Σε «ΒΒΒ-» διατήρησε τη μακροπρόθεσμη πιστοληπτική ικανότητα της Ελλάδας η Scope Ratings, χωρίς να μεταβάλει τις σταθερές προοπτικές επαναξιολόγησης (outlook).
Όπως φαίνεται λοιπόν, το χειραγωγούμενο πάρτι με τις αναβαθμίσεις τελείωσε…
Και η αλήθεια είναι πως για το 2024 δεν περιμένουμε ουσιώδεις αξιολογήσεις, πλην της Moody’s…
Ούτως ή άλλως οι οίκοι θα αναμένουν από την Ελλάδα βήματα προόδου, όπως έκαναν και με την Κύπρο… καθώς μάλιστα οι αξιολογήσεις ήταν προϊόν πολιτικής παρέμβασης και δεν αντικατοπτρίζουν τις πραγματικές δυνατότητες της οικονομίας μας.
Σε κάθε περίπτωση, όπως αναφέρεται στην έκθεση του γερμανικού οίκου αξιολόγησης, οι αξιολογήσεις της Ελλάδας στηρίζονται σε διάφορα πλεονεκτήματα.
Πρώτον, η ενίσχυση της ευρωπαϊκής θεσμικής υποστήριξης από την κρίση του Covid-19, με τη μορφή έκτακτων παρεμβάσεων νομισματικής και δημοσιονομικής πολιτικής.
Δεύτερον, την απόκτηση αξιολόγησης επενδυτικής βαθμίδας που ενίσχυσε τη σταθερότητα της στήριξης του Ευρωσυστήματος για τα ελληνικά χρεόγραφα.
Τρίτον, ο δείκτης δημοσίου χρέους της και το δημοσιονομικό έλλειμμα βρίσκονται σε πτωτική τροχιά από τα τελευταία χρόνια, με στήριξη από την οικονομική ανάκαμψη, τον αυξημένο πληθωρισμό και την εκ νέου επίτευξη πρωτογενούς πλεονάσματος.
Τέταρτον, οι πολιτικές διαρθρωτικών μεταρρυθμίσεων περιόρισαν τους υψηλούς δείκτες μη εξυπηρετούμενων δανείων, ενίσχυσαν τη σταθερότητα του τραπεζικού συστήματος και κινητοποίησαν τις επενδύσεις του ιδιωτικού τομέα, μετριάζοντας τα σημεία συμφόρησης που συνδέονται με τις αδυναμίες του ελληνικού τραπεζικού συστήματος και εξουδετερώνοντας τις ιστορικά χαμηλές ιδιωτικές επενδύσεις.
Η Scope αναμένει η ελληνική οικονομία να παρουσιάσει συγκριτικά καλό ρυθμό ανάπτυξης στο 2,2% το 2024 και 2,3% το 2025, έναντι 2,1% το 2023. Η κατανάλωση των νοικοκυριών θα παραμείνει εύρωστη, εν μέσω επιβράδυνσης των πληθωριστικών πιέσεων και ενίσχυσης της αγοράς εργασίας, ενώ η πρόσφατη χαλάρωση των συνθηκών χρηματοδότησης αναμένεται να υποστηρίξει την ανάκαμψη των επενδύσεων. Ένα ευνοϊκότερο εξωτερικό περιβάλλον, συμπεριλαμβανομένης της ανάκαμψης της ζήτησης από τους ευρωπαίους εμπορικούς εταίρους, θα εδραιώσει τις μεσοπρόθεσμες προοπτικές οικονομικής ανάπτυξης.
Ο λόγος του χρέους προς το ΑΕΠ αναμένεται να μειωθεί σε περίπου 140% έως το 2028 (από 160% που εκτιμάται ότι ήταν στο τέλος του 2023), υποστηριζόμενος από διατηρούμενα πρωτογενή πλεονάσματα τα επόμενα χρόνια, αντισταθμίζοντας σε μεγάλο βαθμό την παράλληλη αύξηση της επιβάρυνσης των τόκων.
Οι αξιολογήσεις πιστοληπτικής ικανότητας της Ελλάδας παραμένουν, ωστόσο, περιορισμένες.
Πρώτον, από το υψηλό δημόσιο χρέος, που αντιπροσωπεύει μια μακροπρόθεσμη ευπάθεια. Μια σταδιακή αποδυνάμωση της ευνοϊκής δομής χρέους της Ελλάδας μπορεί να αποτελέσει πρόκληση μεσοπρόθεσμα. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι η Ελλάδα εκδίδει χρέος σε ιδιωτικές αγορές, γεγονός που αυξάνει το μέσο κόστος χρηματοδότησης, μειώνει τη μέση διάρκεια του χρέους και σταδιακά αυξάνει το μερίδιο του ιδιωτικού και όχι του δημόσιου χρέους. Αυτή η μετάβαση από τη δημόσια στην ιδιωτική ιδιοκτησία του χρέους επιταχύνεται περαιτέρω από την ποσοτική σύσφιξη της ΕΚΤ.
Δεύτερον, από τις αδυναμίες του τραπεζικού τομέα που παραμένουν.
Τέλος, από τις διαρθρωτικές-οικονομικές αδυναμίες όπως το μέτριο μεσοπρόθεσμο αναπτυξιακό δυναμικό, την υψηλή (αν και φθίνουσα) ανεργία, τον αδύναμο εξωτερικό τομέα και τις μακροπρόθεσμες περιβαλλοντικές προκλήσεις.
Οι αξιολογήσεις/προοπτικές θα μπορούσαν να αναβαθμιστούν εάν, μεμονωμένα ή συλλογικά:
i) η ονομαστική ανάπτυξη και η δημοσιονομική εξυγίανση διατηρήσουν μια ισχυρή και διαρκή πτωτική πορεία του δημόσιου χρέους μεσοπρόθεσμα.
ii) οι κίνδυνοι του τραπεζικού τομέα περιοριστούν περαιτέρω, μέσω της ενίσχυσης της τραπεζικής κεφαλαιοποίησης, της περαιτέρω μείωσης των μη εξυπηρετούμενων δανείων.
iii) οι διαρθρωτικές-οικονομικές και εξωτερικές ανισορροπίες μειωθούν, αυξάνοντας το μεσοπρόθεσμο αναπτυξιακό δυναμικό και ενισχύοντας τη μακροοικονομική βιωσιμότητα.
Αντίθετα, οι αξιολογήσεις/προοπτικές θα μπορούσαν να υποβαθμιστούν εάν, μεμονωμένα ή συλλογικά:
i) η στήριξη του Ευρωσυστήματος για το ελληνικό χρέος μειωνόταν σημαντικά.
ii) οι δημοσιονομικές πολιτικές παραμείνουν χαλαρές για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα ή επέλθει μία σοβαρή οικονομική ύφεση, εμποδίζοντας ή αναστρέφοντας την τρέχουσα τροχιά μειώσεων του λόγου δημόσιου χρέους.
iii) οι κίνδυνοι του τραπεζικού τομέα ενταθούν εκ νέου
iv) η βιωσιμότητα της μακροοικονομικής ανάπτυξης εξασθενήσει ή/και αυξηθούν οι μακροοικονομικές ανισορροπίες.
www.bankingnews.gr