Με τις γαλλικές προεδρικές εκλογές έκλεισε το πρώτο κεφάλαιο των πολιτικών αναμετρήσεων, με ευρύτερη σημασία για την Ευρώπη και τον κόσμο.
- Από τον Μανώλη Κοττάκη
Τώρα μπορεί να ανοίξει η συζήτηση για την αναθεώρηση του Συμφώνου Σταθερότητας. Για πρώτη φορά μπορούμε να ελπίζουμε ότι θα αλλάξουν οι κανόνες σε μόνιμη βάση προς όφελος ημών και ότι οι αμυντικές και οι μεταναστευτικές δαπάνες θα πάψουν να υπολογίζονται στο έλλειμμα, όπως ζητούσε και επέβαλλε χρόνια τώρα η Eurostat.
Για να καταλάβουμε τη σημασία του ελληνικού στόχου, τον οποίο υπό τις περιστάσεις έφθασαν να υποστηρίζουν έως και οι Γερμανοί, που, λόγω Ρωσίας, θα «επενδύσουν» και αυτοί σε εξοπλιστικά προγράμματα «μαμούθ» 100 δισ. ευρώ, αρκεί να θυμίσουμε ότι με εντολή του Βερολίνου και του ΔΝΤ προσμετρήθηκαν υποχρεωτικώς στο έλλειμμα του 2009 αμυντικές δαπάνες ύψους 3 δισ. ευρώ! Χωρίς τον υπολογισμό αυτόν, δύσκολα η Ελλάς θα γινόταν ο «Τιτανικός» που ονειρευόταν το ΠΑΣΟΚ, δύσκολα θα της επετίθεντο οι οίκοι αξιολόγησης και δύσκολα θα υπαγόταν στα Μνημόνια και στην εξάρτηση του ΔΝΤ.
Επρεπε να φθάσει το πρόβλημα των εξοπλιστικών στην αυλή των Γερμανών για να τεθεί με ένταση η εξαίρεση των αμυντικών δαπανών από το έλλειμμα, αλλά ας είναι. (Κάποιος πρέπει κάποτε να ζητήσει μια συγγνώμη από τον Κώστα Καραμανλή για αυτό…).
Η δεύτερη «συστάδα» εκλογικών αναμετρήσεων με ευρύτερο ενδιαφέρον για τη νέα αρχιτεκτονική της Μεσογείου είναι προσδιορισμένη για το 2023. Δεν θα γίνουν πρωτοσέλιδο στη «Le Monde», αλλά έχουν τεράστια γεωπολιτική σημασία. Από τα αποτελέσματά τους θα κριθεί ποιοι μεγάλοι ενεργειακοί όμιλοι, τύπου Τotal – Eni – Exxon Mobil, θα επιστρέψουν για έρευνες υδρογονανθράκων στην περιοχή μας. Πρώτα θα πραγματοποιηθούν οι προεδρικές εκλογές στην Κύπρο, τον προσεχή Φεβρουάριο.
Θα ακολουθήσουν οι προεδρικές εκλογές στην Τουρκία, τον Απρίλιο. Και τελευταίες θα διεξαχθούν -αν ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν αποφασίσει διαφορετικά- οι ελληνικές, τον Μάιο ή τον Ιούλιο του 2023. Με δεδομένο ότι ο διεθνής παράγων επιθυμεί σφόδρα διακομματική συνεννόηση, ακόμη και τρικομματική κυβέρνηση συνεργασίας, με αποστολή τον επώδυνο εθνικό συμβιβασμό στο Αιγαίο, προκειμένου να διευκολυνθούν οι εξορύξεις και του τελευταίου κυβικού αερίου και η μεταφορά του στην Ευρώπη (μέσω LNG), το λογικό θα ήταν να μείνουμε τελευταίοι. Για να έχουμε δεδομένα από τις άλλες δύο χώρες. Πώς να αναλάβει κάποιος δεσμεύσεις στο παρασκήνιο -θα έχει τεράστια σημασία το περιεχόμενο της συνάντησης Μητσοτάκη – Μπάιντεν τον προσεχή Μάιο στον Λευκό Οίκο-, αν δεν έχει μπροστά του όλα τα δεδομένα; Ποιοι θα είναι οι συνομιλητές του; Στην πολιτική πρέπει να εργάζεσαι με το καλύτερο και το χειρότερο σενάριο, έστω και αν όλα μοιάζουν ιδανικά.
Με αυτή την οπτική, πράγματι, δεν πρέπει να αποκλείεται το σενάριο εξάντλησης της τετραετίας. Ωστόσο, επειδή στην πολιτική επίσης τα πάντα ρει, το ισχυρότερο σενάριο αυτή τη στιγμή είναι να προκηρυχθούν πρόωρες εκλογές στην πατρίδα μας τον Σεπτέμβριο. Ηταν ήδη αποφασισμένες για τις 22 Μαΐου και τις χάλασε ο πόλεμος. Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι ο χρόνος δεν είναι σύμμαχος για έναν πρωθυπουργό ο οποίος επιδιώκει το ψηλότερο δυνατό ποσοστό, προκειμένου να μπορεί να διαπραγματευτεί αποτελεσματικά τον εαυτό του και την πρωθυπουργία του στις επίπονες διερευνητικές εντολές.
Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ολισθηρό πολιτικό οδόστρωμα (παρά το γεγονός ότι η αξιωματική αντιπολίτευση είναι ανύπαρκτη), ενώ ο πολιτικός χρόνος είναι γεμάτος αβεβαιότητες και απρόοπτα. Το παρακολουθούμε. Και θα επανέλθουμε. Οι βουλευτές, πάντως, κάνουν κανονική εκστρατεία από τώρα. Τα μαζικά μηνύματα που εστάλησαν σε ψηφοφόρους για το Αγιο Πάσχα ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο.