Η διαρροή του τελευταίου, ηγεμονικού, μυθικού συμβολαίου του Λιονέλ Μέσι με την Μπαρτσελόνα, προκάλεσε την αντίδραση της κοινής γνώμης, η οποία δεν μπορεί να χωνέψει ότι ένας άνθρωπος, απλώς και μόνο επειδή κλωτσάει με μαγικό τρόπο μια μπάλα, παίρνει 555 εκατομμύρια ευρώ (τα μισά, βεβαίως, πάνε στην ισπανική Εφορία), μοιρασμένα σε τέσσερα χρόνια.
Προκάλεσε, βεβαίως, την αντίδραση του ίδιου του Αργεντινού σούπερ σταρ, του πατέρα – μάνατζερ του Χόρχε και των δικηγόρων του, οι οποίοι θα προχωρήσουν σε μηνύσεις κατά παντός υπευθύνου για την διαρροή ενός επαγγελματικού συμβολαίου, κάτι που είναι παράνομο και, ειδικά, από την στιγμή που είχε υπογραφεί ρήτρα εμπιστευτικότητας.
Προκάλεσε, ακόμα, την αντίδραση της (ακέφαλης εσχάτως) Μπαρτσελόνα, η οποία βλέπει η σχέση στοργής 21 ετών με τον κορυφαίο ποδοσφαιριστή που είχε ποτέ στις τάξεις της, να οδεύει προς άδοξο φινάλε, αφού η υπομονή του Μέσι έχει εξαντληθεί, με τα συνεχόμενα «φάουλ» του συλλόγου εναντίον του, αλλά και εναντίον της ίδιας της ομάδας.
Μια σχέση που μπορεί να γραφτεί μέσα από τα εκατοντάδες γκολ, τις αμέτρητες ασίστ, τα ασύλληπτα ρεκόρ, τις απίθανες ενέργειες που σήκωναν συνεχώς στο πόδι το «Καμπ Νόου», αλλά και τα περισσότερα γήπεδα όπου έπαιζε η Μπάρτσα. Μπορεί να γραφτεί, όμως, και μέσα από τα 1+8 συμβόλαια που υπέγραψε σε αυτά τα 21 χρόνια ο, κατά πολλούς, κορυφαίος ποδοσφαιριστής που είδε ποτέ άνθρωπος.
Η χαρτοπετσέτα του Τσάρλι
Έντεκα ημέρες πριν από τα Χριστούγεννα του 2000, τον Χόρχε Μέσι τον έζωναν τα φίδια. Οι (προφορικές) υποσχέσεις που είχε πάρει από την Μπαρτσελόνα για την φροντίδα του γιου του Λέο δεν είχαν αποτυπωθεί σε χαρτί και ήταν έτοιμος να τον πάρει και να γυρίσει στην Αργεντινή, την ώρα που και άλλες ευρωπαϊκές ομάδες τον είχαν πλευρίσει για το 13χρονο παιδί – φαινόμενο από το Ροσάριο.
Ο Κάρλες Ρεσάκ, τεχνικός γραμματέας ενός συλλόγου που βρισκόταν σε διοικητική και αγωνιστική κρίση, όπως τώρα δηλαδή, συναντήθηκε στο Τένις Κλαμπ Pompeia, στο βουνό του Μοντζουίκ στην Βαρκελώνη, με τον Οράσιο Γκατσιόλι, εκπρόσωπο τότε του Μέσι, και τον Τζουσέπ Μαρία Μινγκέγια, Καταλανό ατζέντη που είχε πάει τον Ντιέγκο Αρμάντο Μαραντόνα στην Μπάρτσα, αλλά μεσολάβησε και για το ταξίδι των Μέσι στην Βαρκελώνη.
