Ποιες θέσεις συγκρούονται στην Ιερά Μονή Εσφιγμένου (Με αφορμή την τιμωρία του Γέροντα Μεθοδιου)

Το τι συμβαίνει αγαπητοί μου φίλοι κι αναγνώστες, στην υπόθεση της Ιεράς Μονής Εσφιγμένου του Αγίου Ορους λίγο πολύ το ξέρετε…
Εξάλλου δεκάδες ιστολόγια και ιστοσελίδες του διαδικτύου έχουν εδω και χρόνια ασχοληθεί με το θέμα σχεδόν πάντα λαμβάνοντας θέση υπέρ ή κατά της μια ή της άλλης θέσης… Το 2013 η σύγκρουση (και τα δημοσιεύματα) έχει κορυφωθεί….
Σε γενικές γραμμές να θυμήσω ότι η Μονή Εσφιγμένου έλαβε το 1972 μια απόφαση να μην μνημονεύεται το όνομα του εκάστοτε Οικουμενικού Πατριάρχη στις ακολουθίες της. Την απόφασή της αυτή την έλαβε διότι θεωρεί τις ενέργειες των Πατριαρχών ως αιρετικές κι αντιορθόδοξες, καθώς εδώ και δεκαετίες έχουν επικοινωνία και συμπροσευχές με τον Πάπα αλλά και μια οικουμενιστική κατακριτέα δράση…
Ταυτόχρονα οι Εσφιγμενίτες μοναχοί εγκατέλειψαν και την Ιερά Επιστασία του Αγίου Ορους που αποτελείται από τις 20 Ιερές Μονές οι οποίες στο σύνολό τους παρέμειναν στο πλευρό του Οικουμενικού Πατριάρχη. Κατόπιν με πατριαρχική απόφαση οι ζηλωτές (όπως ονομάζονται από τους πατριαρχικούς) μοναχοί που παρέμειναν εντός της Μονής αλλά και στο Κονάκι της Μονής στις Καρυές, έχασαν την ευλογία του Πατριάρχη και θεωρήθηκαν σχισματικοί και καταπατητές. Ορίσθηκε νέα αδελφότητα (την οποία οι παλαιοί μοναχοί θεωρούν ως παράτυπη) και με νομικές διαδικασίες απαιτεί την απόδοση σε αυτήν, όλων των εγκαταστάσεων της Ιεράς Μονής. Εκτοτε έχουμε κάθε τόσο διάφορες ενέργειες και με αστυνομική βία έχει επιχειρηθεί η κατάληψη των εγκαταστάσεων της Μονής. Εχει γίνει αποκλεισμός και οι 107 μοναχοί που είναι εντός των τειχών της Μονής βρίσκονται σε κατάσταση πολιορκίας….
Στην ανάρτησή μου αυτή δεν θα πάρω θέση για το ποιός έχει δίκιο ή άδικο, αλλά θα σας παραθέσω το σκεπτικό της αντιπαλότητας όπως περιγράφεται μέσα από 2 ενημερωτικότατα κείμενα των πρωτεργατών της διαφωνίας…
Του Οικουμενικού Πατριάρχη Βαρθολομαίου από λόγο του που προσφώνησε προς την αντιπροσωπεία της ορισθείσης Νέας Ι. Μονής Εσφιγμένου και μιας επιστολης του Ηγουμένου της Παλαιάς Μονής Αρχιμ. κ. Μεθοδίου. Ετσι ο καθένας από εσάς θα μπορέσει να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα για την κατάσταση που ταλανίζει την Ιερά Κοινότητα του Αγίου Ορους αλλά και ολόκληρη την Εκκλησία μας… Εύχομαι ο Κύριος σύντομα να δώσει την λύση στο μεγάλο πρόβλημα που προφανώς και ατυχώς δεν μπορούν να λύσουν οι άνθρωποι κι να επέλθει και πάλι η γαλήνη στο Περιβόλι της Παναγιάς μας…
(Ζητώ συγνώμη για τα το εκτεταμμένο της ανάρτησης αυτής αλλά το θέμα είναι τόσο φλέγον που δεν μπορούσε να αποφευχθεί)
ΟΜΙΛΙΑ ΤΗΣ Α. Θ. ΠΑΝΑΓΙΟΤΗΤΟΣ, TOΥ ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΥ ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ κ. κ. ΒΑΡΘΟΛΟΜΑΙΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΙΝ ΑΥΤΟΥ ΕΙΣ ΤΟ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙΟΝ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ (10 Ὀκτωβρίου 2011)
Ὁσιολογιώτατε Ἀρχιμανδριτα κύριε Χρυσόστομε, Ἡγούμενε τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Πατριαρχικῆς καὶ Σταυροπηγιακῆς Μονῆς τοῦ Ἐσφιγμένου, Ὁσιώτατοι πατέρες καὶ ἀδελφοί, Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά, Δοξολογοῦμεν τὸ Πανάγιον Ὄνομα τοῦ Θεοῦ, διότι ἀξιώνει καὶ πάλιν τὴν ἡμετέραν Μετριότητα ὅπως προσέλθωμεν προσκυνηταὶ ἵνα ἀποθέσωμεν τὰ ἄνθη τῆς ἡμετέρας εὐλαβείας εἰς τὴν Θεοτόκον, ἐν τῷ Περιβολίῳ αὐτῆς, τῷ κεκοσμημένῳ μὲ τὰ ἄνθη τῶν ἀρετῶν τῶν ἐνταῦθα προσκαρτερησάντων τῇ προσευχῇ, τῇ ὑπακοῇ, τῇ ὑπομονῇ καὶ τῇ ταπεινώσει προαπελθόντων ἀλλὰ καὶ σήμερον θεαρέστως ἀγωνιζομένων πατέρων.
Εὐχαριστοῦμεν ἐκ βάθους καρδίας τὴν Ἔφορον τοῦ Ἁγίου Ὄρους, Ὑπεραγίαν Θεοτόκον καὶ τοὺς πρωτεργάτας τοῦ Ἀθωνικοῦ μοναχισμοῦ, Ἁγίους Πέτρον καὶ Ἀθανάσιον τοὺς Ἀθωνίτας, διότι χαρίζουν εἰς ἡμᾶς σήμερον τὴν ὑλικὴν καὶ πνευματικὴν ταύτην συνεστίασιν, ἐν ἀγάπῃ καὶ ἑνότητι. Βεβαίως, μεταξὺ τῶν ἀνθρώπων οἱ ὁποῖοι ἐπανδρώνουν τὰς συνεργαζομένας εἴκοσι (καὶ πάλιν) Ἱερᾶς Μονὰς τοῦ Ἁγίου Ὄρους, παρουσιάζονται κατὰ καιροὺς διαφωνίαι ὡς πρὸς τὴν ἀντιμετώπισιν ὡρισμενων ζητημάτων. Ἐνίοτε δέ, καὶ τινες ὁσιώτατοι πατέρες καὶ ἀδελφοί καλοπροαιρέτως ἐκτιμοῦν ὅτι ὡρισμέναι ἀποφάσεις θὰ ἔδει νὰ παραλειφθοῦν ἢ ἐνεργειαί τινες νὰ πραγματοποιηθοῦν διαφόρως. Ἡ διαφορετικὴ ὅμως θεώρησις ἑνος θέματος δὲν πρέπει νὰ ὁδηγῆ εἰς τὴν ἀπόσχισιν τῶν ἐχόντων διαφορετικὴν γνώμην ἀπὸ τοῦ σώματος τῆς Ἐκκλησίας τοῦ Χριστοῦ καὶ εἰς τὴν πῆξιν σχισματικῆς ὁμάδος.
