Δεν έφταναν οι Τούρκοι που αλωνίζουν, έρχεται και η εφαρμογή «Ευρωπαϊκών Κανονισμών» που οδηγεί σε αδιέξοδο τους Έλληνες ψαράδες
Έγκλημα -με εθνικές διαστάσεις- που ξεκίνησε αρκετά χρόνια πριν, αλλά συνεχίζεται μέχρι σήμερα είναι η πλήρης απαξίωση των Ελλήνων ψαράδων των νησιών του ανατολικού Αιγαίου.
Οι ακρίτες μας δεν έχουν να αντιμετωπίσουν μόνο τους επιθετικούς Τούρκους συναδέλφους τους, που διοργανώνουν επιδρομές στα ελληνικά χωρικά ύδατα, αλλά και την αδιαφορία (αν όχι εχθρότητα) της ελληνικής κυβέρνησης. Στο όνομα κάποιων «Ευρωπαϊκών Οδηγιών» και… κανονισμών, οδηγούνται στο να εγκαταλείψουν το επάγγελμα, βάζοντας τέλος πολλές φορές σε μια οικογενειακή παράδοση που πάει πίσω για πολλές γενιές.
Μπορεί τις τελευταίες ημέρες η ανάδειξη του θέματος από τη «δημοκρατία» και άλλα ΜΜΕ να οδήγησε την κυβέρνηση στη δέσμευση για την επαναφορά των ποινών στους ψαράδες από τη γείτονα που παραβιάζουν τα χωρικά μας ύδατα, όμως τα δεινά με τα οποία βρίσκονται αντιμέτωποι οι Έλληνες ψαράδες είναι ακόμη περισσότερα και δεν περιορίζονται στους απέναντι.
Οι κινήσεις της ελληνικής κυβέρνησης, που φτάνουν ακόμη και στο σημείο να απαγορεύει τη χρήση παραδοσιακών εργαλείων, όπως η βιντζότρατα, επειδή έτσι λέει κάποια ασαφής Ευρωπαϊκή Οδηγία -που, όμως, αφήνει χώρο για «παρεκκλίσεις»- ήταν η… αρχή του τέλους για τους Έλληνες αλιείς.
Οδηγίες που επέτρεψαν στους Τούρκους, οι οποίοι δεν έχουν αντίστοιχες δεσμεύσεις, να αναβαθμίσουν τη δική τους θέση και να φτάσουμε στο σημείο να… εισάγουμε ψάρια στην Ευρωπαϊκή Ένωση από την Τουρκία! Εξέλιξη απολύτως φυσιολογική, αφού, όταν οι Έλληνες ψαράδες αναγκάζονται σε αποχώρηση, το κενό πρέπει να καλυφθεί με εισαγωγές. Οι Τούρκοι ψαρεύουν ελεύθερα, και το ίδιο κάνουν και οι Αιγύπτιοι, μη έχοντας φυσικά αντίστοιχους περιορισμούς με τους Έλληνες!
Ο Μιχάλης Καραντώνης, πρόεδρος του Αλιευτικού Συνεταιρισμού Λέσβου, ήταν καταιγιστικός στην επικοινωνία του με τη «δημοκρατία»: «Τα πράγματα έχουν ξεφύγει πλέον τελείως. Από τις 15 Ιουλίου, τα τουρκικά σκάφη έχουν εισβάλει στα χωρικά μας ύδατα, τα έχουν κάνει… σουρωτήρι και μας κλέβουν όλο τον αλιευτικό πλούτο».
Όσο για την ελληνική πλευρά; ‘Οπως σημειώνει ο κ. Καραντώνης, από τις 15 Ιουλίου -όσον αφορά το νησί του- μόλις τρία καΐκια αποφάσισαν να βγουν στα διεθνή ύδατα για να ψαρέψουν. Αυτά βρίσκονταν συνεχώς περικυκλωμένα ακόμη και από 50 καΐκια Τούρκων, οι οποίοι τους εμποδίζουν με κάθε τρόπο -τους κόβουν τα δίχτυα, τους προκαλούν σοβαρές ζημιές-, κάνοντας ασύμφορη την προσπάθεια των Ελλήνων ψαράδων. Χαρακτηριστικό είναι ότι, όπως σημειώνει, το πρώτο καΐκι σταμάτησε μέσα σε τρεις ημέρες, με τεράστια οικονομική ζημιά, αφού δεν έβγαλε ούτε τα χρήματα για τα καύσιμα που είχε φορτώσει. «Θέλουν να φύγουμε όλοι, να τα έχουν όλα δικά τους» σημειώνει σχετικά με τις προθέσεις των Τούρκων ψαράδων, που, όπως έχει συχνά σημειωθεί, λειτουργούν υπό καθεστώς ασυλίας και προστασίας από τις τουρκικές Αρχές.
Παρότι ο κ. Καραντώνης σημειώνει την προθυμία του Λιμενικού Σώματος να βοηθήσει και τις προσπάθειες που καταβάλλει, κάνει σαφές ότι η κατάργηση των ποινικών κυρώσεων για τους Τούρκους ψαράδες ήταν… καταστροφική.
