Σαν τις ύαινες πέφτουν στο σώμα του στρατεύματος ιδεοληπτικοί αλλά και ύποπτοι με αδιαφανή κίνητρα τύποι για να το κατασπαράξουν. Ο Πάνος Καμμένος είχε καταφέρει και έχει δομήσει ένα αξιόμαχο στράτευμα, στην κορυφαία επιχειρησιακή κατάσταση μεταπολεμικά. Παρά την λαίλαπα των μνημονίων. Η παρουσία Καμμένου, είτε τον συμπαθεί κάποιος είτε εάν τον αντιπαθεί ως πολιτικό, ήταν η εγγύηση ότι το στράτευμα δεν θα αλωθεί. Ούτε από τους διεφθαρμένους ούτε από τους «περίεργους» που με αριστερό φερετζέ επιχειρούν να ολοκληρώσουν αυτό που ξεκίνησε ο Σημίτης, ο Γιώργος Παπανδρέου και συνέχισε ο Σαμαράς.
Ο Καμμένος ήταν αυτός που γέμισε πάλι τα στρατόπεδα των συνόρων ακόμα και με παιδιά του Κολωνακίου που παραδοσιακά μετά την ορκωμοσία έβγαζαν την υπόλοιπη θητεία στα σπίτια τους. Ήταν αυτός που κατήργησε το αίσχος των κέντρων κατάταξης, που το μόνο σκοπό που υπηρετούσαν ήταν να τρώει ψωμί η ντόπια νομενκλατούρα, εις βάρος του αξιόμαχου του στρατεύματος. Και ηθικά και θεσμικά, διέλυσε τις αδικίες των βισμάτων και των κομματικών προαγωγών. Χώρια που ήταν ο μοναδικός υπουργός μεταπολεμικά που δόμησε μηχανισμό εσωτερικού ελέγχου, που θα ήλεγχε δηλαδή και τον ίδιο (!), μέσα στο υπουργείο άμυνας. Μηχανισμός που όποιος τολμήσει να τον καταργήσει θα πρέπει να πάει στο ειδικό δικαστήριο.
Επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχεια, εάν η κυβέρνηση του ΣυΡιζΑ τολμήσει να δώσει στους αρνητές συνείδησης ίδια διάρκεια θητείας με τους στρατεύσιμους και μάλιστα σε τόπο κοντά στο σπίτι τους, δεν θα είναι ιδεοληψία αλλά εθνικό σαμποτάζ.