Πρέπει νὰ περιορίζηται εἰς τὴν ἐποικοδομητικὴν ἀνταλλαγὴν ἀπόψεων καὶ εἰς τὴν προσπάθειαν ἀσκήσεως πειθοῦς τῶν ἐχόντων διαφορετικὴν γνώμην περὶ τῆς ὀρθότητος τῆς ἰδικῆς των ἀπόψεως. Αὐτο εἶναι τὸ ἐπιτρεπτὸν εἰς τὴν Ἐκκλησίαν καὶ τὸ σύνηθες εἰς τὴν ἱστορίαν αὐτῆς.
Ἡ ἐκκλησιαστικὴ ἱστορία διδάσκει εἰς ἡμᾶς ὅτι ὁσάκις οἱ διαφωνοῦντες ἠρκέσθησαν εἰς τὴν μετὰ ταπεινοφροσύνης καὶ εἰλικρινοῦς ἀγάπης πρὸς τὴν ἀλήθειαν ὑποβολὴν τῶν ἀπόψεων τῶν εἰς ἐκκλησιαστικὸν διάλογον, αἱ διαφωνίαι ἐξωμαλύνθησαν σὺν τῷ χρόνῳ καὶ ἡ Ἐκκλησία ἐσυνέχισεν ἡνωμένη τὴν ἱερὰν ἀποστολήν της. Ὁσάκις ὅμως οἱ ἔχοντες ἄλλην ἀντίληψιν ἐπί τινος θέματος, ἀνήγαγον τὴν διαφωνίαν εἰς κριτήριον τῆς ὅλης ἐκκλησιαστικῆς ἀληθείας, ὡδήγησαν τὴν Ἐκκλησίαν εἰς σχισματικὴν διάσπασιν, τὸ δέ σχίσμα διηωνίσθη καὶ πολλάκις αἱ σχισματικαὶ ὁμάδες, πεισμόνως καὶ ἀδιαλλάκτως ἐμμένουσαι εἰς τὰς ἀπόψεις αὐτῶν, διατηροῦνται ἕως τῆς σήμερον.
Ἀντιθέτως, ἐὰν δὲν ἀναχθοῦν τὰ θέματα περὶ τῶν ὁποίων ὑπάρχουν διαφορετικαὶ ἀπόψεις εἰς τοιαῦτα ἔχοντα πρωταρχικὴν σημασίαν, καταβληθῆ δὲ φιλάδελφος καὶ εἰλικρινῶς ταπεινὴ προσπάθεια πρὸς ἀλληλοκατανόησιν, οἱ διαφωνοῦντες ἀδελφοί, χάριτι Θεοῦ, εὑρίσκουν λύσεις ἱκανοποιούσας ἅπαντας καὶ οὕτως ἀποφεύγεται ἡ διάστασις αὐτῶν καὶ ἀποκαθίσταται ἡ πνευματικὴ κοινωνία καὶ ἑνότης ἐν Χριστῷ.
Πολλάκις, ὁσιώτατοι πατέρες καὶ αδελφοί, ἐν τῷ ὑπερμέτρῳ ζήλῳ πρὸς ὑποστήριξιν τῶν ἐπί τινος ζητήματος πεποιθήσεών μας, λησμονοῦμεν τὴν σπουδαιότητα τῆς ἑνότητος ἡμῶν ἐν Χριστῷ, ἀποδίδομεν μείζονα, ἧς θὰ ἔδει, σημασίαν εἰς τὴν ἐπικράτησιν τῆς γνώμης ἡμῶν, μὲ ἀποτέλεσμα νὰ θολοῦται ἡ διαύγεια τοῦ πνεύματος καὶ νὰ μὴ δυνάμεθα νὰ ἴδωμεν ὅτι χάριν μιᾶς δευτερευούσης σημασίας ῥυθμίσεως εἰς τὴν ὁποίαν ἀποδίδομεν πρωτεύουσαν σημασίαν, χάνομεν Αὐτὸν τὸν Χριστόν. Ὁσιώτατοι πατέρες καὶ ἀδελφοί, μέλη τῆς ὑπὸ τὸν φίλτατον καὶ προσφιλῆ τῇ Μητρὶ Ἐκκλησίᾳ καὶ τῇ ἡμετέρᾳ Μετριότητι Ἀρχιμιανδρίτην κύριον Χρυσόστομον ἀδελφότητος,
Ἡ Ἔφορος τοῦ Ἁγίου τούτου Τόπου Ὑπεραγία Θεοτόκος, ηὐδόκησε νὰ ἀναθέσῃ εἰς ὑμᾶς τὴν σοβαρὰν ἀποστολὴν τῆς ἀναβιώσεως τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἐσφιγμένου, μετὰ τὴν ἄρνησιν τῶν παλαιῶν ἐσφιγμενιτῶν πατέρων νὰ ἐπανενταχθοῦν εἰς τὴν ἑνότητα τῶν ἐν Ἁγίῳ Ὄρει Ἱερῶν Μονῶν. Ὡς γνωστόν, αἱ ἐν Ἁγίῳ Ὄρει Ἱεραὶ Μοναὶ εἶναι, συμφώνως πρὸς τὸν Καταστατικὸν αὐτοῦ Χάρτην, εἴκοσι καὶ διὰ τῶν ἀντιπροσώπων αὐτῶν συνδιοικοῦν τὸ Ἅγιον Ὄρος, ὑπὸ τὴν πνευματικὴν καὶ κανονικὴν ἐποπτείαν τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου. Ἀτυχῶς, oἱ πατέρες οἱ ὁποῖοι ἀπῆρτόν ποτε τὴν ἀδελφότητα τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἐσφιγμένου, ἀπὸ πολλῶν ἐτῶν ἀπεσκίρτησαν τῆς εἰκοσάδος καί, παρὰ τὰς ἐπανειλημμένας πατρικὰς καὶ ἀδελφικὰς προσκλήσεις τῶν τὲ ἀοιδίμων προκατόχων ἡμῶν Ἀθηναγόρου καὶ Δημητρίου, τῆς ἡμετέρας Μετριότητος καὶ τῶν ἐκπροσώπων πασῶν τῶν λοιπῶν Ἱερῶν Μονῶν, ἐνέμειναν εἰς τὴν σχισματικὴν αὐτῶν κατάστασιν καὶ πεισμόνως ἠρνήθησαν μετ’ ἐπάρσεως καὶ ἀδιαλλαξίας τὴν πνευματικὴν ἑνότητα καὶ σὺνεργασίαν μετὰ τῶν λοιπῶν δεκαεννέα Ἱερῶν Μονῶν. Κατόπιν τούτου, ὡς εἶναι γνωστόν, ἡ Ἁγία καὶ Ἱερὰ Σύνοδος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου μεριμνῶσα διὰ τὴν ἀποκατάστασιν τῆς κανονικῆς τάξεως, ἐχαρακτήρισεν, ἐν συνεργασίᾳ μετὰ τῆς Ἱερᾶς Κοινότητος, τοὺς ἐγκαταβιούντας εἰς τὸ κτηριακὸν συγκρότημα τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἔσφιγμένου ὡς σχισματικούς, καὶ συνεπῶς ὡς ἀντικανονικοὺς ἐνοίκους αὐτῆς, (δεδομένου ὅτι κατὰ τὸν Καταστατικὸν Χάρτην τοῦ Ἁγίου Ὄρους ἀπαγορεύεται ἡ εἰς αὐτὸ ἐγκαταβίωσις σχισματικῶν), καὶ ἀνασυνέστησε τὴν Ἱερὰν Μονὴν Ἐσφιγμένου, ὁρίσασα ὑμᾶς ὡς μέλη τῆς ἀδελφότητος αὐτῆς, ἡγούμενον δὲ ὑμῶν τὸν πρᾶον καὶ προσηνῆ γέροντά σας π. Χρυσόστομον.
