Του Βασίλη Βιλιάρδου
Είναι δεδομένο πως ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα της Ελλάδας είναι το δημογραφικό – όπου όμως δεν αναζητούνται από κανέναν οι αιτίες του που δεν είναι άλλες, από την οικονομική κατάσταση της χώρας μας. Το γεγονός αυτό τεκμηριώνεται από έναν πολύ απλό τρόπο – από τη σύγκριση της Ελλάδας, όσον αφορά την έκταση και τον πληθυσμό της, με άλλες χώρες.
Εν προκειμένω φαίνεται καθαρά πως, παρά το ότι η Ελλάδα έχει τη μεγαλύτερη έκταση από όλα τα άλλα κράτη, ο πληθυσμός της είναι πολύ μικρός και σε άμεση σχέση με το χαμηλό ΑΕΠ της – ενώ περιορίζεται συνεχώς, όταν σε πολλές άλλες χώρες αυξάνεται ή παραμένει υψηλός, όπως άλλωστε το ΑΕΠ τους. Λογικά βέβαια θα έπρεπε να προσθέσει κανείς εδώ και τη θαλάσσια επικράτεια μας, η οποία είναι πολύ μεγάλη και οικονομικά εκμεταλλεύσιμη – ενώ θα μπορούσε να είναι πολύ περισσότερο εκμεταλλεύσιμη, με κριτήριο τον υπόγειο πλούτο της και όχι μόνο.
Ο λόγος τώρα που περιορίζεται ο πληθυσμός της χώρας μας δεν είναι άλλος από το ότι, δεν είναι σε θέση η οικονομία μας να εκθρέψει περισσότερους – οπότε είτε μειώνονται οι γεννήσεις, λόγω του κόστους ζωής, είτε οι Έλληνες μεταναστεύουν, για να μπορέσουν να επιβιώσουν.
Συνεχίζοντας, η αιτία της οικονομικής μας ένδειας, είναι ξεκάθαρα η κακοδιαχείριση εκ μέρους των κυβερνήσεων μας – αφού από πολλές διαφορετικές πλευρές η χώρα μας είναι πάμπλουτη, συγκριτικά με πολλά άλλα κράτη. Διαθέτουμε μεγάλο ορυκτό πλούτο, φυσικές ομορφιές, πολιτιστικό πλούτο, εύφορη γη, ιδανικό κλίμα και τόσα πολλά άλλα που δεν διαθέτουν τα παραπάνω κράτη – οπότε το πρόβλημα μας δεν μπορεί να είναι άλλο από το ότι, δεν μπορούμε να τα διαχειριστούμε σωστά.
Ακόμη χειρότερα τα σπαταλάμε, ειδικά τα τελευταία χρόνια των μνημονίων, με το ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και με τους πλειστηριασμούς της ιδιωτικής – έως ότου δεν θα μας ανήκει πια τίποτα. Έως εκείνη τη στιγμή που θα αλλάξει το ιδιοκτησιακό μας καθεστώς – οπότε αφενός μεν θα εγκαταλείψουν τη χώρα μας ακόμη περισσότεροι, αφετέρου όσοι παραμείνουν θα είναι σκλάβοι χρέους που θα εργάζονται με εξευτελιστικές συνθήκες και μισθούς, για τους νέους ιδιοκτήτες της Ελλάδας.
Γιατί σκλάβοι χρέους; Απλούστατα, επειδή το δημόσιο χρέος μας συνεχίζει να αυξάνεται (ξεπέρασε τα 400 δις €, όταν χρεοκοπήσαμε με 300 δις €), το ιδιωτικό επίσης (πάνω από 410 δις €, εκ των οποίων τα 260 δις € κόκκινο, ενώ οι κυβερνήσεις μας παράγουν μόνο ελλείμματα και χρέη που χρηματοδοτούν με δανεικά.
Αντί δε να αναζητούν πρακτικές λύσεις, επικεντρώνονται στην επικοινωνία, με τη μορφή της χειραγώγησης – σε μεγάλα λόγια που όμως διαψεύδονται καθημερινά από τους αριθμούς. Δυστυχώς όμως οι Πολίτες εν προκειμένω θυμίζουν αυτόν που ακούει στην τηλεόραση πως η ημέρα είναι ηλιόλουστη και δεν κοιτάζει από το παράθυρο την καταιγίδα που μαίνεται – προφανώς επειδή το τελευταίο δεν τον εξυπηρετεί.