«Λάμπει δια της απουσίας» της η χώρα μας από τον σχεδιασμό του «Οικονομικού Διαδρόμου Ινδίας- Μέσης Ανατολής-Ευρώπης»!
Την ώρα που η κυβέρνηση κομπορρημονεί για τηγεωπολιτική αναβάθμιση της Ελλάδας επί των ημερών της, την ώρα που ο Κυριάκος Μητσοτάκης ενισχύει το διεθνές προφίλ του, επιδιδόμενος σε ένα ανελέητο… P.R. βλέποντας διαρκώς ξένους ηγέτες, ανάμεσα τους και τον Ινδό πρωθυπουργό, την ώρα που έχουμε πάρει και με τη βούλα τον ρόλο του «πιστού και πρόθυμου» συμμάχου των ΗΠΑ, κατορθώσαμε να μείνουμε εκτός του μεγάλου project της οικονομικής διασύνδεσης Ινδίας-Μέσης Ανατολής-Ευρώπης, σύμφωνα με το επίσημο πλάνο που ανακοίνωσε ο Λευκός Οίκος…
Η ανάγκη δημιουργίας ενός «δυτικόφιλου δρόμου» οικονομικού, εμπορικού, ενεργειακού και βέβαια γεωπολιτικού ενδιαφέροντος, από την Ασία προς την Ευρώπη, παρακάμπτοντας εχθρικές περιοχές αλλά και«μονοπάτια» που έχουν κατοχυρωθεί από άλλα συμφέροντα, όπως αυτά της Κίνας μέσω του «δρόμου του Μεταξιού» (OneBelt, One Road), έχει προκύψει εδώ και πολύ καιρό. Η στροφή της αχανούς Ινδίας προς τη Δύση, τα τελευταία χρόνια, έδωσε το έναυσμα για να πάρει σάρκα και οστά αυτό το σχέδιο. Στην πρόσφατη Σύνοδο των G-20, με οικοδέσποινα την Ινδία στο Νέο Δελχί, δόθηκε και ο αρμόζων πανηγυρικός τόνος στην έναρξη του σχεδίου, εκφάνσεις του οποίου είδαμε μόλις προ 24ώρων στη Νέα Υόρκη και στη συνάντηση Μπάιντεν-Νετανιάχου όπου ο Αμερικανός Πρόεδρος χαιρέτισε τη βελτίωση των σχέσεων Ισραήλ-Σαουδικής Αραβίας.
Είναι στην ουσία η συνέχεια των όσων διαδραματίστηκαν προ δεκαημέρου στο Δελχί. Εκεί ο φιλόδοξος Ν. Μόντι, θέλοντας να ανταγωνιστεί την Κίνα στη διεκδίκηση της ασιατικής ηγεμονίας αλλά και να περιθωριοποιήσει περαιτέρω του εχθρικό Πακιστάν, φιλοξένησε την εναρκτήρια συνεδρίαση ανάμεσα στους συμμετέχοντες του project, η οποία κατέληξε στην υπογραφή του Μνημονίου Συνεργασίας Αρχών του Οικονομικού Διαδρόμου Ινδίας-Μέσης Ανατολής-Ευρώπης. Το Μνημόνιο φέρει τις υπογραφές των ΗΠΑ, που εμπνεύστηκαν το σχέδιο, της Σαουδικής Αραβίας και των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων (ΗΑΕ), της Ε.Ε., της Γερμανίας, της Γαλλίας και της Ιταλίας και βέβαια της Ινδίας. Για τη συμφωνία μίλησαν ενθουσιωδώς εκτός από τον Ινδό πρωθυπουργό, ο Πρόεδρος Μπάιντεν, ο διάδοχος του θρόνου στη Σαουδική Αραβία Μ. Μπιν Σαλμάν αλλά και οι Ευρωπαίοι συμμετέχοντες, δίνοντας έμφαση στην ενίσχυση της οικονομικής αλληλεξάρτησης, στη δημιουργία ασφαλούς διόδου ανάμεσα στις ηπείρους, στην ενεργειακή αυτονομία των χωρών και στην εξυπηρέτηση των κοινών συμφερόντων.
Από τη Σύνοδο απουσίαζαν κράτη που είναι μεν στο projectδεν είναι όμως στις είκοσι ισχυρότερες χώρες του πλανήτη. Απουσίαζαν η Ιορδανία, που παίζει κομβικό ρόλο στο σχέδιο, και το Ισραήλ, όπου ο πρωθυπουργός Νετανιάχου παρουσίασε ο ίδιος το σχέδιο στους Ισραηλινούς μιλώντας για ιστορική στιγμή αφού θα συμβάλλει στην αποκατάσταση διαταραγμένων σχέσεων δεκαετιών με τον αραβικό κόσμο. Απουσίαζε βέβαια και η Ελλάδα, γιατί και δεν είναι μέλος των G-20 αλλά και πολύ απλά… δεν προβλέπεται η συμμετοχή της, όσο κι αν προσπαθούν να μας πείσουν για το αντίθετο τα γνωστά ΜΜΕ και οι κυβερνητικοί παράγοντες, όπως η υφυπουργός Ενέργειας κα. Σδούκου.