«Θα κόψουν πρόστιμο σε κάποιο ΑΦΜ που δεν υπάρχει» είναι τα χαρακτηριστικά του λόγια όσον αφορά τις προσπάθειες στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ να δικαιολογήσουν την κατάργηση του άρθρου που προέβλεπε ποινές για τους αλλοδαπούς ψαράδες οι οποίοι έμπαιναν στα εθνικά χωρικά ύδατα. «Κι αυτοί τι κάνουν δύο χρόνια τώρα; Τι περιμένουν για να το αλλάξουν;» είναι η αποστροφή του όσον αφορά τους νυν κυβερνώντες, αφού ακόμα μία χρονιά πήγε χαμένη! Χρονιά που δεν επιστρέφει, παρά τις εξαγγελίες του υπουργείου ότι θα επανέλθουν οι ποινές!
Η απαγόρευση της «βιντσότρατας» και η αναλγησία της κυβέρνησης
Τη στιγμή που οι Τούρκοι χρησιμοποιούν τους αλιευτικούς τους στόλους ως μέρος του υβριδικού πολέμου κατά της χώρας μας, με τα καΐκια τους να αποκλείουν νησιά όπως το Καστελόριζο, να λειτουργούν ως ανάχωμα ακόμη και σε ασκήσεις του Πολεμικού μας Ναυτικού, αλλά και με κάποιους ακόμη, και να λειτουργούν για να εντοπίζουν… υποβρύχια, ενώ, ως ανταμοιβή, επιδοτούνται αδρά από τον Ταγίπ Ερντογάν, η ελληνική κυβέρνηση βάζει ολοένα περισσότερα προσχώματα στους Έλληνες ψαράδες.
Σε αντίθεση με την Τουρκία, που επενδύει στον αλιευτικό της στόλο και δεν βάζει φυσικά παράλογα όρια στον τρόπο και στα εργαλεία με τα οποία «σηκώνουν τον βυθό» της ανατολικής Μεσογείου, η χώρα μας απαγορεύει τη χρήση ακόμη και παραδοσιακών εργαλείων, όπως η βιντσότρατα.
Χωρίς καμία εξήγηση, με βάση μια Ευρωπαϊκή Οδηγία, η ελληνική πλευρά αποφάσισε να επιβάλει την ολοκληρωτική απαγόρευση του συγκεκριμένου εργαλείου. Παρότι είναι σαφές, από πλευράς Ε.Ε., ότι υπάρχει η δυνατότητα για εξαιρέσεις και παρεκκλίσεις από τη συγκεκριμένη Οδηγία, η ελληνική κυβέρνηση δεν θέλει να χρησιμοποιήσει αυτή τη δυνατότητα για να προστατεύσει τους Έλληνες ψαράδες. Απόφαση ακατανόητη, αφού ακόμη και το ΕΛΚΕΘΕ (Ελληνικό Κέντρο Θαλάσσιων Ερευνών) έχει αξιολογήσει τη βιντσότρατα ως εργαλείο με μη καταστροφικές συνέπειες στο θαλάσσιο οικοσύστημα.
«Με έχει σοκάρει ως νομικό αυτό που συμβαίνει. Έχουμε στείλει τόσες επιστολές, αλλά δεν μας απαντούν» εξηγεί στη «δημοκρατία» ο Παναγιώτης Τζαμτζής, δικηγόρος των αλιέων, ο οποίος τις προηγούμενες ημέρες προσέφυγε στον Άρειο Πάγο ζητώντας τη διερεύνηση ποινικών ευθυνών πολιτικών προϊσταμένων και υπηρεσιακών παραγόντων του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων. Υπογραμμίζει μιλώντας στη «δημοκρατία» πως η ελληνική διοίκηση, τον Ιανουάριο του 2021, έστειλε στην Ε.Ε. το νέο διαχειριστικό σχέδιο για λειτουργία του εργαλείου για τα έτη 2021 και εφεξής, επί του οποίου γνωμοδότησε η αρμόδια Επιστημονική, Τεχνική και Οικονομική Επιτροπή Αλιείας της Ε.Ε. (STECF) τον Απρίλιο του 2021 (PLEN – 21-01), αναγνωρίζοντας σαφώς ότι σε αυτό το σχέδιο υπάρχουν οι προϋποθέσεις που υποστηρίζουν το αίτημα της Ελλάδας.
Αντί όμως η ελληνική πλευρά να στείλει το σχέδιό της, αποφάσισε να μην… κάνει τίποτα και απλά να απαγορεύσει τη χρήση της βιντσότρατας, με τους αρμόδιους υπουργούς αλλά και τον κ. Γεραπετρίτη να αρνούνται κατηγορηματικά κάθε προοπτική εξεύρεσης λύσης σε συναντήσεις τους με τους αλιείς και να μη δίνουν απαντήσεις.
Από τη μια, δηλαδή, έχουμε τους Τούρκους ψαράδες να κάνουν ό,τι θέλουν στο Αιγαίο και στη νοτιοανατολική Μεσόγειο και, από την άλλη, τους Έλληνες να δέχονται… πόλεμο ακόμη και από την κυβέρνησή τους. Εάν σε αυτή την εξίσωση προσθέσει κανείς και το ότι ένα από τα δικαιώματα που κατοχυρώνει η ΑΟΖ -που όλο ακούμε και δεν βλέπουμε- είναι αυτό της αποκλειστικής αλιείας, δημιουργούνται άσχημες εντυπώσεις…