Επιστολές του πρώην Πρωθυπουργού Κώστα Καραμανλή και του πρώην υπουργού Εξωτερικών Πέτρου Μολυβιάτη δημοσιεύονται σήμερα από την εφημερίδα «Εφ.Συν.»
Σύμφωνα πάντα με το δημοσίευμα πρόκειται για έξι επιστολές που στάλθηκαν στις 7, 8 και 9.4.2005 από τον τότε Πρωθυπουργό Κ. Καραμανλή στον καγκελάριο της Γερμανίας Γκέρχαρντ Σρέντερ, τον Πρωθυπουργό της Ισπανίας Χοσέ Λουίς Ροδρίγκεθ Θαπατέρο και τον Πρωθυπουργό του Λουξεμβούργου και πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Ζαν-Κλοντ Γιούνκερ ζητώντας να γίνει δεκτή η διπλή ονομασία «Makedonija-Skopje» και σκέτο «Makedonija».
Όπως αναφέρει το ρεπορτάζ της Εφημερίδας των Συντακτών, η Νέα Δημοκρατία αναγνώριζε το δικαίωμα στην ΠΓΔΜ να ονομάζεται σκέτο «Μακεδονία» στο εσωτερικό της και στις διμερείς σχέσεις με άλλα κράτη, δηλαδή και διεθνώς, ενώ η άλλη ονομασία θα ίσχυε μόνο για τον ΟΗΕ.
Πανομοιότυπες επιστολές απέστειλε ο υπουργός Εξωτερικών Πέτρος Μολυβιάτης προς τον Ολι Ρεν, επίτροπο της Ε.Ε. αρμόδιο για τη διεύρυνση, τον Ζαν Ασελμπορν, υπουργό Εξωτερικών του Λουξεμβούργου που είχε τότε την προεδρία της Ε.Ε., και τον Χαβιέ Σολάνα, ύπατο εκπρόσωπο για την Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας.
Σύμφωνα με την Εφημερίδα των Συντακτών, όλες αυτές οι επιστολές έχουν τα εξής κοινά στοιχεία με την επιστολή προς τον πρόεδρο Μπους:
1. Υιοθετούν την ονομασία «Makedonija Skopje» η οποία είναι η χειρότερη από όσες έχουν πέσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων και φυσικά δεν πρόκειται για γεωγραφικό προσδιορισμό.
2. Στη συμφωνία που κατέληγε η κυβέρνηση της Ν.Δ. δεν προβλεπόταν να ισχύει το όνομα erga omnes αλλά μόνο στον OHE και οι χώρες του οργανισμού απλώς ενθαρρύνονταν να χρησιμοποιούν το νέο όνομα.
3. Στις επιστολές αναφέρεται ρητά ότι δεν ζητείται αλλαγή στο Σύνταγμα της ΠΓΔΜ εφόσον το συνταγματικό όνομα Republika Makedonija θα συνεχίσει να χρησιμοποιείται στο εσωτερικό της ΠΓΔΜ κάτι το οποίο σημαίνει ότι δεν απαιτείται καμιά συνταγματική αλλαγή. Με άλλα λόγια δεν θα άλλαζε τίποτα ως προς τον αλυτρωτισμό αλλά και την ιθαγένεια καθώς και την ονομασία της γλώσσας.
4. Στην επιστολή προς τον Μπους επισημαίνεται ότι η συμφωνία «θα άρει ένα μείζον εμπόδιο που βρίσκεται στον δρόμο της ενσωμάτωσης της ΠΓΔΜ στις ευρωατλαντικές δομές».
Στις επιστολές του προς τους Σρέντερ και Γιούνκερ η φράση μεταβάλλεται ως εξής:
«[Η συμφωνία] θα άρει ένα μείζον εμπόδιο για την ΠΓΔΜ στη σταδιακή ένταξή της στην Ε.Ε με την επισήμανση όπως γνωρίζετε η Έκθεση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής αναμένεται το φθινόπωρο».
Από τις διατυπώσεις αυτές του κ Καραμανλή προκύπτει σαφώς ότι με μια λύση σε αυτή τη βάση διπλή ονομασία «Μακεδονία-Σκόπια» στον OHE και παντού αλλού «Μακεδονία» η Ελλάδα θα έδινε το πράσινο φως για την ένταξη της ΠΓΔΜ στην Ε.Ε.
