Καταλήξαμε για μια ακόμη φορά να τσακωνόμαστε για τα αυτονόητα.
Άραγε ο κύριος Μητσοτάκης δεν μπορούσε εδώ και καιρό να ακολουθήσει μια πειστική ορθολογιστική καμπάνια για την αναγκαιότητα του εμβολιασμού από το να επιλέξει ετεροχρονισμένα το άθλιο χαρτί του διχασμού;
Προφανώς και μπορούσε.
Δεν το έκανε όμως μπας και καρπωθεί τα οφέλη από τους εμβολιασμένους.
Βλέπετε οι εκλογές, παρά τις διαψεύσεις, είναι το βασικό ζήτημα που τον απασχολεί. Άρα υπάρχει καλύτερη συνταγή από το να βάλει τους Έλληνες να σφάζονται κι αυτός να υποδύεται τον υπεύθυνο ηγέτη προς άγραν… αψέκαστων ψήφων;
… Βουλιάζετε στην ανηθικότητα κύριε πρωθυπουργέ. Και εις ανώτερα!!!
Μακάρι ωστόσο να κάνουμε λάθος και να φανεί αποτελεσματική η μέθοδός σας.
Αν και είναι γνωστό ότι δια της επιβολής κανείς ποτέ δεν πέτυχε τα επιδιωκόμενα. Συνεπώς μάλλον η ανοσία μέσω των εμβολιασμών παραπέμπεται στις καλένδες.
Επομένως επανερχόμαστε στα πολιτικά κέρδη που ενδέχεται να αποκομίσετε όταν αποφασίσετε να πατήσετε το εκλογικό κουμπί.
Πάντως αν κάνετε μια βόλτα στο διαδίκτυο, το όποιο δεν πρόκειται να ελέγξετε που να χτυπιέστε κάτω, θα διαπιστώσετε ότι μαζί με τους αρνητές κινδυνεύετε να χάσετε και τους πιστούς.
Διότι από τα συμφραζόμενα συμπεραίνεται ότι το πρόβλημα είναι ο μητσοτακισμός, όχι ο εμβολιασμός.
Δηλαδή ναι μεν υπάρχει κόντρα μεταξύ αρνητών και πιστών σχετικά με την υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού, αλλά διακρίνεται μια σύμπνοια όσον αφορά την αναγκαιότητα λύτρωσης από τον μητσοτακισμό που καταδυναστεύει και ταλανίζει τον έρμο τούτο τόπο εδώ και δυο χρόνια.
Ίσως να το έχετε αντιληφθεί ήδη κύριε πρωθυπουργέ, εξ ου και οι ενισχυμένες δόσεις προπαγάνδας των καθεστωτικών παπαγάλων μήπως και διαρραγεί το απειλητικό αντιμητσοτακικό μέτωπο που δημιουργείται.
Εμείς παρ’ όλ’ αυτά φρονούμε ότι πλέον ό, τι κι αν κάνει το καθεστώς το αντιμητσοτακικό ποτάμι δεν γυρίζει πίσω.
Αντίθετα όλο και θα φουσκώνει και στο τέλος θα πνίξει τους δυνάστες της πατρίδας, όποτε κι αν αποφασίσουν να προσφύγουν στην κάλπη.
Τότε που ο λαός (ψεκασμένος-αψέκαστος), εκτός από την καταδίκη των διχαστικών τακτικών θα πάρει το αίμα του πίσω και για τα κάτωθι:
– Για τις μετεκλογικές κωλοτούμπες των Πρεσπών.
– Για τις επαπειλούμενες Πρέσπες του Αιγαίου που επιχειρείται να επισκιαστούν με τις έκτακτες προμήθειες από τις οποίες θα ωφεληθούν μόνο(;) οι οπλάδες.
– Για το διαβόητο μπόλιασμα που σερβίρεται -άκουσον, άκουσον- ως λύση του δημογραφικού.
– Για τα απίστευτα αλισβερίσια με την ολιγαρχία που έφτασε στο σημείο να τοποθετεί εκπροσώπους της μέσα στο Μαξίμου για να μην χάνει χρόνο στη διεκπεραίωση, η οποία τρίβει τα χέρια της αναμένοντας τα δισ. των Βρυξελλών που της έταξε ο… μεγάλος τιμονιέρης για να συνεχίσει να τον στηρίζει.
– Για το μπούκωμα των καθεστωτικών κονδυλοφόρων με χρήμα του ελληνικού λαού για να κάνουν τη νύχτα μέρα.
– Για τη δημιουργία κομματικού στρατού μέσω των διορισμών ημετέρων και λοιπών κολαούζων με στόχο τη διαιώνιση του καθεστώτος.
– Για την εργαλειοποίηση της κορονοκρίσης για να ικανοποιούνται νύχτα και δη δια νόμου συγκεκριμένα συμφέροντα.
– Για τον πτωχευτικό που θέλει να καταστήσει τον λαό έρμαιο των κορακιών των funds.
– Για το εργασιακό που επαναφέρει τη μεσαιωνική εξαθλίωση, με τους ολιγάρχες που δήθεν κόπτονται για τα συμφέροντα των εργαζόμενων, να ετοιμάζονται να τους πιουν το αίμα με το μπουρί της σόμπας όπως οι πρόγονοί τους.
– Για το έγκλημα που διαπράττεται στην παιδεία (φάνηκε από τα αποτελέσματα των Πανελλαδικών), πάλι για να αποκομίσουν κέρδος οι ολιγάρχες του χώρου.
– Για το ξεπούλημα των συντάξεων ξανά σε ανάλογους γύπες, με κίνδυνο να βρεθούν οι απόμαχοι της ζωής στον δρόμο αν υπάρξουν ρεμούλες.
– Για τη μετατροπή της Ελλάδας σε Κολομβία των Βαλκανίων, όπου δημοσιογράφοι δολοφονούνται εν ψυχρώ, η μαφία λύνει μέρα μεσημέρι τις διαφορές της και οι υπόλοιποι εγκληματίες δρουν ανενόχλητοι.
– Για το τσιμέντωμα της Ακρόπολης και το γενικότερο τέλμα του πολιτισμού που κατάντησε να εκπροσωπείται από παιδεραστές.
– Για τον ευτελισμό της παράταξης από τα ορφανά του αρχιερέα της διαπλοκής και λοιπές ανώμαλες μειοψηφίες.
– Για τον κούφιο δικαιωματισμό που τρύπωσε μέχρι και στην Προεδρία της Δημοκρατίας.
– Για κάτι κυβερνητικούς που επειδή τους κρέμασαν στα μανταλάκια δεν δίστασαν να προκαλέσουν διπλωματικό επεισόδιο με την Τουρκία για αντιπερισπασμό, φέρνοντας σε ιδιαίτερα δύσκολη θέση το αφεντικό που ήδη έχει αποδεχθεί τα τετελεσμένα του επεκτατικού τραμπούκου γείτονα.
– Και τέλος για το καρακιτσαριό της πρωθυπουργικής συζύγου που ξέχασαν να της πουν ότι το Μαξίμου δεν είναι τσιφλίκι της.
Έσσεται ήμαρ…!!!