Δεν μοιάζουν και ιδιαίτερα προσκολλημένοι στο δόγμα της λιτότητας οι Κριστίν Λαγκάρντ, Ζαν Κλοντ Γιούνκερ και Μάριο Ντράγκι, καθώς σύμφωνα με την αποκάλυψη της El Publico το άθροισμα και των τριών ετήσιων μισθών τους ξεπερνά το ένα εκατ. ευρώ.
Πρώτη σε ύψος απολαβών έρχεται η επικεφαλής του ΔΝΤ, λαμβάνοντας 440.000 ευρώ, με τον Μάριο Ντράγκι να ακολουθεί με 400.000 ευρώ και τον πρόεδρο της Κομισιόν να λαμβάνει τουλάχιστον… 324.377 ευρώ.
Υπέρμαχος της λιτότητας με μόλις… μισό εκατομμύριο μισθό
Η Γαλλίδα διευθύντρια του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ, όταν διορίσθηκε στη θέση της, έλαβε μία επιστολή στην οποία περιγραφόταν ο μισθός ύψους 440.000 ευρώ τον χρόνο, δίχως να συνυπολογίζονται τα επιδόματα και τα έξοδα παράστασης, τα ταξίδια, τα έξοδα διαβίωσης και διαμονής, τα οποία πληρώνονται από τον οργανισμό. Η κάλυψη των εξόδων αυτών προβλέπονται τόσο για την διευθύντρια του ΔΝΤ όσο και για το σύντροφό της.
Βέβαια, επειδή η εκλεκτή τεχνοκράτης δεν μπορεί να ζει με τον αντίστοιχο τρόπο που η ίδια και το επιτελείο της επιβάλλουν στους πολίτες λοιπών χωρών που ζητούν την οικονομική αρωγή του Ταμείου, γι’ αυτό και λαμβάνει επιπλέον παροχές ύψους 6.700 ευρώ τον μήνα.
Όταν, δε, συνταξιοδοτηθεί, η Λαγκάρντ θα συμμετέχει στο ταμείο των υπαλλήλων του ΔΝΤ και θα λαμβάνει ως σύνταξη το 67% του αναλογικού μισθού που έπαιρνε κατά την θητεία της στο Ταμείο. Βεβαίως, εάν η θητεία της διαρκέσει δέκα χρόνια, τότε θα έχει δικαίωμα να λαμβάνει σύνταξη ίση με το 100% του μισθού της, κι όπως ήδη έχει συμπληρώσει έξι χρόνια στο τιμόνι του ΔΝΤ έχει εξασφαλίσει σύνταξη 367.00 ευρώ ετησίως.
Σε περίπτωση δε που ο πρώην διευθυντής αποβιώσει πριν τον/την σύντροφό του, προβλέπεται πως αυτός/ή θα κληρονομήσει τη σύνταξή του δια βίου, ενώ και τα παιδιά τους θα έχουν δικαίωμα σε μηνιαίο εισόδημα.
Ντράγκι, ο… χαμηλόμισθος
Από την πλευρά του, ο μισθός του Ιταλού προέδρου της ΕΚΤ Μάριο Ντράγκι, εξόν από τα υπόλοιπα έκτακτα επιδόματα, τα έξοδα που καλύπτονται κλπ, το 2015 έφθανε τα 385.860 ευρώ ετησίως.
Πέρυσι ανήλθε στα 379.608, ενώ από το 2007 –έτος που ξεκίνησε η παγκόσμια οικονομική κρίση—προβλέφθηκε αύξηση πάνω από 45.000 ευρώ κατ’ έτος για τον μισθό του προέδρου της ΕΚΤ, ώστε αυτός να μπορεί αγόγγυστα να αντεπεξέλθει στα κρίσιμα καθήκοντά του.
Κι ο αθρογράφος της El Público Χουάν Ολιβέρ αναρωτιέται: «Ενώ αυτοί οι άνθρωποι επιτάσσουν την μείωση των μισθών, των κατωτάτων ημερομισθίων και των συντάξεων, επιβάλλουν μειώσεις στις κοινωνικές δαπάνες, στην εκπαίδευση και την παιδεία. Ενώ επιβάλλουν την ελαστικοποίηση της εργασίας και των απολύσεων, ενώ απειλούν με πρόστιμα τις μη συμμορφούμενες χώρες που δεν τηρούν τις δεσμεύσεις για το έλλειμμα. Ενώ αρνούνται συνδρομή προς εκείνους τους εταίρους στην Ε.Ε. που δεν μπορούν να εκπληρώσουν τις επιταγές τους για το έλλειμμα και το χρέος, εκείνοι πλουτίζουν με μισθούς κι επιδόματα που ξεπερνούν, για παράδειγμα οκτώ φορές την αποζημίωση του Ισπανού πρωθυπουργού, και ξεπερνούν κατά πολύ το λογικό όριο διαβίωσης και παραμονής στη θέση τους. Μήπως αυτό δεν είναι διαφθορά;».
Και ο αδικημένος
Σε σχέση με όσα προαναφέρθηκαν, ο πρόεδρος της Κομισιόν είναι ο πιο… αδικημένος. Ο Λουξεμβούργιος μολονότι δεν αποκαλύπτει το ύψος του μισθού του, αυτός καθορίζεται ρητώς από τον κανονισμό 422/67, που επιτάσσει ότι πρέπει να φθάνει το 138% της ανώτατης αμοιβής που δύναται να λάβει ένας υπάλληλος της Ε.Ε.
Με βάση τη διάταξη αυτή, ο μισθός του πρέπει να φθάνει τα 324.377 ευρώ (ποσόν που το περασμένο έτος πήρε αύξηση κατά 3,2%, τρεις φορές περισσότερο από τον ρυθμό του πληθωρισμού στην Ευρώπη και στην Ευρωζώνη).
Και δεν είναι μόνον ο μισθός. Ο Γιούνκερ λαμβάνει επιπλέον 48.600 ευρώ (το 15% του μισθού του) για έξοδα διαβίωσης και άλλα 1.418 ευρώ μηνιαίως για έξοδα παράστασης. Κι επιπλέον, τα ταξίδια, οι διαμονές και τα γεύματα πληρώνονται ξεχωριστά από τα παραπάνω επιδόματα.
Αλλά τα πλεονεκτήματα του να είσαι πρόεδρος της Κομισιόν δεν σταματούν με τη λήξη της θητείας. Όταν θα αποσυρθεί από την προεδρία, ο Γιούνκερ θα λαμβάνει επί τρία χρόνια μηνιαία αποζημίωση μεταξύ του 40-65% του μισθού που ελάμβανε, αναλόγως με τα πόσα χρόνια χρημάτισε στην ηγεσία της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.
Σε περίπτωση που, όπως ο προκάτοχός του, Ζοζέ Μανουέλ Μπαρόζου συμπληρώσει δύο θητείες, τότε θα λαμβάνει ετησίως 100.000 ευρώ. Φυσικά, τούτη η σύνταξη θα έρχεται να προστεθεί στην όποια άλλη σύνταξη που θα έχει δικαίωμα να λαμβάνει κι από τα καθήκοντα που ασκούσε στη χώρα του—το να είσαι διπλό, ή πολλαπλοσυνταξιούχος σε τέτοια υψηλά κλιμάκια δεν αποτελεί αμαρτία.