Στα 100 ευρώ που δαπανά το κράτος για κοινωνικές παροχές τα 62,7 ευρώ πάνε για συντάξεις και μόλις τα 15,3 ευρώ κατευθύνονται με τη μορφή επιδόματος στον υπόλοιπο ενεργό πληθυσμό, όπως αυτό προκύπτει από σχετικά στοιχεία της έκθεσης του ΟΟΣΑ.
Οι κοινωνικές δαπάνες στη χώρα μας μπορεί να βρίσκονται κοντά στον μέσον όρο των κρατών μελών του οργανισμού, ήτοι στο 24% (στοιχεία 2019) του ΑΕΠ έναντι 19,9% στον ΟΟΣΑ.
Όμως η Ελλάδα μαζί με την Ιταλία έχουν το υψηλότερο ποσοστό δημόσιων συνταξιοδοτικών δαπανών, 15,5% και 15,6% αντίστοιχα με τη χώρα μας να καταγράφει ακόμη ένα αρνητικό ρεκόρ διαθέτοντας και το χαμηλότερο ποσοστό κοινωνικών δαπανών εκτός των παροχών υγείας σε είδος (0,4% του ΑΕΠ)
Στην πράξη, η Ελλάδα ακόμη και μετά τις δραστικές περικοπές των μνημονιακών χρόνων και τους δημοσιονομικούς περιορισμούς, διατήρησε υψηλά τις δαπάνες για συντάξεις , περιορίζοντας έτσι τη δυνατότητα των πολιτών και κυρίως των ευάλωτων ομάδων που ανήκουν στον ενεργό πληθυσμό της χώρας , να έχουν πρόσβαση σε δράσεις και παροχές κοινωνικής υποστήριξης.
Το πρόβλημα αναμένεται να είναι μεγαλύτερο, με την πάροδο των ετών και τη δραματική γήρανση του πληθυσμού καθώς θεωρείται δεδομένο ότι το δημογραφικό θα ασκήσει πιέσεις για αύξηση των κοινωνικών δαπανών, κυρίως ως προς σκέλος της υγειονομικής περίθαλψης και της εισοδηματικής στήριξης των συνταξιούχων.
Βέβαια, σε μεσοπρόθεσμο επίπεδο, όπως επισημαίνει ο ΟΟΣΑ στην έκθεση του, η πανδημία COVID-19 αναμένεται να οδηγήσει όχι μόνο τη χώρα μας αλλά και όλες τις χώρες – μέλη του σε σημαντική αύξηση των κοινωνικών δαπανών καθώς οι απαιτήσεις για συστήματα υγειονομικής περίθαλψης έχουν προφανώς αυξηθεί και έχει τεθεί σε εφαρμογή ή έχει επεκταθεί ένα ευρύ φάσμα κοινωνικών ενισχύσεων για να βοηθήσουν τους ανθρώπους να αντιμετωπίσουν τις οικονομικές επιπτώσεις της πανδημίας.
Η έκθεση δείχνει ότι για μια ακόμη χρονιά (τα διαθέσιμα στοιχεία για τις περισσότερες χώρες αφορούν το 2017) οι κοινωνικές δαπάνες στη χώρα μας παραμένουν πέριξ του 24% (συγκεκριμένα 24,7% το 2017 έναντι 25,4% το 2015 και 24,8% το 2010) με την κρατική χρηματοδότηση στις συντάξεις να λαμβάνει τη μερίδα λέοντος
.Αναλυτικά, το 15,5% των δαπανών του Δημοσίου για κοινωνική προστασία πηγαίνει στις συντάξεις έναντι 7,8% στον ΟΟΣΑ, 13,6% στη Γαλλία και 12,7% του ΑΕΠ στην Πορτογαλία.
Σύμφωνα με τους μελετητές, οι υψηλές δημόσιες δαπάνες για συντάξεις οφείλονται κατά κύριο λόγο στις σχετικά χαμηλές πραγματικές ηλικίες συνταξιοδότησης, στις σχετικά υψηλές συντάξεις ή ακόμη και στις αντίστοιχα σχετικά χαμηλές δαπάνες ιδιωτικών συνταξιοδοτικών προγραμμάτων.
Το ποσοστό των κοινωνικών δαπανών που κατευθύνεται στον ενεργό πληθυσμό, ήτοι σε άτομα που βρίσκονται σε ηλικία εργασίας είναι 3,8% του ΑΕΠ, με τον μέσο όρο στα κράτη –μέλη του ΟΟΣΑ να είναι επίσης 3,7% στη Γαλλία 5,3% , στην Ιταλία 4% και στην Πορτογαλία 3,3%.
Με πληροφορίες από την εφημερίδα “Καθημερινή”