Ο Ρεσάκ πληροφορήθηκε από Γκατσιόλι και Μινγκέγια ότι ο Χόρχε Μέσι είναι πολύ ανήσυχος, γιατί ο μικρός δεν μπορούσε να παίξει με την ομάδα Παίδων επειδή ήταν Αργεντινός και ο ίδιος δεν είχε καμία εγγύηση ότι θα έμενε τελικά στην ομάδα, παρ’ ότι ο παλαίμαχος ποδοσφαιριστής (και μετέπειτα βοηθός του Γιόχαν Κρόιφ στη «Dream Team» της δεκαετίας του ’90) πίεζε συνεχώς τον τότε πρόεδρο Τζουάν Γκασπάρ να πει το «ναι».
Ο Ρεσάκ, για να πείσει μια και καλή για το έντονο ενδιαφέρον των Μπλαουγκράνα να μονιμοποιήσουν την παρουσία του Μέσι στην καταλανική πρωτεύουσα, άρπαξε μια χαρτοπετσέτα (ελλείψει άλλου χαρτιού) και έγραψε τα παρακάτω: «Στη Βαρκελώνη, στις 14 Δεκεμβρίου του 2000 και παρουσία των κυρίων Μινγκέγια και Γκατσιόλι, ο Κάρλες Ρεσάκ, τεχνικός γραμματέας της Μπαρτσελόνα, δεσμεύεται υπ’ ευθύνη του και παρά το γεγονός ότι υπάρχουν κάποιες αντίθετες γνώμες, να προσφέρει συμβόλαιο στον παίκτη Λιονέλ Μέσι, πάντα και εφόσον τηρηθούν τα συμφωνημένα ποσά».
Ποια ήταν τα συμφωνημένα ποσά; Για τον πιτσιρικά, 600 ευρώ τον μήνα, σπίτι και, κυρίως, κάλυψη της (πολυδάπανης) θεραπείας με αυξητική ορμόνη, αφού ο Λέο κινδύνευε να μείνει… νάνος. Κάπως έτσι, πέρασε από τα 143 εκατοστά που ήταν όταν έφτασε στον σύλλογο, στα 169 που είναι πλέον. Η συγκεκριμένη συμφωνία περιλάμβανε και μια δουλειά για τον μπαμπά Χόρχε στα τμήματα υποδομής, ώστε να μπορούν οι δύο τους να ζουν άνετα.
Η ενηλικίωση
Ο Μέσι βγάζει μάτια σε όλες τις μικρές ομάδες της Μπαρτσελόνα, σκοράρει κατά ριπάς και έχει τρελάνει τους μελλοντικούς συμπαίκτες του στην πρώτη ομάδα, αλλά και τον προπονητή Φρανκ Ράικαρντ, ο οποίος του δίνει την ευκαιρία να κάνει ντεμπούτο στις 16 Νοεμβρίου του 2003 (σε ηλικία 16 ετών, τεσσάρων μηνών και 23 ημερών), σε φιλικό με την Πόρτο του Ζοσέ Μουρίνιο για τα εγκαίνια του «Ντραγκάο».
Στα 16 του, ο Λέο έχει προωθηθεί ήδη στην δεύτερη ομάδα και κάνει ντεμπούτο με την πρώτη τον Οκτώβριο του 2004, σε ντέρμπι με την Εσπανιόλ. Έχει γίνει το πουλέν του Ροναλντίνιο στα αποδυτήρια και, την Πρωτομαγιά του 2005, σημειώνει το πρώτο του γκολ ως Μπλαουγκράνα, ύστερα από ασίστ – λόμπα του Βραζιλιάνου μάγου.
Είναι πλέον μέλος της πρώτης ομάδας και ο πρόεδρος Τζουάν Λαπόρτα ξέρει πως έχει χρυσάφι στα χέρια του. Μόλις ο Αργεντινός ενηλικιώνεται (24 Ιουνίου του 2005), υπογράφει το πρώτο επαγγελματικό του συμβόλαιο, το οποίο θα του αποφέρει περί τα τρία εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο. Η ρήτρα αποδέσμευσης τοποθετείται στα 150 εκατ. ευρώ.
