Η νέα εφαρμογή του δόγματος του σοκ με αφορμή τον COVID19 θα είναι το Βατερλώ της Νέας Παγκόσμιας Τάξης

Μέλλον. Στο δυστοπικό μέλλον που ανοίγει μπροστά μας η ταινία επιστημονικής φαντασίας των αδελφών Βασόφσκι, Μatrix (1999) αυτό που οι περισσότεροι άνθρωποι βλέπουν ως « πραγματικό κόσμο » δεν είναι πάρα ένα εικονικό ομοίωμα κόσμου– ονομαζόμενο Matrix (Μήτρα)– στημένο από μηχανές τεχνητής νοημοσύνης με σκοπό τον πλήρη έλεγχο των ανθρώπων, την εν αγνοία τους υποδούλωσή τους, και την χρήση τους ως αναλώσιμα (ως πηγή ενέργειας).

Σας θυμίζει τίποτα ;

Αλυσοδεμένοι στις οθόνες των τηλεφώνων ή των υπολογιστών τους –αν όχι απευθείας συνδεδεμένοι με αυτές μέσω ενός ενσωματωμένου στη σάρκα τους μικροτσίπ– οι νεοάνθρωποι ξοδεύουν τη ζωή τους στους μαιάνδρους ενός ιδιότυπου βιντεοπαιχνιδιού, ομοιώματος της πραγματικότητας.

Παρελθόν. Ας πάμε όμως λίγο πίσω στο χρόνο. Το 1836 ο Γάλλος αρχιτέκτων Λε Μπα σχεδίασε την φυλακή Petite Roquette με μοντέλο το « πανοπτικό ». Η φυλακή αυτή ήταν ένα « σωφρονιστικό εργοστάσιο » ανηλίκων βασισμένο στις θεωρίες που ανέπτυσσε στο βιβλίο του « Νέα πρότυπα δομών επιτήρησης και σωφρονισμού » ο Βρετανός Τζέρεμυ Μπένθαμ. Αυτά τα “νέα πρότυπα” δεν ήταν άλλα από τη συνεχή κι απόλυτη παραβίαση της ιδιωτικής σφαίρας του επιτηρούμενου. Συγκεκριμένα, η αρχιτεκτονική της φυλακής έμοιαζε με κυψέλη, στο κέντρο της οποίας βρισκόταν ένας στενός σκοτεινός πύργος, το φυλάκιο του επιτηρητή.

Τα παράθυρα στην εξωτερική κι εσωτερική πλευρά κάθε κελιού επέτρεπαν την είσοδο του φωτός με τέτοιο τρόπο ώστε η σιλουέτα του κάθε κρατουμένου να είναι πάντα απολύτως ορατή από τον επιτηρητή, ενώ ο επιτηρητής παρέμενε πάντα αθέατος. Η αίσθηση του « πανταχού παρόντος » ματιού μείωνε έτσι τον κρατούμενο σε ένα ασταμάτητα επιτηρούμενο κι απομονωμένο πλάσμα, στερώντας του κάθε είδους ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Οι κρατούμενοι κατέληγαν να εσωτερικεύσουν την ματιά του επιτηρητή βιώνοντας έτσι μια ολοκληρωτική αλλοτρίωση ενώ ο επιτηρητής αποκτούσε μια πρωτοφανή για τα τότε δεδομένα εξουσία πάνω τους αφού δεν χρειαζόταν να είναι ούτε καν παρών στο πόστο του.

Σας θυμίζει τίποτα ;

