Ο συριακός εμφύλιος άρχισε τον Μάρτιο του 2011 και σύντομα εξαπλώθηκε στο Χαλέπι, τη μεγαλύτερη πόλη της Συρίας, μετατρέποντας την σε πεδίο μάχης, σκοτώνοντας χιλιάδες και καταστρέφοντας ιστορικά αρχαία μνημεία, όπως το τζαμί Ουμαγιάν του 8ου αιώνα.
Μετά την πρόσφατη κατάπαυση του πυρός, κάτοικοι, αρχαιολόγοι, ιστορικοί και ειδικοί των Ηνωμένων Εθνών εξετάζουν αν η Παλιά Πόλη του Χαλεπίου, μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO και δημοφιλής τουριστικός προοορισμός, και οι θησαυροί της μπορούν να αποκατασταθούν
Η Παλιά Πόλη του Χαλεπίου, μνημείο παγκόσμιας πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO, το 2008 και όπως είναι σήμερα. Η πόλη μπορεί να ξαναχτιστεί, αλλά κανείς δεν γνωρίζει αν θα μπορέσει να βρει τον παλιό της χαρακτήρα
REUTERS/Omar Sanadiki

Υστερα από τέσσερα χρόνια, ο έλεγχος της Παλιάς Πόλης του Χαλεπίου πέρασε από τα χέρια των ανταρτών στον συριακό στρατό
REUTERS/Omar Sanadiki

Η καταστροφή όπως φαίνεται μέσα από το τζαμί Ουμαγιάν
REUTERS/Omar Sanadiki

Το Shahba Mall, ένα από τα μεγαλύτερα εμπορικά κέντρα της Συρίας έγινε ερείπια το 2014
REUTERS/Khalil Ashawi (αριστερά)/Abdalrhman Ismail

Το άλλοτε πολύχρωμο και πολυσύχναστο παζάρι Αλ Ζαραμπ έχει γίνει στάχτες, πέτρες και λάσπη…
REUTERS/Omar Sanadiki

REUTERS/Omar Sanadiki

Η αυλή του σχολείου Αλ Σιμπάνι στην Παλιά Πόλη του Χαλεπίου φιλοξενεί μια εκδήλωση, το 2009 (πάνω φωτογραφία). Τον Δεκέμβριο του 2016 η εικόνα είναι εντελώς διαφορετική…

Το τζαμί Ουμαγιάν φημιζόταν για τον μοναδικής αρχιτεκτονικής μιναρέ του, ο οποίος καταστράφηκε το 2013
REUTERS/Omar Sanadiki

Το σχολικό κτίριο της Παλιάς Πόλης του Χαλεπίου κάποτε έσφυζε από ζωή. Τώρα μοιάζει σαν στοιχειωμένο
REUTERS/Omar Sanadiki

Το ιστορικό τζαμί Ουμαγιάν, χτισμένο ανάμεσα στον 8ο και 13ο αιώνα έχει καταστραφεί πια ολοσχερώς
REUTERS/Khalil Ashawi (πάνω)/Omar Sanadiki

Το χαμάμ Αλ Ναχασίν -από τα παλαιότερα κτίρια του Χαλεπίου- χρονολογείται στον 13ο αιώνα. Στις φωτό πριν και μετά τον πόλεμο
REUTERS/Khalil Ashawi/Omar Sanadiki

Τουρίστες επισκέπτονται την αρχαία ακρόπολη του Χαλεπίου, το 2010. Σημέρα, συναντά κανείς μόνο στρατιώτες του Ασάντ να στέκονται έξω από το γκρεμισμένο ιστορικό μνημείο