Οὕτως, ἀνέθεσεν εἰς ὑμᾶς ἕν δυσχερὲς καθῆκον, ἀφ’ ἑνὸς μὲν λόγῳ τοῦ πολέμου τὸν ὁποῖον ἐκήρυξαν καθ’ ὑμῶν οἱ ἤδη σχισματικοὶ τέως ἐσφιγμενῖται μοναχοί, ἀφ’ ἑτέρου δέ, διότι ἀντιμετωπίζετε τὰς γνωστὰς δυσχερείας τῆς στεγάσεώς σας καὶ ἐκ τρίτου διὰ τὸν λόγον ὅτι πολλοὶ τῶν χριστιανῶν δὲν ἀντιλαμβάνονται ὀρθῶς τὸν θεοφιλῆ σκοπόν σας καὶ σᾶς ἀναγκάζουν νὰ ταλαιπωρῆσθε ἐπεξηγοῦντες τὸ ὅλον πρόβλημα καὶ τὴν ὀρθότητα τῆς λύσεως εἰς τὴν ὁποίαν ἤλθετε ἀρωγοὶ ἐν ὑπακοῇ πρὸς τὴν καλέσασαν ὑμᾶς Μητέρα Ἐκκλησίαν.
Ἀτυχῶς, ὁ φανατισμός, εὑρὼν ὡς συνεργὸν τὸν πειρασμόν, τὸν ἐπιθυμοῦντα τὴν διάσπασιν τοῦ σώματος τῆς Ἐκκλησίας, ἀνευρίσκει προσφυᾶ ἐπιχειρήματα ὑπὲρ τῶν ἐσφαλμένων ἀπόψεων καὶ συσσωρεύει αὐτὰ ἐντός τῆς διανοίας καὶ τῶν καρδιῶν τῶν οὐ κὰτ’ ἐπίγνωσιν ζηλωτῶν εἰς τοσοῦτον βαθμὸν ὥστε νὰ μὴ δύνανται νὰ ἀντιληφθοῦν τὴν πλάνην των, οὔτε νὰ παρακολουθήσουν τὴν σκέψιν καὶ τὰ ἐπιχειρήματα τῶν ὀρθῶς σκεπτομένων ἀδελφῶν. Οἱ πλανηθέντες ἀδελφοί μας, τόσον πολὺ εἶναι προσκεκολλημένοι εἰς τὰ ἐσφαλμένα ἐπιχειρήματά των, καὶ εἰς ὅσα ὁ πλανῶν τοὺς ἀνθρώπους ὑποβάλλει εἰς αὐτοὺς πρὸς ἀπόκρουσιν τῆς ἀληθείας, ὥστε νὰ εἶναι τυφλοὶ δι’ αὐτὴν καὶ κωφοὶ διὰ πᾶσαν ἄλλην σκέψιν πλὴν τῆς ἰδικῆς των.
Ταῦτα πάντα ὅμως ἀνήκουν εἰς τὸ παρελθόν. Καὶ ἐκ τοῦ Ἀντιπροσωπείου τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱερᾶς Πατριαρχικῆς καὶ Σταυροπηγιακῆς Μονῆς τοῦ Ἐσφιγμένου ἐπιθυμοῦμεν νὰ διευκρινίσωμεν, πρὸς ἄρσιν πάσης πιθανῆς παρεξηγήσεως, ὅτι ἡ ὑπόθεσις τῆς ἐκκλησιαστικῆς ἀντιμετωπίσεως τῶν εἰσέτι ἐντὸς τῶν τειχῶν τῆς Μονῆς καὶ τῶν λοιπῶν ἐξαρτημάτων αὐτῆς παραμενόντων νὰ θεωρῆται παρ’ ἁπάντων λήξασα. Ὁριστικῶς.
Τὸ αὐτὸ βεβαίως ἰσχύει καὶ ἀπὸ διοικητικῆς — δικαστικῆς ἐπόψεως. Ἡ ἐξακολούθησις τῆς καταλήψεως, κολασθεῖσα ἤδη, καθὼς πληροφορού-μεθα, καὶ ὡς ποινικὸν ἀδίκημα, συνιστᾶ πρωτοφανῆ ἄσκησιν βίας ἐντὸς τῶν ὁρίων τῆς Ἑλληνικῆς Δημοκρατίας καὶ ἐπικίνδυνον ἐκτροπὴν εἰς τὴν εὐαίσθητον περιοχὴν τοῦ Ἁγιωνύμου Ὄρους. Ἡ Μήτηρ Ἐκκλησία μετὰ πολλῆς τῆς θλίψεως παρακολουθεῖ ὄργανά τινα ἀνεχόμενα εἰσέτι τὸ φαινόμενον τῆς καταλήψεως καὶ παρορῶντα τοὺς κινδύνους διὰ τὴν ἐν Ἁγὶῳ Ὄρει τᾶξιν, διὰ τὰ κειμήλια καὶ τὰ μνημεῖα τῆς Ἱερᾶς Μονῆς ταύτης, ἀλλὰ καὶ τὴν προσβολὴν κατὰ τῆς μόνης νομίμου ἀδελφότητος αὐτῆς, σύμπαντος τοῦ Ἁγίου Ὄρους καὶ τῆς Μητρὸς Ἐκκλησίας.