Παρόν. Γαλλία. Η γαλλική κοινωνία σαν σαστισμένη και αφελής κοπελούδα, χωρίς ίχνος ανησυχίας για το “μετά”, λιάζεται στα πεζοδρόμια των καφενείων και ρεστωράν που έχουν ξανανοίξει εδώ και δυό περίπου μήνες. Στήνοντας αυτί στις κουβέντες των διπλανών τραπεζιών πιάνεις ξανά και ξανά τις ίδιες γνωστές κοινοτοπίες: “τελικά η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν χρησιμεύει σε τίποτα… οι κυβερνήτες μας είναι ανίκανα και ανήθικα υπερφίαλα ανθρωπάρια… τα μέσα ενημέρωσης είναι διεφθαρμένα και διασπείρουν ψεύδη”. Πολύ ωραία ως εδώ. Και μετά; Μετά η κουβέντα πάει στο μενού, με ή χωρίς μουστάρδα, με ή χωρίς παγάκια και πού θα πάτε φέτος για διακοπές… Κάτι σαν ανατριχίλα και παγωμάρα δεν αφήνει την συζήτηση να προχωρήσει πιο πέρα, να βάλει πάνω στο τραπέζι τα πραγματικά ερωτήματα για το αύριο της κοινωνίας που έζησε μετά από αυτό το “απρόσμενο” σοκ.

Ένα είναι σίγουρο, πως οι δυνάμεις της Παγκοσμιοποίησης δεν σκοπεύουν να το αφήσουν ανεκμετάλλευτο (“ποτέ μην αφήνεις μια κρίση να περάσει ανεκμετάλλευτη” συμβουλεύει το ΔΝΤ στην ανακοίνωσή του περί New reset, της ”Μεγάλης επανεκκίνησης”) και που θα τους επιτρέψει το δίχως άλλο να επιταχύνουν –τί άλλο;– μα την ατζέντα ελέγχου των μαζών, βέβαια…  Ναι, η εμμονή του απολύτου ελέγχου δεν ανήκει μόνο σε σενάρια επιστημονικής φαντασίας ούτε σε σωφρονιστικά συστήματα του 19ου αιώνα. Η Silicon Valley θέτει σε εφαρμογή σήμερα, για όλους εμάς, ένα δυστοπικό παραλήρημα που συνδυάζει το Μάτριξ με το πανοπτικό, κάτι σαν τελική φάση της παγκοσμιοποίησης.

Μα, σε ποιο βαθμό είμαστε σήμερα ικανοί να ονομάσουμε την νέα πραγματικότητα που βιώνουμε, αυτή που γεννήθηκε τους τέσσερις τελευταίους μήνες με την ονομαζόμενη “υγειονομική κρίση”; πώς θα καταλάβουμε ποια είναι τα διακυβεύματα όσων βλέπουμε, ακούμε, εκτελούμε, όταν ο λόγος μας έχει στρεβλωθεί από την « πολιτική ορθότητα » και όταν ο υπολογιστής γράφει τις λέξεις που θα θέλαμε να πούμε πριν από εμάς και αντί για εμάς ;

Όπως και στο πανοπτικό, η κατά γράμμα εκτέλεση των διαταγών της εξουσίας θα γίνεται για μας όλο και περισσότερο μια διαδικασία αυτόματη, ανεξάρτητη από το υποκείμενο που αρχικά την έχει επιβάλει, καθώς ως ασταμάτητα επιβλεπόμενοι κρατούμενοι, θα είμαστε ταυτόχρονα κι οι εγγυητές της απαρέγκλιτης εκτέλεσής των.

Χωρίς κανένα πρόσχημα πια, η Silicon Valley, αρπάζει λοιπόν την ευκαιρία της “πανδημίας” και υποκαθιστά φανερά τα εθνικά κράτη στους στρατηγικούς τομείς  της υγείας και της επιτήρησης του πληθυσμού, μια και είναι η μόνη που διαθέτει μια τεχνολογική δύναμη κρούσης σε πλανητική κλίμακα.

Άλλωστε είναι φορέας μιας ιδεολογίας που έχει κυριαρχήσει, άλλοτε με την πειθώ άλλοτε με την ισχύ, στα διοικητικά όργανα του μεταπολεμικού δυτικού κόσμου: στα Ηνωμένα Έθνη και σε άλλους διεθνείς οργανισμούς που ανταγωνίζονται ο ένας τον άλλον για τη διαχείριση της παγκόσμιας «διακυβέρνησης», δηλαδή το ΝΑΤΟ , τις χρηματοπιστωτικές αγορές, τις «εναλλακτικές» ΜΚΟ του Σόρος, τα ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα, τα κόμματα εξουσίας, τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, τις παγκοσμιοποιημένες μαφίες.

