Δεν ξέρω αν στα παγκόσμια Χρονικά υπάρχει άλλη περίπτωση χώρας όπου μια φράση ενός ηγέτη της έγινε σήμα κατατεθέν της Δημοκρατίας της. Έγινε όρκος τιμής που συμπυκνώνει συμβολικά το βάθος των οραμάτων και των φιλοδοξιών της.
Η χώρα αυτή – η μοναδική, κατ’ εμέ στον κόσμο με αυτά τα χαρακτηριστικά – είναι η Τουρκία και ο ηγέτης της ο Κεμάλ ”Ατατούρκ”, του οποίου μια φράση μόνο (από ομιλία του για την 10η επέτειο της Δημοκρατίας της) – η φράση ”Πόσο χαρούμενος είναι αυτός που αποκαλείται Τούρκος” – έγινε όχημα έκφρασης και καπηλείας της απ’ τον τουρκικό εθνικισμό.
Όχημα διάχυσης του παντουρκισμού ως κυρίαρχης ιδεολογίας η οποία αποτελεί βασικό συστατικό της ”εθνικής εκπαίδευσης” των Τούρκων απ’ το 1923 (έτος ανακήρυξης της Τουρκικής Δημοκρατίας απ’ τον Μουσταφά Κεμάλ) ως σήμερα.
Ασφαλώς, η εικονοπλαστική διάσταση της φράσης αυτής έχει επισκιαστεί τα νεότερα χρόνια απ’ τον αλβανικό μεγαλοϊδεατισμό, που έγινε οπτικά ”διασημότερος” λόγω του ”αλβανικού αετού” τον οποίο εκπέμπουν ως σήμα του οι Αλβανοί εθνικιστές ανά τον κόσμο.
Ωστόσο η εξοπλιστική ενδυνάμωση της Τουρκίας την τελευταία πενταετία και η απογείωσή της κυριολεκτικά στον γεωπολιτικό χάρτη της Μεσογείου, έδωσε ήδη την πρωτοπορία στον τουρκικό εθνικισμό, ο οποίος δεν εκφράζεται μόνο μέσα απ’ το κόμμα των ”Γκρίζων Λύκων” (το Κόμμα Εθνικιστικής Δράσης [MHP] του Ντεβλέτ Μπαχτσελί, που υπόσχεται να κάνει ”σημαία” το status των Δωδεκανήσων ζητώντας την ανεξαρτησία τους), αλλά κι από το κυβερνών κόμμα του Ταγίπ Ερντογάν (AKP).
Ο υπουργός Εσωτερικών αυτού, άλλωστε – ο Σουλεϊμάν Σοϊλού – είναι ο κύριος εκφραστής της καθεστωτικής προπαγάνδας της ισλαμοσυντηρητικής παράταξης, που αγγίζει τα όρια του ισλαμοφασισμού. Επιπλέον έχει κάνει ο ίδιος εμφανείς τις προθέσεις του να είναι ο διάδοχος του Προέδρου του, όταν αυτός ολοκληρώσει την πολιτική του σταδιοδρομία.
Το κακό για μας είναι ότι απ’ το 2015 και ύστερα το μεγαλοϊδεατικό όραμα της ”Γαλάζιας Πατρίδας” του Ταγίπ Ερντογάν κυριαρχεί στο πολιτικό σκηνικό της Τουρκίας συμπαρασύροντας στο ρεύμα του παντουρκισμού, του επεκτατισμού και της εθνικιστικής μισαλλοδοξίας την πλειοψηφία των Τούρκων, συμπεριλαμβανομένων και των τουρκόφρονων Ελλήνων πολιτών της Δυτικής Θράκης.
Στην μουσουλμανική μειονότητα της τελευταίας έχει περάσει ήδη σαν αρρώστια μεταδοτική η αναθεωρητική διάθεση του Τούρκου Προέδρου, ο οποίος – με πολιορκητικό κριό τους ”Γκρίζους Λύκους” της μειονότητας – έχει εμφυσήσει στην νεολαία της το πνεύμα του ”Kurt” (λύκου) που νιώθει Τούρκος και το διατυμπανίζει.
Σαν αποτέλεσμα αυτού κλιμακώνονται καθημερινά τα στρατευμένα της μέλη που αναρτούν στα Μέσα κοινωνικής δικτύωσης φωτογραφίες τους με το σήμα των ”Γκρίζων Λύκων” και φόντο τα στρατόπεδα όπου υπηρετούν (στρατιωτικές εγκαταστάσεις και φυλάκια).
Πίσω από τέτοιες ενέργειες κρύβεται συχνά η τουρκική προπαγάνδα που προωθεί στην καρδιά της ελληνικής Άμυνας την ιδεολογία του παντουρκισμού. Έτσι οι ”Γκρίζοι Λύκοι” της Θράκης γίνονται αίφνης κατάσκοποι – λύκοι στα πρόβατα, δηλαδή – με προβιά τις στολές των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας (κυρίως αυτές του Στρατού Ξηράς και της Αεροπορίας μας).
