Για ποιο λόγο μεγάλα αμερικανικά κανάλια διέκοψαν το διάγγελμα του προέδρου Ντόναλντ Τραμπ, όταν αναφέρθηκε σε παράνομες επιστολικές ψήφους που θα έδιναν τη νίκη στο Μπάιντεν;
Γιατί το twitter και το facebook επανειλημμένα λογοκρίνουν μηνύματά του; Για ποιο λόγο οι Δημοκρατικοί σε συνεργασία με τα παγκοσμιοποιητικά ΜΜΕ και ένα χορό από σελέμπριτις και χολιγουντιανούς σταρς, τον βρίζουν 24 ώρες το 24ωρο; Γιατί δέχονται ομαδικό μπούλινγκ ακόμη και οι συνεργάτες του;
Για ποιο λόγο οι Δημοκρατικοί σε συνεργασία με το βαθύ κράτος προσπάθησαν, αρχικά με την υπόθεση της δήθεν ανάμειξης των Ρώσων στην εκλογή του και μετά με την υπόθεση της Ουκρανίας, να τον καθαιρέσουν από το αξίωμα του; Ποιοι μηχανισμοί βάζουν ακόμη και “πεταλουδίτσες” της νύχτας να καταγγέλλουν “σεξουαλική παρενόχληση” από τον Τραμπ που έγινε πριν 20-30 χρόνια;
Γιατί σε αυτή την πρωτοφανή εκστρατεία λάσπης αξιοποιούνται και συγγενείς του, που, δήθεν αυθόρμητα, αποφάσισαν να γράψουν βιβλία εναντίον του; Για ποια σοβαρή αιτία, το βαθύ κράτος αντιμετώπισε τον Τραμπ με μεθόδους, που ξεπέρασαν και αυτόν του μακαρθισμού κατά των κομμουνιστών στη δεκαετία του 50; Ποιοι μηχανισμοί οδήγησαν τους Antifa και εν μέρει τους Black Lives Matter σε καθημερινές μαζικές διαδηλώσεις σε δεκάδες Πολιτείες;
Γιατί η Patrisse Cullors, συνιδρύτρια του Black Lives Matter Global Network, δήλωνε στο CNN ότι «ο Tραμπ όχι απλά πρέπει να μην βρίσκεται στην κυβέρνηση το Νοέμβριο, αλλά πρέπει να παραιτηθεί τώρα. Και έτσι αυτό για το οποίο θα ασκήσουμε πίεση, είναι η δημιουργία μιας κίνησης για να διώξουμε τον Τραμπ»; Γιατί μεγαλοστελέχη των Δημοκρατικών, ακόμη και κυβερνήτες Πολιτειών, βρέθηκαν δίπλα στις διαδηλώσεις, δήθεν ενδιαφερόμενοι για τον φόνο ενός Αφροαμερικανού από αστυνομικό, ενώ ήταν δεδομένο ότι αυτές θα προκαλούσαν χιλιάδες νέα θύματα κορονοϊού εξαιτίας αναζωπύρωσης της πανδημίας που θα έφερνε ο συνωστισμός, όπως και έγινε;
Ερωτήματα για την επιστολική ψήφο
Για ποιο λόγο η οργάνωση Center for American Progress (CAP), που έχει στενή σχέση με το Δημοκρατικό Κόμμα, προώθησε καμπάνια υπέρ της μαζικής επιστολικής ψήφου για τις εκλογές του 2020; Για ποιο λόγο χρηματοδοτήθηκε από τις Open Society Foundations του Δημοκρατικού Τζορτζ Σόρος και του ιδρυτή του twitter Έβανς Γουίλιαμς, που συστηματικά λογοκρίνει τα τιτιβίσματα του Τραμπ;
Ενδιαφερόντουσαν οι Δημοκρατικοί για την επιστολική ψήφο προκειμένου να μην συνωστιστούν οι Αμερικανοί έξω από τα εκλογικά κέντρα και κολλήσουν κορονοϊό; Σε αυτή την περίπτωση γιατί στήριξαν τις καθημερινές διαδηλώσεις πολλών χιλιάδων πολιτών σε δεκάδες πολιτείες για τον φόντο του Τζορτζ Φλόιντ;