Η Silicon Valley είναι ένα τοξικό κοκτέιλ ψυχολογίας geek-hippy(1) και αμερικανικού βαθέος κράτους(2). Η προσέγγιση των δύο αυτών πόλων πραγματοποιήθηκε στις αρχές της δεκαετίας του 1990. Τότε, η πτώση της Σοβιετικής Ένωσης μετέθεσε τα προγράμματα πληροφοριών, κατασκοπείας και ψυχικής χειραγώγησης από τον τομέα των ψυχροπολεμικών στρατιωτικών επιχειρήσεων στον τομέα της κοινωνίας και δη στον τομέα του οικονομικού πολέμου(3). Αυτό που ο Φράνσις Φουκουγιάμα ονόμασε “τέλος της Ιστορίας” δεν ήταν άλλο από την παγκοσμιοποίηση και την σχετική ιδεολογία της.

Έτσι λοιπόν, η CIA πραγματοποίησε γρήγορες επενδύσεις σε νεοσύστατες επιχειρήσεις της Silicon Valley μέσω του ταμείου In-Q-Tel, που ειδικεύεται στην τεχνολογία πληροφοριών. Κίνηση που απέφερε αμοιβαία οφέλη, μιας και η Silicon Valley έμελλε να είναι ο μεγάλος αρχιτέκτων του ηλεκτρονικού μεταμοντέρνου κλουβιού μας. Στα μέσα της δεκαετίας του 1990 επιτάχυνε τη μετατροπή του Διαδικτύου (ένα δίκτυο στρατιωτικής προέλευσης) σε ένα λαμπρό δίκτυο πολυμέσων πλανητικής επικοινωνίας.

Οι πολυεθνικές και οι αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών θα ήταν λοιπόν σε θέση να διαβάζουν τις επικοινωνίες σαν ένα ανοιχτό βιβλίο, και επομένως να εντοπίζουν δραστηριότητες, πολιτικές και σεξουαλικές προτιμήσεις, πολιτικές σκέψεις ξένων αρχηγών κρατών, ανώτερων αξιωματούχων, μεγαλοβιομηχάνων και υμών, των κοινών θνητών. Εν μέσω αυτών των εξελίξεων και χάρη στην γοργά επεκτεινόμενη παγκοσμιοποίηση, η Κίνα έθεσε στη διάθεση των δυτικών εταιρειών φθηνά εργατικά χέρια και σπάνιες γαίες για την κατασκευή συσκευών επικοινωνίας που έχουν σχεδιαστεί στη Silicon Valley(4).

Σήμερα, όπως αποκαλύπτει το έντυπο Facts and Documents, στο Κινεζικό Πανεπιστήμιο Tsinghua πραγματοποιούνται  εξαμηνιαίες συναντήσεις των Κινεζικών αρχών με τους γίγαντες της Silicon Valley και της Wall Street(5).

Και βέβαια, για τη μαφία της Δυτικής Ακτής των Η.Π.Α., τίποτα δεν είναι ακατόρθωτο: η Microsoft έχει γραφείο στα Ηνωμένα Έθνη, ο Μπιλ Γκέιτς είναι ο ουσιαστικός διευθυντής του Π.Ο.Υ. (Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας) και η Δανία διορίζει πρέσβη ενώπιον της GAFAM(6).

Κι ενώ η Google ασκεί διακριτικά λογοκρισία προς όφελος του Κ.Κ.Κίνας, ο πολιτικός ακτιβισμός της GAFAM εξαπλώνεται φανερά στην άλλη όχθη του Ειρηνικού, στις Η.Π.Α. Έξι μήνες πριν από τις επόμενες προεδρικές εκλογές εκεί, ο κορωνοϊός έγινε το ιδανικό άλλοθι για να ενισχύσει τον κομματικό έλεγχο των πληροφοριών : Το Twitter λογοκρίνει τον λόγο του Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών επειδή τα tweets του σχετικά με τον ιό παραβιάζουν, σύμφωνα με τα ιερά τους πρωτόκολλα, τους “κανόνες της κοινότητας” (ποιας κοινότητας;). Ταυτόχρονα, το Facebook διαθέτει 130 εκατομμύρια δολάρια για να δημιουργήσει κάποιου είδους «Ανώτατο Δικαστήριο» (ένα εποπτικό συμβούλιο εξουσιοδοτημένο να αφαιρεί μη-ορθά πολιτικώς μηνύματα) αποτελούμενο από συνταξιούχους φιλελεύθερους πολιτικούς, υποστηριζόμενους από αριστεροπανεπιστημιακούς και αριστεροδημοσιογράφους.

