Και μπορεί η πανδημία του κορωνοϊού να αποτελεί μια υγειονομική κρίση αλλά αυτό δεν σημαίνει με τον κόσμο κλεισμένο μέσα η κυβέρνηση Κ.Μητσοτάκη δεν είναι έτοιμη να κάψει κάθε στοιχείο της ελληνικής οικονομίας που στο δικό τους μυαλό κρίνουν ότι δεν τους βοηθά.
Η αρχή έγινε με τα λιγνιτικά εργοστάσια παραγωγής ενέργειας που έδιναν την ενεργειακή αυτονομία της χώρας. Εν συνεχεία φέρνουν έναν νέο νομοσχέδιο για τα εργασιακά που στόχο έχει να διαλυθεί κάθε βασική εργασιακή έννοια όπως την ξέραμε με σύνθημα μάλιστα το ευφάνταστο ” ο εργαζόμενος θα αποφασίζει πως θα δουλεύει και όχι ότι θέλει ο εργοδότης«! Άραγε που τα λένε αυτά ή καλύτερα απορούμε έχουν δουλέψει έξω να δουν αν αυτό εφαρμοστεί ποιος θ κερδίσει ο εργοδότης ή ο εργαζόμενος;
Και έρχεται τώρα το τρίτο “χτύπημα” στην διαλυμένη από τα lockdown ελληνική οικονομία. Πλέον στόχος της κυβέρνησης είναι η κατάργηση της μεσαίας τάξης που για την ομάδα του Α.Πατέλη (όταν δεν δίνει συνεντεύξεις για το λάθος της λήψης διδακτορικού) είναι αδυναμία για την Ελλάδα.
Έτσι η Ελλάδα προωθεί συγχωνεύσεις και εξαγορές επιχειρήσεων» είναι ο τίτλος της οικονομικής επιθεώρησης Handelsblatt, που υποστηρίζει ότι «στην ΕΕ καμία οικονομία δεν είναι τόσο κατακερματισμένη, όσο η ελληνική. Τώρα η κυβέρνηση της Αθήνας θέλει να προσφέρει κίνητρα για συγχωνεύσεις επιχειρήσεων». Πρόκειται για «φοροαπαλλαγές, ευνοϊκά δάνεια και κρατικές επιδοτήσεις».
Και αυτό γιατί, όπως επισημαίνει η Handelsblatt, «οι μικρές επιχειρήσεις αποτελούν μία από τις δομικές αδυναμίες της ελληνικής οικονομίας. Το 48,5% των ελληνικών επιχειρήσεων απασχολεί λιγότερους από δέκα συνεργάτες. Στην ΕΕ το αντίστοιχο ποσοστό επιχειρήσεων είναι 30%. Το 56% της απασχόλησης αντιστοιχεί σε πολύ μικρές επιχειρήσεις που διαθέτουν έως πέντε συνεργάτες.
Μόνο μία στις πέντε ελληνικές επιχειρήσεις έχει περισσότερους από 250 εργαζόμενους. Αντιστοίχως ισχνή είναι η ρευστότητα, η παραγωγικότητα και η διάθεση καινοτομίας στις περισσότερες επιχειρήσεις».
Η γερμανική εφημερίδα φιλοξενεί δηλώσεις του οικονομικού συμβούλου της κυβέρνησης, Αλέξη Πατέλη, ο οποίος τονίζει ότι «με κρατική στήριξη οι επιχειρήσεις αυτές πρέπει να αυξήσουν την παραγωγικότητά τους, να επιδείξουν πνεύμα καινοτομίας, να εξάγουν και να επενδύσουν περισσότερο. Αυτό μπορεί να γίνει με την κλασική μέθοδο της συγχώνευσης, αλλά και με πλατφόρμες για τη δημιουργία επιχειρηματικών clusters».
Η Handelsblatt παρατηρεί ότι σχετικό νομοσχέδιο αναμένεται μέσα στο καλοκαίρι και όλα αυτά αποτελούν «μέρος του εθνικού προγράμματος ανασυγκρότησης Greece 2.0 στο πλαίσιο του ευρωπαϊκού ταμείου Next Generation EU.
