Αντίστροφα μετρά ο χρόνος για μία σημαντική αλλαγή στο παγκόσμιο δημογραφικό γίγνεσθαι, καθώς σε λίγους μήνες η Κίνα αναμενεται να απωλέσει τα σκήπτρα της πολυπληθέστερης χώρας του κόσμου.
Όπως αναφέρει ο Economist, η Κίνα ήταν το κράτος με τον μεγαλύτερο πληθυσμό εδώ και εκατοντάδες χρόνια. Πριν από 272 χρόνια και συγκεκριμένα το 1750 ο «κόκκινος δράκος» είχε περίπου 225 εκατομμύρια ανθρώπους, περισσότερο από το ένα τέταρτο του συνόλου του κόσμου. Από την άλλη πλευρά, η Ινδία -που δεν ήταν τότε μια πολιτικά ενοποιημένη χώρα-, είχε περίπου 200 εκατ. πληθυσμό. Πλέον, το 2023 η χώρα της Νοτίου Ασίας θα προσπεράσει την Κίνα.
Όπως αναφέρει ο ΟΗΕ, ο πληθυσμός της Ινδίας αναμένεται να ξεπεράσει αυτόν της Κίνας στις 14 Απριλίου και την επόμενη μέρα οι Ινδοί προβλέπεται να είναι 1.425.775.850.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, το ίδιο το «στέμμα» έχει μικρή αξία, αλλά είναι ένα σήμα για κάποια πράγματα που έχουν όντως σημασία. Το ότι η Ινδία δεν έχει μόνιμη έδρα στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ ενώ η Κίνα έχει, δεν θα φαίνεται ορθό. Ταυτόχρονα, αν και η οικονομία της Κίνας είναι σχεδόν έξι φορές μεγαλύτερη, ο αυξανόμενος πληθυσμός της Ινδίας θα τη βοηθήσει να καλύψει τη διαφορά. Μάλιστα, σημειώνεται πως η Ινδία αναμένεται να προσφέρει πάνω από το ένα έκτο της αύξησης του παγκόσμιου πληθυσμού σε ηλικία εργασίας (15-64) από τώρα έως το 2050.
Στον αντίποδα, ο πληθυσμός της Κίνας, αντιμετωπίζει το φάσμα της απότομης μείωσης. Ο αριθμός των Κινέζων σε ηλικία εργασίας κορυφώθηκε πριν από μια δεκαετία, όμως μέχρι το 2050 η διάμεση ηλικία της χώρας θα είναι 51 ετών, 12 χρόνια υψηλότερη από τώρα και στο πλαίσιο αυτό, μια «ηλικιωμένη Κίνα» θα πρέπει να εργαστεί σκληρότερα για να διατηρήσει την πολιτική και οικονομική της επιρροή.
«Χαλινάρι» στις γεννήσεις
Και οι δύο χώρες έλαβαν δρακόντεια μέτρα τον 20ό αιώνα για να περιορίσουν την αύξηση του πληθυσμού τους. Ωστόσο, τα τελυταία δεδομένα δείχνουν πως ο αριθμός των γεννήσεων το 2021 ήταν ο χαμηλότερος των τελευταίων δεκαετιών σε αρκετές επαρχίες της Κίνας. Ο αριθμός των γεννήσεων στην κεντρική επαρχία Χουνάν έπεσε κάτω από το επίπεδο των 500.000 για πρώτη φορά έπειτα από σχεδόν εξήντα χρόνια. Μόνο η νότια επαρχία Γκουανγκντόνγκ κατέγραψε πάνω από 1 εκατομμύριο γεννήσεις.
Πλέον, η κινεζική κυβέρνηση πασχίζει να αντιστρέψει την ταχεία συρρίκνωση της αύξησης του πληθυσμού της χώρας, καθώς ολοένα περισσότεροι νέοι επιλέγουν να μην αποκτήσουν παιδιά, εξαιτίας παραγόντων όπως το υψηλό κόστος ή η εργασιακή πίεση. Το διαβόητο σύστημα 9-9-6 (εργασία από τις 9 το πρωί έως τις 9 το βράδυ για 6 ημέρες την εβδομάδα) καλά κρατεί σε πολλές μεγάλες επιχειρήσεις της χώρας, παρά το γεγονός ότι έχει επισήμως επικριθεί από το Πεκίνο.
Όπως επισημαίνεται πολλές γυναίκες θεωρούν ότι η πολιτική του τρίτου παιδιού και άλλες αλλαγές, που προωθήκαν με στόχο να δοθεί κίνητρο στα ζευγάρια για περισσότερα παιδιά, ήρθε με μεγάλη καθυστέρηση γι’ αυτές. Άλλες υπογράμμισαν την έλλειψη εργασιακής ασφάλειας και ισότητας των φύλων, ειδικά σε θέματα απολαβών και εργασιακών δικαιωμάτων.
Η προσπάθεια της Ινδίας να μειώσει τη γονιμότητα ήταν λιγότερο επιτυχημένη. Ήταν η πρώτη χώρα που εισήγαγε τον οικογενειακό προγραμματισμό σε εθνική κλίμακα τη δεκαετία του 1950. Οι εκστρατείες μαζικής στείρωσης, που ενθαρρύνθηκαν από δυτικούς δωρητές, αυξήθηκαν και εφαρμόστηκαν πιο δυναμικά κατά τη διάρκεια της κατάστασης έκτακτης ανάγκης που κήρυξε η Indira Gandhi, η πρωθυπουργός, το 1975-77. Όμως, σύμφωνα με τον Economist, από εδώ και πέρα η Ινδία έχει την ευκαιρία να αποκομίσει το δικό της μέρισμα από το δημογραφικό.