Μέρος 1ο
Μέρος 2ο
Μέρος 3ο
Στο τέταρτο και τελευταίο μέρος της αποκαλυπτικής έρευνας για την κατάληψη της παγκόσμιας πολιτικής δημόσιας υγείας από το κίνημα των εμβολίων, εξηγούμε το πώς η επιβολή των προγραμμάτων ανοσοποίησης και των καινοτομιών παρακολούθησης και η ομαλοποίηση του εμβολιασμού “καθ’ όλη τη διάρκεια της ζωής” απέφερε πρωτοφανή δισεκατομμύρια στους φαρμακοπαραγωγούς και τους επενδυτές τους, την ίδια στιγμή που υπέκλεψε τους παγκόσμιους πόρους υγείας.
Η προσθήκη εμβολίων στα προγράμματα εμβολιασμού των χωρών υποτίθεται ότι είναι η λειτουργία των συμβουλευτικών ομάδων εμπειρογνωμόνων. Μπορεί επίσης να επηρεαστεί από το lobbying, που χρηματοδοτείται από τη βιομηχανία, για να δημιουργηθεί η εντύπωση μιας δημόσιας απαίτησης για αυξημένη πρόσβαση σε ορισμένα εμβόλια.
Πράγματι, πολλοί από τους ανώτερους ιατρικούς και επιστημονικούς συμβούλους των κυβερνήσεων έχουν στενούς δεσμούς ή συμφέροντα με φαρμακευτικές εταιρείες και οι διασταυρώσεις είναι πολλαπλές.
Ρίξτε μια πιο προσεκτική ματιά, για παράδειγμα, στην εταιρική σχέση Supporting Active Aging Through Immunisation (SAATI). Ιδρύθηκε το 2011, καθώς ξεκινούσε η λεγόμενη δεκαετία του εμβολίου, με πρωτοβουλία της Συνομοσπονδίας Οργανώσεων Μηνιγγίτιδας (CoMo).
Το 2013, η SAATI σύναψε συμφωνία συνεργασίας μέσω μνημονίου κατανόησης με την Vaccines Europe. Ο οργανισμός αυτός ήταν προηγουμένως γνωστός ως European Vaccine Manufacturers, η εξειδικευμένη ομάδα εμβολίων στο πλαίσιο της Ευρωπαϊκής Ομοσπονδίας Φαρμακευτικών Βιομηχανιών και Συνδέσμων.
Μια έκθεση της SAATI του 2014 που ζητούσε περισσότερο εμβολιασμό ενηλίκων εκπονήθηκε από τη διεθνή εταιρεία δημοσίων σχέσεων Hill and Knowlton και χρηματοδοτήθηκε από την Pfizer.
Ο καθηγητής Dr. Javier Garau, πρόεδρος της SAATI, δήλωσε: “Καθώς μεγαλώνουμε, το ανοσοποιητικό σύστημα εξασθενεί, αυξάνοντας τον κίνδυνο να προσβληθούμε από μολυσματικές ασθένειες. Επιπλέον, η επίκτητη ανοσία σε ορισμένες λοιμώξεις (τέτανος, κοκκύτης, διφθερίτιδα) μειώνεται με την ηλικία- εξαιτίας αυτού, ο εμβολιασμός και ο επανεμβολιασμός αποτελούν ιδιαίτερα σημαντική στρατηγική πρόληψης για τους ενήλικες.
‘Είμαστε αποφασισμένοι να συνεργαστούμε με όλους τους σχετικούς φορείς για να γίνει ο εμβολιασμός κατά τη διάρκεια της ζωής κανόνας ως μέρος της υγιούς γήρανσης, της δημόσιας υγείας ή των στρατηγικών πρόληψης’.
Η επίκτητη ανοσία για την οποία κάνει λόγο ο Garau προέρχεται από τα εμβόλια και η μείωση της προστασίας με την πάροδο του χρόνου ονομάζεται δευτερογενής ανεπάρκεια του εμβολίου.
Τα εμβόλια δεν παρέχουν ανοσία εφ’ όρου ζωής. Καθώς η παρεχόμενη προστασία εξασθενεί, απαιτείται περισσότερος εμβολιασμός.
Η CoMo δημιουργήθηκε το 1994 και χρηματοδοτείται από τις Pfizer, Sanofi και GSK. Μια αμερικανική φιλανθρωπική οργάνωση που συνδέεται με αυτήν, το Ίδρυμα Emily’s Dash, άσκησε με επιτυχία πιέσεις στα Κέντρα Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων (CDC) των ΗΠΑ για να μειωθεί η ηλικία στην οποία τα παιδιά μπορούν να κάνουν εμβόλιο κατά της μηνιγγίτιδας.
