Αποκάλυψη – φωτιά από τον πρώην καγκελάριο της Γερμανίας Gerhard Schroeder για τον ολέθριο ρόλο των Αμερικανών στην ουκρανική κρίση και τη συνεχιζόμενη αιματοχυσία
Σε συνέντευξή του στην Berliner Zeitung, αποκάλυψε ότι οι ΗΠΑ δεν επέτρεψαν στην Ουκρανία να συνεχίσει τις ειρηνευτικές συνομιλίες με τη Ρωσία το 2022.
«Στις ειρηνευτικές συνομιλίες τον Μάρτιο του 2022 στην Κωνσταντινούπολη με τον Rustem Umerov, οι Ουκρανοί δεν συμφώνησαν στην ειρήνη επειδή δεν τους επιτρεπόταν από τις ΗΠΑ», είπε ο Γερμανός πολιτικός.
Σύμφωνα με τον ίδιο, αρχικά οι Ουκρανοί αναγκάστηκαν να συζητήσουν με την Ουάσιγκτον όλα τα θέματα που σχετίζονται με τις διαπραγματεύσεις.
Ο πρώην καγκελάριος της Γερμανία σημείωσε ότι εκείνη την εποχή το Κίεβο ήταν έτοιμο να αποκηρύξει την ένταξη στο ΝΑΤΟ και να μιλήσει για την Κριμαία.
«Αλλά τελικά δεν έγινε τίποτα. Η άποψή μου: τίποτα δεν θα μπορούσε να συμβεί γιατί όλα τα άλλα αποφασίστηκαν στην Ουάσιγκτον.
Ήταν μοιραίο», πρόσθεσε ο Schroeder, όπως γράφει το Ria Novosti.
Απέτυχε η Ευρώπη
Επιπλέον, οι Ευρωπαίοι διπλωμάτες απέτυχαν, σημείωσε ο Γερμανός πολιτικός.
Ως αποτέλεσμα, η Ρωσία θα συνδεθεί τώρα πιο στενά με την Κίνα, κάτι που η Δύση δεν έπρεπε να το επιτρέψει, κατέληξε ο Schroeder.
Όπως έχει ξεκαθαρίσει και ο Vladimir Putin, η Ρωσία δεν επιδιώκει να διαιωνίσει την ουκρανική σύγκρουση αλλά να την τερματίσει.
Την ίδια στιγμή, οι δυτικές χώρες μιλούν συνεχώς για την ανάγκη συνέχισης των εχθροπραξιών, αύξησης των προμηθειών όπλων και εκπαίδευσης μαχητών των Ουκρανικών Ενόπλων Δυνάμεων στα εδάφη τους.
Ο Ρώσος ηγέτης σημείωσε ότι εάν η Ουκρανία θέλει να ξεκινήσει διάλογο, πρέπει να ακυρώσει το διάταγμα που απαγορεύει τις συνομιλίες.
Το Κρεμλίνο ανέφερε πώς δεν υπάρχουν επί του παρόντος προϋποθέσεις για τη μετάβαση της κατάστασης στην Ουκρανία σε ειρηνική κατεύθυνση.
Απόλυτη προτεραιότητα για τη Ρωσία παραμένει η επίτευξη των στόχων της ειδικής επιχείρησης, η οποία αυτή τη στιγμή είναι δυνατή μόνο με στρατιωτικά μέσα.
Στο τέλος…διαπραγματεύσεις με ηττημένη την Ουκρανία
Στο τέλος η Δύση θα εξαναγκάσει την Ουκρανία να διαπραγματευτεί με τη Ρωσία και να παραχωρήσει τα εδάφη που απέκτησε η Μόσχα, ως αποτέλεσμα της ειδικής στρατιωτικής επιχείρησης, πιστεύει ο πρώην αξιωματικός των υπηρεσιών πληροφοριών των ΗΠΑ Scott Ritter.
Σύμφωνα με τον Ritter, δυτικοί αξιωματούχοι έχουν ήδη αρχίσει να εκφράζουν απόψεις ότι το Κίεβο θα πρέπει να κάνει εδαφικές παραχωρήσεις στη Ρωσία.
Οι δυτικοί σύμμαχοι της Ουκρανίας θα αναγκάσουν την πρώην σοβιετική δημοκρατία στο τέλος να διαπραγματευτεί με τη Μόσχα.
Ως αποτέλεσμα των συνομιλιών η Ουκρανία θα πρέπει να παραχωρήσει τα εδάφη που απέκτησε η Ρωσία.
