Της Κατερίνας Τζωρτζινάκη
ktzor@naftemporiki.gr
Αρκετές τουρκικές εφημερίδες έχουν κατηγορήσει τον Ονούρ Οϊμέν για την κρίση στα Ίμια. Σύμφωνα με την εφημερίδα «Σαμπάχ», ο Ιταλός τότε υπουργός Εξωτερικών Λαμπέρτο Ντίνι είχε στείλει στην Άγκυρα τηλεγράφημα, στο οποίο αναφερόταν ότι οι βραχονησίδες έχουν παραχωρηθεί στην Ελλάδα. Ο τότε υφυπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας, όμως, φέρεται να απέκρυψε την πληροφορία από την Τανσού Τσιλέρ και τον Ντενίζ Μπαϊκάλ.
«Οι Αμερικανοί μας διαβεβαίωσαν ότι οι Ελληνες θα αποχωρήσουν από τις βραχονησίδες εάν αποχωρούσαμε κι εμείς. Αυτή ήταν ούτως ή άλλως η πρόθεσή μας, οπότε αποδεχτήκαμε τη συμφωνία… Και οι δυο κέρδισαν, δεν μπορούμε να πούμε εμείς ότι είμαστε νικητές» είχε αποκαλύψει στην Ελληνική Υπηρεσία του BBC ο άνθρωπος μέσω του οποίου Αθήνα και Ουάσιγκτον επικοινωνούσαν με την Άγκυρα το βράδυ της κρίσης.
Είκοσι και πλέον χρόνια μετά, πόσοι θυμούνται ή θέλουν να θυμούνται τα Ίμια; Οι Τούρκοι δεν ξεχνούν και το θέμα συντηρούν. Ο επικεφαλής της τουρκικής διπλωματίας ανέφερε ότι δεν υπάρχει καμία αλλαγή στην πολιτική της Τουρκίας τα τελευταία 20 χρόνια για το ζήτημα και ότι τα Ίμια είναι τουρκικό έδαφος.
Κερδίζουν έδαφος οι γκρίζες ζώνες και ο ορίζοντας φαντάζει πιο ζοφερός και πιο ομιχλώδης ή μήπως κάποια από τα αναθεωρητικά είναι καπνογόνα; Η Τουρκία έχει μπει σε μια διαφορετική και ίσως πρωτόγνωρη φάση της σύγχρονης ιστορίας της. Η υπερπροβολή του σαματά αποσπά από τα πολλά ανοικτά μέτωπα, τα σοβαρά οικονομικά ζητήματα, τις ανισορροπίες. Σύνορα η επιθετικότητα δεν γνωρίζει, μέχρι και τη «δικτατορία του δολαρίου» φοβερίζει, τον κεφτέ με το ψωμί συγυρίζει.
Η ωραία καβγατζού είναι αντιμέτωπη με τον εαυτό της, αλλά μπορεί να έχει την τύχη του επικοντιστή, που ανεβάζει διαρκώς τον πήχη, αλλά μπορεί να πέσει σε τείχη. Ρωσία και ΗΠΑ παίζουν το χαρτί της Τουρκίας, υπολογίζοντας στη στραβοτιμονιά (;), για να επωφεληθούν από τη ζημιά.
Η μη πολιτική ή των εταίρων η ποντιοπιλατική τακτική, βέβαια, δεν είναι αξιόπιστη στρατηγική. Κάτι κινείται τελευταία, έστω και γιαβάς – γιαβάς. Φυσικά, για τα δικά τους συμφέροντα. Τα δικά μας ενδιαφέροντα; Η δύναμη δεν είναι συνάρτηση μόνο γεωστρατηγικής θέσης. Σχηματίζεται όταν στην εσωστρέφεια, τη μοιρολατρία ή την ικεσία δεν εγκλωβίζεται.