Ὁσιώτατοι Ἐσφιγμενῖται Πατέρες, ἡ καθυστέρησις αὐτὴ καὶ ἡ προσβολὴ τὴν ὁποίαν εἰσπράττετε ἀδίκως ἐξ αὐτῆς δὲν θὰ πρέπει νὰ κάμψη τὸ ἀγωνιστικὸν φρόνημα ὑμῶν, ἐφ’ ὅσον γνωρίζετε ὅτι ὑπηρετεῖτε τὴν ἀλήθειαν καὶ ἐν ταυτῷ τὴν ἐκκλησιαστικὴν τάξιν καὶ κανονικότητα οὐ μὴν ἀλλὰ καὶ τὴν πολιτειακὴν νομιμότητα. Ὁ δρόμος ἴσως ἀποδεικνύεται δύσβατος πλέον τοῦ ἐξ ἀρχῆς ὑπολογισθέντος, ἀλλὰ αἱ δυσκολίαι καὶ τὰ ἐμπόδια δέον μᾶλλον νὰ αὐξήσουν τὴν ὑπομονὴν καὶ ἐπιμονήν σας ἢ νὰ σᾶς ἀπογοητεύσουν.
Οὕτώ πως θὰ εἶναι γλυκύτερος καὶ ὁ καρπὸς τῆς τελικῆς δικαιώσεως τῶν κόπων σας, εἰς τὴν ὁποίαν εἴμεθα βέβαιοι ὅτι θὰ φθάσωμεν κινούμενοι εἰς τὸ πλαίσιον πάντοτε τῆς κανονικότητος καὶ τῆς νομιμότητος. Εὐχόμεθα εἰς τὸν Θεὸν ὅπως διὰ πρεσβειῶν τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου καὶ τῶν πολλῶν Ἁγίων τοὺς ὁποίους ἀνέδειξεν ἀνὰ τοὺς αἰῶνας ἡ Ἱερὰ Μονὴ Ἐσφιγμένου, ἀποδοθῇ συντόμως ἡ χρῆσις τοῦ κεντρικοῦ κτηριακοῦ συγκροτήματος τῆς ἐν λόγῳ Ἱερᾶς Μονῆς εἰς τοὺς κανονικοὺς καὶ νομίμους μοναχοὺς αὐτῆς, πρὸς ἐγκαταβίωσιν καὶ πνευμιατικὴν ἄσκησιν καὶ προσευχὴν ἐν αὐτῇ, ὑπέρ τῆς Ἁγίας ἡμῶν Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας καὶ σύμπαντος τοῦ κόσμου. Ἀμήν.

 ΦΑΚΕΛΟΣ ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ: Η ΟΛΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ, ΑΡΧΙΜΑΝΔΡΙΤΟΥ ΜΕΘΟΔΙΟΥ
Ἀγαπητοί ἐν Χριστῷ Ὀρθόδοξοι Ἕλληνες ἀδελφοί, «Δέν πάσχομεν οὔτε ὡς κλέπται, οὔτε ὡς κακοποιοί, οὔτε ὡς ἀλλοτριοεπίσκοποι, ἀλλά διά δικαιοσύνην», ὡς λέγει ὁ ἀπόστολος Πέτρος.
Ὅθεν βροντοφωνοῦμεν καί διασαλπίζομεν στεντορείᾳ τῇ φωνῇ πρός ἅπαντας ὅτι ὁ μοναδικός λόγος διά τόν ὁποῖον διωκόμεθα εἶναι διότι δέν ἐπιθυμοῦμεν νά προδώσωμεν τήν Ὀρθόδοξον Πίστιν καί νά μολύνωμεν τήν συνείδησιν ἡμῶν ἐπικοινωνοῦντες μέ τούς ἐχθρούς τοῦ Θεοῦ, τούς Οἰκουμενιστάς, τούς παποφίλους, τούς καινοτόμους τοῦ Φαναρίου.
Δέν ἤλθομεν εἰς τό περιβόλι τῆς Παναγίας μας διά νά μνημονεύωμεν τούς ἐχθρούς Αὐτῆς καί τοῦ Υἱοῦ Της, οἱ ὁποῖοι ἔχουν πνευματικήν ἐπικοινωνίαν οὐχί μόνον μέ παστόρισσες καί παπαδίνες ἄλλων χριστιανικῶν ὁμολογιῶν, ἀλλά ἀκόμη καί μέ ἀλλοθρήσκους. Καί ἐνῶ θά ἀναμέναμεν τήν Ἱεράν Κοινότητα τοῦ Ἁγίου Ὄρους νά δέχηται τήν συνεργασίαν μας εἰς τόν ἀγῶνα κατά τῆς προδοσίας τῆς Πίστεώς μας, ἀντιθέτως Ἐκεῖνη μᾶς καταδιώκει μέχρις ἐξοντώσεως ἡμῶν καί ἀμνηστεύει προκλητικῶς ἀντικανονικάς καί παρανόμους ἀποφάσεις τοῦ Φαναρίου ἐναντίον ἡμῶν.
Χαρακτηριστικόν παράδειγμα εἶναι τό ἀκόλουθον: Τό ἔτος 1972 ἡ Ἱερά ἡμῶν Μονή διέκοψε τό μνημόσυνον τοῦ τότε Οἰκουμενικοῦ Πατριάρχου. Εἰς ἀντίποινα ἡ Ἱερά Κοινότης ἀποπέμπει τόν ἡμέτερον ἀντιπρόσωπον Γ. Χαρίτωνα ἐκ τοῦ σώματός της καί ἔκτοτε δέν δέχεται ἄλλον τινα παρ’ ὅλην τήν ρητήν ἀπαγόρευσιν τοῦ Κ.Χ.Α.Ο. νά ἀποπέμπηται ἀντιπρόσωπος τῆς Μονῆς πέραν τοῦ ἑξαμήνου.
Τό σοβαρώτατον τοῦτο ἔγκλημα τῆς Ἱερᾶς Κοινότητος ἔρχεται εἰς ἀντιδιαστολήν μέ τό πρακτικόν τῆς Ἐκτάκτου Διπλῆς Ἱερᾶς Συνάξεως ὑπό στοιχείων ΝΒ΄/13-11-1971, ὅπου τονίζεται ἐπί λέξει «Ἑκάστη Ἱερά Μονή ἔχει τήν ἀπόλυτον ἐλευθερίαν ὅπως ἐνεργῇ ἐν προκειμένῳ κατά τήν ἑαυτῆς κρίσιν καί συνείδησιν». (Συνεδρία ΞΘ΄./17-11-1970 τακτική). Ἄς σημειωθῇ ὅτι συμφώνως πρός τό Ἄρθρον 1 τοῦ Ἐσωτερικοῦ Κανονισμοῦ τῆς Ἱερᾶς Κοινότητος προκύπτει ὅτι Αὕτη δέν δύναται νά ἀκυρώσῃ τίς ἀποφάσεις Αὐτῆς. (ὅρα: Ἔκτακτος Συνεδρία ΞΔ΄ /23-9-1972 εἰς τήν ἀγόρευσιν τοῦ Ἀντιπροσώπου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Καρακάλλου).