Με δεδομένο αυτό, πίσω απ’ το ”προσωπείο” του νομοταγούς νεοσύλλεκτου κρύβεται ενίοτε ολόκληρος μηχανισμός κατασκοπείας των Τούρκων, οι οποίοι – με δόλωμα τους υπηρετούντες τη θητεία τους στην Ελλάδα ”Γκρίζους Λύκους” της μουσουλμανικής μειονότητας, που είναι εφοδιασμένοι με όλα τα ”σύνεργα” της δουλειάς τους (από ατζέντες για σημειώσεις, κινητά και φωτογραφικές μηχανές υψηλής ευκρίνειας μέχρι υπολογιστές, έγγραφα οδηγιών, USB sticks και σκληρούς δίσκους) – κάνουν ασκήσεις… κατασκοπείας στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου και τη Θράκη μας.
Είναι αυτοί που προμηθεύουν με φωτογραφικό υλικό τον ”σουλτάνο” τους για να μπορεί να μας καταγγέλλει ότι κάνουμε δύσκολη τη ζωή στους ”Τούρκους” της Θράκης, την οποία έβαλε από καιρό στο σημάδι ως φαίνεται.
Υπό το κλίμα αυτό των εκβιασμών, των απειλών και των πάσης φύσεως γραφικών δημοσιευμάτων και ιλαροτραγικών πρωτοβουλιών εκ μέρους των διεκδικητών των κεκτημένων μας, η άσκηση κατασκοπείας σε ελληνικό έδαφος μπορεί να αποβεί σε τρωτό σημείο της Άμυνάς μας.
Κι αυτό γιατί οι ”Γκρίζοι” κατάσκοποι δεν κινούνται αυτόνομα και ερασιτεχνικά, αλλά με βάση τις οδηγίες της Άγκυρας και των μυστικών υπηρεσιών της. Υπό το πρόσχημα της αναζήτησης Γκιουλενιστών, άλλωστε, η ΜΙΤ αλωνίζει τα τελευταία χρόνια στα μειονοτικά χωριά της Θράκης, όπως και στα ακριτικά νησιά μας, την αποστρατικοποίηση των οποίων ζητά επίμονα η Τουρκία.
Οι χάρτες που κυκλοφορούν στα τουρκικά Μέσα από πεδία βολής και στρατιωτικούς χώρους – καλά φυλασσόμενους, υποτίθεται – στηρίζονται σε φωτογραφικό υλικό που έχει διοχετευτεί από την Ελλάδα στην Τουρκία χάρη στους ερασιτέχνες πράκτορές της εδώ.
Από αυτούς άλλοι είναι Ευρωπαίοι συνταξιούχοι (”τουρίστες” στην Ελλάδα) αδρά αμειβόμενοι από αυτήν για να της αποκαλύπτουν στρατιωτικά μυστικά μας και άλλοι ”Γκρίζοι” στρατευμένοι ”ανταποκριτές” τουρκικών συμφερόντων, ερασιτέχνες κατάσκοποι δηλαδή προερχόμενοι απ’ τα Δωδεκάνησα ή την μουσουλμανική μειονότητα Θράκης.
Η υπονομευτική για τα εθνικά μας συμφέροντα δράση των ως άνω ”ανταποκριτών” της Τουρκίας σε ελληνικό έδαφος έχει προκαλέσει ήδη μεγάλη ανησυχία στις Αρχές Ασφαλείας, οι οποίες – λόγω της παρουσίας ”Γκρίζων” κατασκόπων στο στράτευμα – φοβούνται μήπως λειτουργήσουν αυτοί σαν σπίθες ανάφλεξης προβοκατόρικων ενεργειών.
Ενεργειών ”made in Turkey”, δηλαδή, σε ευαίσθητες ακριτικές περιοχές μας (πχ συγκέντρωση όπλων σε τζαμί της Ξάνθης, 2017) ή δράσουν ως σαμποτέρ σε ώρα ανάγκης, αφού έχουν εξασφαλίσει… ”φύλλο πορείας” (λόγω θητείας) σε ευαίσθητα στρατιωτικά δεδομένα.
Ας μην ξεχνάμε ότι τέτοιες ”κινούμενες βόμβες κατασκοπείας” είχαν εντοπιστεί και δημοσιοποιηθεί στο πρόσφατο σχετικά παρελθόν από την ΕΥΠ, όπως η περίπτωση σμηνίτη το ’17, που υπηρετούσε σε ευαίσθητο πόστο της Πολεμικής Αεροπορίας (Αεροπορική Βάση Τρίπολης και μετά Ελευσίνας ως μέλος δυνάμεων Άμυνας-Φρούρησης), ο οποίος δήλωνε φανατικός ”Γκρίζος Λύκος”.