Η CoMo λαμβάνει πρόσθετη οικονομική υποστήριξη από τον Συνασπισμό για την Ανοσοποίηση σε όλη τη διάρκεια της ζωής (CLCI), του οποίου οι μεμονωμένοι χορηγοί είναι η MSD, η Sanofi-Pasteur και η Vaccines-Europe και του οποίου τα μέλη είναι η Moderna, η Sanofi-Pasteur, η MSD, η Novavax, η Pfizer, η Seqirus, η Takeda και η VBI Vaccines.
Η Seqirus έχει σύμβαση με την Biomedical Advanced Research and Development Authority, μια κυβερνητική υπηρεσία των ΗΠΑ, για την ανάπτυξη εμβολίων επόμενης γενιάς αυτοενισχυόμενου mRNA για τη γρίπη. Αναπτύσσει επίσης νέα εμβόλια Covid-19 χρησιμοποιώντας τεχνολογία που υποτίθεται ότι έχει λιγότερες παρενέργειες από τα εμβόλια γονιδιακής θεραπείας mRNA πρώτης γενιάς.
Η Παγκόσμια Τράπεζα έχει πλέον “χρηματοδοτήσει” τις επιδημίες και τις πανδημίες μέσω της έκδοσης ομολόγων, καθιστώντας τες όχημα κέρδους που εδραιώνει τη μονιμότητά τους. Τα ομόλογα εμβολίων εισήχθησαν το 2011 για τη χρηματοδότηση της GAVI. Το 2017, πριν καν ακούσουμε για το Covid-19, είχαν εισαχθεί ένα ομόλογο πανδημίας και μια χρηματοδοτική διευκόλυνση. Τον Μάιο του 2021, κυκλοφόρησαν ομόλογα εμβολίων Covid-19 ύψους 750 εκατομμυρίων δολαρίων, τα οποία ανέλαβε η τράπεζα JP Morgan Bank που συνδέεται με τη Rockefeller.
‘Κανείς στον κόσμο δεν είναι ασφαλής από την απειλή του Covid-19 μέχρι να είναι όλοι ασφαλείς’, δήλωσε ο Seth Berkley, διευθύνων σύμβουλος της GAVI Alliance. ‘Και αυτή η συναλλαγή θα μας βοηθήσει να προμηθεύσουμε τις χώρες με χαμηλότερο εισόδημα με τις δόσεις εμβολίου που χρειάζονται για να αναχαιτίσουν την πανδημία στην πιο οξεία φάση της.
‘Τα έσοδα από τα ομόλογα θα ενισχύσουν επίσης τη συνεχή υποστήριξη της GAVI για τα βασικά προγράμματα εμβολιασμού της, ώστε να διασφαλιστεί ότι η συνήθης ανοσοποίηση δεν θα μείνει πίσω και ότι δεν θα χαθούν τα σκληρά κερδισμένα κέρδη κατά των ασθενειών που προλαμβάνονται με εμβολιασμό’.
Όλες οι χώρες εκτός από τις πολύ φτωχότερες αναμένεται να αναλάβουν πρόσθετο βάρος χρέους για την αγορά και τη διανομή των εμβολίων. Μέχρι τον Ιούνιο του 2021, απρόθυμες να το πράξουν, οι αναπτυσσόμενες χώρες είχαν αξιοποιήσει μόνο 3,9 δισεκατομμύρια δολάρια από τα 100 δισεκατομμύρια δολάρια που είχε διαθέσει η Παγκόσμια Τράπεζα για τη χρηματοδότηση των εμβολίων Covid.
Είναι δύσκολο να δούμε τα εμβόλια Covid-19 ως κάτι άλλο εκτός από μια αγελάδα μετρητών για τη βιομηχανία. Τον Φεβρουάριο του 2021, δύο μήνες αφότου ο εποπτικός οργανισμός του Ηνωμένου Βασιλείου Medicines and Healthcare products Regulatory Agency (MHRA) εξέδωσε προσωρινή άδεια χρήσης για το εμβόλιο της Pfizer, ο οικονομικός διευθυντής της εταιρείας, Frank D’Amelio, δήλωσε στους επενδυτές ότι το περιθώριο κέρδους για το εμβόλιο ήταν στα ανώτερα 20 ανα σεντ.
Αυτό βασίστηκε σε αυτό που αποκάλεσε “τιμολόγηση πανδημίας” – χρεώνοντας 19,50 δολάρια ανά δόση σε σύγκριση με μια κανονική τιμή έως και 175 δολάρια. Πρόσθεσε ότι το ποσοστό θα μπορούσε να αυξηθεί ανάλογα με τις οικονομίες κλίμακας.
Ο διευθύνων σύμβουλος της Pfizer, Albert Bourla, δήλωσε ότι “μια ανθεκτική ροή εσόδων από το εμβόλιο Covid-19, όπως συμβαίνει στη γρίπη”, είναι πιθανή για την εταιρεία, επειδή θα χρειαστούν αναμνηστικά εμβόλια και θα πρέπει να αντιμετωπιστούν τα αναδυόμενα παραλλαγμένα στελέχη.
