Η εφημερίδα Le Soir του Βελγίου, συνεχίζοντας τις έρευνες στο πλαίσιο του Qatar Gate, δημοσιεύει σήμερα μία έρευνα για την ΜΚΟ του Αντόνιο Παντζέρι, την «Καταπολέμηση της Ατιμωρησίας» (Fight Impunity), για το πώς γιγαντώθηκε και για τις διασυνδέσεις της.
Οι διασυνδέσεις και κυρίως η συστέγαση της MKO, με άλλες, στις οποίες συμμετείχε και ο επίσης συλληφθείς για το Qatar Gate, Νικολό Ταλαμάνκα, δεν αποκλείεται να είναι ένας από τους λόγους που οδήγησαν τον Γενικό Εισαγγελέα του Βελγίου να εφεσιβάλει την απελευθέρωση του Ταλαμάνκα με ηλεκτρονικό βραχιόλι.
Ακολουθεί ολόκληρο το δημοσίευμα:
«Όχι, δεν έχουμε τίποτα για την «Καταπολέμηση της Ατιμωρησίας». Εκτός από την καταστατική πράξη της ΜΚΟ που κατατέθηκε ενώπιον συμβολαιογράφου στις 25 Σεπτεμβρίου 2019, δεν υπάρχει ούτε το παραμικρό ίχνος λογαριασμών της στη γραμματεία του δικαστηρίου εταιρειών των Βρυξελλών. Ωστόσο, ο νόμος είναι πολύ σαφής, οι λογαριασμοί πρέπει να κατατίθενται κάθε χρόνο. Και αν δεν σταλεί κανένα στοιχείο, μετά από τρία χρόνια, το δικαστήριο μπορεί να διαλύσει το σωματείο. Αυτό δεν ισχύει προς το παρόν, για Fight impunity, του οποίου το ακριβές όνομα είναι “Association Against Impunity and Transitional Justice” (AITJ).
Η Οργάνωση δημιουργήθηκε τον Σεπτέμβριο του 2019 από τον πρώην ευρωβουλευτή (από το 2004 έως το 2019) Pier Antonio Panzeri. Από την αρχή έδειξε να έχει μεγαλεπήβολα σχέδια. Για να εδραιώσει την αξιοπιστία της κάλεσε μερικούς πολύ αναγνωρισμένους «χορηγούς». Βλέπετε δεν είναι μόνη της στον αγώνα κατά της ατιμωρησίας και της μεταβατικής δικαιοσύνης. Αρκετές διάσημες ΜΚΟ, όπως η Human Rights Watch και η Διεθνής Αμνηστία – για να αναφέρουμε μόνο τους πιο γνωστούς – δραστηριοποιούνται στον χώρο εδώ και πολύ καιρό.
Οι διακεκριμένοι «χορηγοί»
Ανάμεσα στα μέλη του επίτιμου διοικητικού συμβουλίου του Fight impunity, βρίσκουμε το Νόμπελ Ειρήνης 2018, τον Κονγκολέζο γυναικολόγο Denis Mukwege, τον πρώην Γάλλο πρωθυπουργό Bernard Cazeneuve, την πρώην Ευρωπαία Επίτροπο (από το 1995 έως το 1999) Ιταλίδα Emma Bonino, τον πρώην Επίτροπο Μετανάστευσης Δημήτρη Αβραμόπουλο, την πρώην Ύπατη Εκπρόσωπο της ΕΕ για Εξωτερικές Υποθέσεις Federica Mogherini και την Σουηδή Cecilia Wikström, ευρωβουλευτή από το 2004 έως το 2019. Τέσσερις από αυτούς (Καζνέβ, Μογκερίνι, Αβραμόπουλος και Βίλστρομ) παραιτήθηκαν αμέσως μετά τις πρώτες αποκαλύψεις των Le Soir και Knack στις 9 Δεκεμβρίου. Την ίδια ώρα, τα ονόματα των πέντε μελών της ΜΚΟ (μεταξύ των οποίων και ο Giorgi, ο σύντροφος της πρώην αντιπροέδρου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου Εύας Καϊλή) εξαφανίστηκαν μυστηριωδώς από τον χώρο. «Ναι, ήμουν στο συμβουλευτικό συμβούλιο», επιβεβαιώνει η Emma Bonino στην ιταλική εφημερίδα La Repubblica στις 11 Δεκεμβρίου, «αλλά ποτέ δεν μου ζητήθηκε η γνώμη. Το συμβούλιο δεν συγκλήθηκε ποτέ».