Ἐν συνεχείᾳ τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον καθαιρεῖ ὅλως παρανόμως καί ἀντικανονικῶς τόν μακαριστόν Καθηγούμενον Αὐτῆς Ἀρχιμανδρίτην Ἀθανάσιον καί ἀποσχηματίζει τρεῖς ἐκ τῶν πατέρων Αὐτῆς ἤτοι: τόν π. Κυριακόν, τόν ἀείμνηστον π. Χαρίτωνα καί τόν π. Ἐφραίμ. Τό ἔτος 1979 ἡ ἀφιχθεῖσα Πατριαρχική Ἐξαρχία ἐν Ἁγίῳ Ὄρει, ὑπό τήν προεδρίαν τοῦ Μαξίμου Σταυρουπόλεως καί μέ τό σύμψηφον τῆς Τακτικῆς καί Ἐκτάκτου Διπλῆς Ἱερᾶς Συνάξεως κατεδίκασεν τήν Ἱεράν ἡμῶν Μονήν Ἐσφιγμένου καί ἀπεφάσισεν τήν ὑπερορίαν τοῦ μακαριστοῦ ἡμῶν Γέροντος Εὐθυμίου καί δύο ἑτέρων ἀδελφῶν Αὐτῆς.
Ὅμως, διά λόγους ἀποχρῶντας δέν ἐξετελέσθη ἡ ὑπερορία αὕτη. Οἱ ἀγῶνες οὗτοι ἔχουν στοιχίσει διωγμούς, ἀπειλάς, στέρησιν καί καταπάτησιν δικαιωμάτων, ἁρπαγήν κινητῶν καί ἀκινήτων μοναστηριακῶν περιουσιακῶν στοιχείων, στέρησιν Μετοχιακῶν μισθωμάτων, ἄρνησιν ἀναγνωρίσεως τοῦ μακαριστοῦ Καθηγουμένου Εὐθυμίου καί τοῦ διαδόχου αὐτοῦ Μεθοδίου (παρ’ ὅλην τήν κατά πάντα νόμιμον καί συμφώνως τοῦ Κ.Χ.Α.Ο. καί τοῦ Ἐσωτερικοῦ Κανονισμοῦ τῆς Ἱερᾶς ἡμῶν Μονῆς, ἐκλογῆς αὐτῶν) κ.ἄ. Ἐπιπλέον, ἡ Ἱερά Κοινότης δέν ἀναγνωρίζει τούς Προϊσταμένους καί Ἐπιτρόπους τῆς Ἱερᾶς ἡμῶν Μονῆς, ἐνῶ ὁ κ. Βαρθολομαῖος διά τῆς ὑπ. ἀριθ. Πρωτ. 1166/13-9-1994 ἐπιστολῆς του πρός τήν Ἱεράν Κοινότητα, προτρέπει τούς 19 Ἀντιπροσώπους, νά μήν ἀποδεχθῶσι λῦσιν τινά «ὡς ἐπί παραδείγματι τήν ὑποδοχήν Ἀντιπροσώπων» τῆς ἡμετέρας Μονῆς «ὡς ἐγκαθέδρων εἰς τά βουλευτικά ἐν Ἁγίῳ Ὄρει Σώματα». Ὡσαύτως ἡ Ἱερά Κοινότης ἀρνεῖται τήν ἐγγραφήν συμπάσης τῆς ἡμετέρας ἐν Χριστῷ Ἀδελφότητος εἰς τά τηρούμενα παρ’ Αὐτῆς Μοναχολόγια, ἐν τῷ Ἱεροκοινοτικῷ Μεγάρῳ.
Τῇ 9ῃ Ἰουλίου τοῦ 2001 ἡ Ἱερά Κοινότης ἀπεφάσισεν τήν κατάργησιν τῶν 50 τιμῆς ἕνεκεν Διαμονητηρίων. Ἐπί 37 χρόνια πλαστογραφεῖ τήν ὑπογραφήν τοῦ Ἡγουμένου χρησιμοποιῶντας τό «ἀντ’ αὐτοῦ» εἰς διάφορα ἐπίσημα ἔγγραφα καί εἰς τήν θέσιν τοῦ ἡμετέρου Ἀντιπροσώπου κάθηται ἕτερος ὡς «ἐξουσιοδοτημένος» ἀντιπρόσωπος. Ἡ Ἱερά Κοινότης ἀπέστειλεν εἰς τόν Διοικητήν τοῦ Ἁγίου Ὄρους τό ὑπ. ἀριθμ. Φ. 2/34/1712/29/9-4/10/2001 μέ ἐντολήν νά διερευνήσῃ περί τοῦ ποῖα πρόσωπα καί βάσει ποίας ἐξουσιοδοτήσεως ἡ Ἱερά ἡμῶν Μονή Ἐσφιγμένου διαχειρίζεται τραπεζικούς λογαριασμούς ἐπ’ ὀνόματί της.
Ἐν συνεχείᾳ ὁ ἀναπληρωτής Διοικητής τοῦ Ἁγίου Ὄρους κ. Ἀρίστος Κασμίρογλου, παραβαίνοντας τάς ἁρμοδιότητάς του, ἀπέστειλεν ἔγγραφον εἰς ἁπάσας τάς Τραπέζας τῆς Ἑλλάδος μέ σκοπόν –ἐάν ὑπάρχουν καταθέσεις τῆς Ἱερᾶς ἡμῶν Μονῆς Ἐσφιγμένου εἰς αὐτάς– νά τάς δεσμεύσῃ. Ὁ Τελώνης Δάφνης κατόπιν τηλεφωνικῆς ἐπικοινωνίας μᾶς ἀνέφερεν ὅτι βάσει προφορικῆς ἐντολῆς τοῦ Ἀναπληρωτοῦ Διοικητοῦ τοῦ Ἁγίου Ὄρους κ. Ἀρίστου Κασμίρογλου δέν θά χορηγεῖται εἰς τό ἑξῆς ἀτέλεια καυσίμων διά τήν Ἱεράν ἡμῶν Μονή. Παράλληλα, ἡ Ἱερά Κοινότης ἔδωσεν ἐντολήν εἰς τήν Ἀστυνομίαν τοῦ Ἁγίου Ὄρους ὅπως μή ἀναγνωρίζουσα μέν τήν ἀρχήν τῆς Μονῆς καί τήν ἐκπροσώπησιν αὐτῆς, ἀρνεῖται δέ οἱανδήποτε ἔγγραφον ἐξυπηρέτησιν.
Ὁ Πρωτεπιστάτης τῆς Ἰβηριτικῆς Ἐπιστασίας Γέρων Καλλίνικος ἔδωκεν ἀπαγορευτικήν ἐντολήν, ὅπως μή εἰσέρχηται ἤ ἐξέρχηται οἱονδήποτε ὄχημα, πρός τήν Ἱερά ἡμῶν Μονή τοῦ Ἐσφιγμένου. Ἡ Ἐπιτροπή τῆς Ἱερᾶς Κοινότητος ἐκ τῶν: ἱερομονάχου Νικοδήμου Λαυριώτου, γέροντος Νικοδήμου Ἁγιοπαυλίτου, ἱερομονάχου Φωτίου Γρηγοριάτου καί τοῦ ἀρχιγραμματέως τῆς Ἱερᾶς Κοινότητος Ἰωάννου Ἁγιαννανίτου, ἐζήτει ἐπιμόνως νά συμμετάσχῃ ἡ Ἱερά ἡμῶν Μονή τοῦ Ἐσφιγμένου εἰς τά κοινά διοικητικά ζητήματα τοῦ Ἁγίου Ὄρους, νά παραιτηθῇ τοῦ Ὀρθοδόξου ἀγῶνος καί νά ἀκολουθήσῃ τάς ὑπολοίπους 19 Ἱεράς Μονάς, ἀρχομένη ἀπό τήν εἰς τήν προσευχήν καί νά καταλήξῃ εἰς τάς Οἰκουμενιστικάς ἀγκάλας τοῦ κ. Βαρθολομαίου.