Αυτά τα χίππυ “σπασικλάκια”(geeks) και οι πολυεθνικές που διευθύνουν, σίγουρα δεν είναι αμερόληπτοι “ταχυδρόμοι” και ο ρόλος τους δεν είναι απλώς να φιλοξενούν και να μεταφέρουν το περιεχόμενο των μηνυμάτων που ανεβαίνουν στις πλατφόρμες τους. Ο καιρός των καινοτομιών έχει περάσει και τώρα που οι τσέπες τους έχουν γεμίσει φράγκα, σειρά έχει η εγκαθίδρυση και διάδοση της ιδεολογίας. Ποιας άλλης; μα της ιδεολογίας της παγκοσμιοποίησης βέβαια. Ας το καταλάβουμε επί τέλους: ο πόλεμος που διεξάγεται από την GAFAM είναι αυστηρά ιδεολογικός. Δείτε την περίπτωση του YouTube (θυγατρικής της Google), είναι διαφωτιστική: η γενική του διευθύντρια Susan Wojcicki παραδέχεται ότι η πολιτική ελέγχου του περιεχομένου δυσαρεστεί τους χρήστες κι επομένως βλάπτει τα κέρδη της εταιρείας.

Παρόλα αυτά, η κυρία αυτή δεν νοιάζεται και σκοπεύει να ενισχύσει τη λογοκρισία στην πλατφόρμα της(7). Όσο για την Google, αυτή συνεργάζεται – διακριτικά βέβαια – με το κινεζικό καθεστώς, και το YouTube εξαφανίζει αυτόματα τα σχόλια που επικρίνουν το Κινεζικό Κομουνιστικό Κόμμα(8). Αυταρχικό παραλήρημα, υποκρισία, ριζοσπαστικός αυτισμός αυτών των λάτρεων της νέας παγκόσμιας τάξης; Η ιδεολογία της παγκοσμιοποίησης είναι συνυφασμένη με την κοινωνική τους προέλευση: είναι οι χίππις της ανώτερης μεσαίας τάξης της Αμερικής που έχουν περάσει από τα Πανεπιστήμια των βορειοανατολικών πολιτειών των ΗΠΑ. Η επιχειρηματική τους ιστορία, που συνδέθηκε πολύ νωρίς με τον κόσμο της πληροφορίας και με το βαθύ κράτος των ΗΠΑ, δίνει την τελευταία πινελιά στο ψυχολογικό προφίλ αυτών των νέων επιχειρηματιών: μια “cool” και προοδευτική νοοτροπία αιώνιου έφηβου που ακουμπάει σε μια παθολογική ανάγκη παρακολούθησης κι ελέγχου.

Και βέβαια, αφού τούτα τα παιδιά είναι λογικά, καλοπροαίρετα, σπουδαγμένα, η δική τους γνώμη πρέπει να επικρατήσει σε αυτήν την εποχή του Καλού που έρχεται, θά ‘λεγε κανείς. Ξέρουνε τί κάνουν, βρε αδερφέ, έχουν όλα τα εργαλεία στα χέρια τους. Ναι βέβαια, οι φύλακες άγγελοί μας έχουν πολλά εργαλεία για να μας επιβάλουν μια απόλυτη κυριαρχία της πληροφορίας. Δείτε παρακάτω:

