Η μη πραγματοποίηση της φετινής πορείας για το Πολυτεχνείο θαρρώ πως είναι το λογικό που θα μπορούσε κάποιος να ζητήσει όταν η χώρα θρηνεί καθημερινά δεκάδες νεκρών από την πανδημία.
Από τον Βασίλη Βέργη
«δημοκρατία»
Ο σεβασμός στην υγεία δεν συνεπάγεται ασέβεια σε όλα όσα συγκλονιστικά πρεσβεύει το Πολυτεχνείο και μεταλαμπαδεύονται από γενιά σε γενιά. Γι’ αυτό και τούτες τις ώρες είναι καλό να πρυτανεύσει η φωνή της λογικής.
Όμως, η κυβέρνηση Μητσοτάκη διάβασε το «πρέπει» εντελώς ανάποδα και έσπασε τα κοντέρ του αυταρχισμού. Σαράντα επτά χρόνια μετά την ιστορική ημέρα, η χώρα μας ζει μια πρωτόγνωρη κατάσταση με απαγόρευση συνάθροισης άνω των τριών ατόμων!
Αντιλαμβάνεστε πως ο συμβολισμός δεν μπορεί παρά να έρχεται αυτόματα σε κάθε σκέψη. Την ημέρα που οι Ελληνες γιορτάζουν εδώ και μισόν αιώνα ως σημαία δημοκρατίας την πτώση της χούντας, καταλύεται το Σύνταγμα της χώρας με μια απόφαση η οποία βρίσκεται στο «προαύλιο» φρικιαστικών πρακτικών που θέλουμε να ξεχάσουμε.
Ο «γύψος» τσακίστηκε πριν από 47 χρόνια και δεν υπάρχει κανείς σε τούτα τα χώματα που μπορεί να τον επαναφέρει σε οιαδήποτε μορφή, όσο κι αν θελήσει να ντύσει τον αυταρχισμό του με τη μάσκα του «πρέπει» για την υγεία. Ο Ελληνας ξέρει να ξεχωρίζει το «πρέπει» από το «επιβάλλεται».
Το γεγονός ότι ο κυβερνητικός εκπρόσωπος ουσιαστικά απαξίωσε τη γνωμοδότηση της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων, σύμφωνα με την οποία η απόφαση είναι αντισυνταγματική, φανερώνει εκ νέου τον τρόπο διακυβέρνησης, ο οποίος δεν είναι η πρώτη φορά που ξεφεύγει από τα όρια. Ούτε μπορεί ο Κυριάκος Μητσοτάκης να ζητάει από τους πολιτικούς αρχηγούς να προχωρήσουν όλοι μαζί στην κατάθεση στεφάνων στο Πολυτεχνείο, ενώ νωρίτερα ο ίδιος έχει «καταθέσει» λάβαρο αντισυνταγματικότητας.
Την υγεία δεν την προστατεύεις «δηλητηριάζοντας» τα δικαιώματα του πολίτη. Ούτε τη χρησιμοποιείς ως επιχείρημα για να εφαρμόσεις «πολιτικές» οι οποίες σε εκθέτουν στα μάτια του λαού και «σιδεροδένουν» τη δημοκρατία μας. Επαναλαμβάνω, δεν είναι η πρώτη φορά που βιώνουμε ανάλογες συμπεριφορές από τη σημερινή κυβέρνηση, είναι όμως η κορυφαία από τον Ιούλιο του 2019.
Πολλάκις υπουργοί του κ. Μητσοτάκη έχουν «ξεφύγει» φορώντας τον μανδύα του αυταρχισμού. Ο υπουργός Ανάπτυξης Αδωνις Γεωργιάδης είναι γνωστός για αυτές τις πρακτικές. Τα… τηλε-ουρλιαχτά του και η μεθοδολογία με την οποία προσπαθεί να περάσει τις θέσεις του, βασιζόμενος στη δύναμη της εξουσίας, αποτελούν μνημείο αλαζονείας. Θρασύς και ενίοτε προσβλητικός, δεν διστάζει να συμπεριφέρεται με τρόπο ο οποίος ουδόλως κολακεύει την κυβέρνηση. Πριν από λίγες ημέρες η Ράνια Τζίμα, στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Mega, χειρίστηκε άψογα την περίπτωση Γεωργιάδη». Δεν έπαιξε μπάλα στο γήπεδο των ουρλιαχτών του, αλλά τον εξέθεσε με απόλυτη ψυχραιμία και δημοσιογραφική σοβαρότητα, πράττοντας το αυτονόητο. Κάνοντας τη δουλειά της!
Το «με λένε Ρίζο και όπως θέλω τα γυρίζω» δεν πέτυχε αυτή τη φορά για τον κ. Γεωργιάδη. Η δήλωσή του για τους (λάθος) χειρισμούς της κυβέρνησης στο θέμα του τουρισμού και την αύξηση των κρουσμάτων με το άνοιγμα των συνόρων δεν γινόταν να παραποιηθεί από τον… ίδιο μέσα σε 24 ώρες.
Το τηλε-χαστούκι υπήρξε πολύ ισχυρό. Ταυτόχρονα, όμως, οφείλουμε να παραδεχτούμε ότι εξίσου ηχηρή ήταν η αντίδραση του κόσμου για μεγάλο μέρος της ελληνικής δημοσιογραφίας. Η αποθέωση που γνώρισε η Ράνια Τζίμα στα social media επειδή έπραξε τη δουλειά της είναι η απάντηση ότι ο πολίτης έχει κουραστεί να βλέπει ένα μεγάλο κομμάτι των ΜΜΕ (όχι μόνο στην τηλεόραση, παρόλο που εκείνη «μπαίνει» πιο εύκολα στα σπίτια των Ελλήνων) να αντιμετωπίζει τους κυβερνώντες ως «Μωυσή»! Να τους επιτρέπει την ακατάσχετη και επικίνδυνη μπουρδολογία και να τους αποθεώνει αντί να τους κρίνει.
Και επειδή ευτυχώς υφίστανται (ακόμη) δημοσιογράφοι και ΜΜΕ που κάνουν κανονική δημοσιογραφία στην καθημερινότητά τους, καλό είναι η συγκεκριμένη περίπτωση να προβληματίσει άπαντες. Ο κόσμος έχει κρίση και μπορεί να καταλάβει πότε ακούει – βλέπει – διαβάζει δημοσιογραφία εντός ή… εκτός λίστας!