Οι αριθμοί ευημερούν, η Νέα Δημοκρατία πεθαίνει. Κάπως έτσι θα έπρεπε να είναι ο τίτλος της δημοσκόπησης της Metron Analysis για το Mega, όπου η Νέα Δημοκρατία έχει κοντά 10 μονάδες διαφορά από τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά βρίσκεται με ποσοστό κάτω από 30% στην πρόθεση ψήφου.
Κι αν κάποιοι, μεταξύ των οποίων και ο Κυριάκος, επαναπαύονται στους… τελειωμένους του ΣΥΡΙΖΑ, η αλήθεια είναι διαφορετική.
Και είναι αυτή που λέει ότι η πτώση του κυβερνώντος κόμματος είναι ραγδαία και αν συνεχιστεί έτσι τότε δε γλυτώνουμε ούτε τις τριπλές εκλογές… κι έχει ο θεός.
Σκεφτείτε μόνο τούτο το σενάριο. ΣΥΡΙΖΑ και ΚΙΝΑΛ – ΠΑΣΟΚ συγκεντρώνουν αθροιστικά ένα ποσοστό στο 35%, είναι δηλαδή πολύ πιθανό να υπάρξει μια συμμαχία που θα ήταν βιώσιμη. Σε βάρος φυσικά της Νέας Δημοκρατίας που κοιμάται τον ύπνο του δικαίου.
Οι πληροφορίες του antinews, σε αντίθεση με τις διαρροές του Μαξίμου για… ικανοποίηση από τη δημοσκόπηση, είναι ότι επικρατεί πανικός.
Όχι γιατί υπάρχει δυνατός αντίπαλος, αλλά γιατί ο βασικός αντίπαλος είναι ο κακός εαυτός της ΝΔ.
Φοβούνται στο Μαξίμου ότι η φθορά της κυβέρνησης θα είναι τόσο μεγάλη που δε θα μαζεύεται σε λίγο καιρό.
Και γι’ αυτό επανέρχονται τα σενάρια περί πολύ… πρόωρων εκλογών. Όχι το φθινόπωρο αλλά σε οποιοδήποτε παράθυρο αφήσει η πανδημία, από Μάρτιο μέχρι Μάιο.
Και ο λόγος είναι προφανής. Έτσι όπως τα έχουν κάνει μαντάρα με την πανδημία, αν συνεχιστεί και το κύμα ακρίβειας, τότε πολύ φοβούμαστε ότι θα χτυπάνε… κατσαρόλες στο Σύνταγμα.
Σύμφωνα με τις πληροφορίες του antinews, τα πράγματα είναι πολύ χειρότερα απ’ ό,τι δείχνουν οι δημοσκοπήσεις. Οι κυλιόμενες του Μαξίμου και η ανάλυση των ποιοτικών στοιχείων δείχνουν ότι το κυβερνητικό έργο κρίνεται αρνητικό, ο πρωθυπουργός και κορυφαία στελέχη έχουν χάσει την αξιοπιστία τους και τα ποσοστά θα υποχωρούν όσο η κατάσταση δε βελτιώνεται.
Οι ίδιες πληροφορίες αναφέρουν ότι ο Μητσοτάκης τις τελευταίες εβδομάδες είναι απομονωμένος, δεν ακούει καθόλου τους συνεργάτες του, ακόμη και τους πιο στενούς, οι οποίοι έχουν αποστασιοποιηθεί για να μη χρεωθούν τα απανωτά λάθη.
Κι ένα από αυτά ήταν και η φιέστα με τα Rafale. Με 22 χιλιάδες νεκρούς, με τον κόσμο να πεινάει και να μην ξέρει τι θα του ξημερώσει δεν κάνεις σόου για να τραβήξεις ένα συγκεκριμένο κοινό, το οποίο όμως είναι μικρότερο από αυτούς που χάνει η ΝΔ βλέποντας τα καραγκιοζιλίκια.
Κάποιες αναλύσεις που γίνονται στα πολιτικά δεδομένα, δείχνουν ότι αν η κυβέρνηση επιλέξει κάλπες για το 2023 θα έχει κάνει «δωράκι» σε όσους θα ήθελαν μια κυβέρνηση «προοδευτικών δυνάμεων» απέναντι στη ΝΔ.
Εκτιμούν ότι το κυβερνών κόμμα θα συνεχίζει να χάνει… λάδια, ειδικά στα θέματα της καθημερινότητας.
Πολλοί υπουργοί έχουν παραδοθεί στη μοίρα τους και το μόνο που κάνουν είναι να μη χάσουν εκλογική πελατεία.
Ακόμη και η καταστροφή στην Εύβοια π.χ. αντιμετωπίζεται ως μια «ευκαιρία» για να κάνουν κάποιοι (ή να συνεχίσουν) πολιτική καριέρα. Κάνοντας ρουσφέτια διαρκείας, όπως π.χ. ο υφυπουργός σχεδόν άνευ χαρτοφυλακίου, Σίμος Κεδίκογλου.
Αλλά και διάφοροι διάττοντες αστέρες όπως ο Σταύρος Μπένος και ο Κύπριος Στυλιανίδης.
Εν πάση περιπτώσει, η ουσία είναι ότι ο καθένας πλέον κάνει ό,τι μπορεί όχι για να βοηθήσει τη χώρα, αλλά τον εαυτό του. Όχι για την πατρίδα αλλά για την πάρτη του.
Μια συνεχόμενη φθορά της κυβέρνησης, σε συνδυασμό με το «φούσκωμα» του Ανδρουλάκη από τα συστημικά ΜΜΕ και τη διαπλοκή, κι ενδεχομένως μια σχετική επανάκαμψη του ΣΥΡΙΖΑ, θα έβαζε σε δύσκολη θέση τη ΝΔ.
Σίγουρα, πάντως, δε μιλάμε για Μητσοτάκη «απόλυτο κυρίαρχο» του πολιτικού παιχνιδιού.
Τα δύσκολα έρχονται ειδικά στο κομμάτι της οικονομίας. Οι τρομακτικοί λογαριασμοί της ΔΕΗ σε συνδυασμό με το πανάκριβο καλάθι της νοικοκυράς, δεν έχει γίνει αντιληπτό πόσο σοβαρό πρόβλημα είναι. Στην κυβέρνηση… αγρόν αγοράζουν και δεν αντιλαμβάνονται πως χίλια καλά να κάνεις, άμα η τσέπη είναι άδεια, το μυαλό του ψηφοφόρου γυρίζει ανάποδα.
Κάποιοι αναλυτές τονίζουν πως αν στη θέση του Τσίπρα ήταν κάποιος άλλος πολιτικός, ενδεχομένως σήμερα να μιλούσαμε για πτώση της κυβέρνησης Μητσοτάκη.
Αλλά η επίσπευση και μόνο των εκλογών κάτω από την πίεση των λαθών που κάνουν, είναι κι αυτό δείγμα αποτυχίας.
Και παντελούς έλλειψης προσανατολισμού και αποδοχής της πραγματικότητας.