Η λεγόμενη Επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου 1843 οδήγησε την Ελλάδα στο περιβόητο Σύνταγμα και την κοινοβουλευτική δημοκρατία.
Το ελληνικό κοινοβούλιο συνεδρίασε για πρώτη φορά το 1844.
Και τότε άρχισαν τα ωραία!
Υπήρχαν πολιτικοί, οι οποίοι καθώς επισκέπτονταν τις εκλογικές περιφέρειες ή έκαναν βόλτες στα καφενεία της Αθήνας, είχαν μαζί σκυλάκια, τα οποία έφεραν κορδέλες και κουδουνάκια.
Την μόδα αυτή, αντέγραψαν οι «βουλευτάδες» της εποχής από το Εξωτερικό -από όπου το ελληνικό κράτος αντιγράφει μόνο τις ανοησίες και τις κακογουστιές και όχι τα όποια ωφέλιμα-. Ενδεικτικά στον παρακάτω πίνακα, ο Άγγλος συγγραφέας Ούλτερ Σκοτ σε πίνακα του 1844, συνοδεύεται στον περίπατό του από μικρόσωμα σκυλιά.
Οι βουλευτές το πήγαν ένα βήμα παραπέρα, καθώς είχαν μάθει τα σκυλάκια να κάνουν κόλπα και φιγούρες, ενώ τα αποκαλούσαν με ονόματα «αρχαίων θεών».
Επρόκειτο για «σκυλιά σαλονιού», τα οποία ήρθαν στην Ελλάδα με τους Βαυαρούς του Όθωνα και με πλούσιους Έλληνες του εξωτερικού.
Ουσιαστικά οι πολιτικοί αντέγραψαν την εν λόγω μόδα από την δυτικότροπη υψηλή κοινωνία, καθώς τα «σκυλιά σαλονιού» έδιναν κύρος, με τους «βουλευτάδες» να τα παίρνουν παντού μαζί ακόμα και στο κοινοβούλιο.
Ωστόσο, οι περισσότεροι Έλληνες κάθε άλλο παρά με καλό μάτι έβλεπαν τα σκυλάκια των βουλευτών και έτσι βγήκε ο όρο «κομματόσκυλο», ο οποίος «ανθεί» μέχρι τις ημέρες μας.
Η εφημερίδα «Ελπίς» της 2ης Αυγούστου 1848 έγραφε σχετικά με τα τότε «κομματόσκυλα»:
«Μερικοί των κκ. Βουλευτών κοντά εις τα άλλα πλεονεκτήματα του συρμού και της ευγένειας όσα είχον, οίον ομματοϋάλια, χειρόκτια και κομβολόγια, παρετηρήθη ότι φέρουν μαζί των και σκυλάκια μικρά, καλλωπισμένα με περιδέραιον εις τον λαιμόν από κουδούνια, τα οποία έμαθον να τους ακολουθούν εις τας αγιάς, εις τα καφενεία, και έως εις αυτό το Βουλευτήριον αποκαλούντες αυτά με θεία ονόματα, άλλο Ερμήν και άλλο Απόλλωνα κτλ. δια να δείξουν την αρχαιότητα και προπατορικήν ημών δόξαν και εύκλειαν. Τάλαινα και δυστυχής Ελλάς, πως κατήντησες, οι θεοί σου να είναι σκύλοι και οι σκύλοι σου θεοί!!!!»…