Μή δυνηθέντες ἡ Ἱεροκοινοτική Ἐπιτροπή καί ὁ πολιτικός Διοικητής τοῦ Ἁγίου Ὄρους-Ἄθω νά μεταπείσουν τούς Ἐσφιγμενίτας νά ἐγκαταλείψουν τόν Ὀρθόδοξον ἀγῶνα τους κατά τῆς συγχρόνου παναιρέσεως τοῦ Οἰκουμενισμοῦ ἐνέτειναν τόν ἄδικον καθ’ ἡμῶν διωγμόν ἅμα τῇ συντάξει τῆς μεροληπτικῆς γνωμοδοτήσεως μετά τῆς Ἱερᾶς ἡμῶν Μονῆς ὑπό τινων προσώπων…
Τέλος, μέ τήν βοήθειαν τοῦ Οἰκουμενιστοῦ καί Λατινόφρονος Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου, διά τῆς ὑπ. ἀριθμ. Πρωτ. 1110/14-12-2002 Πατριαρχικῆς Πράξεως, οἱ Ἐσφιγμενῖται Μοναχοί κηρύσσονται «ὡς σχισματικοί».
Τό κατάπτυστον τοῦτο χαρτίον τοῦ Ἀρχιοικουμενιστοῦ καί Λατινόφρονος μέχρι «μυελοῦ ὀστέων» Πατριάρχου κ. Βαρθολομαίου ἀπεστάλη εἰς τήν Ἱεράν Κοινότητα τοῦ Ἁγίου Ὄρους ἡ ὁποία καί ἔχει ἀναλάβῃ τήν εὐθύνην τῆς ἀπελάσεως ἡμῶν ἐξ Ἁγίου Ὄρους. Ἡ μεγαλυτέρα ὅμως αὐθαιρεσία καί καταστρατήγησιν τοῦ Κ.Χ.Α.Ο. ἔγινε ἐκ μέρους τῆς Ἱερᾶς Κοινότητος καί τῆς Πατριαρχικῆς Ἐξαρχίας ἐκ τῶν Μητροπολιτῶν Φιλαδελφείας Μελίτωνος, Κυδωνίας καί Ἀποκορώνου Εἰρηναίου καί Σεβαστείας Δημητρίου ὅταν ἀμφότεραι ὅλως αὐθαιρέτως καί παρανόμως προέβησαν εἰς τήν σύστασιν νέας παρανόμου Ἀδελφότητος ἡ ὁποία θά ἐπιχειρήσῃ τήν ἀντικατάστασιν ἡμῶν.
Τό ἀνοσιούργημα διεπράχθη εἰς τό Ἱεροκοινοτικόν Μέγαρον ἐν Καρυαῖς τήν 26-8-2005. Ἡ Ἱερά Κοινότης, παραβιάζουσα σωρείαν νομικῶν διατάξεων πού σχετίζονται μέ τήν διαδικασίαν τῆς ἐκλογῆς διά τό ἀξίωμα τοῦ Ἡγουμένου εἰς Ἁγιορειτικήν Μονήν, ἐξέλεξεν ὡς τοιοῦτον τόν Γέροντα τοῦ Ἱεροῦ Κελλίου «Ὁ Εὐαγγελισμός τῆς Θεοτόκου» πού ἑδρεύει εἰς Καρυάς Ἁγίου Ὄρους-Ἄθω καί ὑπάγεται εἰς τήν Ἱεράν Μονήν Σίμωνος Πέτρας Ἱερομόναχον Χρυσόστομον Κατσουλιέρην μετά τῆς Συνοδείας του.
Αἱ παρανομίαι τῆς νέας Ἀδελφότητος τῶν ψευδοεσφιγμενιτῶν: Ἐνῶ ἐγκαταβιοῦν εἰς κελλίον, ἔχουν δημιουργήσει νέαν ἀδελφότητα τῇ συμπράξει τῆς Ἱερᾶς Κοινότητος. Ὁ ἡγούμενος στερεῖται ἁγιορειτικῆς κουρᾶς. Δέν ἔχει συμπληρώσει 10ετίαν κοινοβιασμοῦ εἰς τήν Μονήν. Ὁ Ἡγούμενος ἐκλέγεται ἀπό τούς ἀδελφούς τούς ἔχοντας συμπληρώσει 6ετίαν ἀπό τῆς κουρᾶς των, ἐνῶ ὁ π. Χρυσόστομος ἐτοποθετήθη ἀπό τήν Ἱεράν Κοινότητα (ὅρα: Κ.Χ.Α.Ο. Ἄρθρα 112 καί 114).
Οὔτε ἔλαβον ὑπ’ όψιν τους τά Ἄρθρα 118 καί 119 τοῦ Κ.Χ.Α.Ο. καί τό 10ον Ἄρθρον τοῦ Ἐσωτερικοῦ Κανονισμοῦ τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἐσφιγμένου ὅτι ἡ διαδικασία ἐκλογῆς Ἡγουμένου καί ἡ ἐκλογή Ἐπιτροπῆς προϋποθέτουν νομίμως συγκροτουμένην Γεροντίαν καί ὕπαρξιν Γεροντίας, προϋποθέτει ὕπαρξιν Ἀδελφότητος τῆς ὁποίας τά μέλη ὀφείλουν νά ἔχουν προσέλθει κάθε ἕνα χωριστά καί οὐχί ὁμαδικά.
Εἰς τήν περίπτωσιν ὅμως τῶν ψευδοεσφιγμενιτῶν, ἅπασαι αἱ ἀνωτέρω προϋποθέσεις κατεστρατηγήθησαν καί σέ μιά νύκτα σύσσωμος ἡ ὁμάδα τῶν κελλιωτῶν Κατσουλιέρηδων ἐβαπτίσθη ὑπό τῆς Ἱερᾶς Κοινότητος καί ἐχρίσθη ὑπό τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου «Ἀδελφότης Μονῆς Ἐσφιγμένου».
Ἔτσι τώρα αὐτή ἡ ὁμάδα χρησιμοποιεῖ:
1) τόν τίτλον τῆς καθ’ ἡμᾶς Ἱστορικῆς καί Παλαιφάτου Πατριαρχικῆς, Βασιλικῆς καί Σταυροπηγιακῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἐσφιγμένου.
2) τό λογότυπο, δηλαδή τό σχεδίασμα Δικεφάλου Ἀετοῦ, τό ὁποῖον ἡ Ἱερά ἡμῶν Μονή τοῦ Ἐσφιγμένου ἀπό αἰώνων χρησιμοποιεῖ.