Έχει ήδη γίνει σαφές ότι ο ουκρανικός στρατός δεν θα μπορέσει να καταλάβει αυτά τα εδάφη ακόμη και με τη χρήση όπλων του ΝΑΤΟ, είπε ο ειδικός.
Η Ουκρανία κατανοεί ότι δεν θα πάρει πίσω αυτά τα εδάφη και το ΝΑΤΟ αντιλαμβάνεται πως δεν θα είναι σε θέση να παράσχει στο Κίεβο αρκετά όπλα για την ανακατάληψή τους, είπε ο Ritter.
Sapir (Γάλλος πανεπιστημιακός): Η Ουκρανία θα πρέπει να αποδεχθεί την απώλεια εδαφών, εάν θέλει να συνεχίσει να υπάρχει
Οι σημερινές ουκρανικές αρχές θα πρέπει να αποδεχθούν την απώλεια εδαφών, εάν θέλουν να επιτύχουν την ειρήνη, να διατηρήσουν την κυριαρχία τους και να αποφύγουν την περαιτέρω κλιμάκωση της σύγκρουσης, δηλώνει ο Jacques Sapir, ειδικός στην παγκόσμια οικονομία και διευθυντής έρευνας της Ανώτατης Σχολής Κοινωνικών Επιστημών (Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales) στην ιστοσελίδα του τριμηνιαίου περιοδικού Front Populaire.
«Το μέγεθος των ανθρώπινων απωλειών μιλά από μόνο του για τον προφανή επείγοντα χαρακτήρα των διαπραγματεύσεων, ακόμη και σε μικρότερη κλίμακα, για την εκεχειρία», πιστεύει.
Ο Sapir αναγνωρίζει ότι μια τέτοια επιλογή δεν θα γίνει δεκτή ούτε στην Ουκρανία, η οποία έχει χάσει το 20% της επικράτειάς της, ούτε στη Ρωσία, η οποία ανησυχεί για τον επανεξοπλισμό του Κιέβου, εάν η σύγκρουση παραταθεί.
Το παράδειγμα της Φινλανδίας
Σε αυτό το πλαίσιο, ο Sapir πιστεύει ότι θα ήταν χρήσιμο για το Κίεβο να δει το παράδειγμα της Φινλανδίας, η οποία, μετά από συγκρούσεις με τη Σοβιετική Ένωση, επέλεξε την ειρήνη και παραχώρησε μια σειρά από εδάφη, «διατηρώντας έτσι την πολιτική της κυριαρχία και διασφαλίζοντας την οικονομική ανάπτυξη, καθώς και την εξομάλυνση των σχέσεων με έναν μεγάλο γείτονα.
«Η χώρα θα διατηρήσει την κυριαρχία της, όπως η Φινλανδία, με τις ελεύθερες εκλογές, αλλά θα πρέπει να αποδεχθεί την απώλεια εδαφών που κατέχει αυτή τη στιγμή η Ρωσία, την ουδετερότητα – δηλαδή, να εγκαταλείψει την επιθυμία της να ενταχθεί στο ΝΑΤΟ και ενδεχομένως στην ΕΕ και να κατοχυρώσει στο Σύνταγμα την ίση χρήση της ρωσικής και της ουκρανικής γλώσσας», είπε.
Επίσης, θεωρεί ότι το Κίεβο θα πρέπει να συμφωνήσει σε κάποια μορφή αποστρατιωτικοποίησης και περιορισμούς στην ποσότητα των βαρέων όπλων στον στρατό του.
Για να διασφαλιστούν εγγυήσεις ασφαλείας, τονίζει ο Sapir, μπορεί να είναι δυνατή η σύναψη συμφωνίαςγια στρατιωτική βοήθεια από τη Γαλλία, τη Γερμανία και την Πολωνία σε περίπτωση νέας σύγκρουσης.
Ο ειδικός διερωτάται για τον όρο της αποναζιστικοποίησης που έχει θέσει η Ρωσία.
Υποστηρίζει ότι αυτή η έννοια είναι ασαφής.
«Η διεθνής κρίση που προκλήθηκε από τη σύγκρουση στην Ουκρανία είναι μια μεγάλη κρίση. Ίσως η μεγαλύτερη κρίση από το τέλος του Ψυχρού Πολέμου.
Μια απλή κατάπαυση του πυρός και το πάγωμα δεν θα τη λύσουν.
Σίγουρα θα απαιτήσει πολύπλοκες διαπραγματεύσεις για την αποκατάσταση της σταθερότητας και της ασφάλειας στην Ευρώπη.
Όσο πιο γρήγορα το συνειδητοποιήσουν οι κυβερνώντες ελίτ της Ευρώπης, τόσο το καλύτερο», κατέληξε.