Οι πρώτες αντιδράσεις της Τουρκίας (αλλά και αυτές που θα ακολουθήσουν) στο άκουσμα της είδησης ότι Ελλάδα και Αίγυπτος οριοθέτησαν τις θαλάσσιες ζώνες τους, αποκαλύπτουν τι είδους κράτος είναι η γείτων και ποιες θα είναι οι μακροπρόθεσμες συνέπειες για το διεθνές σύστημα αν αυτό το μοντέλο συμπεριφοράς γίνει σιωπηρώς αποδεκτό.
Του Μανώλη Κοττάκη
«ΕΣΤΑ»
Ειδικώς αν η αποχώρηση της από τις διερευνητικές συνομιλίες συνοδευτεί με νέα απόπειρα αποστολής χιλιάδων παράνομων μεταναστών στην επικράτεια μας.
Τώρα που νομικά μπαίνουμε και πάλι στο παιχνίδι ας κάνουμε έναν πρώτο απολογισμό και ας δούμε τι συνέβη:
Τι επιχείρησε άραγε ο Ερντογάν με το τουρκολιβυκό μνημόνιο από πέρυσι τον Νοέμβριο;
Απάντηση: Να πείσει την διεθνή κοινότητα ότι παίζει με τους όρους της. Με όρους διεθνούς δικαίου όπως το εννοεί ο ίδιος . Ότι η επέκταση του στην Μεσόγειο με την «Γαλάζια πατρίδα» και οι έρευνες του για υδρογονάνθρακες βασίζονται στις πρόνοιες αναγνωρισμένης διεθνούς συνθήκης και μάλιστα καταχωρημένης στα αποθετήρια με τους χάρτες του ΟΗΕ . Πρόκειται για ένα γήπεδο που ούτε το ξέρει, ούτε κατά βάθος το πιστεύει. Του χάρτη του ΟΗΕ περιλαμβανομένου που προβλέπει ως ειρηνική μέθοδο επίλυσης διαφορών τον διάλογο. Η Ελλάς δέχθηκε να πάει σε διάλογο υπογραφέντος του τουρκολιβυκού μνημονίου.
Ο κατσαπλιάς Τούρκος έφυγε τρέχοντας από το τραπέζι του διαλόγου μόλις υπεγράφη το μνημόνιο Ελλάδος -Αιγύπτου το οποίο κατέστησε “ταπετσαρία» το παλιόχαρτο που ονόμασε «διεθνή συνθήκη». Οι μάχες επιχειρημάτων στο τεραίν του Διεθνούς Δικαίου κερδίζονται με πολιτισμό και υπομονή . Όχι με τσαμπουκάδες και βαρβαρότητα. Και η Ελλάς κέρδισε και αυτή την μάχη στα μάτια της διεθνούς κοινότητας επειδή ως παλαιό μέλος του ΝΑΤΟ, του ΟΗΕ και της ΕΕ κινήθηκε με υπομονή , ψυχραιμία και σχέδιο . Κατ αρχάς μπλοκάρισε την ανάρτηση του τουρκολιβυκού μνημονίου στην επίσημη σελίδα και τα αποθετήρια του ΟΗΕ γεγονός που αν συνέβαινε θα έδινε τη δυνατότητα στο Σουλτάνο να αποκτήσει «πάτημα» για να θέσει το μνημόνιο σε εφαρμογή.
