Από Π. Καρβουνόπουλο
Τι ψάχνουμε μετά από την ολοκλήρωση της “μητέρας όλων των μαχών” όπως παρουσίαζαν τη χθεσινή συζήτηση στη Βουλή για τα πυρομαχικά στη Σαουδική Αραβία; Δύο εκατομμύρια ευρώ για να τα καταστρέψουμε αφού όπως φαίνεται μ΄ όλα όσα έγιναν το τελευταίο διάστημα θα μας μείνουν στις αποθήκες!
Το συμπέρασμα που προκύπτει απ΄ όλη αυτή την ιστορία,είναι πως με τα μυαλά που έχουν κάποιοι πρωταγωνιστές της πολιτικής μας ζωής,όχι πυρομαχικά και όπλα που δεν χρειαζόμαστε δεν θα μπορέσουμε να πουλήσουμε,αλλά ούτε…τσίχλες.
Μονότονα λέμε όλοι πως τα θέματα της Εθνικής Άμυνας πρέπει όταν είναι δυνατόν να μένουν εκτός πολιτικής “κοκορομαχίας”. Βεβαίως πρέπει να ΄ναι υπό έλεγχο αλλά αυτός πρέπει να γίνεται με σοβαρότητα και κυρίως σε χαμηλούς τόνους. Πριν φθάσουμε στο σημείο να κρεμάμε στα μανταλάκια υποθέσεις και ανθρώπους που τις χειρίζονται θα πρέπει να εξαντλούνται όλα τα περιθώρια συνεννόησης και συνεργασίας. Δεν μπορεί σε τέτοια θέματα να προέχει το κομματικό και προσωπικό κέρδος. Όταν γίνεται αυτό όλοι χάνουμε. Στην προκειμένη περίπτωση χάσαμε 66 εκατομμύρια δολάρια και αναζητούμε τα 2 εκατομμύρια για την καταστροφή των πυρομαχικών. Κι αυτό είναι το λιγότερο…
Το χειρότερο είναι ότι μ΄ όλη αυτή τη σκόνη που σηκώθηκε είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν θα ξαναδούμε πελάτη. Και δεν έχουμε λίστα πελατών μεγάλη…
Πέρασαν πάρα πολλά χρόνια για να πειστούμε ότι πρέπει όπως όλες οι χώρες του κόσμου να εκμεταλλευόμαστε το πλεονάζον αμυντικό μας υλικό.Έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα δεν έχουμε και πολλά περιθώρια να κάνουμε διαφορετικά.Αλλά όπως φαίνεται το αποφασίσαμε μόνο στα λόγια.
Στην περίπτωση των πυρομαχικών στη Σαουδική Αραβία αυτό φάνηκε. Η αντιπολίτευση έχει υποχρέωση και δικαίωμα να ελέγχει οτιδήποτε θεωρεί ότι είναι ύποπτο. Αυτή είναι η δουλειά της. Αλλά ο στόχος θα πρέπει να ΄ναι πρώτα απ΄όλα να γίνεται δουλειά και να εισπράττει η χώρα. Δεν νομίζουμε ότι διαφωνεί κανείς σ΄ αυτό. Το ζήτημα που προέκυψε με τη Σαουδική Αραβία από την οποία θα εισπράτταμε 66 εκατομμύρια δολάρια θα έπρεπε να είχε άλλη διαχείριση πριν φθάσει στα πρωτοσέλιδα και στις τηλεοπτικές οθόνες. Η κυβέρνηση και η αντιπολίτευση -και το αντίστροφο- οφείλουν σε τέτοια θέματα να επικοινωνούν. Αν η αντιπολίτευση κρίνει ότι δεν πείθεται από τις εξηγήσεις της κυβέρνησης είναι δικαίωμά της να δημοσιοποιεί τις όποιες υποψίες και ενστάσεις της.
Όπως φαίνεται κάτι τέτοιο στην περίπτωση της πώλησης πυρομαχικών στη Σαουδική Αραβία δεν έγινε. Κι έτσι ας ψάξουμε τώρα να βρούμε τα 2 εκατομμύρια που χρειαζόμαστε για την καταστροφή τους.