Του Απόστολου Αποστόλου
Η ΔΕΘ, έχει εξελιχθεί χρόνια τώρα σε μια βιομηχανία παροχολογίας. Ακούμε τόσα πολλά από τους εκάστοτε πρωθυπουργούς και ξέρουμε ταυτόχρονα πως όλες αυτές οι υποσχέσεις θα ταξιδέψουν μαζί με τα αποδημητικά πουλιά.
Οι πολιτικοί έχουν και επισήμως τη δική τους πρωταπριλιά, που είναι η ημέρα της έναρξης της ΔΕΘ. Κάθε φορά στη ΔΕΘ οι πρωθυπουργοί “φτύνουν” μεγαλόπρεπα αράδες ψεμάτων με ένα πυρετικό παραλήρημα ενθουσιασμού ότι επιτέλους ήρθε η ανάπτυξη και η χώρα θα εγκαταλείψει το σταυρωμένο παρόν της για να εισέλθει σε ένα μέλλον ανοιχτών οριζόντων.
Κάθε χρόνο λοιπόν οι πολίτες ακούνε αρλούμπες με πρωθυπουργικό μικροπρομηθεϊκό ύφος και παλιλλογίες που λεβάρουν με το κενό.
Γνωστό πλέον το σκηνικό. Οι πρωθυπουργοί διαβάζουν κείμενα που τα έγραψαν γι’ αυτούς κάποιοι καρεκλάτοι σύμβουλοι και πίσω τους, στις γιγαντο-οθόνες εμφανίζονται ευτυχισμένοι άνθρωποι της καινούργιας εποχής που θα φθάνει οσονούπω.
Βασανίζει την ακοή μας μια παροχολογία, απίστευτης κενολογίας και εκπυρώμενης ρηχότητας, η οποία απορρέει από την ονειρική ενατένιση των πρωθυπουργών που καταθέτουν το μεταμεσονύχτιο αφήγημά τους, λέγοντας: «Να πως θα ήθελα να είναι τα πράγματα».
Ως λιποτάχτες της δράσης κάθε χρόνο στην έναρξη της ΔΕΘ απαγγέλλουν άριες για να κερδίσουν την απολεσμένη εμπιστοσύνη των πολιτών.
Στην ίδια γραμμή κινήθηκε και εφέτος (όπως και πέρσι) ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης. Μια ήταν η διαφορά. Ότι εφέτος πρόσθεσε τα 50 GB στους νέους ηλικίας 15 με 17 ετών και πιο συγκεκριμένα σ’ όσους κάνουν το εμβόλιο. Κατά τα άλλα οι παροχολογίες διακατέχονταν από το πνεύμα της καλής ελπίδας με τη φλογερή πίστη ότι ίσως να πραγματοποιηθούν.
Όταν όμως κ. Μητσοτάκη ο πολίτης έχει ζαλιστεί από την κινητικότητα της υποσχεσιολογίας (σαν να βρίσκεται στο γύρο του θανάτου) όλα όσα αναγγέλλονται λαμβάνονται ως ακινησία. Με άλλα λόγια κ. Μητσοτάκη εκπέμπετε δίχως αποδέχτες.
Ο πολίτης ξέρει ότι οι προαναγγελίες (δηλαδή αυτό το απεριόριστο των επαναλήψεων της υποσχεσιολογίας στη ΔΕΘ) επιβεβαιώνουν το παραμύθι του Πινόκιο. Εξάλλου όταν γύρω μας όλα τελούν κάτω από τη χρυσόσκονη της πολιτικής αναλήθειας γιατί να μην υποψιαστεί ο πολίτης ότι όλα είναι ψεύτικα όσα θα ακούσει; Ο Τ. Αντόρνο, Γερμανός φιλόσοφος υποστήριζε «ότι τα ψέματα έχουν μακριά πόδια και βρίσκονται πάντα πιο μπροστά από την εποχή τους».
Ο κήπος των υποσχέσεων του κ. Μητσοτάκη δε θα καρπίσει και αυτό γιατί τα υποσχόμενα έχουν μικρές πιθανότητες εφαρμογής και αυτό το γνωρίζει ο ίδιος πολύ καλά. Έρχεται ένα τσουνάμι παγκόσμιας οικονομικής κρίσης που όχι μόνο θα παρασύρει την αδύναμη ελληνική οικονομία αλλά θα την εξαφανίσει. Έτσι κάθε προαναγγελθείσα παροχολογία από τον πρωθυπουργό θα έχει την ίδια τύχη με εκείνη του Α. Τσίπρα στη ΔΕΘ του 2015.
Τίποτε δε μπορεί να εγγυηθεί μια οικονομική διαδρομή σε μια εποχή όπου όλα τελούνται κάτω από την τροχιακή βόμβα μιας πανδημίας που απειλεί σαν μαύρη τρύπα να καταπιεί τα πάντα.
Γι’ αυτό το ζήτημα της οικονομικής επιτυχίας περνά από τη διαχείριση της πανδημίας κατά πόσο αφήνεις το κύμα της πανδημίας να συμπαρασύρει τα πάντα στο πέρασμά της ή αρνείσαι τους προσκοπισμούς της στάθμης που επιβάλλει σκοπίμως ο ΠΟΥ και τις σπασμοσμεστικές χαιρετούρες του εμβολιαστικού καρτέλ και διατηρείς ζωντανή την οικονομία σου.
Η πανδημία είναι ένα είδος τεχνητού δορυφόρου μια απειλή που φρενάρει κάθε πρωτοβουλία ζωής. Αποτελεί μια μάζα φορτισμένη με στατικό ηλεκτρισμό που παγώνει τον χρόνο και καταψύχει την κοινωνία. Όσο λοιπόν μια χώρα τίθεται στην τροχιά της πανδημίας τόσο εκείνη θα βραχυκυκλώνεται σε ακινησία και στα απρόσμενα συμβάντα.
Αυτό δεν κατανοεί ο κ. Μητσοτάκης. Η οικονομία καθίσταται γκροτέσκο θέατρο, όταν ακολουθεί τον υπερθερματισμό μιας πανδημίας η οποία κλιμακώνει το παιχνίδι της καταστροφής. Ας δει ότι άλλες χώρες έχουν εγκαταλείψει την πανδημική επήρεια και ξανακερδίζουν τη ζωή τους και την ελευθερία τους, αφήνοντας τους ιατρογνώμονες ιεροκήρυκες να ακούνε μόνοι τους τις φωνές του Θεού. Αλλιώς θα βρισκόμαστε υπό το καθεστώς της πανδημικής σκιάς. Και κάθε προαναγγελία οικονομικής υπόσχεσης θα είναι μάταιη.
Από άλλο δρόμο επιβεβαιώνεται η ανάπτυξη της οικονομίας κ. Μητσοτάκη. Σε κάθε άλλη περίπτωση βατταρίζετε οικονομικές ακυρολεξίες.
Απόστολος Αποστόλου. Καθηγητής φιλοσοφίας