Του Θάνου Κάλλη
Τα τελευταία χρόνια, η Αυστραλία μαστίζεται από καταστροφικές πυρκαγιές που εξαφάνισαν ένα μεγάλο τμήμα των δασών αυτής της αχανούς χώρας και οφείλεται στην ξηρασία, η οποία συνδέεται με την υπερθέρμανση του πλανήτη. Η πολιτική προστασία στην πολιτεία Βικτώρια που βρίσκεται νοτιοδυτικά από την πρωτεύουσα της Αυστραλίας, την Καμπέρα, δοκιμάζει μια νέα επαναστατική μέθοδο για να σταματά τις πυρκαγιές, χρησιμοποιεί drones-εμπρηστές!
Τα drones που σχεδιάστηκαν ειδικά για αυτή την αποστολή, πετούν σε μια περιοχή που βρίσκεται σε εξέλιξη μια πυρκαγιά και σε επιλεγμένα σημεία της εν λόγω περιοχής βάζουν νέες φωτιές. Μπορεί εκ πρώτης όψεως να φαίνεται παράδοξο, αλλά στην πραγματικότητα αν αυτές οι φωτιές τοποθετηθούν στα σωστά σημεία θα δημιουργηθούν αντιπυρικές ζώνες που θα εμποδίσουν την επέκταση της πυρκαγιάς. Η ιδέα πίσω από αυτή την πρακτική είναι ότι η ελεγχόμενη φωτιά θα κάψει την καύσιμη ύλη, έτσι ώστε όταν φτάσει εκεί η πυρκαγιά να μην βρει νέα «καύσιμα» για να συνεχίσει την πορεία της.
Σε αυτό το σημείο, γεννάται το εύλογο ερώτημα αν μπορεί να χρησιμοποιηθούν τα drones-εμπρηστές από τον Ελληνικό Στρατό, λαμβάνοντας υπόψη τις σοβαρές στρατιωτικές απειλές που αντιμετωπίζει η χώρα και οι κίνδυνοι που υπάρχουν για την εθνική ασφάλεια και την εδαφική ακεραιότητα της Πατρίδα μας.
Αξίζει να αναφερθεί ότι τα μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα, τα λεγόμενα UAV (Unmanned Aerial Vehicle) ή drones, αποτελούν τον τελευταίο καιρό ένα από τα βασικότερα θέματα συζήτησης. Ο λόγος, οι καινούριες δυνατότητες που προσφέρουν, και η όλο περισσότερο χρήση τους σε πολιτικό, οικονομικό, αγροτικό, αστυνομικό κ.τ.λ. τομέα.
Η στρατιωτική χρήση των drones, βέβαια, έχει γίνει η κύρια χρήση στον σημερινό κόσμο σε αποστολές μάχης, έρευνας και για επίβλεψη του εχθρού. Τα μη επανδρωμένα εναέρια οχήματα αποτελούν μέρος των σημαντικότερων ενόπλων δυνάμεων στον κόσμο και όλο και περισσότερα κράτη επενδύουν στο συγκεκριμένο όπλο. Τα μη επανδρωμένα αεροσκάφη χρησιμοποιούνται σε διάφορες στρατιωτικές επιχειρήσεις, λόγω της μεγάλης ευκολίας τους στη μείωση των απωλειών και στην πραγματοποίηση αποστολών υψηλού προφίλ και ευαίσθητων στο χρόνο.
Οι χρήσεις των UAV για στρατιωτικούς σκοπούς είναι: α)η κατασκοπεία εγκαταστάσεων και στρατοπέδων, β)οι βομβαρδισμοί στρατιωτικών στόχων, γ)η ανίχνευση επίγειων και θαλάσσιων στόχων, δ)η αστυνόμευση και προστασία συνόρων, ε)η διαχείριση πολεμικών επιχειρήσεων μέσω μετάδοσης ζωντανής εικόνας και ζ)οι επιχειρήσεις έρευνας και διάσωσης στρατιωτών εντός εμπόλεμων ζωνών.
Τα drones έχουν καταστεί ένα επικίνδυνο όπλο και αποτελούν έναν τρόπο διεξαγωγής του σύγχρονο πολέμου, ο οποίος μπορεί να αναγκάσει τον αντίπαλο να παραδοθεί ή να ηττηθεί. Φαίνεται να υπάρχει ομοφωνία ως προς το συμπέρασμα πως οι ένοπλες δυνάμεις καμίας χώρας, των ΗΠΑ συμπεριλαμβανομένων, δεν είναι ακόμη σε θέση να χρησιμοποιήσουν ένα σύνολο πλήρως αποτελεσματικών αντιμέτρων στη στρατιωτική χρήση των drones.
Tα κλασικά radar δεν μπορούν πάντα να αντιληφθούν τα drones, καθώς λόγω του υψομέτρου στο οποίο πετάνε, και του μεγέθους που έχουν, συχνά θεωρούνται απλώς πουλιά. Σε συνδυασμό με το ασύγκριτα μικρότερο οικονομικό κόστος που απαιτείται για την κατασκευή ενός UAV από ένα συμβατικό μαχητικό αεροσκάφος, το καθιστά μια ελκυστική επιλογή και ένα σημαντικό εργαλείο για τις σύγχρονες στρατιωτικές προκλήσεις.
Ακόμα και μικρά drones πολιτικού τύπου μπορούν να αποδειχθούν μια θανάσιμη απειλή καθότι είναι σε θέση να διεξάγουν επιχειρήσεις ασύμμετρου και υβριδικού πολέμου προσβάλλοντας ευπαθείς στόχους λειτουργώντας ως drones-καμικάζι που θα φέρουν εκρηκτικά έστω και μικρής έντασης, διότι ένα ντρόουν πολιτικού τύπου δεν μπορεί να σηκώσει μεγάλο φορτίο.
Για να επανέλθουμε στο θέμα που μας απασχολεί στο παρόν κείμενο, τα drones-εμπρηστές αποτελούν αναμφίβολα μια στρατιωτική λύση για τις ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις. Θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για να προκαλέσουν πυρκαγιές σε ζωτικά στρατιωτικά συστήματα σε εχθρικά στρατόπεδα και βάσεις, όπως π.χ. αεράμυνα, άρματα μάχης, στρατιωτικά αεροσκάφη και ελικόπτερα που σταθμεύουν στο έδαφος. Επιπλέον, να βάλουν φωτιές σε κρίσιμες-στρατηγικές υποδομές του εχθρού, όπως βιομηχανίες όπλων, υδροηλεκτρικούς σταθμούς και κρατικά κτίρια. Επίσης, υπό προϋποθέσεις θα μπορούσαν να πλήξουν θαλάσσιους στόχους, όπως σκάφη του λιμενικού και μικρότερα πολεμικά πλοία της εχθρικής δύναμης.
Τούτων λεχθέντων, είναι προφανές πόσο χρήσιμα θα ήταν τα drones-εμπρηστές για την θωράκιση της άμυνας της χώρας και θα αποτελούσαν χρήσιμα εργαλεία για την καταστροφή ζωτικών υποδομών και εχθρικών στρατιωτικών στόχων. Αρκεί να υπάρχει φαντασία και να μην ξεχνάμε ότι στον έρωτα και στον πόλεμο όλα επιτρέπονται. Φυσικά, θα πρέπει να υπάρχει και η ανάλογη βούληση από τους πολιτικούς ιθύνοντες να στηρίξουν έμπρακτα τον Ελληνικό Στρατό και να διαθέσουν σημαντικά κονδύλια για την έρευνα και ανάπτυξη στον τομέα των UAV.