Ηταν η πίεση της Κομισιόν και των ευρωσοσιαλιστών που καθόρισαν τη συμφωνία στα εργασιακά: Διατήρηση του ορίου των ομαδικών απολύσεων στο 5% και κατάργηση της προέγκρισής τους, επαναφορά συλλογικών διαπραγματεύσεων μετά το τέλος του προγράμματος το καλοκαίρι του 2018, αναβολή της συζήτησης για το λοκ άουτ και τον τρόπο κήρυξης των απεργιών (παραπέμφθηκε στην επόμενη αξιολόγηση).
Την προηγούμενη Δευτέρα ο πρωθυπουργός Α. Τσίπρας είχε, σύμφωνα με πληροφορίες, τηλεφωνική επικοινωνία με την επικεφαλής του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ προκειμένου να μπει επισήμως τελεία σ αυτό το κεφάλαιο της διαπραγμάτευσης.
Ομως, ο Πωλ Τόμσεν δεν κατέθεσε τα όπλα. Εχοντας υποχρεωθεί σε υποχωρήσεις στο μέτωπο των εργασιακών, το οποίο αποτελεί προνομιακό πεδίο νεοφιλελεύθερων πειραμάτων, τράβηξε το σκοινί στο ασφαλιστικό. Σύμφωνα με πληροφορίες, επέμεινε στην εφάπαξ περικοπή των συντάξεων (μέσα από την κατάργηση της προσωπικής διαφοράς) το 2019, δηλαδή πριν από τις εκλογές, ώστε η κυβέρνηση να πληρώσει στις κάλπες το πολιτικό κόστος. Κατά τις ίδιες πληροφορίες, έδειξε ακαμψία απέναντι στην προσπάθεια της ελληνικής πλευράς να απλωθούν οι περικοπές σε βάθος αρκετών χρόνων (από δύο μέχρι πέντε) και σε κάποιες περιπτώσεις να γίνει μείωση και όχι κατάργηση της προσωπικής διαφοράς.
Φέρεται, εξάλλου, να απέρριψε το ισοδύναμο που προτάθηκε για πάγωμα της αύξησης των συντάξεων, ενώ το βασικό του μέλημα ήταν να διασφαλιστεί ότι οι περικοπές συντάξεων δεν θα βαρύνουν την επόμενη κυβέρνηση αλλά το βάρος θα σηκώσει αποκλειστικά η παρούσα κυβέρνηση.
Κυβερνητικές πηγές που έχουν εικόνα της διαπραγμάτευσης διαπιστώνουν το πολιτικό περιεχόμενο της αντιπαράθεσης της κυβέρνησης με τον εκπρόσωπο του ΔΝΤ Πωλ Τόμσεν, ο οποίος, κατά τις ίδιες πηγές, συμπεριφέρεται με εμπάθεια, σαν να θέλει να ξεκαθαρίσει προσωπικούς λογαριασμούς με τον ΣΥΡΙΖΑ.
Ανοιξιάτικες αβεβαιότητες
Πολλά θα ξεκαθαρίσουν στην εαρινή σύνοδο του ΔΝΤ, στις 21-23 Απριλίου. Τότε αναμένεται να διαφανεί αν και με ποιους όρους το ΔΝΤ θα συμμετάσχει στο ελληνικό πρόγραμμα. Γιατί μέχρι τώρα δεν έχει γίνει σαφές από την πλευρά του Πωλ Τόμσεν αν η μείωση του αφορολόγητου και των συντάξεων είναι επαρκείς όροι για το ΔΝΤ ώστε να συμμετάσχει χρηματοδοτικά και όχι μόνο ως τεχνικός σύμβουλος στο ελληνικό πρόγραμμα. Δεν έχει γίνει επίσης σαφές ποιοι όροι θα τεθούν σε σχέση με τη ρύθμιση του χρέους και τα πρωτογενή πλεονάσματα.
Αυτή τη στιγμή η εικόνα είναι ότι θα διαμορφωθεί ένας οδικός χάρτης για την απομείωση του χρέους αφού υπογραφεί η τεχνική συμφωνία για το κλείσιμο της αξιολόγησης και αφού ψηφιστούν τα βασικά προαπαιτούμενα (μέτρα) στη βουλή. Είναι γνωστό ότι ο Β. Σόιμπλε δεν θέλει μεγάλες αποφάσεις πριν τις γερμανικές εκλογές του προσεχούς Σεπτεμβρίου. Είναι επίσης γνωστό ότι στην επόμενη κυβέρνηση μπορεί ο ίδιος να χάσει τη θέση του υπουργού Οικονομικών, αφού ο Σοσιαλδημοκράτης Μάρτιν Σουλτς αναμετριέται στα ίσα μαζί του. Οχι μόνο και όχι τόσο για τη διαχείριση της ελληνικής κρίσης, όσο για το δόγμα της λιτότητας στο σύνολό του, όπως εφαρμόζεται στην ευρωζώνη.
Συνομιλητές του πρωθυπουργού βεβαιώνουν ότι υπάρχει ανοιχτός δίαυλος επικοινωνίας ανάμεσα στο γερμανικό σοσιαλδημοκρατικό κόμμα και το Μέγαρο Μαξίμου και έχουν ανταλλαγεί σχετικά μηνύματα. Βέβαια, το φθινόπωρο είναι πολύ μακριά, αν αναλογιστεί κανείς τις θερινές δανειακές υποχρεώσεις ύψους 7 δισ ευρώ, τα χρέη του Δημοσίου προς ιδιώτες που δεν αποπληρώνονται και τη μείωση της κατανάλωσης λόγω αβεβαιότητας και προβλημάτων ρευστότητας.