Σημειωτέον ότι ο εν λόγω σμηνίτης (που ανήκε στην μουσουλμανική μειονότητα Θράκης) είχε φωτογραφηθεί με φόντο την τουρκική σημαία ως ένδειξη περηφάνιας για την καταγωγή του, την οποία επιβεβαίωνε άλλωστε και η αναρτημένη φράση-σύμβολο του Κεμάλ ”Πόσο χαρούμενος είναι αυτός που αποκαλείται Τούρκος”, ενώ σε ιδιωτικές αναρτήσεις του έκανε συχνές αναφορές στους ”Γκρίζους Λύκους” της Δυτικής Θράκης.
Τρία χρόνια μετά, το δελτίο κατασκοπείας του σήμερα βρίθει ”φωτογραφικών” περιστατικών που αναδεικνύουν ως μείζον πρόβλημα αυτό της διείσδυσης στις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας μας τουρκόφρονων στρατευμένων οι οποίοι προέρχονται είτε απ’ τα Δωδεκάνησα είτε (κυρίως) απ’ την μουσουλμανική μειονότητα Θράκης (εξτρεμιστές μουσουλμάνοι του τουρκόφωνου DEB οι περισσότεροι) σε ρόλο ”ανταποκριτών” της Τουρκίας στα σπλάχνα της Άμυνάς μας.
”Ανταποκριτών”, που είναι στην ουσία ”Γκρίζοι” κατάσκοποι, οι οποίοι τροφοδοτούν συνεχώς την… ”Μητέρα Πατρίδα” με φωτογραφικό υλικό απ’ τις Μονάδες όπου υπηρετούν και τις στρατιωτικές ασκήσεις στις οποίες συμμετέχουν.
Ενδεικτικά παραδείγματα είναι το ”προχθεσινό” (13/08/’20) της Γλαύκης, όπου είδαμε να διακινείται στα τουρκικά Μέσα βίντεο από στρατιωτική άσκηση Καταδρομέων του Δ’ Σώματος Στρατού (η οποία έδωσε αφορμή στον Ταγίπ Ερντογάν να μιλήσει για ”Έλληνες κομάντος που δρουν κατά της μειονότητας Θράκης) και το ”χθεσινό” (1/09/’20), όπου είδαμε το ”Doğu Akdeniz Politik” να ανεβάζει βίντεο με Έλληνες στρατιώτες από στρατιωτική άσκηση στην Μεγίστη/Καστελόριζο.
Με αφορμή αυτό το φωτογραφικό υλικό οι Τούρκοι δημοσιογράφοι βρήκαν την ευκαιρία να αναφερθούν στη ”Συνθήκη των Παρισίων” (1947), που μιλά για αποστρατικοποίηση των νησιών, και να καταγγείλουν σε άρθρο τους την Ελλάδα γιατί ”προετοιμάζει το 19ο νησί στο Αιγαίο για κατοχή” (ξέχωρα απ’ τα ”γκρίζα” 18 δικά μας που τα διεκδικούν ως δικά τους), υπονοώντας το νησί των Μικρών Κυθήρων (Little Çuha Island ) που βρίσκεται στα βορειοδυτικά του νησιού της Κρήτης και ανήκει – κατ’ αυτούς – στην Τουρκική Δημοκρατίακι όχι στην Ελλάδα!!!..
Έχοντας υπόψη της τα δεδομένα αυτά και πολλά άλλα απόρρητα που έχει συγκεντρώσει η Εθνική Υπηρεσία Πληροφοριών, η Πολιτεία οφείλει να έχει τα μάτια της δεκατέσσερα στις στρατιωτικές εγκαταστάσεις αιχμής και τις υποδομές τους απαγορεύοντας αυστηρά την είσοδο σε ”τουρίστες” και ”ανταποκριτές” ξένων Μέσων Ενημέρωσης, όπως οι… ”δημοσιογράφοι” τους Anadolu (πράκτορες της ΜΙΤ) – για παράδειγμα – που ταξίδεψαν (παρά την καθυστερημένη διάψευση των Τούρκων) προ ολίγων ημερών από τη Ρόδο στο Καστελόριζο για τις… ανάγκες του ”ρεπορτάζ” τους.
Ο κίνδυνος επανάληψης των τετελεσμένων στα Ίμια καραδοκεί και γι’ αυτό οι εμπλεκόμενοι σε πρακτορικές μεθόδους ”γκριζοποίησης” των κεκτημένων μας πρέπει να παραπέμπονται αρμοδίως και να τιμωρούνται παραδειγματικά, πολύ περισσότερο αν λειτουργούν ως ”Γκρίζοι” κατάσκοποι της γείτονος. Ως φίδια δηλητηριώδη, δηλαδή, στον κόρφο των Ενόπλων Δυνάμεών μας…
Κρινιώ Καλογερίδου (Βούλα Ηλιάδου, συγγραφέας)