Ζητείται ηγέτης… Όχι εντολοδόχος διαχειριστής

Ζητείται ηγέτης… Όχι εντολοδόχος διαχειριστής

Δεν χρειάζεται ιδιαίτερη ευφυΐα για να αντιληφθεί κάποιος ότι κινούμαστε στο… άγνωστο με βάρκα την ελπίδα.

Ο… παραλίγο νέος Μωυσής έχει χάσει εντελώς τον έλεγχο και τη διαχείριση της κορονο-κρίσης και προσπαθεί απεγνωσμένα δια της λατρευτής του προπαγάνδας και διαστρέβλωσης της πραγματικότητας να επισκιάσει την ανεπάρκειά του.

Την ίδια στιγμή επιχειρεί να φιμώσει κάθε αντίθετη φωνή αντιγράφοντας πρακτικές που παραπέμπουν σε ολοκληρωτικά καθεστώτα, σε μια απεγνωσμένη απόπειρα να κρύψει την αλήθεια η οποία πλέον δεν κρύβεται.

Φτάνοντας στο σημείο να απαιτεί την… καρατόμηση δημοσιογράφων επειδή ενοχλήθηκε από την κριτική και τις αποκαλύψεις για τα εγκλήματα και την ανικανότητα της κυβέρνησής του.

Κάτι που φανερώνει τον πανικό στον οποίο βρίσκεται. Πανικός που συνήθως οδηγεί στην κατάρρευση.

Βέβαια οι καλολαδωμένοι παπαγάλοι του Μαξίμου συνεχίζουν να επιμένουν (πως άλλωστε θα δικαιολογήσουν τον μισθό) ότι ο… μεγάλος τιμονιέρης κρατάει γερά το τιμόνι του καραβιού και είναι ζήτημα χρόνου να μας βγάλει σώους από την καταιγίδα.

Μακάρι… σύντροφοι μανδαρίνοι-κονδυλοφόροι να μπορούσαμε να σωθούμε με επικοινωνιακά πυροτεχνήματα και fake news.

Μια προσδοκία σωτηρίας υπήρχε, αλλά βούλιαξε κι αυτή στη γραφειοκρατική Βαβέλ των Βρυξελλών.

Με τον… δεινό ηγέτη που δεν μπόρεσε να προβλέψει ούτε αυτή την εξέλιξη, να σπεύδει τώρα ασθμαίνοντας να μας πείσει ότι η κατάσταση με τον μειωμένο αριθμό εμβολίων δεν είναι τόσο τραγική όσο φαίνεται, διαβεβαιώνοντας τον λαό ότι σύντομα θα έρθει… η λευτεριά.

Εκεί κατά το ’22 με μια χώρα διαλυμένη, εκ νέου οικονομικά εξαθλιωμένη, ενδεχομένως με μια ακόμη εθνική ταπείνωση στην πλάτη της και σίγουρα μπολιασμένη με περισσότερη ανθρώπινη δυστυχία στην αποθήκη ψυχών που λέγεται Ελλάδα.

Αρκετοί θα μας πουν… μα τί λέτε; Eδώ διαλύεται όλος ο κόσμος λόγω κορονοϊού, η Ελλάδα θα τη γλυτώσει;

Εννοείται ότι δεν θα τη γλυτώσει.

Όμως τί έκανε ο Μητσοτάκης για να φτιάξει μια ισχυρή χώρα, ώστε να είναι σε θέση να αντιμετωπίσει οποιαδήποτε κρίση προέκυπτε;

Απολύτως τίποτα.

Με αποτέλεσμα, στη μετα-κορονοϊό εποχή, να βρεθούμε σε πολύ δυσχερέστερη θέση από τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές κι όχι μόνο χώρες.

Διότι μην αυταπατάστε, η Γερμάνια ή η Γαλλία π.χ. μπορούν να κάνουν όσα lockdowns θέλουν, καθώς είναι σε θέση να αντιμετωπίσουν τη συρρίκνωση των οικονομιών τους.