Το Μουντιάλ – καμπανάκι
Λίγες ημέρες μετά την υπογραφή του πρώτου του συμβολαίου ως ενήλικας και επαγγελματίας, ο Μέσι ταξιδεύει στην Ολλανδία, για να ενισχύσει την Εθνική Αργεντινής Κ20 στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της κατηγορίας. Στην χώρα της τουλίπας, το ποδόσφαιρο του Λέο ανθίζει όσο κανενός άλλου. Οδηγεί την μικρή Αλμπισελέστε στην κατάκτηση του τίτλου, αναδεικνύεται πρώτος σκόρερ (έξι γκολ) και καλύτερος παίκτης της διοργάνωσης.
Ο Λαπόρτα, ο οποίος έχει ήδη δεχθεί κρούσεις από ευρωπαϊκούς συλλόγους για το διαμαντάκι της ομάδας, φροντίζει μόλις τρεις μήνες μετά τις πρώτες υπογραφές, να συμφωνήσει μαζί του για νέο συμβόλαιο, χωρίς αύξηση αποδοχών, αλλά με σημαντική αύξηση της ρήτρας αποδέσμευσης, η οποία τοποθετείται πλέον στα 250 εκατ. ευρώ.
Μία γλυκιά πραγματικότητα
Παρ’ ότι ο ίδιος δεν θεωρεί (και) δικό του το Champions League του 2006, επειδή δεν αγωνίστηκε στον τελικό, είναι πλέον μια (πολύ) γλυκιά πραγματικότητα για την Μπαρτσελόνα, η οποία αρχίζει να χτίζεται γύρω από τον Αργεντινό μπαλαδόρο. Τον Ιανουάριο του 2007, με τον Λέο να φλερτάρει πλέον με τις πιο μεγάλες ατομικές διακρίσεις και να λαμβάνεται υπόψη στις ψηφορορίες για την «Χρυσή Μπάλα», ο Λαπόρτα φροντίζει να τον ανταμείψει γι’ αυτό που ήδη είναι, αλλά και πρόκειται (με μαθηματική… ποδοσφαιρική ακρίβεια) να γίνει.
Επεκτείνει το υπάρχον συμβόλαιο και ανεβάζει τις ετήσιες αποδοχές του Αργεντινού σταρ στα εφτά εκατομμύρια ευρώ, ώστε να τον πείσει εμπράκτως πόσο πολύ πιστεύει ο σύλλογος σε αυτόν και πως, παρ’ ότι είναι ακόμα είκοσι ετών, τον θεωρεί ήδη σημείο αναφοράς. Ο Λέο, για να το γιορτάσει, σημειώνει χατ – τρικ σε Clasico κόντρα στην Ρεάλ Μαδρίτης, λίγες εβδομάδες αργότερα.
Ο διάδοχος του Ροναλντίνιο
Όλα τα ωραία έχουν ένα τέλος. Και το καλοκαίρι του 2008, είχε έρθει η ώρα του «αντίο» για τον Ροναλντίνιο. Ο παίκτης που, με το χαμόγελο και, κυρίως, το ασύλληπτο ταλέντο του, είχε βγάλει την Μπαρτσελόνα από το πηγάδι και την είχε οδηγήσει ξανά στην κορυφή. Ο Πεπ Γκουαρδιόλα, ο οποίος ανέλαβε την πρώτη ομάδα μετά από μόλις μια σεζόν στην δεύτερη, θεωρούσε πως ο Βραζιλιάνος σταρ ήταν, μαζί με τον Ντέκο, κακή επιρροή για τον Μέσι και ζητάει από τον Λαπόρτα να τους παραχωρήσει.
Ο Λέο είναι πλέον το απόλυτο σημείο αναφοράς, ο Καταλανός προπονητής του δίνει άδεια να παίξει στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Πεκίνο με την Αργεντινή και, ως Χρυσός Ολυμπιονίκης πλέον, υπογράφει νέο συμβόλαιο που τον κάνει τον πιο ακριβοπληρωμένο ποδοσφαιριστή της ομάδας (8,5 εκατ. ευρώ).