Πόσο άλλαξαν οι πάνω από 70 εκατομμύρια επιστολικές ψήφοι (σε σχέση με 33 εκατομμύρια το 2016) το αποτέλεσμα υπέρ του Τζο Μπάιντεν σε Πολιτείες-κλειδιά που είχε υπεροχή ο Τραμπ; Γιατί οι υπεύθυνοι της Αρχής Ταχυδρομείων σε κάποιες Πολιτείες αρνήθηκαν να απαντήσουν στους Ρεπουμπλικανούς αν είναι πιστοποιημένες από τις εκλογικές επιτροπές πολλές χιλιάδες επιστολικές ψήφοι;
Εχθρός της παγκοσμιοποίησης
Γιατί απλά ο πρόεδρος Τραμπ υπήρξε πιστός στην παράδοση του αμερικανικού απομονωτισμού και δεν έκανε ούτε ένα πόλεμο. Ενώ οι παγκοσμιοποιητές θέλουν τις ΗΠΑ στο ρόλο του παγκόσμιου σερίφη που θα καθοδηγεί με το μαστίγιο τους λαούς προς την παγκοσμιοποίηση, ο Τραμπ ήθελε η χώρα του να συγκεντρωθεί στα δικά της προβλήματα. Έτσι δεν ακολούθησε τις πολιτικές του διδύμου Ομπάμα-Χίλαρι που αιματοκύλισαν Λιβύη και Συρία και βρέθηκαν στην ίδια πλευρά με την Αλ Κάιντα και το Ισλαμικό Κράτος.
Όταν το βαθύ κράτος τον πίεζε να ξεκινήσει πόλεμο με το Ιράν, ο Τραμπ αντέδρασε, απολύοντας το σύμβουλο Εθνικής Ασφαλείας Τζον Μπόλτον που ήθελε αυτόν τον πόλεμο. Σαν δικαιολογία για την απομονωτική πολιτική του επεσήμαινε πως το κόστος των ηλιθίων (έτσι τους αποκαλούσε) πολέμων στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν, ήταν 5,9 τρισ. δολάρια. Ο Τραμπ πολεμήθηκε επιπλέον, γιατί υπήρξε αφοσιωμένος εχθρός της παγκοσμιοποίησης και υποστηρικτής του έθνους-κράτους.
Γιατί σαν σλόγκαν του έθεσε το “America first”, ενώ υποστήριξε το Brexit, λέγοντας ότι θα ξαναδώσει στη Βρετανία την ανεξαρτησία της. Είπε, μάλιστα, στους ψηφοφόρους του το 2016 πως στόχος του, αν γίνει πρόεδρος των ΗΠΑ, είναι η ανεξαρτησία από την «παγκόσμια κυβέρνηση». Πολεμήθηκε γιατί αμφισβήτησε θέσεις και δραστηριότητες όλων των παγκοσμιοποιητικών οργανισμών.
Αντιπαρατέθηκε με τον ΟΗΕ, τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας (που είναι υπηρεσία του ΟΗΕ), το ΝΑΤΟ, τον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου και κυρίως με την γερμανοκρατούμενη ΕΕ. Σταμάτησε την οικονομική βοήθεια των ΗΠΑ στον ΠΟΥ, επειδή θεώρησε απαράδεκτο να χρηματοδοτεί ο αμερικανικός λαός ένα διεθνή οργανισμό των παγκοσμιοποιητών, όπου η επιρροή της Κίνας ήταν και είναι καθοριστική.
Δεν υπέγραψε την συνθήκη για ελεύθερη μετανάστευση (ουσιαστικά ελεύθερο δουλεμπόριο) στο “πανηγυράκι” που έστησε ο ΟΗΕ στο Μαρακές. Δεν συμφώνησε να δώσει αμερικανικά κονδύλια για την πράσινη μπίζνα των παγκοσμιοποιητών, με πρόσχημα την κλιματική αλλαγή.