– βιομετρική ταυτοποίηση για τη σήμανση του ανθρωποκοπαδιού. Σας λέει τίποτα; Υποχρεωτικές εκστρατείες εμβολιασμού ως μέρος της απαραίτητης παρακολούθησης των υγειονομικών δεδομένων. Ο “καλός πατερούλης” μας Μπιλ Γκέιτς έχει χρηματοδοτήσει έρευνα σχετικά με τα «κβαντικά τατουάζ» που εμβολιάζουν και ταυτόχρονα σημαδεύουν τα εμβολιασμένα ζωντανά. Υποστηρίζει άλλωστε την πρωτοβουλία ID2020, η οποία στοχεύει στην εμφύτευση της βιομετρικής ταυτοποίησης. Πρώτα ινδικά χοιρίδια: τα νεογέννητα στο Μπαγκλαντές και οι άστεγοι της πόλης Ώστιν του Τέξας. Και τώρα πήρε σειρά η Αφρική για να δοκιμαστεί μάλιστα μια πιο ολοκληρωμένη εφαρμογή, συνδυασμός υγειονομικής και οικονομικής ταυτότητας (9).

– καθολικός γεωεντοπισμός για τον περιορισμό του κοπαδιού στη στάνη: ο μεταμοντέρνος δουλοπάροικος δεν επιτρέπεται να εγκαταλείψει το σπίτι του χωρίς έγκυρη αιτιολογία. Οι υποτιθέμενες προφυλάξεις για λόγους υγείας (που εξασφαλίζονται με τις εφαρμογές παρακολούθησης των smartphones που αναπτύχθηκαν από την Apple και την Google) αρκούν για να πραγματοποιηθεί ο γεωεντοπισμός.

– αναγνώριση προσώπου για τη διευκόλυνση του ελέγχου και τη δημιουργία ενός συστήματος κυρώσεων και ανταμοιβών που έχει ήδη εφαρμοστεί στην Κίνα (σύστημα κοινωνικής πίστωσης)(10). Ο Eric Schmidt, πρώην διευθύνων σύμβουλος της Google, εφάρμοσε αυτό το σύστημα για το Κ.Κ.Κίνας, και γρήγορα γρήγορα βγάζει από τα συρτάρια του ένα σωρό σχέδια για την μετατροπή της Ν. Υόρκης σε “έξυπνη πόλη”. Η Microsoft είναι ένας άλλος ένθερμος υπερασπιστής της αναγνώρισης προσώπου και πρέπει να γνωρίζετε ότι σχεδόν όλες οι ανεπτυγμένες χώρες το έχουν ήδη υιοθετήσει και ενσωματώσει στη νομοθεσία τους(11).

– κατάργηση του υλικού χρήματος για την παρακολούθηση των φορολογούμενων ζώων μέσω των οικονομικών δεδομένων τους (η Ινδία χρησίμευσε ως χώρος δοκιμών μεγάλης κλίμακας). Αυτό θα γίνει φυσικά στο όνομα της κοινωνικής δικαιοσύνης και της οικονομικής ένταξης των φτωχότερων… Χάρη στην πανδημία του κορωνοϊού, η Κίνα έχει «βάλει σε καραντίνα» τις αποστολές μετρητών, σύμφωνα με τις οδηγίες του Π.Ο.Υ.

– ψηφιακή λογοκρισία και γενίκευση ενός διαδικτυακού συστήματος ελέγχου γεγονότων και μηνυμάτων που θα δημιουργήσουν ένα Παγκόσμιο Υπουργείο Αλήθειας. Οι αλγόριθμοι της Google και οι στρατοί των ελεγκτών γεγονότων του YouTube, του Twitter και του Facebook εμφανίζουν τις χρήσιμες “αλήθειες” και εξαφανίζουν τις ενοχλητικές παρεκκλίσεις και απόψεις. Το Facebook εκπέμπει “ειδοποιήσεις” σε χρήστες που σημείωσαν ότι τους άρεσε (like) ή έκαναν κλικ σε κάποιο γεγονός επίσημα χαρακτηρισμένο ως “Παραπληροφόρηση για τον κορωνοϊό”, το YouTube σβήνει όσα βίντεο αμφισβητούν τον Π.Ο.Υ. Παρεμπιπτόντως, ένας πρώην μηχανικός της Google (ο Greg Coppola) αποκάλυψε πρόσφατα ότι τα αποτελέσματα αναζήτησης μηχανών ήταν “προκατειλημμένα”. Ναι, οι αλγόριθμοι της Silicon Valley φιλοδοξούν να ελέγξουν τα μύχια της σκέψης μας και τον γνωσιακό μας χάρτη.