Αμηχανία στα ΜΜΕ
Δεν ήταν μόνο η Ν.Δ. και ο κ. Μητσοτάκης που αιφνιδιάστηκαν από την αποκάλυψη της επιστολής. Εκδηλη αμηχανία εκδηλώθηκε και στα μέσα ενημέρωσης της Δεξιάς που φρόντισαν να θάψουν την είδηση. Η ναυαρχίδα του συγκροτήματος Μαρινάκη περιορίστηκε σε λίγες λέξεις: «Η επιστολή αυτή, εκτός του ότι απηχεί πασίγνωστες θέσεις, είχε δημοσιευτεί τότε στα “Νέα”». Ωστε «πασίγνωστες θέσεις» η υιοθέτηση μιας κακής διπλής ονομασίας. Εστω.
Αλλά δεν έκαναν τον κόπο οι όψιμοι μητσοτακικοί του πρώην ΔΟΛ να διαβάσουν τι έλεγε τότε η εφημερίδα τους; Ο τίτλος ήταν «Αρον άρον είπε το “ναι”» και το ρεπορτάζ αποκάλυπτε ότι «έσπευσε να αποδεχθεί ο κ. Καραμανλής, με επιστολή του προς τον κ. Μπους, το όνομα που προτείνει για τα Σκόπια ο μεσολαβητής κ. Νίμιτς», προσθέτοντας μάλιστα ότι στην προσωπική επιστολή Νίμιτς προς Καραμανλή «ρητώς αναφέρεται ότι οι κάτοικοι της χώρας θα ονομάζονται “Μακεδόνες” και η γλώσσα τους “μακεδονική”» (εφ. «Τα Νέα», 13.4.2005). Πάει και το επιχείρημα για γλώσσα και εθνότητα που αναμασούν οι νεοδημοκράτες.
Αυτές ήταν λοιπόν οι «πασίγνωστες θέσεις» για τις οποίες μιλούν σήμερα οι οπαδοί του κ. Μητσοτάκη. Και μετά έχουν το θράσος να καταγγέλλουν τη Συμφωνία των Πρεσπών!
Αλλά και η γνωστή βιογραφία (αγιογραφία) του Καραμανλή περιγράφει λεπτομερώς την υποχώρηση της κυβέρνησης Ν.Δ. το 2005. Αναφέρεται ότι ο Π. Μολυβιάτης ζήτησε «μια χάρη» από τον Αμερικανό ομόλογό του Κόλιν Πάουελ: «Να διερευνήσεις αν μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ως βάση συζήτησης στις διαπραγματεύσεις που κάνουμε με τα Σκόπια το όνομα “Νέα Μακεδονία-Σκόπια”». Λίγο αργότερα ο Πάουελ ενημέρωσε τον Μολυβιάτη ότι «οι Σκοπιανοί συζητούν μόνο την εκδοχή «Μακεδονία-Σκόπια»». Και ο δημοσιογράφος καταλήγει: «Η κυβέρνηση Καραμανλή δέχτηκε, μην μπορώντας να πράξει διαφορετικά, ως “βάση συζήτησης” την πρόταση Νίμιτς (8.4.2005) για την ονομασία “Republika Makedonija-Skopje”, αλλά οι Αμερικανοί είχαν και άλλες απαιτήσεις» (Μανώλης Κοττάκης, «Καραμανλής, off the record», εκδ. Λιβάνης, Αθήνα 2011, σ. 202-203). Με άλλα λόγια, η κακή αυτή συμφωνία δεν έκλεισε επειδή διαφωνούσε η ΠΓΔΜ και επειδή ζητούσαν περισσότερα οι ΗΠΑ! Αυτή είναι η αλήθεια.
Ο πρώτος που τα γνωρίζει όλα αυτά είναι βέβαια ο ίδιος ο πρώην πρωθυπουργός. Ο ίδιος διαπραγματεύτηκε, όπως μπορούσε, το ζήτημα και γνωρίζει από πρώτο χέρι τις δυσκολίες και τις παγίδες του. Αυτός είναι ο λόγος που φροντίζει ακόμα και σήμερα να τοποθετείται με κάποια μετριοπάθεια, ενώ ακόμα και για τα δικά του πεπραγμένα δείχνει μικρότερο ενθουσιασμό από ό,τι οι όψιμοι θαυμαστές του Σαμαράς και Γεωργιάδης. Εκείνος που είναι εκτεθειμένος μετά από όλες αυτές τις αποκαλύψεις είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος γνώριζε τη σειρά αυτών των επιστολών και παρ’ όλα αυτά δέχτηκε να γίνει εκφραστής των πιο ακραίων φωνών της παράταξής του υιοθετώντας τη ρητορική της Πολιτικής Ανοιξης και του ΛΑΟΣ. Γι’ αυτό εξάλλου τηρεί εδώ και τρεις μέρες αιδήμονα (τρόπος του λέγειν) σιωπή.