Ήταν τόσος ο εκνευρισμός του ώστε αντί ερευνητικού έστειλε αλιευτικά για να ασκήσουν δραστηριότητα στην ΑΟΖ μας προς επιβεβαίωση του ισχυρισμού του πως το μνημόνιο του είναι σε ισχύ . Δεν ήταν εύκολο το μπλόκο του παράνομου μνημονίου στον ΟΗΕ. Βοήθησε καταλυτικά ο τέως Πρόεδρος της Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος με την παρέμβαση του στον ΓΓ του ΟΗΕ Γκουτέρες διά του φίλου του Πορτογάλου Προέδρου και ακολούθησαν οι Μητσοτάκης-Δένδιας. Αυτό που πέτυχε ο ΥΠΕΞ να μπλοκάρει την ανάρτηση του μνημονίου για 10 μήνες στον ΟΗΕ είναι πολιτικό θαύμα. Τώρα θα αναρτηθούν όλες οι συμφωνίες μαζί. Ελλάδα-Ιταλία, Ελλάδα-Αίγυπτος και Τουρκία-Λιβύη . Με σχέδιο και υπομονή ακυρώθηκε επίσης το επιχείρημα των Τούρκων πως τα νησιά μας δεν έχουν ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα.
Ο Δένδιας με την συμβολή δύο ξένων καθηγητών διεθνούς δικαίου απέδειξε στην πράξη με δύο νέες διεθνείς συμφωνίες ότι έχουν και παραέχουν. Πως η σύμβαση του Δικαίου της θάλασσας είναι εν ισχύ ! Έστω και αν έκανε την αβαρία να αποδεχθεί μειωμένη και όχι πλήρη επήρρεια. Αν προσθέσουμε και την Κύπρο τότε τρία παράκτια κράτη της περιοχής αποδέχονται τις ελληνικές θέσεις. Οι Τούρκοι όμως είναι τόσο «γύφτοι»- λυπάμαι δε βρίσκω καλύτερη λέξη- που δεν ικανοποιούνται ούτε από την εξαίρεση της Ρόδου , ούτε του Καστελορίζου , ούτε από το γεγονός πως αποδεχθήκαμε μειωμένες επήρρειες. Τα θέλουν όλα δικά τους! Θα γυρίσουν κάποια στιγμή στο τραπέζι για λόγους εγωισμού, αλλά οι άνθρωποι φαίνονται. Ο χρόνος δεν πέρασε από πάνω τους. «Όσο δέρμα και αν πετάξεις, φίδι είσαι δε θα αλλάξεις» που λέει και το λαϊκό άσμα.
Στην διεθνή συνθήκη απάντησαν με άσκηση στο Καστελλόριζο με πραγματικά πυρά. Μετά τρεις γύρους που τα βγάλαμε πέρα μόνοι και μετά τις τρεις «σφαλιάρες» που τους ρίξαμε λαός και ηγεσία (Έβρος, Στόλος στο Αιγαίο, ΑΟΖ με Αίγυπτο) είναι ώρα για ηγεσία. Ώρα να παίξουμε και εμείς με τους όρους τους. Ώρα να ρίξουμε καμία αγκωνιά σαν αυτές που ρίχνει ο Μητσοτάκης κάτω από την ρακέτα όταν παίζει μπάσκετ με τους φίλους του στο Κολλέγιο.
Ο πρωθυπουργός δήλωσε προχθές πως η Τουρκία επιχειρεί την «οπλοποίηση» των μεταναστών. Καιρός να τους δείξουμε που μπορούμε να στρέψουμε το όπλο. Η Ευρώπη και το ΝΑΤΟ πρέπει να ειδοποιηθούν ιδιωτικώς αν χρειαστεί και δημοσίως (όπως το έκανε ελαφρώς άγαρμπα ο Καμμένος το 2015) πως εφόσον συνεχίσουν την πολιτική της ουδετερότητας, τότε θα πάψουμε να φυλάμε στο Αιγαίο και τον Έβρο τα σύνορα της Βιέννης και του Βερολίνου. Θα ανοίξουμε τα σύνορα και εμείς!
Η στάση των ΗΠΑ και της Γερμανίας στην οριοθέτηση με την Αίγυπτο δείχνει πως παρά τον πολιτισμό μας δεν έχουμε να περιμένουμε πολλά από εκείνους την κρίσιμη ώρα. Ας τους ανεβάσουμε λοιπόν το κόστος της ουδετερότητας. Ας τους στείλουμε τον λογαριασμό ακριβό! Δωρεάν δεν είναι τίποτε σε αυτή την ζωή …