Κι εμείς, αθώοι, αφελείς, ενθουσιώδεις, αφιερώνουμε κάθε μέρα όλο και περισσότερο από τον χρόνο και τη φαιά ουσία μας στα κινητά τηλέφωνα ή στους υπολογιστές μας. Είπαμε “ναι” σε όλα αυτά τα ωραία και δεχτήκαμε να συνδέσουμε τη ζωή μας με ένα ψηφιακό εξατομικευμένο αντιπροσωπευτικό εικονίδιο χρήστη(avatar). Αυτό είναι πλέον το νέο δημόσιο “εγώ” μας, όπως ο αριθμός ταυτότητας ή το ΑΦΜ με τη διαφορά ότι αυτό το εικονίδιο συνιστά την είσοδό μας στο πανοπτικό από την πίσω πόρτα…

Καταλαβαίνουμε έτσι ότι ψηφιοποιημένη κοινωνία και κοινωνία επιτήρησης είναι ένα και το αυτό: Η «cool δικτατορία» των “καλών”(«Μην γίνεσαι κακός» είναι το σλόγκαν της Google) που θέλει να μας επιβάλει το «Big Tech», βασίζεται στην αδιάκοπη ταυτοποίηση και στην απόλυτη έκθεση. Στόχος η ανασύνθεση της ανθρωπότητας με βάση έναν χυλό, όπου όλα θα έχουν γίνει κιμάς στο μεγάλο μίξερ (ζουμί μαζικής κουλτούρας και θραύσματα από διαλυμένες ταυτότητες), μια ανθρωπότητα φτιαγμένη στο εργαστήριο (transhumanisme, μετανθρωπισμός), ομοιόμορφη και ισότιμη –όπου το ισοπεδωμένο είναι πλέον συνώνυμο του ισότιμου–, ισότιμη δηλαδή ως προς την υποδούλωση.

Αυτή η νέα θαυμαστή ανθρωπότητα θα μας πλασαριστεί με την ετικέτα της “κοινωνίας χωρίς αποκλεισμούς”.

Όμως, όπου μεγαλώνει ο κίνδυνος, μεγαλώνει και και το αντίδοτο: η υγειονομική κρίση ανάγκασε τις ανθρώπινες κοινότητες να επιστρέψουν στην πραγματικότητα, κάτι που δεν αποτελεί καλό οιωνό για το “Big Tech”. Μέσα στην μοναξιά τους, οι οικογένειες αντιπαρήλθαν την διάλυση και οι κοινωνικές σχέσεις βγήκαν πιο ισχυρές.

Το επιτηδευμένο παγκοσμιοποιητικό κήρυγμα και τα κούφια όνειρα της “ισοπέδωσης-για-όλους” εξανεμίζονται και γίνεται ολοφάνερη η ματαιοδοξία της τεχνητά φτιαγμένης ζωής μας ως περιπλανώμενων μοναχικών ηλεκτρονίων που επιπλέουν στον χυλό της παγκοσμιοποίησης.

Η Αυτοκρατορία του πολιτικώς ορθού “Καλού” μας ζητά απλώς να υπακούσουμε, αλλά τώρα η κοινότητα των ανθρώπων φαίνεται να ξαναγεννιέται. Πολλοί ρήτορες των ΜΜΕ και σχεδόν όλοι οι πολιτικοί μας έχουν βαλθεί να μας φυλακίσουν μέσα σε αυτό το Μάτριξ που μας πλασάρουν ως πραγματικότητα και στην ιδεολογία του, αυτήν της Δυτικής Ακτής των ΗΠΑ(12).

Επομένως, το μήνυμά μας προς αυτούς πρέπει να είναι σαφές: μόλις καταρρεύσει το σύστημα, θα γίνετε νόμιμος στόχος και αυτή η ημέρα πλησιάζει. Θα οργανωθούμε και δεν θα είμαστε εμείς τα απολειφάδια που θα σέρνονται στα ερείπια αυτού του κόσμου.

Ας πετάξουμε τις μάσκες κι ας τους αφαιρέσουμε τις δικές τους! Ας τους αποκαλύψουμε!