Στο πλαίσιο αυτό, όμως, κ. Πρόεδρε, και έρχομαι τώρα στην τρίτη επισήμανσή μου, επιτρέψτε μου μια σύντομη παρατήρηση γύρω από το ζήτημα με το οποίο ξεκινήσατε την τοποθέτησή σας σχετικά με τον φάκελο της Κύπρου. Η ιστορία είναι γνωστή στο Εθνικό Κοινοβούλιο και αφορά σε μια επιτροπή η οποία είχε συσταθεί στα μέσα της δεκαετίας του 1980, η οποία κατέληξε σε τρία – αν δεν κάνω λάθος – διαφορετικά πορίσματα, στα οποία το κάθε Κόμμα τότε αποτύπωνε τη δική του ερμηνεία, για το τι συνέβη εκείνες τις τραγικές μέρες του 1974.
Κύριε Πρόεδρε και κύριε πρωθυπουργέ, θέλω να εκφράσω την επιφύλαξή μου για τον χρόνο, όχι για την πρωτοβουλία – θέλω να είμαι σαφής – για το χρόνο υλοποίησης αυτής της απόφασης. Σε μια χρονική περίοδο, λίγες μόνο μέρες μετά την αποτυχία των διαπραγματεύσεων, όταν ερχόμαστε εδώ και ισχυριζόμαστε ότι, παρά τις όποιες αρνητικές επιπτώσεις αυτής της υπόθεσης, θέλουμε να κρατήσουμε τη δυναμική ζωντανή, δεν είμαι καθόλου σίγουρος, κ. Τσίπρα και κ. Πρόεδρε, ότι ο χρόνος υλοποίησης αυτής της πρωτοβουλίας είναι ο κατάλληλος. Θέλω να το καταθέσω και επίσημα στην Εθνική Αντιπροσωπεία και θέλω να επαναξιολογήσετε αυτήν σας την πρωτοβουλία.