Τα εμβόλια Covid, καταρρίπτοντας τη συμβατική σοφία, εγκρίθηκαν για χρήση σε εξαιρετικές περιπτώσεις. Ο Bourla δήλωσε: “Πιστεύω ότι ο Covid δημιούργησε μια νέα κανονικότητα”.
Ακόμα και στα μειωμένα επίπεδα “πανδημικής τιμολόγησης”, ο οικονομικός μποναμάς για την εταιρεία ήταν αστρονομικός. Τον Νοέμβριο του 2021, στελέχη της Pfizer δήλωσαν σε θεσμικούς επενδυτές ότι τα έσοδα ύψους 39 δισεκατομμυρίων δολαρίων από το εμβόλιο Covid-19 αντιπροσώπευαν το 44% των συνολικών εσόδων ρεκόρ 88 δισεκατομμυρίων δολαρίων για το έτος.
Μέσα στην ευφορία που ακολούθησε τη χορήγηση των αδειών επείγουσας χρήσης για τα εμβόλια Covid και τα τεράστια κέρδη, σχεδιάζονται πολλά νέα εμβόλια και οι προσδοκίες του κλάδου έχουν αυξηθεί.
Όπως αναφέρθηκε στο πρώτο μέρος αυτής της έρευνας, ο ειδικός σε θέματα διεθνούς πολιτικής υγείας William Muraskin προειδοποίησε το 2017 ότι “ένας ολοκληρωτικός πόλεμος κατά των μικροβίων σχεδιάζεται αυτή τη στιγμή από τους υποστηρικτές της εξάλειψης, οι οποίοι σκοπεύουν να επικρατήσουν ανεξάρτητα από τις επιλογές των κυβερνήσεων των αναπτυσσόμενων χωρών ή των λαών τους”.
Όπως και ο “πόλεμος ή τρομοκρατία”, επρόκειτο για μια έννοια ανοιχτού τύπου, διφορούμενη και χρήσιμη για να δικαιολογήσει μια σειρά από ενέργειες. Ο Muraskin υποστηρίζει ότι ο εμβολιασμός έχει δοθεί προτεραιότητα σε βάρος και εις βάρος των ήδη περιορισμένων πόρων των συστημάτων υγείας των αναπτυσσόμενων χωρών.
Ο Covid-19 έχει πλέον καταλάβει τους πόρους των συστημάτων υγείας του βιομηχανικού κόσμου και έχει υπονομεύσει τις οικονομίες τους με πρωτοφανή τρόπο. Το Ισραήλ μόλις ενέκρινε το τέταρτο ενισχυτικό του μέσα σε ένα χρόνο, ενώ ο απολογισμός των ανεπιθύμητων ενεργειών και των θανάτων αυξάνεται στο πέρασμά τους. Είναι πλέον φανερό ότι η ροή εσόδων είναι προς το παρόν πιο “ανθεκτική” από οποιαδήποτε προστασία που προκύπτει από τα εμβόλια.
Η ατζέντα της δημόσιας υγείας έχει καταληφθεί εδώ και πολύ καιρό από ιδιωτικά συμφέροντα. Η εκστρατεία για την εξάλειψη του Covid-19 και άλλων ασθενειών μέσω του εμβολιασμού αντικατοπτρίζει τις προκαταλήψεις της GAVI, των εταίρων της Συμμαχίας Εμβολίων, και κυρίως εκείνες των ιδρυτών της.
Η λογική μπορεί να είναι αμφισβητήσιμη, αλλά η προσέγγιση είναι σίγουρα προσοδοφόρα. Η εκρίζωση φαίνεται να είναι ένα ανόητο παιχνίδι, στο οποίο όμως θα αναγκαστούμε όλοι να συμμετάσχουμε αν τα διαβατήρια εμβολιασμού γίνουν μόνιμος μηχανισμός πρόσβασης στην καθημερινότητά μας.
Από το 2013, ένας αγωγός 120 νέων εμβολίων βρισκόταν υπό ανάπτυξη και μόνο τα μισά από αυτά απευθύνονταν σε τροπικές ασθένειες που πλήττουν τις αναπτυσσόμενες χώρες. Τώρα υπάρχουν περισσότερα.
Πόσα από αυτά προορίζονται να προστεθούν στα εθνικά προγράμματα εμβολιασμού και να χρησιμοποιηθούν αδιακρίτως; Πόσα μπορεί να γίνουν υποχρεωτικά; Η κοινωνία χρειάζεται μια ευρύτερη συζήτηση για τα πλεονεκτήματα του πολέμου κατά των μικροβίων πριν μας παρασύρει όλους.