Πιστώνεται το οικονομικό θαύμα
Πολεμήθηκε, γιατί μετά τους νεοφιλελεύθερους Ρίγκαν, Κλίντον, Μπους και Ομπάμα, ήταν ο πρώτος πρόεδρος που αμφισβήτησε το νεοφιλελευθερισμό, την οικονομική φιλοσοφία της παγκοσμιοποίησης. Πριν τον κορονοϊό κατάφερε να μειώσει τους φόρους, ώστε να αρχίσουν να επιστρέφουν οι αμερικανικές βιομηχανίες πίσω στη χώρα. Το αποτέλεσμα ήταν να μειωθεί και η ανεργία, που το Σεπτέμβριο του 2019 έφτασε στο 3,5%, ιστορικό χαμηλό 50 χρόνων.
Εξαιτίας της συνολικής ανάκαμψης της οικονομίας, στη διετία 2017-2019 προκλήθηκε πάρτι στο χρηματιστήριο. Η σημαντική κερδοφορία των αμερικανικών επιχειρήσεων οδήγησε όμως και στην αύξηση των μισθών, μάλιστα το 2018 έγινε η μεγαλύτερη αύξηση μισθών των δυο τελευταίων δεκαετιών. Κατάφερε έτσι ο Τραμπ να έχει ευχαριστημένους και τους επιχειρηματίες και τους εργαζόμενους.
Πολεμήθηκε γιατί στη διάρκεια της επιδημίας του κορονοϊού ο Αμερικανός πρόεδρος έδωσε σε επιχειρήσεις και εργαζόμενους το μεγαλύτερο οικονομικό πακέτο βοήθειας σε όλη την ιστορία. Τα παγκοσμιοποιητικά μέσα μαζικής προπαγάνδας δεν είχαν το θάρρος να παραδεχτούν το μεγαλύτερο ίσως κατόρθωμα του Τραμπ που ήταν η θεαματική αναπροσαρμογή της αμερικανικής οικονομίας, λίγους μόνο μήνες μετά τη λαίλαπα του lockdown.
Το αμερικανικό ΑΕΠ ενώ υποχρεωτικά κατακρημνίστηκε στο -31,4% λόγω του lockdown στο δεύτερο τρίμηνο του 2020, έκανε θεαματική εκτίναξη με +33,1% στο τρίτο τρίμηνο εξαιτίας της παροχής τριών τρισ. στην αγορά από την κυβέρνηση Τραμπ. Ξεπέρασε έτσι και τα ρεκόρ ανάπτυξης της αμερικανικής οικονομίας τα πρώτα μεταπολεμικά χρόνια, για παράδειγμα το 16,7% του πρώτου τριμήνου του 1950. Αλλά και η ανεργία που τον Ιούνιο 2020 στις ΗΠΑ, είχε φτάσει το 11,2% (ξεπέρασε το 17% στις μεγάλες πόλεις), τον τελευταίο μήνα πριν τις εκλογές έπεσε στο 6,9%!
Πράγματι, ο Τραμπ είναι νάρκισσος, χρησιμοποιεί έντονα στοιχεία λαϊκισμού στο λόγο του, και ξεστομίζει καταδικαστέους χαρακτηρισμούς, κατά των πολιτικών αντιπάλων του. Μπορεί δηλαδή η “πολιτική βιτρίνα” του να μην είναι καλή, αλλά επειδή τα αποτελέσματα δεν είναι οριστικά, αν τελικά χάσει, πιθανότατα θα λείψει από τους Αμερικανούς και τον πλανήτη η ουσία της ειρηνόφιλης, αντι-παγκοσμιοποιητικής και αντι-νεοφιλελεύθερης πολιτικής του, που αντιστάθηκε σε ένα πρόγραμμα, που οδηγεί στην καταστροφή της ανθρωπότητας…
Κ. Παπαδόπουλος