Η Emma Bonino βρίσκεται επίσης πίσω από τη δημιουργία, το 1993, μιας άλλης ιταλικής ΜΚΟ, της οποίας το βελγικό παράρτημα στεγάζεται στην ίδια διεύθυνση με το Fight inpunity (sto 41, rue Ducale, 1000 Βρυξέλλες) και η οποία είναι γνωστή στα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα. Είναι η No Peace Without Justice (NPWJ). Ένας από τους πυλώνες της NPWJ o Gianfranco Dell’Alba (άλλος πρώην ευρωβουλευτής), είναι μεταξύ των ιδρυτών του Fight Impunity. H Bonino και ο Dell’Alba είναι μέλη του Ιταλικού Ριζοσπαστικού Κόμματος, του οποίου το λογότυπο εμφανίζεται επίσης στην πρόσοψη του 41, rue Ducale.
Περίπου ακόμα δεκαπέντε ΜΚΟ στεγάζονται στην ίδια διεύθυνση. Σε πέντε από αυτές, βρίσκουμε το όνομα του Niccolo ‘Figa-Talamanca στη θέση του διαχειριστή. Ο Niccolo ‘Figa-Talamanca, είναι και ο γενικός Γραμματέας της NPWJ. Ο τελευταίος συνελήφθη στις 9 Δεκεμβρίου και στη συνέχεια τέθηκε υπό κράτηση ταυτόχρονα με τους Pantzeri, Καϊλή και Τζόρτζι.
Οι δεσμοί μεταξύ Panzeri και Talamanca δεν είναι πολύ ξεκάθαροι, αλλά οι δυο τους γνωρίζονται καλά. Τον Απρίλιο του 2019, οι δύο άνδρες μαζί παρακολούθησαν ένα συμπόσιο για την καταπολέμηση της ατιμωρησίας στη Ντόχα, παρουσία του Υπουργού Εργασίας του Κατάρ, Al Marri, που αναφέρθηκε πολλές φορές σε αυτή την υπόθεση. Επίσης το 2019, ο Panzeri (όταν ήταν ακόμη ευρωβουλευτής) το NPWJ οργάνωσαν ένα συμπόσιο κατά του ακρωτηριασμού των γυναικείων γεννητικών οργάνων.
Η Marie Arena πολύ παρούσα
Από τις πρώτες αποκαλύψεις της έρευνας, το Fight intimity εμφανίζεται όλο και περισσότερο σαν κάλυμμα για προσοδοφόρες δραστηριότητες για προσωπικούς σκοπούς, ακόμα κι αν τίποτα δεν έχει αποδειχθεί προς το παρόν. Ο κ. Panzeri δημιούργησε τη ΜΚΟ του στα τέλη του 2019, μετά από τρεις διαδοχικές θητείες ως ευρωβουλευτής και χωρίς να έχει επανεκλεγεί εκείνη τη χρονιά. Ως εκ τούτου, γνώριζε αρκετά άτομα για να μπορέσει να ξεκινήσει μια νέα δραστηριότητα και να βρει εύκολα ευρωπαϊκά κονδύλια.
Αυτό δεν άργησε πολύ, αφού το Fight Intimity κατάφερε πολύ γρήγορα να λάβει σημαντική χρηματοδότηση από την Επιτροπή για ένα πιλοτικό έργο για τη δημιουργία του Ευρωπαϊκού Παρατηρητηρίου για την καταπολέμηση της ατιμωρησίας. Στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και πιο συγκεκριμένα στην ομάδα S&D (Προοδευτική Συμμαχία Σοσιαλιστών και Δημοκρατών), η ΜΚΟ μπόρεσε να υπολογίζει στην υποστήριξη της Marie Arena (PS).
Πολλές εκδηλώσεις και σεμινάρια που αναφέρονται στον ιστότοπο Fight Impunity αναφέρουν το όνομα της Βελγίδας ευρωβουλευτή. Ο Panzeri και η Arena είναι επίσης πολύ κοντά μέσω των κοινών τους δραστηριοτήτων στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Η Βελγίδα αναγνωρίζει και σήμερα ότι ήταν «φίλοι».