Με αυτό το σχέδιο η ΕΕ θέλει να αμβλύνει τις οικονομικές συνέπειες της πανδημίας και να θωρακίσει τα κράτη-μέλη απέναντι στην κρίση. Από το Ταμείο Ανάκαμψης η Ελλάδα αναμένει επιδοτήσεις 17,8 δισεκατομμυρίων ευρώ, καθώς και χαμηλότοκα δάνεια 12,7 δισεκατομμυρίων ευρώ στα επόμενα έξι χρόνια».
Έτσι ίσως έρχεται να επιβεβαιωθεί η μεγάλη εντύπωση που είχε προκαλέσει σε όσους παρατηρητικούς είχαν προσέξει κάτι το φαινομενικά «τυχαίο», σε τηλεδιάσκεψη που είχε πραγματοποιήσει ο πρωθυπουργός Κ.Μητσοτάκης: Επάνω στο γραφείο του βρισκόταν ένα βιβλίο με τον τίτλο “ Covid-19: The Great Reset ” το οποίο θεωρείται -και είναι- η «Βίβλος» του δεύτερου κύματος της νέας παγκοσμιοποίησης μετά τον κορωνοϊό.
Ένα βιβλίο που εξηγεί γιατί όσα φαινομενικά απίστευτα συμβαίνουν αυτή την στιγμή στον πλανήτη με αφορμή έναν ιό που δεν είναι τίποτα περισσότερο από μια γρίπη υψηλής φονικότητας σε μεγάλες ηλικίες ατόμων από υποκείμενα νοσήματα, έστω υψηλής μεταδοτικότητας, δεν είναι τίποτε λιγότερο από την προετοιμασία για μια Νέα Τάξη Πραγμάτων.
Σύμφωνα με το… επίσημο σενάριο, λοιπόν, ο φακός «έπιασε τυχαία» επάνω στο γραφείο του πρωθυπουργού, το βιβλίο η «Μεγάλη Επαναφορά» ή η «Μεγάλη Επανεκκίνηση» που έχουν γράψει οι Klaus Schwab και Thierry Malleret ανώτερα στελέχη του διεθνιστικού Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ (WEF).
Η έμμεση αυτή «δήλωση» του πρωθυπουργού, δείχνει ότι ο Κ.Μητσοτάκης να θέλει να δείξει ποιο είναι το μέλλον που επιλέγει και ο ίδιος, προφανώς ενστερνιζόμενος το νέο δόγμα της, πριν και της μετά, κορωνοϊού εποχής, όπου σύμφωνα με τους εμπνευστές του σχεδίου η πανδημία μπορεί και πρέπει να αποτελέσει την αιτία για την «μεγάλη παγκόσμια μεταρρύθμιση».
Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ανάλυση για να αντιληφθεί κάποιος τους σκοπούς του σχεδιασμού αυτού: Δημιουργία οικονομικής ασφυξίας και κατάρρευσης προκειμένου ο κόσμος να οδηγηθεί σε ένα νέο «οικονομικό μοντέλο» άκρατης παγκοσμιοποίησης, μιλώντας για «νέα εποχή», ως συνέχεια της «νέας παγκόσμιας τάξης» που είχε εγκαινιάσει ο Τζορτζ Μπους ο πρεσβύτερος το 1990.
Έτσι το “Great Reset” θα γίνει αφορμή για να δούμε κινήσεις μεγάλων παγκόσμιων θεσμών, όπως είναι η Τριμερής Επιτροπή, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου και η Ευρωπαϊκή Ένωση να «μεταρρυθμίζονται» και να «μεταρρυθμίζουν» άλλους, ενίοτε και δια απειλών.
Άλλωστε ο πρωθυπουργός είχε δηλώσει πως «το 2021 πρέπει να είναι η χρονιά της ‘μεγάλης επανεκκίνησης».