3) τήν Μεγάλη Σφραγῖδα τῆς Ἱερᾶς ἡμῶν Μονῆς Ἐσφιγμένου τήν εἰκονίζουσαν τήν Ἀνάληψιν τοῦ Χριστοῦ καί τήν ἐπιγραφήν γύρωθεν: «Βούλα Τοῦ Ἐσφιγμένου Κατά Τό Ἁγιώνυμον Ὄρος †1797», ἡ ὁποία χρησιμοποιεῖται διαχρονικά ἀπό Πατέρες τῆς Μονῆς μας ἐδῶ καί 210 συναπτά ἔτη καί ἡ κλοπή αὕτη –φυσικά πέραν τῆς ἁμαρτίας– συνιστᾶ ποινικῶς κολάσιμον πρᾶξιν, ἡ ὁποία τιμωρεῖται ἀπό τόν ἰσχύοντα ποινικόν κώδικα.
Ἔτσι ἡ ὁμάδα τῶν Ψευδοεσφιγμενιτῶν φέρεται νά ἔχῃ δημιουργήσει συνωμοσίαν καί σκευωρίαν εἰς βάρος ἡμῶν τῶν νομίμων Ἐσφιγμενιτῶν (διαπράττοντες τό ἀδίκημα τῆς ἀντιποιήσεως ἀρχῆς), αἱ ὁποῖαι ἐκτός τῶν ἄλλων τιμωροῦνται ἀπό τούς ΙΗ΄ καί ΙΔ΄ Κανόνας τῆς Δ΄ καί τῆς ΣΤ΄ Οἰκουμενικῆς Συνόδου. Ἐπίσης προέκυψεν τό πρωτοφανές γιά τά χρονικά τοῦ Ἁγίου Ὄρους νά ὑπάρχουν τήν στιγμήν αὐτήν εἰς Ἅγιον Ὄρος 20 Ἱεραί Μοναί καί 21 Ἀδελφότητες, καταστρατηγῶντας μέ τάς ἐνεργείας των ταύτας, τόσον ἡ Ἱερά Κοινότης ὅσον καί τό Οἰκουμενικόν Πατριαρχεῖον τόν Κ.Χ.Α.Ο., ὁ ὁποῖος ἀπορρέει ἀπό Αὐτοκρατορικά Χρυσόβουλλα, Τυπικά, Πατριαρχικά Σιγγίλλια, Σουλτανικά Φιρμάνια, ἰσχύοντες Γενικούς Κανονισμούς καί Θεσμούς Καθεστώτων.
Εἰς ἅπαντα τά ἀνωτέρω νά προσθέσωμεν ὅτι, συμφώνως μέ τάς διατάξεις τοῦ Κ.Χ.Α.Ο., ἀπαγορεύεται ἡ Ἀδελφότης μιᾶς Ἁγιορειτικῆς Μονῆς νά ἑδρεύῃ ἐκτός τῆς Μονῆς της, πρᾶγμα τό ὁποῖον διαπράττεται ἀπό τήν νέαν παράνομον ψευδοαδελφότητα τῶν ψευδοεσφιγμενιτῶν Κατσουλιέρηδων.
Δράσεις τῆς ὁμάδος τῶν ψευδοεσφιγμενιτῶν:
1) Μᾶς ἥρπασαν δολίως καί μέ τρόπον ληστρικόν τό μεγάλο τρακτέρ τῆς Μονῆς, τό ὁποῖον εἶχεν μεταβῇ εἰς Καρυάς φορτωμένον μέ κουφώματα, διά τό ἡμέτερον Κονάκιον εἰς Καρυάς ἐν μέσῃ ὁδῷ πλησίον τοῦ Κονακίου μας, προπηλακίζοντες καί ἐκδιώκοντες τόν ὁδηγόν τοῦ ὀχήματος.
2) Ὁ π. Γαβριήλ ὁ ψευδοεσφιγμενίτης μέ βαριοπούλα ἔσπασε τήν κεντρικήν εἴσοδον τοῦ Κονακίου εἰς Καρυάς ἐπιχειρῶντας μέ συνοδείαν ἀλλοδαπῶν νά τό καταλάβῃ. Τήν ἀπίστευτον αὕτη σκηνήν βιαιότητος παρηκολούθησαν ὅλοι ἀπό τά Μέσα Μαζικῆς Ἐνημερώσεως.
3) Ὁ ψευδοηγούμενος Χρυσόστομος Κατσουλιέρης μέ δόλιο τρόπο σφετερίζεται τήν ἀλληλογραφίαν τῆς ἡμετέρας Ἀδελφότητος, διότι ἀπέστειλε ἔγγραφο στά ΕΛ.ΤΑ. στό ὁποῖο ἐμφανίζεται ὡς ὁ ἡγούμενος τῆς νέας ψευδοαδελφότητος τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἐσφιγμένου καί ἀπαιτεῖ ἅπασα ἡ ἀλληλογραφίαν, δέματα, κ.λπ. νά παραδίδωνται σέ αὐτόν, ἐνῶ γνωρίζει πολύ καλά ὅτι ἡ ἐν λόγῳ ἀλληλογραφία προορίζεται διά τούς Μοναχούς, οἱ ὁποῖοι ἐγκαταβιοῦν μέσα εἰς Αὐτήν ἀπό δεκαετιῶν.
4) Ἐντελῶς αἰφνιδιαστικῶς καί ἀπροειδοποιήτως ὁ ΟΤΕ διέκοψεν παρανόμως ὅλας τάς τηλεφωνικάς συνδέσεις τοῦ κεντρικοῦ κτιρίου τῆς Ἱερᾶς Μονῆς ἡμῶν Ἐσφιγμένου καθώς καί τῶν Κονακίων Της εἰς Καρυάς, Ἀθήνας, Θεσσαλονίκην, Νέαν Ρόδαν-Χαλκιδικῆς, ὅπως εἰς τό ἡμέτερον ἀγρόκτημα εἰς Ἱερισσόν-Χαλκιδικῆς, κατόπιν αἰτήματος τῶν Κατσουλιέρηδων. Τά ἴδια ἐποίησε καί ἡ ΔΕΗ κατόπιν καί πάλιν μεσολαβήσεως τῶν ψευδοεσφιγμενιτῶν ἔκοψεν παρανόμως ἠλεκτροδότησιν εἰς τό Κονάκι μας εἰς Νέαν Ρόδαν καθώς ἐπίσης καί εἰς τό ἀγρόκτημά μας εἰς Ἱερισσόν.
5) Ἡ ὁμάδα τῶν ψευδοεσφιγμενιτῶν ἔχει ἐκτυπώσει καί χρησιμοποιεῖ παρανόμως δελτία ἀπαλλαγῆς Φ.Π.Α. σφετεριζομένη ἀποκλειστικόν προνόμιον καί δικαίωμα τῆς Ἱερᾶς ἡμῶν Μονῆς Ἐσφιγμένου.
6) Ἐπίσης, ἔχει σφετεριστεῖ ὅλα τά περιουσιακά στοιχεῖα τῆς Ἱερᾶς ἡμῶν Μονῆς Ἐσφιγμένου, ὑπό τήν ἔνοχον συγκάλυψιν τῆς Ἱερᾶς Κοινότητος.