Η ανακοίνωση του Λευκού Οίκου
Και το λέμε κατηγορηματικά πως δεν προβλέπεται με κάποιον τρόπο η συμμετοχή της χώρας -όπως και δεν προβλέπονται οφέλη από αυτήν την εξέλιξη- γιατί αυτή είναι η απόφαση της Ουάσιγκτον, έτσι είναι η διατύπωση του Λευκού Οίκου. Η ανακοίνωση είναι σαφής και δεν χωρά παρερμηνειών: «Σύμφωνα με το παρόν Μνημόνιο Συνεννόησης, οι Κυβερνήσεις του Βασιλείου της Σαουδικής Αραβίας, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Δημοκρατίας της Ινδίας, των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων (ΗΑΕ), της Γαλλικής Δημοκρατίας, της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας, της Ιταλικής Δημοκρατίας και των Ηνωμένων Πολιτειών (οι «Συμμετέχοντες») δεσμεύονται να συνεργαστούν για τη δημιουργία του Οικονομικού Διαδρόμου Ινδίας – Μέσης Ανατολής – Ευρώπης (IMEC). Ο IMECαναμένεται να τονώσει την οικονομική ανάπτυξη μέσω της ενισχυμένης συνδεσιμότητας και της οικονομικής ολοκλήρωσης μεταξύ της Ασίας, του Αραβικού Κόλπου και της Ευρώπης.
Ο IMEC θα αποτελείται από δύο ξεχωριστούς διαδρόμους, τον ανατολικό διάδρομο που θα συνδέει την Ινδία με τον Περσικό Κόλπο και τον βόρειο διάδρομο που θα συνδέει τον Περσικό Κόλπο με την Ευρώπη. Θα περιλαμβάνει έναν σιδηρόδρομο που, μετά την ολοκλήρωσή του, θα παρέχει ένα αξιόπιστο και οικονομικά αποδοτικό δίκτυο διασυνοριακής διαμετακόμισης από πλοίο σε σιδηρόδρομο για τη συμπλήρωση των υφιστάμενων θαλάσσιων και οδικών μεταφορών – επιτρέποντας τη διέλευση αγαθών και υπηρεσιών προς, από και μεταξύ της Ινδίας , των ΗΑΕ τηςΣαουδικής Αραβίας, της Ιορδανίας, το Ισραήλ και τηςΕυρώπης.
Κατά μήκος της σιδηροδρομικής διαδρομής, οι Συμμετέχοντες σκοπεύουν να επιτρέψουν την τοποθέτηση καλωδίου για ηλεκτρική και ψηφιακή συνδεσιμότητα, καθώς και σωλήνα για εξαγωγή καθαρού υδρογόνου. Αυτός ο διάδρομος θα εξασφαλίσει περιφερειακές αλυσίδες εφοδιασμού, θα αυξήσει την προσβασιμότητα στο εμπόριο, και θα υποστηρίξει την αυξημένη έμφαση στις περιβαλλοντικές επιπτώσεις».
Οι παγωμένες ελπίδες της Αθήνας, η Σδούκου και η Cosco
Θα μπορούσε να πει κανείς «όπου Ευρώπη, Ελλάδα, όπου ευρωπαϊκή πύλη εισόδου τα ελληνικά λιμάνια». Αμ δε! Οι υπογραφές Μακρόν και Μελόνι αφορούσαν στα γαλλικά και τα ιταλικά λιμάνια, τα οποία θα είναι ο προορισμός αλλά και η αφετηρία σε προϊόντα, εμπορικά και ενεργειακά, από όλες αυτές τις χώρες.
Αυτήν την εξέλιξη πιθανώς να γνώριζε ο Έλληνας πρωθυπουργός όταν υποδέχθηκε πρόσφατα στην Αθήνα τον Ινδό ομόλογο του. Καμία σχετική αναφορά δεν έγινε είτε από τον Μητσοτάκη είτε από τον Μόντι. Όμως κάποιοι άλλοι δεν… χαμπάριασαν το αδιάφορο σφύριγμα του πρωθυπουργού και προκατάβαλαν τις εξελίξεις. Όπως η υφυπουργός Ενέργειας και Εμπορίου Αλ. Σδούκου, η οποία στο 6ο Συνέδριο Υποδομών. «Ο διάδρομος προτείνει μία διαδρομή από την Ινδία στην Ευρώπη, μέσω των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων, της Σαουδικής Αραβίας, της Ιορδανίας, του Ισραήλ και της Ελλάδας (!!). Πρόκειται για ένα «mega-project» που επαναχαράσσει τους διεθνείς οικονομικούς δρόμους και η Ελλάδα έχει μια μοναδική ευκαιρία να γίνει μέρος αυτού του έργου. Να καταστεί η ανατολική πύλη της Ευρώπης όχι μόνο για το εμπόριο, αλλά και για την ενέργεια και τη μεταφορά δεδομένων που αποτελούν μέρος αυτού του project.
Αυτό, όμως, δεν θα γίνει από μόνο του και παρά το γεωγραφικό μας πλεονέκτημα. Πρέπει το επόμενο διάστημα και ειδικά μετά τις καταστροφές στη Θεσσαλία, να αποδείξουμε ότι μπορούμε να εργαστούμε με ταχύτητα και αποτελεσματικότητα στην αποκατάσταση των καταστροφών και στην ανοικοδόμηση, με βάση τα νέα πρότυπα που απαιτούνται».
Μαζί της στον… κουβά και αρκετοί συνάδελφοι και ΜΜΕ,που έγραφαν λες και ο ΙΜΕC περνά έξω από το σπίτι τους! Ηπραγματικότητα είναι πως περνά αρκετά μακριά, δεν διέρχεται καν από τα ύδατα που η Ελλάδα έχει κυριαρχικά δικαιώματα, με αποτέλεσμα το συγκεκριμένο έργο να μην έχει ούτε διπλωματική χρησιμότητα για τη χώρα μας.
Σπύρος Τρίψας