Μια νέα έρευνα ανακάλυψε ότι ο ανθρώπινος οργανισμός διαχειρίζεται πολύ καλά τις υπερβολές – αρκεί να είναι περιστασιακές.
Και όταν λέμε έρευνα, εννοούμε ότι όσοι συμμετείχαν έπρεπε να φάνε όση πίτσα αντέχουν. Έπειτα, υποβλήθηκαν σε αιματολογικές εξετάσεις, των οποίων τα αποτελέσματα ομολογουμένως εντυπωσίασαν τους ερευνητές.
«Αυτή η έρευνα αποκαλύπτει ότι τα σώματά μας προσαρμόζονται καλά στην υπερβολική κατανάλωση συγκεκριμένων συστατικών από ένα και μόνο τεράστιο γεύμα», σημειώνει ο James Betts, καθηγητής μεταβολικής φυσιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Μπαθ, που επέβλεψε την έρευνα.
Από τους συμμετέχοντες ζητήθηκε αρχικά να φάνε πίτσα μέχρι να νιώσουν «άνετα χορτάτοι» και έπειτα, σε επόμενη συνεδρία, να φάνε «μέχρι να μην μπορούν να φάνε ούτε μια ακόμα μπουκιά», ενώ έπειτα καταγράφηκε η διάθεση και η όρεξή τους, αλλά και η μεταβολική και ορμονική τους λειτουργία. Στη δεύτερη περίπτωση, αυτοί που το είχαν «παρακάνει», έφαγαν διπλάσιο αριθμό θερμίδων (κατανάλωσαν κατά μέσο όρο 3113 θερμίδες ή 1,5 τεράστια πίτσα), δηλαδή πολύ περισσότερες από τις ημερήσιες θερμιδικές ανάγκες τους. Κι όμως, το σώμα τους κατάφερε να διατηρήσει τη χημική ισορροπία στο αίμα τους, διαχειριζόμενο αποτελεσματικά την υπερβολική εισροή τροφής. Αυτό δείχνει ότι οι περιστασιακές… λαιμαργίες δεν έχουν άμεσες αρνητικές συνέπειες όσον αφορά τον έλεγχο του μεταβολισμού.
«Όλοι γνωρίζουμε τους μακροπρόθεσμους κινδύνους που κρύβουν οι υπερβολές στο φαγητό, όσον αφορά την παχυσαρκία, τον διαβήτη τύπου 2 και τις καρδιαγγειακές ασθένειες», λέει ο ερευνητής Aaron Hengist, υποψήφιος διδάκτωρ στο Πανεπιστήμιο του Μπαθ. «Τα ευρήματά μας δείχνουν ότι το σώμα μας στην πραγματικότητα αντεπεξέρχεται εντυπωσιακά καλά, όταν έρχεται αντιμέτωπο με μαζική και ξαφνική κατανάλωση θερμίδων». Τα επίπεδα του σακχάρου παραμένουν σταθερά, ενώ τα επίπεδα της ινσουλίνης διπλασιάζονται για να τα ελέγξουν. Τα τριγλυκερίδια και τα λιπαρά οξέα δεν αυξάνονται παρά ελάχιστα.
Άλλες έρευνες έχουν δείξει ότι, με μέτρια κατανάλωση φαγητού, τα λιπίδια του αίματος αυξάνονται αναλογικά με την ποσότητα του φαγητού, γεγονός που υποδεικνύει ότι πρέπει να υπάρχει ένα «πλαφόν» στο σώμα, που εφαρμόζεται όταν καταναλώνεται υπερβολικά πολύ λίπος.
Υπάρχει όμως μία κατηγορία, στην οποία αυτοί που το παρακάνουν υστερούν: στα επίπεδα ενέργειας. Όσοι έφαγαν πάρα πολύ ήταν ληθαργικοί για ένα διάστημα μεγαλύτερο των τεσσάρων ωρών. Οπότε, το τίμημα της πίτσας είναι αυτό που αποκαλούν «κώμα φαγητού».
Αυτό που πρέπει να θυμάσαι, τελικά, είναι το εξής: «Η έρευνα δείχνει ότι αν ένα υγιές άτομο του δίνει και καταλαβαίνει περιστασιακά, τρώγοντας, για παράδειγμα, σε έναν μπουφέ ή στο χριστουγεννιάτικο τραπέζι, δεν υπάρχουν άμεσες αρνητικές συνέπειες, που να αφορούν την απώλεια του μεταβολικού ελέγχου», λέει ο Betts, ο οποίος τώρα σχεδιάζει να επαναλάβει την έρευνα σε γυναίκες, σε μεγαλύτερους ηλικιακά πληθυσμούς και σε υπέρβαρους, καθώς τα συγκεκριμένα αποτελέσματα αφορούν άντρες από 22 έως 37 ετών. «Το βασικό πρόβλημα με το υπερβολικό φαγητό είναι ότι αποθηκεύει επιπλέον ενέργεια στο σώμα μας με τη μορφή λίπους».