7) Παρανόμως καί ἐκβιαστικῶς εἰσπράττει ὅλα τά ἐνοίκια πού προέρχονται ἀπό ἐκμίσθωση ἡμετέρων ἀκινήτων εἰς τρίτους ὅπου διατηρεῖ ἡ Ἱερά ἡμῶν Μονῆς Ἐσφιγμένου εἰς Θεσσαλονίκην καί Ἀθήνας.
8) Προσέτι διεκδικεῖ καί τά Μετοχιακά μισθώματα πού δικαιοῦται ἡ Ἱερά ἡμῶν Μονή Ἐσφιγμένου.
9) Ἡ ὁμάδα τῶν Κατσουλιέρηδων κατόπιν συναινέσεως τοῦ ἀρχηγοῦ της Χρυσοστόμου διεκδικεῖ ἐπιπλέον τά σκάφη καί τά ὀχήματα τῆς Ἱερᾶς ἡμῶν Μονῆς. Ὅθεν κατόπιν πιέσεων πού ἔχουν ἀσκηθεῖ τόσον εἰς τό Λιμενικόν ὅσον καί εἰς τό Ἀστυνομικόν Σῶμα, ἀπαγορεύεται πλέον ρητῶς ὁ ἀπόπλους καί ἡ μετακίνησις οἱουδήποτε μοναστηριακοῦ ὀχήματος. Τοιουτοτρόπως καθίσταται ἀδύνατος οὐχί μόνον ἡ τροφοδοσίαν εἰς τρόφιμα καί φάρμακα, ἀλλά καί αὐτή ἀκόμη ἡ ἁλιεία καθώς καί ἡ μεταφορά ἀσθενῶν Ἐσφιγμενιτῶν Πατέρων ἐκτός Ἁγίου Ὄρους πολλοί ἐκ τῶν ὁποίων ἀποθνήσκουν ἀδιάγνωστοι.
Δέον νά σημειωθῇ ὅτι τά ἐν λόγῳ μέτρα εὐθύνονται κατά κύριον λόγον διά τόν τραγικόν θάνατον τοῦ ἡμετέρου ἐξαρτηματικοῦ ἀδελφοῦ Μοναχοῦ Τρύφωνος, ὁ ὁποῖος εἰς τήν προσπάθειάν του νά χρησιμοποιήσῃ τό ὄχημά του κατά τάς νυκτερινάς ὥρας, λόγῳ ἀνάγκης, δέν ἤναψε τά φῶτα, ὅπως μή γίνῃ ἀντιληπτός ἀπό τά ἀστυνομικά ὄργανα, μέ ἀποτέλεσμα νά ὑποπέσῃ εἰς θανατηφόρον τροχαῖον ἀτύχημα. Εἶναι πρόδηλον ὅτι διά τῶν ἀνωτέρω ἐνεργειῶν, αἱ ὁποῖαι ἐν καιρῷ χειμῶνος καθίστανται πλέον ὀδυνηραί, ἡ ὁμάς τῶν Κατσουλιέρηδων εὐελπιστεῖ ματαίως καί ἀνωφελῶς ὅπως κάμψῃ τό ὁμολογιακόν φρόνημα τῆς Ἀδελφότητός μας καί μᾶς ἀναγκάσῃ νά ἐγκαταλείψωμεν τήν Μονήν τῆς Μετανοίας μας.
Πόσον ὅμως ἠπατήθησαν… γνωρίζοντες τό τοῦ Ἀποστόλου Παύλου: «Θέλοντες εὐσεβῶς ζῆν, διωχθήσονται», ὑπομένομεν Χάριτι Θεοῦ ἐδῶ καί 37 συναπτά ἔτη ὅλα τά ἀνωτέρω, ἔχοντες ὡς ἀταλάντευτον σύνθημά μας τό ὁμολογιακόν «ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ Η΄ ΘΑΝΑΤΟΣ». Ἐπισημαίνομεν εἰς τό εὐσεβές πλήρωμα ὅτι ὁ ἀγών ἡμῶν εἶναι ἀνιδιοτελής καί ἁγνός. Δέν ἔχομεν οὐδέν συμφέρον καί δέν ἀμφισβητοῦμεν, ὅπως σκοπίμως διαδίδουν, τόν θεσμόν τοῦ Πατριαρχείου. Ἀμφισβητοῦμεν καί ἀπορρίπτομεν τούς προδότας τῆς Ὀρθοδόξου ἡμῶν Πίστεως.
Διαφυλάσσομεν τά κειμήλια τῆς Μονῆς ἐπιμελῶς καί φροντίζομεν διά τήν ἄρτιαν συντήρησιν τοῦ ἐν γένει μοναστηριακοῦ κτιριακοῦ συγκροτήματος. Δέν εἴμεθα καταληψίαι καθώς οἱ διῶκται ἀρέσκονται νά συκοφαντῶσι. Κάθε Ἐσφιγμενίτης Μοναχός προσῆλθεν εἰς τό Κοινόβιόν μας μεμονωμένα καί ἐνετάχθη εἰς τήν Ἀδελφότητά μας σύμφωνα μέ τά ἰσχύοντα θέσμια τοῦ Κ.Χ.Α.Ο. καί τοῦ Ἐσωτερικοῦ Κανονισμοῦ τῆς Ἱερᾶς ἡμῶν Μονῆς.
Δέν εἴμεθα «σχισματικοί» ἀλλά πιστά τέκνα τῆς Ὀρθοδόξου Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας. Παραμένομεν «ἀνοικτοί» στό ἐνδεχόμενον ἀνοικτοῦ διαλόγου μέ τόν κ. Βαρθολομαῖον, προκειμένου νά τεκμηριώσωμεν πατερικά τήν ἐκκλησιολογικήν μας τοποθέτησιν.
Ἐν κατακλεῖδι δηλώνομεν πρός πᾶσαν κατεύθυνσιν ὅτι δέν πρόκειται εἰς οὐδεμίαν περίπτωσιν νά ἀποχωριστῶμεν τήν Ἱεράν ἡμῶν Μονήν Ἐσφιγμένου, τόν τόπον τῆς Μετανοίας μας, ἀναλογιζόμενοι τάς εὐθύνας τάς ὁποίας φέρομεν ἐνώπιον Θεοῦ καί ἀνθρώπων καί βεβαιοῦμεν ὅτι μέ τήν βοήθειαν τῆς Ἐφόρου τοῦ Ἁγίου Ὄρους Κυρίας Θεοτόκου θά πολεμήσομεν τήν παναίρεσιν τοῦ Οἰκουμενισμοῦ μέχρις ἐσχάτων.
Ἐπί δέ τούτοις, διατελοῦμεν μετά τιμῆς καί εὐχῶν.
Εὐχέτης πρός Κύριον
Ο ΚΑΘΗΓΟΥΜΕΝΟΣ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΕΣΦΙΓΜΕΝΟΥ
Ἀρχιμανδρίτης Μεθόδιος καί
οἱ σύν ἐμοί ἐν Χῷ Ἀδελφοί