Τρεμπλ και πρώτη «Χρυσή Μπάλα»
Η Μπαρτσελόνα – ποίημα του Πεπ Γκουαρδιόλα κατακτά το τρεμπλ με διαστημικό ποδόσφαιρο και τον Μέσι σε ρόλο ηγέτη και απόλυτου σταρ. Παίρνει την πρώτη «Χρυσή Μπάλα» της καριέρας του (θα ακολουθούσαν άλλες πέντε) και αναγνωρίζεται ως ο κορυφαίος ποδοσφαιριστής στον κόσμο. Ο σύλλογος ξέρει πως δεν έχει την πολυτέλεια καν να σκεφτεί ο Λέο να δοκιμάσει και αλλού την τύχη του.
Φροντίζει να υπογράφει νέο συμβόλαιο μαζί του και να ανεβάσει τις ετήσιες αποδοχές του στα 10,5 εκατ. ευρώ, χωρίς βεβαίως να υπολογίζονται τα διάφορα πριμ για επίτευξη στόχων και συγκεκριμένων επιδόσεων. Ο Λέο είναι ευτυχισμένος στη Βαρκελώνη, ζει σαν επίγειος Θεός και δεν έχει κανέναν λόγο να σκεφτεί την αποχώρηση από την ομάδα που τον πίστεψε, τον στήριξε και πλέον της το ανταποδίδει και με το (πολύ) παραπάνω.
Σε άλλη διάσταση
Ο θάνατος του Τίτο
Ο θάνατος – σοκ του Τίτο Βιλανόβα και η σταδιακή πτώση της ανταγωνιστικότητας της Μπαρτσελόνα στο υψηλότερο επίπεδο σπέρνουν τις πρώτες αμφιβολίες στο μυαλό του Μέσι για το αν και για πόσο ακόμα πρέπει να παραμείνει ντυμένος στα Μπλαουγκράνα. Λίγα 24ωρα πριν πεθάνει, ο καταπονημένος Τίτο δέχεται την επίσκεψη του Λέο, τον οποίο πείθει ότι πουθενά δεν θα νιώθει και δεν θα βρίσκεται όπως στην Μπάρτσα.
Ο Μέσι πείθεται από τα λόγια του και, τον Μάιο του 2014, υπογράφει νέο συμβόλαιο, δίνοντας τα χέρια με τον τότε πρόεδρο, Τζουσέπ Μαρία Μπαρτομέου. Οι αποδοχές του ανεβαίνουν και άλλο (20 εκατ. ευρώ), η ρήτρα παραμένει στα προηγούμενα επίπεδα και ο Λέο ελπίζει ότι έκανε σωστά, ακούγοντας τα λόγια του Τίτο για παραμονή στην Βαρκελώνη.
Ένατο στο μισό δισ. ευρώ και… τελευταίο;
Οι Σειρήνες από Μάντσεστερ Σίτι και Τσέλσι ηχούν όλο και πιο δυνατά στα αυτιά του, η Μπαρτσελόνα έχει αρχίσει να γερνάει επικίνδυνα, ο Τσάβι έχει αποχωρήσει και ο Αντρές Ινιέστα ετοιμάζεται να κάνει το ίδιο. Τον Ιούλιο του 2017, ο Μέσι υπογράφει το τελευταίο, μυθικό συμβόλαιο που έγινε πρώτο θέμα τις τελευταίες ημέρες, δένοντας ουσιαστικά το υπόλοιπο της καριέρας του με την ομάδα της ζωής του.
Τότε, βεβαίως, δεν μπορούσε να φανταστεί ότι λίγες εβδομάδες αργότερα ο Νεϊμάρ θα κουνούσε μαντήλι για χάρη της Παρί Σεν Ζερμέν και, αργά αλλά σταθερά, η ομάδα – υπόδειγμα της οποίας ήταν ηγέτης, θα μετατρέπονταν σε ένα αναξιόπιστο σύνολο, τουλάχιστον στο υψηλότερο επίπεδο. Το ένατο, πιο εντυπωσιακό και επικερδές συμβόλαιο του Λιονέλ Αντρές Μέσι με την Μπαρτσελόνα, ενδέχεται να είναι και το τελευταίο του, αφού αυτή την στιγμή δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα η πιθανότητα για υπογραφή ενός νέου…