Το εξωτικό νησί Παπούα Νέα Γουινέα είναι πλέον έρμαιο της εγκληματικότητας, με την πρωτεύουσά του Port Moresby να λογίζεται μια από τις πόλεις του κόσμου που απλά δεν μπορείς να επιβιώσεις.
Η αστυνομία μάχεται βίαια με δολοφονικές συμμορίες. Ενδημική βία, ακραία φτώχεια, άσεμνος πλούτος και διαφθορά σε όλα τα επίπεδα. Καλώς ήρθατε στο Port-Moresby, στην Παπούα Νέα Γουινέα.
Το περασμένο καλοκαίρι, μια διευθέτηση λογαριασμών μεταξύ φυλών άφησε 32 νεκρούς. Αλλά αυτό δεν είναι τίποτα σε σύγκριση με αυτό που συμβαίνει στην πόλη. Εδώ η αστυνομία διεξάγει έναν ανελέητο πόλεμο εναντίον των συμμοριών Raskols.
Το 2020, το Port Moresby κατατάχθηκε στη 2η πιο βίαιη πρωτεύουσα στον κόσμο, ακριβώς πίσω από το Καράκας της Βενεζουέλας. Ειδικά οι γυναίκες πληρώνουν υψηλό τίμημα για αυτή τη βία.
Το 80% των ανδρών παραδέχονται ότι χτυπούν τη γυναίκα τους τακτικά. Μία στις δύο γυναίκες θα βιαστεί κατά τη διάρκεια της ζωής της. Υπάρχουν μόνο λίγα καταφύγια στα οποία μπορούν να απευθυνθούν και οι επιτιθέμενοι σπάνια διώκονται ποινικά.
Η διαφθορά είναι επίσης διάχυτη και για όσους έχουν τις σωστές συνδέσεις, το PNG είναι ένα El Dorado. Χάρη στα πλούσια κοιτάσματα ορυκτών της, η πρωτεύουσα γνώρισε μια ασυναγώνιστη έκρηξη ακινήτων τα τελευταία 10 χρόνια.
Σκηνοθεσία: ALEXANDRE SPALAIKOVITCH AND GUILLAUME LHOTELLIER
Μια εις βάθος εξερεύνηση της Παπούα Νέας Γουινέας: Αποκαλύπτοντας τις εξαφανιζόμενες παραδόσεις, την κοινωνικοοικονομική ανισότητα, τον εγκληματικό υπόκοσμο, τη φυλετική βία και τη διαφθορά που μαστίζουν το έθνος
Ο φωτογράφος Stephen Dupont ταξίδεψε στη μυστηριώδη αυτή λωρίδα γης βόρεια της Αυστραλίας για να αποτυπώσει με τον φακό του το πρόσωπο της φρίκης: τα μέλη των συμμοριών που κυβερνάνε πλέον τη χώρα.
Ανήλικοι εγκληματίες, οπλισμένοι με μαχαίρια και πιστόλια, έχουν καταστρατηγήσει κάθε έννοια νόμου, με τη μητρόπολη να έχει παραδοθεί άνευ όρων στη δράση των ένοπλων σπειρών, γνωστών ως «Raskols», που στη γλώσσα των αυτοχθόνων Tok Pisin σημαίνει «εγκληματίες».
Η Νέα Γουινέα, ένα από τα πλέον άγνωστα μέρη του πλανήτη, με τα πυκνοκατοικημένα αστικά συγκροτήματα και την ανεργία να θερίζει (υπολογίζεται στο 60%), μετατρέπεται σταδιακά σε ένα απέραντο πεδίο μάχης: ο πόλεμος των φυλών έχει οδηγήσει σε έναν ατέλειωτο κύκλο βίας, απαγωγών, βιασμών και στυγερών δολοφονιών. Και ως «επιστέγασμα» του τρόμου, έρχονται τα τραγικά νούμερα του AIDS…
Σε μια χώρα που έχει χαθεί κάθε έννοια ελέγχου και ευνομίας, οι ιδιωτικές εταιρίες security είναι η μόνη ανθούσα επιχείρηση.
Η Νέα Γουινέα, η οποία διακήρυξε την ανεξαρτησία της από την Αυστραλία το 1975, βλέπει τον πληθυσμό της να μαστίζεται από πείνα και φτώχεια και τα νιάτα της να μετατρέπονται σε αδίστακτους εγκληματίες.
Η
Το πλέον σοκαριστικό ωστόσο φωτογραφικό εύρημα αφορά στην ένοπλη δράση των παιδιών, τα οποία ετοιμάζουν μάλιστα μόνα τους τον χειροποίητο οπλισμό τους. Πρόκειται για άνεργους εφήβους που ο μόνος τρόπος επιβίωσης είναι η συμμορίτικη δράση.
Παρά τη βία και το έγκλημα, οι γηγενείς βλέπουν συχνά τις πρακτικές των συμμοριών ως σύγχρονους «Ρομπέν των Δασών».
Με τη διαφθορά να έχει χτυπήσει κυβέρνηση και αστυνομία, η προσχώρηση σε μια σπείρα μοιάζει να είναι το μόνο αντιφάρμακο στην κρατική αυθαιρεσία: οι νεαροί κακοποιοί υπερασπίζονται τις γειτονιές τους και παρέχουν τροφή στην κοινότητά τους…