Σύμφωνα με τις πληροφορίες μας, ευρωβουλευτές του S&D (συμπεριλαμβανομένων των Marie Arena και Isabel Santos, η οποία συμμετέχει επίσης στο διοικητικό συμβούλιο του Fight Impunity) υποστήριξαν το αίτημα της ΜΚΟ για χρηματοδότηση από την Επιτροπή Εξωτερικών Υποθέσεων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για το πιλοτικό έργο. Και λειτούργησε. Ποσό που χορηγήθηκε: 175.000 ευρώ, εκ των οποίων η πρώτη δόση 43.750 ευρώ καταβλήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2021. Δηλαδή μόλις 1,5 χρόνο μετά τη δημιουργία της ΜΚΟ!
«Αυτό από μόνο του είναι πραγματικό επίτευγμα», σχολιάζει μια πηγή που γνωρίζει καλά τα αιτήματα χρηματοδότησης σε μεγάλη διεθνή ΜΚΟ. «Ως αρχάριος στον τομέα, μπορείτε πάντα να προσπαθήσετε να υποβάλετε ένα παρόμοιο αίτημα στα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα. δεν θα φτάσετε ποτέ εκεί…εκτός αν έχετε τους ανθρώπους σας στα σωστά μέρη. Για τις καθιερωμένες ΜΚΟ, αυτό δεν είναι πάντα εύκολο. Δεν βλέπουν με καλό μάτι την άφιξη των νεοφερμένων επειδή υπάρχει μεγάλος ανταγωνισμός σε αυτή το πεδίο.»
Συνέδριο με την Unesco
Εκτός από τη συγκρότηση αυτού του πιλοτικού έργου, η κύρια δραστηριότητα της ΜΚΟ του Panzeri είναι η διοργάνωση σεμιναρίων, ειδικά στο εξωτερικό. Μεταξύ 2020 και 2022, έγιναν πολλά στη Μαυριτανία, την Ελλάδα, τη Γαλλία και την Ιταλία. Στις 2 και 3 Δεκεμβρίου, για παράδειγμα, το Fight Impunity διοργάνωσε στο Bazoches-sur-Guyonne (κοντά στο Παρίσι), ένα συμπόσιο για την ελευθερία των μέσων ενημέρωσης και την προστασία των δημοσιογράφων. Που δεν είναι στην πραγματικότητα η «βασική δουλειά» της ΜΚΟ. Οι εταίροι; Η ερευνητική υπηρεσία του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, Ο Οίκος Jean Monnet και η Unesco. Και εδώ βρίσκουμε τη Marie Arena με την ιδιότητά της ως Προέδρου της Υποεπιτροπής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου (DROI).
H παγκόσμια έκθεση που κυκλοφόρησε στην Ιταλία
Στα τέλη του 2020, λίγους μόλις μήνες μετά τη δημιουργία του, το Fight Impunity δημοσιεύει μια πρώτη ετήσια έκθεση για την κατάσταση της ατιμωρησίας στον κόσμο. Είναι μεγάλη, εκατοντάδων σελίδων, και παρουσιάζεται στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο στις 11 Δεκεμβρίου 2020. Το επόμενο έτος, η ίδια έκθεση αυξάνεται σε 430 σελίδες.
Στον τομέα των ΜΚΟ για τα ανθρώπινα δικαιώματα, ορισμένοι εκπλήσσονται που μια τόσο νεοπαγής Οργάνωση είναι σε θέση να εκπονήσει μια τόσο ολοκληρωμένη έκθεση σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα. Διαβάζοντας προσεκτικά την εισαγωγή, μαθαίνουμε ότι αυτή η ογκώδης έκθεση παράγεται στην πραγματικότητα από την Associazione Società Informazione Onlus (από το 2003) και ότι αφορά «παγκόσμια δικαιώματα» (κοινωνικά κ.λπ.) στον κόσμο. Ο εκδότης είναι μια μικρή Μιλανέζικη εταιρεία: η Milieu Edizione.
Η ΜΚΟ του Panzeri απλώς «προωθεί» αυτήν την έκθεση, αλλά τη χρησιμοποιεί προς όφελός της για να προωθηθεί και η ίδια στα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα. Ως εκ τούτου, έπρεπε να διαπραγματευτεί «κάτι» για να μπορέσει να το πάρει πίσω. Τι; Μυστήριο…
Και η σύνδεση μεταξύ της «Καταπολέμησης της Ατιμωρησίας» και του Associazione Società Informazione Onlus; Ο Luca Visentini και η Ευρωπαϊκή Συνομοσπονδία Συνδικάτων (με έδρα τις Βρυξέλλες) που συμμετείχε για πρώτη φορά, το 2022, στην έκδοση της τελευταίας έκθεσης για τα δικαιώματα παγκοσμίως. Ο Βισεντίνι συνελήφθη επίσης στον φάκελο της έρευνας και στη συνέχεια αφέθηκε ελεύθερος υπό προϋποθέσεις.
