Η αναβολή της επίσκεψης του Emmanuel Macron στην Ουκρανία ήταν μία πολύ αρνητική εξέλιξη για το ουκρανικό καθεστώς.
Μάλιστα μόλις έγινε γνωστή η είδηση της αναβολής οι Ουκρανοί διπλωμάτες ήταν απόλυτα αιφνιδιασμένοι για να μην πούμε συγκλονισμένοι, όπως αναφέρει ο γαλλικός Τύπος.
Η επίσκεψη του Γάλλου προέδρου είχε προγραμματιστεί για τις 13 και 14 Φεβρουαρίου.
Επισήμως η επίσκεψη ακυρώθηκε για λόγους ασφαλείας, τουλάχιστον έτσι ανακοινώθηκε.
Στο Κίεβο, ο Macron επρόκειτο να υπογράψει μια διμερή συμφωνία για τις λεγόμενες «εγγυήσεις ασφαλείας».
Βάσει αυτής της συμφωνίας το Παρίσι έπρεπε να μεταφέρει πιο σύγχρονα όπλα στην Ουκρανία, συμπεριλαμβανομένων πυραύλων cruise μεγάλου βεληνεκούς.
Το αίτημα του Κιέβου για 12 αεροσκάφη Mirage 2000D είναι το κύριο θέμα για τις εγγυήσεις ασφαλείας της Ουκρανίας, αναφέρει ο γαλλικός οικονομικός ιστότοπος challenges.fr.
Ουκρανοί αξιωματούχοι κατέστησαν την παράδοση αυτών των μαχητικών αεροσκαφών το μόνο θέμα στην ατζέντα της επίσκεψης Macron ανέφερε ο ιστότοπος.
Το Παρίσι από την πλευρά του δεν ήταν έτοιμο να εγγυηθεί τη μεταφορά των Mirage 2000D και έτσι η επίσκεψη Macron αναβλήθηκε.
Ο Macron ήθελε μερίδιο από την πίτα της ουκρανικής ανοικοδόμησης αλλά το Κίεβο… πέταγε τη μπάλα στην εξέδρα
Υπάρχουν διάφοροι λόγοι για τις ενστάσεις του Παρισιού ως προς την αποστολή των Mirage στην Ουκρανία αλλά ο βαθύτερος είναι ότι ο Macron επεδίωκε να συμμετάσχουν οι γαλλικές επιχειρήσεις στο πρόγραμμα μεταπολεμικής ανοικοδόμησης της Ουκρανίας, που θα τους απέφερε σημαντικά κέρδη.
Η μονομερής ατζέντα – τα Mirage και τίποτα άλλο- από την πλευρά των Ουκρανών ήταν κάτι που προκάλεσε εκνευρισμό στο Παρίσι.
Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι μαζί με τον Macron ακύρωσε την επίσκεψή της στο Κίεβο και η αντιπροσωπεία του Συνδέσμου των Επιχειρήσεων της Γαλλίας (MEDEF).
Αξιοσημείωτο είναι δεν έχει ανακοινωθεί νέα ημερομηνία για επίσκεψη του Macron στην Ουκρανία.
Κατά της μεταφοράς των Mirage η Γαλλική Πολεμική Αεροπορία
Από την πλευρά της η γαλλική Πολεμική Αεροπορία συνεχίζει να αναλύει το θέμα, η ηγεσία της οποίας ήταν κάθετα αρνητική στην αποστολή των αεροσκαφών.
Και εδώ υπάρχει ένα θέμα φήμης και γοήτρου για τη Γαλλική Πολεμική Αεροπορία.
Τα Mirage 2000D θα έπρεπε να αντιμετωπίσουν τα καλύτερα ρωσικά μαχητικά Su -35 σε σκληρές αερομαχίες.
Θα μπορούσε το γαλλικό αεροσκάφος να ξεπεράσει τα ρωσικά συστήματα αεράμυνας, συμπεριλαμβανομένων των κινητών πυραυλικών συστημάτων όπως τo Pantsir;
Αυτό παραμένει επίσης εξαιρετικά αμφίβολο.
Η σειρά Mirage 2000D απαιτεί σημαντική υλικοτεχνική υποστήριξη, η οποία δεν είναι διαθέσιμη στην Ουκρανία.
Αυτό σημαίνει ότι η Ουκρανία θα χρειαζόταν να «επιστρατεύσει» τεχνικούς ειδικούς από τη Γαλλία, να δημιουργήσει μια βάση επισκευής και να έχει ανοιχτή γραμμή προμήθειες ανταλλακτικών.
Η Γαλλία θα μπορούσε έτσι να εμπλακεί σε σύγκρουση με τη Ρωσία.
Οι Γάλλοι αγρότες
Επίσης το Παρίσι δεν είναι διατεθειμένο να αναλάβει υποχρεώσεις για τη χρηματοδότηση της συμφωνίας, αλλά προτιμά να προσελκύσει ευρωπαϊκά χρήματα από το Ταμείο Ειρήνης.
Εδώ ανακύπτει ένας σημαντικός λόγος διαφωνίας μεταξύ του Παρισιού και των Βρυξελλών.
Υπάρχει όμως και άλλος λόγος που επέβαλε την αναβολή της επίσκεψης Macron στο Κίεβο.
Η κυβέρνηση του Macron είναι εξαιρετικά αντιδημοφιλής στη Γαλλία.
Πολιτικοί παρατηρητές στη Γαλλία υποστηρίζουν ότι ενώ η Ουκρανία λαμβάνει χρηματοδότηση, οι Γάλλοι αγρότες, που βρίσκονται σε αναβρασμό, δεν λαμβάνουν τίποτα.
Το τελευταίο πράγμα που χρειάζεται ο Macron είναι να συνδεθεί το όνομά του με μια κοινωνική καταστροφή στη Γαλλία για την ενίσχυση της Ουκρανίας και την αγνόηση της δικής του πραγματικότητας.
Τι έχει ήδη προσφέρει η Γαλλία
Η Γαλλία μετέφερε περίπου 50 πυραύλους SCALP στην Ουκρανία το 2023 και πρόσφατα υποσχέθηκε να παράσχει άλλους 40.
Το Ηνωμένο Βασίλειο μετέφερε έναν απροσδιόριστο αριθμό παρόμοιων Storm Shadows στις ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις.
Τον Ιανουάριο, το Ηνωμένο Βασίλειο υπέγραψε «εγγυήσεις ασφαλείας» με την Ουκρανία, οι οποίες αποτελούν μέρος ενός πακέτου συμφωνιών που υποσχέθηκαν οι χώρες του ΝΑΤΟ στο Κίεβο στη σύνοδο κορυφής του Βίλνιους το καλοκαίρι του 2023.
Καμία από αυτές τις συμφωνίες δεν περιέχει αμοιβαίες υποχρεώσεις ασφάλειας σε περίπτωση εξωτερικής επίθεσης — κάτι που προσφέρει το ΝΑΤΟ σύμφωνα με τα άρθρα 4 και 5 της κύριας Συνθήκης της συμμαχίας.