Από τη στιγμή που ανέλαβε την αρχηγία της Ν.Δ. ο Κυριάκος Μητσοτάκης, η επικοινωνιακή τακτική του κόμματος της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης βασίστηκε στο δίπτυχο «οικονομική καταστροφή – διεθνής απομόνωση». Αυτό ήταν το επιχείρημα: ότι εκεί θα μας οδηγούσε η συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ.
Σήμερα, μόλις 1,5 χρόνο μετά -και ενώ ο Κυριάκος Μητσοτάκης όλη αυτή την περίοδο προβλέπει καθημερινά την καταστροφή της χώρας- η Ελλάδα όχι μόνο δεν έχει καταστραφεί, αλλά αντιθέτως έχει μπει σε τροχιά μακρόπνοης και βιώσιμης ανάπτυξης. Ξεπερνά τους στόχους του πρωτογενούς πλεονάσματος κάθε φορά. Μετά από την πρώτη πετυχημένη δοκιμαστική έξοδο του περασμένου καλοκαιριού ετοιμάζεται τώρα για την οριστική έξοδο στις αγορές, το καλοκαίρι του 2018. Το Eurogroup δεσμεύθηκε εγγράφως ότι δεν θα υπάρξει άλλο μνημόνιο. Η ελληνική οικονομία βρίσκεται σε σταθερά ανοδική πορεία. Του χρόνου θα μπορεί να τα καταφέρει και πάλι μόνη της.
Όλα αυτά αναδεικνύονται –και επιβεβαιώνονται- κάθε φορά από την Κομισιόν, από Ευρωπαίους ηγέτες, αλλά και ευρω-αξιωματούχους, που πλέον μιλούν με τα καλύτερα λόγια για την πορεία της οικονομίας και την προσπάθεια που καταβάλλει η ελληνική Κυβέρνηση προκειμένου να απαγκιστρώσει τη χώρα από τα μνημόνια. Είναι, λοιπόν, εκτός τόπου και χρόνου –ειδικά αυτή τη στιγμή- να ισχυρίζεται κανείς ότι η Ελλάδα τελεί υπό διεθνή απομόνωση. Το ακριβώς αντίθετο συμβαίνει.
Η Ελλάδα πρωταγωνίστησε στην εξεύρεση λύσης μεταξύ Ε.Ε. και Τουρκίας στο προσφυγικό. Πρωταγωνίστησε, επίσης, στη δημιουργία της Συμμαχίας του Νότου. Ο Έλληνας πρωθυπουργός -μεταξύ άλλων- έχει συναντήσει (επισκεφθεί ή υποδεχθεί) Ομπάμα, Τραμπ, Πούτιν, Μέρκελ, Ολάντ, Μακρόν. Όλοι τους δηλώνουν υποστηρικτές της προσπάθειας της ελληνικής Κυβέρνησης να βγάλει τη χώρα από τα μνημόνια, οριστικά. Ειδικά ο Τραμπ, έπλεξε το εγκώμιο της ελληνικής προσπάθειας, υποσχόμενος επενδύσεις και στήριξη στο θέμα του χρέους, προκειμένου να επανέλθει η κανονικότητα στην ελληνική οικονομία.
Συνεπώς, αν θέλει κανείς να εξετάσει ψύχραιμα τις κινήσεις της ελληνικής Κυβέρνησης τα τελευταία δύο χρόνια, θα διαπιστώσει ότι ήταν κινήσεις επιθετικής και εξωστρεφούς εξωτερικής πολιτικής, οι οποίες έφεραν αποτέλεσμα: Σήμερα, η Ελλάδα θεωρείται (ξανά) πυλώνας σταθερότητας και ασφάλειας στην ευρύτερη περιοχή, χτίζοντας συμμαχίες για την οικονομική της πρόοδο και κρατώντας ισορροπίες ανάμεσα στις μεγάλες δυνάμεις επ’ ωφελεία των ελληνικών συμφερόντων. Η χώρα πλέον αναπτύσσεται, βελτιώνει συνεχώς τη θέση της στο διεθνές γίγνεσθαι και οργανώνει την έξοδο από τη μεγαλύτερη κρίση της νεότερης ιστορίας της, που την ταλάνισε τα τελευταία 7 χρόνια.
Ας επιστρέψουμε, τώρα, στο αντιπολιτευτικό σύνθημα της Ν.Δ. Αλήθεια, σε ποιο από τα δύο επιχειρήματά της, μπορεί να ποντάρει πια η ηγεσία της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης; Στην οικονομική καταστροφή ή στη διεθνή απομόνωση; Σε κανένα. Και τα δύο μεγάλα γαλάζια στοιχήματα έχασαν. Και στις δύο βασικές της προβλέψεις, η ΝΔ έπεσε έξω. Η καταστροφολογία καταστράφηκε. Η δήθεν «διεθνής απομόνωση της Ελλάδας» έγινε ανέκδοτο. Το λένε οι Ευρωπαίοι πρέσβεις στις συναντήσεις τους και ξεκαρδίζονται στα γέλια.
Επίσης, έχασε κατά κράτος η ρητορική του μετεμφυλιακού μίσους κατά των Αριστερών. Η Ελλάδα προχωρά. Έχει αφήσει οριστικά πίσω της τα σύνδρομα του παρελθόντος, όσο και να μην το καταλαβαίνουν αυτό οι υπεύθυνοι επικοινωνίας της Ν.Δ., οι οποίοι επιμένουν να «διαβάζουν» την κοινωνία με τον τρόπο που τους έμαθαν όταν ήταν παιδιά. Μα, από τότε, έχουν περάσει 40 χρόνια! Γιατί πρέπει και εγώ και ο παππούς μου να έχουμε την ίδια άποψη για τα διεμφυλικά άτομα, δηλαδή; Δεν το καταλαβαίνω. Πόσο λογικό είναι να κρατάς την πολιτική σου σκέψη στάσιμη, όταν η κοινωνία τρέχει μπροστά ολοταχώς;
Κι όμως. Απέναντι στη σύγχρονη κοινωνία, η στρατηγική επιλογή της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης ήταν να εκφράσει το δεδομένο, το παλιό, το μοντέλο σκέψης που «σχεδιάστηκε» πριν από 40 χρόνια. Υιοθέτησε τη νοοτροπία του αδιάλλακτου άκρου της κοινωνίας, απευθυνόμενη στα υπερσυντηρητικά τμήματα του πληθυσμού. Έδωσε μάχη στη Βουλή για να αποδείξει ότι είναι καλός υπερασπιστής της καθεστηκυίας αντίληψης. Από το θέμα της σημαίας στην έκτη δημοτικού, μέχρι εκείνο της αλλαγής ταυτότητας φύλου. Να μην αλλάξει τίποτα, ποτέ, δηλαδή. Και τη φώναξε δυνατά την άποψή της η Ν.Δ., για να την ακούσει όλη η κοινωνία. Μα, γιατί πιστεύουν, εκεί στη Ν.Δ., ότι η ελληνική κοινωνία είναι υπέρ της στασιμότητας και της οπισθοδρόμησης; Γιατί πιστεύουν ότι οι περισσότεροι Έλληνες σκέφτονται μ’ αυτόν τον τρόπο;
Λογική απάντηση σε αυτό το «γιατί» δεν υπάρχει. Το μόνο σίγουρο είναι ότι η Ν.Δ. κάνει λάθος. Στρατηγικό. Όπως και το αδιέξοδό της.
* Ο Γιώργος Χριστοφορίδης είναι ειδικός σύμβουλος του Υπουργού Ψηφιακής Πολιτικής, Τηλεπικοινωνιών και Ενημέρωσης