Η σοβαρότητα της ΜΚΟ και της επιστημονικής της επιτροπής (είναι καταξιωμένοι ακαδημαϊκοί) δεν αμφισβητείται. Σύμφωνα με τις πληροφορίες μας από την Ιταλία, η Società Informazione Onlus απολαμβάνει της υποστήριξης του ιταλικού συνδικαλιστικού κινήματος, και των ανθρωπιστικών ενώσεων.
Λαμβάνοντας υπόψη όλα τα στοιχεία του, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι ο Pier Antonio Panzeri μπόρεσε να χρησιμοποιήσει την ΜΚΟ του ως παραβάν για τις αμφίβολες πρακτικές του. Η έρευνα θα επιτρέψει σίγουρα να δούμε πιο καθαρά τις επόμενες εβδομάδες.
Το νεφέλωμα Ταλαμάνκα
Από τις δεκαπέντε ΜΚΟ που στεγάζονται στην οδό Ducale 41, το όνομα του Niccolo’ Figa-Talamanca εμφανίζεται σε πέντε από αυτές. Μπορούμε να προσθέσουμε κι ένα SPRL που δημιουργήθηκε με την Βρετανο-Καναδή σύζυγό του. Γι’ αυτό το SPRL, μπορεί να έχουν κατατεθεί λογαριασμοί, αλλά αυτό δεν ισχύει για τα πέντε ASBL και AISBL, συμπεριλαμβανομένου του «Justice for Jamal». Δεν έχει κατατεθεί ετήσιος ισολογισμός στη γραμματεία του δικαστηρίου, παρόλο που αποτελεί νομική υποχρέωση.
Η σύσταση μιας «μη κυβερνητικής οργάνωσης» (ΜΚΟ) δεν είναι περίπλοκη υπόθεση . Οποιοσδήποτε μπορεί να δημιουργήσει μία σύμφωνα με την αρχή της ελευθερίας του συνεταιρίζεσθαι. Χρειάζονται τουλάχιστον δύο άτομα για να δημιουργήσουν μια μη κερδοσκοπική ένωση (ASBL) ή μια διεθνή μη κερδοσκοπική ένωση (AISBL). Πρέπει να το δηλώσεις σε συμβολαιογράφο και να πληρώσεις 95 ευρώ. Στη συνέχεια, το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να ορίσετε ένα όνομα εταιρείας, στόχους, να σχηματίσετε μια ομάδα και τελειώσατε. Και βρες χρηματοδότηση φυσικά…
Στο Βέλγιο, οι φορολογικές αρχές κάνουν διάκριση μεταξύ των αναγνωρισμένων ΜΚΟ και των μη αναγνωρισμένων. Οι πρώτες επωφελούνται από ένα ειδικό φορολογικό καθεστώς που τους επιτρέπει να ζητούν φορολογικές εκπτώσεις για δωρεές. Για να εγκριθεί, μια ΜΚΟ πρέπει να πληροί μια σειρά από προϋποθέσεις του FPS Finances: να είναι σωματείο γενικού συμφέροντος δηλωμένο για τουλάχιστον τρία χρόνια και να έχει φιλανθρωπικό, εκπαιδευτικό, επιστημονικό, κοινωνικό, ανθρωπιστικό κ.λπ. χαρακτήρα. Αυτό δεν συμβαίνει με τις ΜΚΟ Talamanca.
Οι ΜΚΟ υποχρεούνται να καταρτίζουν κάθε χρόνο προϋπολογισμό για το επόμενο οικονομικό έτος και να τον εγκρίνουν από τη γενική τους συνέλευση, το αργότερο έξι μήνες μετά τη λήξη του οικονομικού έτους. Υπάρχει διάκριση μεταξύ μικρών και μεγάλων. Μια ΜΚΟ χαρακτηρίζεται «μεγάλη» όταν πληροί ή υπερβαίνει τουλάχιστον δύο από τα ακόλουθα τρία κριτήρια: πέντε εργαζόμενους, 312.500 ευρώ σε τακτικό εισόδημα και 1,25 εκατομμύριο ευρώ σε συνολικό ισολογισμό.»