Εμείς πως ακριβώς θα βγούμε από τον κυκεώνα του κορονο-χάους όταν παρά τη δεκαετή κρίση δεν κάναμε το παραμικρό για να αλλάξουμε το οικονομικό μοντέλο της χώρας;

Κάτι που συνεχίστηκε και συνεχίζεται και επί Μητσοτάκη, ο οποίος ως άλλος εντολοδόχος ήρθε να τελειώσει το… θεάρεστο έργο που δεν πρόφτασαν να ολοκληρώσουν οι προηγούμενοι. Κι αφού ξεπούλησε τη γη (κρατική περιουσία) ετοιμάζεται τώρα να ξεπουλήσει και τη θάλασσα (διχοτόμηση Αιγαίου).

Άραγε με τον εθνομηδενισμό και τον ραγιαδισμό θα μαζέψουμε τα συντρίμμια του κορονοϊού;

Ζητείται ηγέτης… Όχι εντολοδόχος διαχειριστής

Σε κάθε περίπτωση, η πορεία της Ελλάδας πλέον είναι προδιαγεγραμμένη…

Ο Μητσοτάκης θα πασχίζει… μέχρι τέλους να κρατήσει την καρέκλα της εξουσίας όπως και οι προκάτοχοί του. Εννοείται ότι δεν θα τα καταφέρει -εκτός αν φυτρώσουν αυτά τα ρημάδια τα λεφτόδεντρα στις Βρυξέλλες… χα χα χα- και θα πάει να κάνει παρέα με τους λοιπούς… παραλίγο σωτήρες.

Κατόπιν, πιθανότατα εξαιτίας της αδυναμίας σχηματισμού αυτοδύναμης κυβέρνησης από ένα κόμμα εξουσίας, θα προκύψει μια κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας αλά Παπαδήμου και επιεικώς δεν θα μείνει κολυμπηθρόξυλο.

Η Ελλάδα πια θα έχει μετατραπεί κι επισήμως σε πλήρως ελεγχόμενη αποικία.

Πράγμα που έχει συμβεί πολλάκις στο παρελθόν, αλλά ατυχώς η ιστορία επαναλαμβάνεται σαν φάρσα…

Και ρωτάμε οι άμοιροι.

Υπάρχει περίπτωση να εμφανιστεί ένας ηγέτης και να βγάλει την πατρίδα στο ξέφωτο;

Ο οποίος θα πράξει τα αυτονόητα τσακίζοντας όλο τον μεταπολιτευτικό εσμό πολιτικοεπιχειρηματικών τρωκτικών που της ήπιαν το αίμα;

Και με πατριωτικό όραμα να χαράξει τη νέα πορεία της Ελλάδας στη μετα-κορονοϊό εποχή;

Σε ένα νέο κόσμο που δεν θα θυμίζει σε τίποτα τον προηγούμενο.

Με την υπερσυγκέντρωση του πλούτου στους τεχνολογικούς και φαρμακευτικούς κολοσσούς σε συνδυασμό με την επιτάχυνση της 4ης βιομηχανικής επανάστασης να δημιουργούν τεράστιες κοινωνικές ανισότητες που αναπόφευκτα θα καταλήξουν σε σφοδρές αναταραχές.

Με την παγκοσμιοποίηση να πνέει τα λοίσθια -ασχέτως αν ο νέος πλανητάρχης είναι θερμός οπαδός της και θα επιχειρήσει να τη σώσει- και το Έθνος-Κράτος έτοιμο να την αντικαταστήσει.

Με μια Αμερική που κινδυνεύει να τη ρουφήξει η μαύρη τρύπα του διχασμού και άγνωστες τις συνέπειες για τον υπόλοιπο κόσμο αν τελικά η σύγχρονη ιδιότυπη αυτοκρατορία δεν καταφέρει να σταθεί στα πόδια της.

Και το παγκόσμιο έλλειμμα ηγεσίας μαζί με την αδυναμία αντιμετώπισης των γεωπολιτικών διαφορών που αυξάνονται με την κρίση της πανδημίας να φέρνουν πιο κοντά μια σφοδρή πολεμική σύγκρουση.

Το ξέρουμε… Είμαστε αθεράπευτα ονειροπόλοι…

Όμως… αξίζει να υπάρχεις για ένα όνειρο, κι ας είναι η φωτιά του να σε κάψει!!!

Antinews

Απάντηση

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.