιλάει για όλα τα θέματα που μας ενδιαφέρουν», λέει ο σημερινός υπουργός Ανάπτυξης, δίνοντας αέρα στα πανιά του «στρατηγού», ο οποίος συνεχίζει: «Οι εχθροί της Ελλάδος μεθόδευσαν την εκθρόνισιν της Μεγάλης Αικατερίνης». Και συνεχίζει: «Δεν γνωρίζω αν ο Πούτιν διάβασε τα βιβλία μου αυτά ή άλλοι Ρώσοι πολιτικοί αντελήφθησαν την πολιτική της Μεγάλης Αικατερίνης.
Στα βιβλία μου εγώ καταλήγω ότι: Η Ρωσία θα πρέπει μονομερώς να αγκαλιάσει τον Ελληνισμόν, διότι ένας άξονας Ρωσίας – Ελλάδος κλείνει τη Μεσόγειον από τα μεγάλα συμφέροντα των Αγγλο-Εβραίων ή Αμερικανο-Εβραίων και έτσι δημιουργείται ένας δεύτερος πόλος που να μπορούμε πλέον να ελπίζουμε ότι η πίτα θα μοιραστεί. Το γεγονός ότι υπεγράφη η σύμβασις διά τον αγωγόν δικαιώνει πλήρως τη μελέτη μου, αδιάφορον αν έγινε από προτροπήν δική μου, από τα βιβλία μου ή αν έγινε αυτοβούλως από τον Πούτιν.
Ο Πούτιν ακολουθεί ακριβώς αυτά που είχα γράψει εις το βιβλίον μου. Ητοι, αγκαλιάζει τον Ελληνισμόν μονομερώς». Και καταλήγει: «Οι Ελληνες με το να κατέβουν οι Ρώσοι στην Ελλάδα και στη Μεσόγειο αμέσως-αμέσως δημιουργείται ένας πόλος, ο οποίος θα είναι αντίρροπος των συμφερόνων των Αγγλο-Εβραίων στην περιοχή της Μεσογείου». Με άλλα λόγια, κατατάσσει την Ελλάδα σε έναν «πόλο» πλάι στον Πούτιν και απέναντι στη Δύση (με την οποία συντάσσεται ο κ. Οικονόμου και το Μαξίμου), αλλά βέβαια και απέναντι στους Εβραίους, αφού εκείνη την περίοδο ο Αδωνις Γεωργιάδης δεν νιώθει την ανάγκη να κρύβει τον αντισημιτισμό του. Εν κατακλείδι: Δεν γνωρίζουμε αν ο Πούτιν διάβασε τα «προφητικά» βιβλία του «στρατηγού». Γνωρίζουμε όμως την ταύτιση με αυτά του υμνητή του Πούτιν και σημερινού αντιπροέδρου του κ. Μητσοτάκη.